به نقل از «خبرگزاری دانشجو»

صمصامی: همتی در بانک مرکزی هم صاحب اختیار نبود؟ / تکیه بر صندلی ریاست به تامین منافع عمومی چربیده!

تاریخ انتشار: ۱۱ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۱۰۰۲۳۳

سرپرست پیشین وزارت اقتصاد گفت: سخنان آقای همتی اتفاقا دفاع از عملکرد خود نیست، چرا که عدم تعهد به منافع ملی و اجرای فرامین دولتی‌ها نشان دهنده نقطه ضعف و ضعف مدیریتی وی است. آنچه رئیس کل سابق بانک مرکزی برای حمایت از خود استفاده می‌کند، ضد خودش بوده و عملکرد آقای همتی از این باب هم زیر سوال می‌رود.

گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو؛ در تبلیغات انتخاباتی و پاسخ به انتقاداتی که نسبت به عملکرد رئیس سابق بانک مرکزی و نامزد امروز ریاست جمهوری گرفته شد، آقای همتی به مواردی از جمله اینکه در دولت نقشی و رای نداشتم اشاره کرد و از خود درباره برخی سیاست گذاری ها مثل عدم افزایش سود بانکی برای حمایت از بازار سرمایه دفاع کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دانشجو در گفتگو با حسین صمصامی؛ اقتصاددان و عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی و سرپرست پیشین وزارت اقتصاد به موارد مطرح شده از سوی آقای همتی را نقد و بررسی کرد که در ادامه آمده است.

حسین صمصامی در واکنش به سخنان رئیس سابق بانک مرکزی در تبلیغات انتخاباتی مبنی بر نداشتن رای در هیات دولت گفت: آقای همتی به خوبی می داند که نه تنها وی، بلکه هیچ کدام از روسای بانک مرکزی تا کنون در دولت صاحب رای نبوده اند، بنابراین از این جهت آقای همتی نمی تواند از دولت گلایه کند و کم کاری ها و کوتاهی های خود را با عنوان کردن موضوعی که برای تمامی روسای بانک مرکزی در قانون به یک صورت پیش بینی شده و یکسان بوده به گردن دیگران بیاندازد.

 

وی دراین خصوص خاطر نشان کرد: آقای همتی درون هیات دولت نسبت به تصمیمات اتخاذ شده صاحب رای نبود، آیا می تواند این موضوع را انکار کند که رئیس بانک مرکزی در چارچوب قانون پولی و بانکی اختیارات قابل ملاحظه و فراوانی دارد که با استفاده از آنها می توانست تغییرات چشمگیر و شگرفی در عرصه اقتصاد کشور به وجود بیاورد؟ یا اینکه آقای همتی هم از این اختیارات به درستی استفاده نکرد؟ چرا اینک که به دلیل مسائل تبلیغاتی انتخاباتی خود کنار رفت یا توسط دولت کنار گذاشته شده، به یاد آورده که در دولت رای نداشته و نتوانسته برای مردم کاری کند؟

 

استاد اقتصاد درانتقاد به گفته های رئیس سابق بانک مرکزی خاطر نشان کرد: آقای همتی به جای اینکه از اختیارات قانونی خود به عنوان رئیس بانک مرکزی در دوران مدیریتش برای توسعه اقتصادی استفاده کند، به جای استفاده از این اختیارات آن را فدای چسبیدن به کرسی و پست مدیریت خود کرد، یعنی رئیس بانک مرکزی منافع عمومی را فدای ماندن و بقای کای خود و تکیه زدن بر صندلی ریاست بانک مرکزی کرد.

 

وی دراین باره خاطر نشان کرد: در حالی که براساس وظایف قانونی خود باید روی مواضع حمایتی خود از منافع عمومی ملت می ایستاد و براساس قانون نه براساس منویات رئیس جمهور و دولت که ممکن است ضد اقتصاد و ضد منافع عمومی مردم بود بانک مرکزی را مدیریت می کرد.

 

حسین صمصامی دراین خصوص توضیح داد: سخنان آقای همتی اتفاقا دفاع از عملکرد خود نیست، چرا که عدم تعهد به منافع ملی و اجرای فرامین دولتی ها نشان دهنده نقطه ضعف و ضعف مدیریتی وی است. از این رو این موضوع به هیچ وجه آنچه رئیس سابق بانک مرکزی برای حمایت از خود گرفته نیست، بلکه ضد خود است، لذا عملکرد آقای همتی از این باب هم زیر سوال می رود.

 

پژوهشگر بازار پولی و ارزی درخصوص مساله عدم افزایش سود بانکی و آنچه آقای همتی برای دفاع از عملکرد خود به نفع بازار سرمایه عنوان کرد گفت: حتی اگر سود بانکی هم بالا برده می شد چندان تفاوتی نمی کرد چرا که سیاست گذارانی که به یک باره شاخص سهام را از 600 هزار به 2 میلیون واحد رساندند به خوبی به این موضوع واقف هستند که افزایش چند درصدی سود بانکی در آن زمانی که به صورت هیجانی و دستوری شاخص سهام در بازار سرمایه افزایش یافت نمی توانست در این موضوع و افزایش میل مردم به سپرده گذاری در بانک کمک چندانی کند، ضمن اینکه با بالا بودن یا پایین بودن سود بانکی به دلیل بی برنامگی و دستوری بودن بازار سرمایه، بورس محکوم به شکست و ریزش بود، بالا بودن سود سهام در دوران طلایی دستوری بالا رفتن شاخص آنقدر جذاب بود که حتی اگر سود بانکی هم افزایش می یافت به این موضوع چندان توجهی نمی شد.

 

حسین صمصامی درپاسخ به این سوال که شما به عنوان استاد اقتصاد، عملکرد آقای همتی را چگونه ارزیابی می کنید گفت: عملکرد آقای همتی را می توان با افزایش نرخ دلار، رشد سرسام آور نقدینگی، تداوم رشد منفی اقتصادی ارزیابی کرد.

وی در ادامه به کارنامه مدیریت آقای همتی نمره داد و گفت: نمره آقای همتی منفی و نمره قبولی نیست چرا که در این پست کمترین کارآمدی از خود نشان نداد. ورود آقای همتی به عرصه نامزدی ریاست جمهوری با کارنامه وعملکرد منفی جای تعجب دارد که با کدام پشتوانه علمی، اجرایی و قدرت تحلیلی خود را برای پست ریاست جمهوری مناسب دیده است؟ با اینکه تخصص آقای همتی اقتصاد است، اما در اداره بانک که یک مجموعه اقتصادی است به هیچ وجه توانمند نبود و نتوانست وظایف خود را در این حوزه رتق و فتق کند، چگونه می تواند در عرصه های مختلف کاری رئیس جمهور اعم از اداره مسائل اجتماعی، فرهنگی و سیاسی درست بر بیاید؟ لذا آنچه آقای همتی بیان کرده فقط بهانه است، بنابراین حتی اگر اختیار هم داشته باشد همین آش و همین کاسه است، ضمن اینکه آقای همتی یکی از ضعیف ترین مدیران اقتصادی کشور است که حضور وی در عرصه انتخابات اشتباه بزرگی است که مرتکب شده است.

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: همتی بانک مرکزی منافع عمومی رئیس سابق بانک مرکزی آقای همتی بانک مرکزی بازار سرمایه آقای همتی منافع عمومی حسین صمصامی سود بانکی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۱۰۰۲۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جنگ بر سر صندلی «شماره یک»؛ همه در برابر قالیباف!

آفتاب‌‌نیوز :

تلاش‌ها برای انداختن قالیباف از کرسی ریاست مجلس شدت گرفته است؛ از یک سو تندروهایی از جنس نبویان، رسایی و ذوالنور و از سوی دیگر متکی که مورد حمایت شورای وحدت است. برخی نیز گرچه سکوت کرده‌اند اما بعید نیست در اندیشه فتح کرسی «شماره یک» مجلس دوازدهم باشند.

همه در حال لابی کردن و برگزاری جلسات‌شان هستند، برای این جلسات هم نام‌های پر طمطراقی می‌یابند؛ مانند «هم‌اندیشی منتخبان جدید مجلس»

شاید برخی از آن‌ها هم‌فکر و همسو به نظر بیایند، اما این جلسات با محوریت برخی از منتخبان جدید تهران بصورت جداگانه برگزار شده و می‌شود که در یک جبهه قرار دارند.

لابی برای هیات رئیسه مجلس
محمود نبویان، حمید رسایی، منوچهر متکی و محمدباقر قالیباف؛ چهره‌هایی که سعی دارند با لابی‌های گسترده‌شان کرسی ریاست مجلس را از آن خود کنند یا سهم بیشتری از صندلی‌های هیات رئیسه مجلس داشته باشند.

خبرهایی که در چند روز گذشته منتشر شده، همگی نشان از جدی شدن رقابت‌ها برای انتخابات هیات رئیسه مجلس خواهد داشت؛ انتخاباتی که قطعا هیجان و شور آن از انتخابات اصلی ورود به مجلس بیشتر خواهد بود.

اولین گام نبویان برای‌ناک اوت کردن قالیباف
محمود نبویان از چهره‌هایی که به تندرو بودن شهره است، در انتخابات اخیر توانست شگفتی‌آفرین باشد و نفر اول تهران شد. نبویان پس از ۴ سال بیرون نشستن از مجلس، سال ۹۸ دوباره به ساختمان هرمی شکل بهارستان رفت، این بار اما با رأی اول تهران ماجرا فرق کرده است. او که مشخصا زاویه تندی با محمدباقر قالیباف رئیس فعلی مجلس دارد، در انتخابات اخیر بالاتر از حمید رسایی و مجری سابق صداوسیما و قالیباف ایستاد.

این اتفاق انگار اعتماد به نفس نبویان را دو چندان کرده و گویا دورخیز بلندی کرده برای کسب ریاست مجلس دوازدهم. هرچند او در اظهاراتی پیش از سال جدید تلویحا این موضوع را رد کرده بود اما نشانه‌های تحرکات بود گویای نکاتی دیگر است.

خبرهایی که در رسانه‌ها آمده، حاکیست که نبویان تعدادی از منتخبان جدید را گرد هم آورده و برای آن‌ها از «ضرورت وحدت نیروهای انقلاب اسلامی» سخن گفته است. در واقع اولین اقدامی که برای ناک‌اوت کردن قالیباف لازم بوده انجام شود، همان کاری است که نبویان به دنبال آن افتاده است؛ «تشکیل فراکسیون انقلاب اسلامی.»

در مجلس فعلی، فراکسیون اکثریتی با نامی مشابه به فراکسیون مد نظر نبویان و دوستانش در حال کار است که قالیباف ریاست آن را بر عهده دارد.

به زبان ساده‌تر، اقدام نبویان برای تشکیل فراکسیون انقلاب اسلامی، در واقع اعلان جنگ با قالیباف است و تلاشی همه‌جانبه برای از بین بردن فراکسیون فعلی قالیباف و تشکیل فراکسیونی جدید و البته تقریبا با همان نام مجلس یازدهم.

گویا این بار نبویان عزم خود را جزم کرده تا ریاست فراکسیون را در دست بگیرد؛ و وقتی هم که به ریاست فراکسیون به قول خودشان اکثریت برسد، بخش عمده‌ای از راه ریاست مجلس را پیموده است و حتی اگر به ریاست مجلس نرسد ریاست یک فراکسیون اصلی را در دست داشته باشد تا به او قدرت مانور بیشتری در مجلس آینده بدهد.

به نوشته ایسنا، «هسته اولیه تاسیس فراکسیون انقلاب اسلامی بیش از ۵۰ نفر از منتخبان مجلس دوازدهم را برای حضور در جلسه اولیه دعوت کرده بود که از این تعداد، حدود ۴۰ نفر از منتخبان که در فهرست‌های مختلف سیاسی نیروهای انقلاب عضویت داشتند، حضور پیدا کردند.»

رسایی هم در تکاپو است
جلسه نبویان با منتخبان جدید مجلس در حالی برگزار شد که دو روز قبلش حمید رسایی دیگر چهره تندروی اصولگرایان نیز جلسه‌ای با جمعی از منتخبان جدید مجلس برگزار کرده بود.

خبرگزاری ایلنا که این خبر را منتشر کرده، در متن خود نوشته «احتمالا یکی از مهمترین محورها و موضوعاتی که در جلسه امروز مطرح می‌شود موضوع انتخابات هیات رییسه مجلس و ریاست مجلس در دوره آینده باشد.» این خبر احتمال داده که «برخی افراد بیرون از مجلس جزو متولیان برگزاری آن باشند.»

متکی به صندلی «شماره یک» می‌اندیشد
در همین حال منوچهر متکی که سرلیست فهرست شورای وحدت (جامعتین، انجمن اسلامی مهندسین و…) بوده، اواخر فروردین ماه جلسه‌ای با حدود یکصد تن از منتخبان جدید برگزار کرده بود؛ البته حضور حدود ۱۰۰ منتخب جدید مجلس، با استناد به سخنان متکی است. به گفته وزیر اموز خارجه اسبق ایران، در جلسه مذکور، درباره «ضرورت تحول در رویکردها و کارکردهای مجلس دوازدهم» صحبت شده بوده که از نظر متکی «مهمترین موضوع» است.

او حمله نسبتا تندی هم به قالیباف داشت و گفته بود که «خانه ملت به سمت ریاست محور حرکت کرده در حالی که باید به سمت صحن محور باشد.»

متکی که در لیست شورای وحدت حضور داشت، شب پایانی تبلیغات انتخابات مجلس دوازدهم، وارد فهرست جوان تازه سر برآورده‌ی اصولگرایان یعنی علی‌اکبر رائفی‌پور، موسوم به «جبهه صبح ایران» شده بود، انگار که تحت تاثیر عقاید رائفی‌پور قرار گرفته که این چنین به مدیریت مجلس‌حمله‌ور شده است.

رقبای اصلی و فرعی همه در مقابل یک نفر؛ قالیباف
مخرج مشترک این سه جلسه، همگی نشان از عزمی جدی برای انداختن قالیباف از کرسی ریاست مجلس دارد؛ نبویان، رسایی و متکی، همگی نه از مخالفان که از رقبای جدی قالیباف هستند؛ با این وجود آن‌ها برای رسیدن به این هدف مهم‌شان، باید یکدیگر را هم از میدان، به در کنند.

همه اینها در حالی است که روزانه به صف مدعیان ریاست مجلس اضافه می‌شود؛ مجتبی ذوالنور نماینده قم نیز اخیرا شنیده شده که برای‌ریاست مجلس، در حال رایزنی است.

قالیباف بیکار ننشسته است
البته که قالیباف هم در این میان بیکار ننشسته و در حال لابی‌های گسترده‌ای برای ابقای خود بر صندلی ریاست مجلس است. در این میان، ابوالفضل ابوترابی نماینده نجف‌آباد به ایرنا گفته «محمد باقر قالیباف در حال برگزاری نشست‌هایی به صورت فردی و جمعی با منتخبین مجلس دوازدهم با موضوع و دستور کار ریاست مجلس آینده است.»

اخیرا نیز کامران غضنفری که با لیست صبح امید (رائفی پور) جزو منتخبان تهران برای ورود به مجلس دوازدهم است در یادداشتی که منتشر کرده، مدعی دادن وعده‌هایی از جنس وام و خودرو و عضویت در کمیسیون مورد علاقه در عوض رأی دادن به ریاست قالیباف شده است. ادعایی که البته از سوی حبیب‌زاده، منتخب مردم مرند در مجلس شورای اسلامی تکذیب شده و گفته است؛ «من در آن جلسه مورد اشاره دکتر غضنفری بوده‌ام، به هیچ وجه بحثی درباره قول و وعده برای رأی دادن به ریاست مجلس نبوده و خلاف‌گویی است».

سکوت مرموز و خطرناک آقاتهرانی
با این وجود، سکوت مرتضی آقاتهرانی، می‌تواند سکوتی مرموز برای رقبا و البته ترسناک برای قالیبافی‌ها باشد؛ چرا که ریاست شورای مرکزی جبهه پایداری را بر عهده دارد و تک تک اعضای این تشکل، از دشمنان قدیمی قالیباف محسوب می‌شوند.

با وجود آنکه نبویان خود از اعضای‌جبهه پایداری است، اما مرتضی آقاتهرانی را نیز می‌توان یکی از مدعیان ریاست مجلس دانست، کما اینکه در انتخابات هیات رئیسه اجلاسیه سوم مجلس فعلی، او برای کسب کرسی ریاست با قالیباف وارد رقابت شد و نهایتا ۱۹۴ به ۵۳ میدان را واگذار کرد. در نتیجه می‌توان گفت که آقاتهرانی خود مترصد فرصتی برای انتقام‌گیری از محمدباقر قالیباف است و چه محفلی مناسب‌تر از مجلسی تندروتر از مجلس یازدهم!

این احتمال نیز وجود دارد که آقاتهرانی تا زمان انتخابات مرحله دوم که باید ۴۵ کرسی تعیین تکلیف شوند سکوت خود را ادامه دهد تا خللی به ائتلاف شانا و پایداری وارد نکند و بعد از عبور از آن مرحله سکوتش را درباره ریاست مجلس آینده بشکند.

جنگ قدرت در بهارستان
هرچند مخرج مشترک همه طیف‌ها و افراد مقابل رئیس مجلس که در حال لابی با منتخبان هستند، دشمنی با قالیباف است، اما آن‌ها قاعدتا تنها هدفشان، پایین کشیدن قالیباف از صندلی‌ریاست مجلس نیست و قاعدتا خودشان هم تمایل زیادی برای کسب این مقام را دارند؛ برای رسیدن به این آمال و آرزو، لاجرم باید هر طیفی، طیف دیگر را از حیض انتفاع ساقط کند و این مهم، مستلزم جنگ قدرتی خونین در عرصه سیاست خواهد بود؛ که گوشه‌ای از آن در هفته‌های منتهی به یازدهم اسفند ماه سال گذشته تجربه کردند و جامعه نیز شاهد این جنگ قدرت بود؛ جنگ قدرت شاید میان دو عضو ارشد جبهه پایداری یعنی آقاتهرانی و نبویان؛ شاید میان رسایی و آقاتهرانی؛ شاید میان رسایی و نبویان؛ شاید میان متکی و پایداری‌چی‌ها؛ شاید میان متکی و رسایی؛ و البته حتما میان همه اینها و قالیباف.

منبع: خبرآنلاین