به نقل از «خبرگزاری میزان»

۱۱۵ سال انتخابات ایران در قاب دوربین

تاریخ انتشار: ۲۳ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۲۱۰۵۹۴

در ایران ۱۱۵ سال است که انتخابات برگزار می‌شود. تاریخچه انتخابات در ایران همواره با فراز و نشیب بسیار همراه بوده و بخش مهمی از تاریخ معاصر محسوب می‌شود.

خبرگزاری میزان - فارس نوشت: تاریخچه انتخابات در ایران، خودش بخش مهمی از تاریخ معاصر محسوب می‌شود و همواره نیز با فراز و نشیب بسیار همراه بوده است؛ از روز نخست که مظفرالدین قاجار فرمان داد تا مردم حق رأی داشته باشند تا بعد‌ها که شاهان قاجار با این فرمان موافقت یا مخالفت کردند و تا دوره پهلوی اول و دوم که مشارکت پایین بود و برای مثال در هر دو انتخابات مجلس شورای ملی در سال‌های ۱۳۴۶ و ۱۳۵۰ میزان مشارکت حدود ۳۵ درصد بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در دوره پهلوی‌ها انتخابات آن‌قدر موضوع بی‌اهمیتی بود که حتی عکس‌های چندانی هم از آن باقی نمانده است. تا این‌که عاقبت سال ۱۳۵۷ از راه رسید و حکومت مردم برپا شد و صندوق رأی و انتخاب مردم شد مهم‌ترین عامل سیاست در ایران.

حالا در آستانه انتخابات ۱۴۰۰ که خودش طلیعه ورود سیاست ایران به قرن جدید است، فرصتی مغتنم است تا برخی از مهم‌ترین عکس‌های انتخاباتی در تاریخ معاصر ایران را مرور کنیم. در ادامه تصاویری کمیاب از تاریخچه انتخابات در ایران را ببینید.

جمعی از نمایندگان دوره اول مجلس شورای ملی همراه با مردم عصر قاجار که تازه با پدیده انتخابات مواجه شده‌اند!

عکس یادگاری نمایندگان دومین دوره مجلس شورای ملی در محوطه عمارت مجلس

اعضای انجمن نظارت بر انتخابات و صندوق‌های رأی مجلس مؤسسان اول

معتمدین نظارت بر انتخابات در محله بازار تهران

 

معتمدین نظارت بر انتخابات مجلس شورای ملی در تبریز در سال ۱۳۲۰ شمسی

اعضای انجمن نظارت بر انتخابات در آبادان در سال ۱۳۲۵ شمسی

رأی‌گیری برای رفراندوم اصول شش‌گانه شاه و ملت در سال ۱۳۴۱ شمسی

 

 

تبلیغات انتخاباتی حزب مردم در دوره پهلوی دوم

 

 

دفتر حزب مردم در شهرستان بناب هنگام تبلیغات انتخاباتی

 

 

رأی‌گیری برای انتخابات مجلس شورای ملی در میدان بهارستان تهران

 

 

همه‌پرسی نظام جمهوری اسلامی در سال ۱۳۵۸ شمسی

 

 

انتخابات ریاست‌جمهوری در سال ۱۳۶۰ شمسی

 

 

در دهه ۶۰ انتخابات ریاست‌جمهوری و مجلس در ایران با مشارکت بالای مردم همراه بود و از همان‌موقع انتخابات شد تجدید پیمان مردم با حکومت اسلامی

صندوق رأی در جبهه

صف رأی برای انتخابات ریاست‌جمهوری در سال ۱۳۶۸

انتخابات ریاست‌جمهوری در دهه ۷۰

انتخابات در ایران به یک جشن ملی برای همبستگی و مشارکت تبدیل شده است

  بیشتر بخوانید: روسای دولت‌های پیشین چه میزان رای کسب کرده‌اند؟

انتهای پیام/
خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.

برچسب ها: انتخابات 1400 تصاویر دیدنی

منبع: خبرگزاری میزان

کلیدواژه: انتخابات 1400 تصاویر دیدنی انتخابات ریاست جمهوری انتخابات در ایران نظارت بر انتخابات مجلس شورای ملی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۲۱۰۵۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

منتجب‌نیا: اصولگرایان نمی‌توانند در مجلس با هم کار بیایند

در آستانه برگزاری دور دوم انتخابات مجلس شورای اسلامی، یکی از وزنه‌های مهم تعیین‌کننده خط سیاسی مجلس، رقابت طیف مستقلین و اصلاح‌طلبان است که به هم‌قطارانی که به مجلس راه یافته‌اند بپیوندند و با این وجود برخی از کارشناسان گمانه‌زنی‌هایی در قصد این طیف برای تشکیل یک کمیسیون اقلیت در مجلس دوازدهم دارند.

به گزارش صبح نو، در همین راستا رسول منتجب‌نیا، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و دبیرکل حزب جمهوریت گفت‌وگویی داشته که در ادامه می‌خوانید.

استقبال سیاسیون و مردم نسبت به دور دوم انتخابات را چگونه پیش‌بینی می‌کنید؟

در انتخابات مرحله اول مردم بیشتر شرکت می‌کنند، درحالی‌که در مرحله اول تعداد کاندیدا‌ها بیشتر است، ولی در مرحله دوم عموما مشارکت کمتر است، ضمن اینکه تنها دو برابر نمایندگان مورد نظر هر حوزه انتخابیه در مرحله دوم با هم رقابت می‌کنند. رقابت در دوره دوم، رقابت تنگاتنگی است و هر کسی هم که در این مرحله رأی بیشتری بیاورد ولو آنکه یک رأی بیشتر باشد، پیروز میدان قاعده انتخابات است. متأسفانه در دوره‌های انتخابات مرحله دوم، حضور مردم خیلی کم است. در شهر‌های کوچک که عوامل قومی عشیره‌ای دخالت دارند، مثل دوره‌های گذشته انتخابات رونقی ندارند. در مرحله دوم خیلی کم شرکت می‌کنند و هر چه هم تشویق و دعوت شوند، برخی انگیزه لازم را ندارند.

به‌خصوص که هیچ‌گونه مشوقی در کشور ما به وجود نیامده است. یعنی اگر بین دو تا مرحله یک حرکتی ایجاد شده بود، هیجان یا امید و کسب رضایتی پیش می‌آمد، امید بود که درصد بهتری شرکت کنند. مسائل اقتصادی هم که روز به روز بدتر و سخت‌تر و وضعیت مردم وخیم‌تر می‌شود، لذا فکر می‌کنم مردم در مرحله دوم کمتر شرکت می‌کنند و طبیعتا بین همین افرادی که رأی بیشتری داشتند، افرادی انتخاب شده و وارد مجلس می‌شوند.

با توجه به ورود چهره‌هایی از طیف‌های سیاسی مختلف به مجلس، آیا تشکیل یک فراکسیون اقلیت یا مستقل را محتمل می‌دانید؟

مجلس که جای بحث، گفتگو، اظهارنظر و تبادل نظر افراد و گروه‌هاست و اگر در آن تبادل نظر و اختلاف نظر نباشد که مجلس مرده و بی‌رمقی است و اصلا فلسفه‌ای در آن وجود ندارد؛ اما اینکه یک اکثریت قوی از جناح اصول‌گرا وارد مجلس می‌شوند و بعد لیستی که ترکیبی از اصلاح‌طلب، مستقلین اعتدال‌گرا و امثال‌ذالک یعنی ته کیسه را تکاندند و همه این‌ها به قول شما ۴۱ نفر شده است. هنوز هم معلوم نیست در نهایت چند نفر باشند که البته درون آن‌ها هم چهره‌های شاخص بسیار کم هستند، وارد مجلس شدند. اگر آقای مطهری یا آقای پزشکیان تأیید نشده بودند که می‌شد قضاوت کرد در مجلس دیگر تریبونی از مستقلین و اصلاح‌طلبان نیست. به هر حال باز با تذکر رهبری این آقایان تأیید صلاحیت شدند.

ممکن است یک‌صدایی از این جمعیت بلند شود، ولی این صدا بسیار اندک و ضعیف است. به‌خصوص که مشخص نیست مدیریت مجلس هم به دست چه افرادی بیفتد. اگر میزان و ملاک در انتخاب هیأت رئیسه این آرایشی باشد که چه کسانی بیشترین رأی را به دست آوردند، دیگر مجلس به‌طور کلی آن هویت و استقلال خودش را از دست خواهد داد. در کنار این مسائل باید اضافه کنم درست است که اکثریت قوی مجلس به یک معنا اصول‌گرا‌ها و غیراصول‌گرا‌ها اعم از اصلاح‌طلب، اعتدال‌گرا، مستقل و اقلیت بسیار محدودی هستند، اما همان اکثریت، آهنگ واحدی ندارند. هم دارای سلایق مختلف هستند و هم در مقابله با اصلاح‌طلب‌ها و مستقلان دارای وجه مشترک در برابر اصلاح‌طلبان هستند.

آن‌ها درون خودشان اختلاف‌های بسیار زیادی با اصول‌گرا‌های سنتی و اصول‌گرایان غیرسنتی هستند. گرایش‌های رادیکال هم حضورشان قاعدتا پررنگ خواهد بود. این‌ها در نهایت با هم نمی‌توانند بسازند. در انتخابات ممکن بود به‌خاطر هدف مشترک با هم کنار آمده باشند، ولی در مجلس اختلاف نظر فراوان است، چون دیدگاه اصول‌گرایان سنتی و انقلابی کاملا با دیدگاه رادیکال‌ها متفاوت است. به هر حال اصول‌گرایان سنتی بیشتر روی رهبری و ولایت فقیه تأکید می‌کنند. این اختلاف‌ها در مجلس هم ظهور و بروز پیدا می‌کند و در برابر هم جبهه می‌گیرند و نمی‌توانند با هم کنار بیایند. اقلیت محدودی هم از لیست به اصطلاح «صدای ملت» که ترکیب ناهمگونی از اقلیت محدود بود، وارد مجلس خواهند شد.

این فراکسیون چه کمکی را در زمینه کارآمدی مجلس ارائه می‌دهد؟

هر چقدر در مجلس تعدد و تکثر آرا و نظرات بیشتر باشد، مجلس زنده‌تر و پویاتر خواهد بود؛ لذا در کنار آن اکثریتی که در درون اختلافات وجود دارد، بخش‌های مختلف است که این می‌تواند یک‌صدایی باشد. صدایی هرچند کوتاه و کم‌رنگ از ملت در برابر جریان مقابل که در غیاب اکثریت مردم برنده شد. اینکه همان اقلیت، حتی یک نفر هم در مجلس تریبون در اختیار داشته باشد، شاید بهتر از نبودش باشد. درحالی‌که اگر ۴۰ نفر باشند، می‌توانند تلاش بیشتری کنند.

افرادی بودند که قبل از ورود به مجلس، ادعای اصلاح‌طلبی یا استقلال می‌کردند، ولی در مجلس به طرف اکثریت می‌لغزیدند و گفته‌های خودشان را فراموش می‌کردند. من از دوستانی که وارد مجلس می‌شوند انتظار دارم که در این شرایط وانفسا در مجلس فراکسیونی تشکیل بدهند و برنامه‌ریزی کنند؛ چراکه می‌توانند تا حدی اثرگذار باشند، ولو اینکه این امر بسیار سخت خواهد بود. آن اکثریت اجازه نخواهند داد این‌ها کار کنند، چون تجربه نشان داده که آن‌ها وقتی اکثریت را به دست می‌آورند، جلوی هر نقد و اظهارنظر مخالف را می‌گیرند. فراکسیون اقلیت می‌توانند امیدی را در مجلس به وجود بیاورند.

آرایش سیاسی اصلاح‌طلبان در آستانه دور دوم انتخابات را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

در مرحله اول انتخابات، اصلاح‌طلب‌ها به چند دسته تقسیم شدند که یک مجموعه از احزاب و شخصیت‌های حقیقی بودند، آن‌ها که اعلام کردند ما کاندیدا نداریم و شرکت نمی‌کنیم و به‌عنوان معرفی کاندیدا شرکت فعال نداریم. دسته دیگر ترکیبی از سه حزب بود. این‌ها وارد صحنه شدند، کاندیدا‌هایی را معرفی کردند و تعدادی از کاندیداهایشان وارد مجلس شدند. ما هم که به‌عنوان حزب جمهوریت منتظر بودیم کاندیداهایمان تأیید صلاحیت شوند که بتوانیم فعال شویم، ولی متأسفانه هیچ‌کدام از کاندیدا‌های ما در سراسر کشور تأیید صلاحیت نشدند. فعالیت اصلاح‌طلب‌ها در مرحله دوم هم به همین ترتیب است. آن ترکیب که گفتم، فعال نخواهند بود. شاید کارگزاران و حزب‌های دیگر فعالیت کنند. باید ببینیم آن‌ها تا چه اندازه موفق هستند.