به نقل از «ایرنا»

آیین سنتی و مذهبی خیمه‌کوبی در نوش‌آباد آران و بیدگل برگزار شد

تاریخ انتشار: ۲۶ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۸۴۶۶۸۲

به گزارش ایرنا، این کاروان عظیم و تاثیرگذار با حضور یکهزار و ۵۰۰ نفر از افرادی که انتخاب نقش‌های آنان از قبل بر اساس برنامه‌ریزی منظم تعیین شده است کارش را از صبح روز هشتم در منزل جامه‌دار و انجام کار گریم بر روی آنها آغاز می‌کند و راس ساعت ۱۴ کاروان در یک ستون بسیار منظم و با شکوه حرکت خود را از محل آماده‌سازی کاروان با عبور از خیابان‌های اصلی شهر به سمت مجوعه فرهنگ مذهبی خیمه‌گاه حسینی آغاز می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شبیه قافله حضرت امام حسین (ع)، اصحاب و اهل بیتش، لشکر یزید و اشقیاء پیاده و سواره بر ۱۰۰ اسب و شتر همراه با تجهیزات از خیابان‌های اصلی شهر حرکت می‌کنند تا پس از رسیدن به مجموعه فرهنگی مذهبی ۳۰ هزار متر مربعی خیمه‌گاه حسینی مستقر و آیین خیمه‌کوبی اجرا شود.

شبیه کاروان اولیاء با حضور شبیه امام حسین (ع)، یاران و اهل بیتش، خاندان بنی هاشم، گروه ملائکه دوزخ، حوریان بهشتی، سپاه اجنه، ملائک مقرب و سپاه اشقیاء در قالب لشگر یزید، ابن سعد، حرمله ، ارزق شامی، حکیم بن طفیل و شمر به همراه ۱۰ گروه از نوازندگان سازهای ضربی و بادی در دسته‌های چند نفره در این آیین برای سوگواران حسینی بسیار باشکوه و سنگین و متاثر کننده بازآفرینی می‌شود.

بازسازی بسیار زیبا و جذاب گهواره حضرت علی اصغر(ع)، حجله حضرت قاسم(ع)، محمل مخدره زینب (س)، زنان و دختران که بر کجاوه جلالت و شکوه و عظمت سوار هستند و در کنارشان هنروران شبیه ابالفضل‌العباس(ع) علمدار و سقای کربلا، شبیه حضرت علی اکبر(ع)، وهب نصرانی و تازه عروسش، مسلم بن عوسجه، حبیب و زهیر در این کاروان آنچنان تاثیرگذاری و حال و هوایی منقلب‌کننده به سوگواران حسینی می‌بخشد که عزادار خود را در سال ۶۱ هجری همپای کاروان نظاره‌گر می‌بیند.

حرکت منظم، مرتب و باشکوه تمامی افراد کاروان نکته قابل اهمیت و توجه در برگزاری این آیین سنتی مذهبی است که از سوی گروه زیادی از جوانان و انتظامات هیات در طول مسیر هدایت شده و شور و حال وصف‌ناپذیری را در برپایی ماتم شهادت امام حسین(ع) به عزاداران می‌بخشد به طوری که در طول مسیر سیاه‌پوشان عزادار مشاهده می‌شوند که متاثر و محزون و غمگین با قطرات اشکشان این قافله را مشایعت می‌کنند، چنان که گویی هر فردی با دیدن این صحنه‌ها خود را در صحرای کربلا مجسم می‌کند.

خیمه‌ها نیز در طول مسیر کاروان در طبق‌هایی پوشیده شده از پارچه سبز حمل می‌شود؛ پارچه خیمه‌ها با نذر اهالی که به حاجت خود رسیدند و بانیان تهیه و به هیات حسینی اعطا می‌شود تا از سوی خیاطان هیات که اغلب آنان بانوان هستند دوخته شود. 

آیین سنتی و مذهبی خیمه‌کوبی نوش‌آباد با قدمت افزون بر ۱۰۰ سال مقدمه‌ای برای آیین خیل عرب و خیمه‌برداری در عصر یازدهم محرم است.

آیین خیمه‌برداری نوش آباد سال ۱۳۹۲ به شماره ۵۹۸ در فهرست میراث معنوی کشور به ثبت رسید.

آیین‌های سقاخوانی در صبح تاسوعا، کُتَل، پنجه برداری، جریده برداری، کشته برداری، توغ برداری و تعزیه در روز عاشورا، خیمه کوبی عصر هشتم محرم و خیمه‌برداری عصر یازدهم محرم از سوی مردمان شهر نوش‌آباد همراه با پخت غذاهای نذری سنتی از جمله حلیم و نان عباسعلی برگزار می‌شود.

نوش‌آباد به عنوان یکی از مقاصد گردشگری مذهبی در ماه محرم معرفی شده است که از ۲ سال گذشته تاکنون به دلیل شیوع ویروس کرونا و رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی نمی‌تواند پذیرای گردشگران باشد.

شهر نوش‌آباد از توابع آران‌وبیدگل با جمعیت نزدیک به ۱۲ هزار نفر در فاصله حدود سه کیلومتری مرکز این شهرستان واقع شده است.

برچسب‌ها کربلا نوش آباد سوگواری ها کاشان آران وبیدگل

منبع: ایرنا

کلیدواژه: کربلا نوش آباد سوگواری ها کربلا نوش آباد سوگواری ها کاشان آران وبیدگل خیمه کوبی نوش آباد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۸۴۶۶۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

امروز چهلم بهار است؛ جشنی که از یاد رفته!

«چهلم نوروز» مصادف با دهم اردیبهشت‌ماه از جمله آیین‌های وابسته به نوروز است. آیینی که در روزگار فعلی احتمالا نام آن به گوش کمتر کسی خورده است اما هنوز هم می‌توان ردپایی از آن را در نقاط مرکزی ایران و شهرهایی مانند شیراز و کرمان دید.

به گزارش ایسنا، در ایرانِ باستان تحویل بهار مانند روزگار فعلی تنها با رسومِ پیش از این اتفاق شناخته نمی‌شد. نوروز یکی از مهم‌ترین آیین‌ها قلمداد می‌شد که ایرانیان برای پیش و پس از آن خود را آماده می‌کردند و کارها و مناسک خاصی انجام می‌دادند. بنابراین رسوم نوروزی مانند امروز تنها به جشن‌هایی مانند چهارشنبه‌سوری، خانه‌تکانی، سبز کردن دانه‌ها، نوروزخوانی، جشن گلدان، تکم‌گردانی و... محدود نبود و تا مدتی بعد از نوروز هم ادامه داشت.

به همین علت است که برخی نوروز را نه یک روز و نه سیزده روز می‌دانند؛ به اعتقاد آنها نوروز یک بازه زمانی است. در این زمینه شبان میرشکرایی - مدیر اجرایی پرونده جهانی نوروز در یونسکو پیش از این به ایسنا، گفته بود: «از وقتی که این تحول طبیعی اتفاق می‌افتد، در نقاط گرمسیرتر به میانه زمستان می‌رسد و در نقاط سردسیر به میانه بهار. اشعاری هم داریم به این شرح که «اینک بیامده است به پنجاه روز پیش/جشن سده طلایه جشن نوروز روشنی»، یعنی جشن سده را طلایه‌دار نوروز و نوبهار دانسته‌اند. از آن طرف در حوزه فرهنگی شمال غرب ایران در منطقه آذربایجان تفسیری است که تا وقتی توت از درخت نیفتاده، نوروز است و زمان آن تا اواخر اردیبهشت‌ماه است؛ یعنی یک بازه سه‌ماهه برای نوروز داریم. هرکسی در این بازه سه‌ماهه به سبک و سیاق، رنگ و آیین خودش نوروز را پاس می‌دارد و نمی‌توانیم او را محدود به یک بازه زمانی کنیم.»

بر این اساس آداب و آیین‌های مربوط به نوروز (بر اساس تعریف امروزی از این مناسبتِ ۱۳ روزه) در سه گروه پیشانوروزی، هنگام نوروز و پسانوروزی طبقه‌بندی می‌شود؛ موضوعی که بنابر آنچه گفته شد احتمالا در گذشته‌های دور اینگونه نبوده است.

بخت‌گشایی با توسل به ماهی دندان‌طلا!

برای چله نوروز در شیراز دو جشن آب و گل‌های محمدی و جشن بخت‌گشایی برگزار می‌شد. جشن آب و گل‌های محمدی که تا دوره قاجار تداوم داشت در باغ دلگشا به مدت یک هفته برگزار می‌شد.

جشن بخت‌گشایی نیز در آرامگاه سعدی برپا می‌شد و آداب خاص خود را داشت. طبق این رسم، دخترانی که می‌خواستند بختشان باز شود و یا آرزو داشتند بچه‌دار شوند، باید تورهایی به رنگ سبز روی سر خود می‌انداختند و روی آن نُقل می‌گذاشتند و به شکلی که نقل از روی سرشان نیفتد از پله‌ها پایین می‌رفتند و مقابل حوضِ آرامگاه سرشان را خم می‌کردند تا نقل درون دهان ماهی دندان طلا بیفتد!

در این باور فرقی نمی‌کرد که اصلا ماهی دندان‌طلا وجود دارد یا نه و یا حتی اگر نمونه‌ای نادر از آن پیدا شود، هدف‌گیری فرد باید چقدر دقیق باشد که نقل دقیقا در دهان ماهی بیفتد. احتمالا تنها موضوع مهم این بود که اجرای این رسم خیال دختران را راحت می‌کرد که آرزویشان برآورده می‌شود.

شیرازی‌ها در کنار اجرای این مناسک یا نوعی آش به نام «دیگ جوش» می‌پختند و یا مشغول خوردن آش سبزی و کاهو می‌شدند.

جشنی برای درخواست سلامتی 

چهلم نوروز در کرمان آداب و آیین‌های خاص خود را دارد که همچنان هم برخی به اجرای آن پایبند هستند. این آیین‌ها در سال ۱۳۸۸ با عنوان «چهلم بهار» در فهرست میراث ناملموس ملی به ثبت رسیده است. کرمانی‌ها «آیین تندرستان» یا «تندرستون» را اصلی‌ترین بخش جشن چهلم بهار می‌دانند که هدف آن درخواست سلامتی و تندرستی است و هنوز به شکل جدی در این منطقه از کرمان برگزار می‌شود.

این جشن در یکی از مهم‌ترین مناطق کرمان به نام «شیوشگان» به معنای محل شیون و زاری برگزار می‌شود. دعا برای گشایش بخت، بریدن چادر عروس در این روز، آب چهل ریختن برای زنان حامله یا زائو، پختن و خوردن آش اوماج و نواختن موسیقی از جمله آیین‌های این جشن است.

جشن تندرستان در کرمان  جشن تندرستان در کرمان

در کوه شاه‌خیرالله منطقه پاریز کرمان نیز زیارتگاهی وجود دارد که در این روز مردم آنجا کنار یکدیگر جمع می‌شوند. عشایر در این روز با ظرف‌های شیر که از شب قبل دوشیده‌اند در دامنه کوه مستقر می‌شوند و با آن آش شیر می‌پزند تا در میان مردم تقسیم کنند.

سایر افراد هم زیرانداز می‌اندازند، چای درست می‌کنند و شیرینی‌هایی که از دوران دید و بازدیدهای نوروز باقی مانده را به یکدیگر تعارف می‌کنند. پس از آن هرکس که خواسته‌ای دارد راهی زیارتگاه می‌شود.

با این حال این روزها جشن «چهلم نوروز» مانند گذشته رونق ندارد و تنها در مناطقی محدود، افراد خود را پایبند به اجرای آن می‌دانند، موضوعی که باعث می‌شود این فرهنگ کهن بیش از پیش به دست فراموشی سپرده شود و احتمالا تا چند سال آینده تنها فقط نامی از آن در فهرست میراث ناملموس ملی باقی بماند.

کانال عصر ایران در تلگرام