آیا کابینه پیشنهادی با شعارهای انتخاباتی رئیسی مطابقت دارد؟

یک فعال سیاسی اصلاح طلب به بررسی ابعاد سیاسی، اقتصادی و رفاهی کابینه پیشنهادی رئیس جمهور پرداخت.

به گزارش قدس آنلاین؛ علی صوفی فعال سیاسی در ارتباط با کابینه معرفی شده از سوی رئیس جمهور اظهار کرد: قبل از اینکه اصلاح‌طلبان بخواهند درباره این کابینه صحبت کنند بحث‌های جدی در میان خود اصولگرایان به وجود آمد .

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

الان می توان گفت آن بحث ها خیلی بیش‌تر از نقد و بررسی‌ است که در بین اصلاح‌طلبان و دیگر گروه های سیاسی وجود دارد.

وی با ابراز این عقیده که این کابینه با آن چیزی که رئیس جمهور در شعارهایشان مطرح کرده بودند و تا روزهای آخر هم اعلام می کردند روی همان موازین ایستاده اند ،تفاوت دارد، افزود: ایشان شعار  تشکیل کابینه فراجناحی در بالاترین سطح را دادند؛ معنی اش این بود که در آن کابینه  وزرای موفق دولت قبلی هم می توانستند حضور داشته باشند و از نظر سیاسی اصلاح طلبان هم می توانند در چنین کابینه ای دیده شوند.

دبیر کل حزب پیشرو اصلاحات گفت: من همان زمان  اعلام کردم آقای رئیسی نمی توانند بر اساس شعارشان کابینه فراجناحی را تشکیل دهند؛ چرا که این شعار حتی در درون اصولگرایان هم اقناع کننده نبود ، حرف و حدیث های زیادی ایجاد کرد.

وی با اشاره به واکنش برخی اصولگرایان به کابینه معرفی شده، اظهارکرد: در خود اصولگرایان نسبت به کابینه واکنش های تندی بروز کرده، در مجموع نشان می دهد در داخل اصولگرایان هم آقای رئیسی نتوانسته کابنیه ای معرفی کند که به رخ دیگران اعم از دولت قبلی و اصلاح طلبان بکشند.

این فعال سیاسی کابینه پیشنهادی را فرا از دیدگاه های سیاسی نیازمند بررسی فنی و علمی دانست و گفت: از نقطه نظر کارآمدی می شود این کابینه را به چند گروه مشخص تقسیم کرد و تاثیر آنان را در خروج از بحران ها و بیرون آمدن از چالش ها و تحقق شعارها بررسی و دسته بندی کرد.

وی سپس ادامه داد: از نظر دسته بندی و گروه بندی، گروهی به موضوعات و چالش‌های بین المللی مربوط می شوند. این چالش ها در برگیرنده همه موضوعات ما در منطقه و سطح بین المللی است. در رابطه با کشورهای همسایه و اتفاقات اخیر افغانستان، در رابطه با موضوعات عربستان و اسرائیل، در رابطه با کشورهای حاشیه خلیج فارس و کنفرانس اسلامی و همه چالش های منطقه ای دولت جدید باید تصمیم گیری کند. 

صوفی تصریح کرد:  در برخی سطوح بحران ها  بالا گرفته و انتظار می رود کابینه جدید بتواند در آن موضوعات مثل جنگ یمن و عربستان به کمک کمیسیون سیاست خارجی مجلس از پس بحران ها برآید. 

وی افزود: در سطح کلان تر مذاکرات برجام را داریم. ادامه این مذاکرات در  انتظار شکل گیری این دولت است. باتوجه به اینکه حاکمیت امروز یک دست است حضور آقای رئیسی می تواند برای غرب اعتماد آفرین باشد. اما اینکه بتوانند در یک دیپلماسی فعال مذاکرات را پیش ببرند، برجام را فعال کنند، از دست تحریم ها مردم را خلاص کنند و  زمینه را برای بهبود مسائل داخلی فراهم کنند به تصمیمات کابینه جدید بر می گردد.

این فعال سیاسی اصلاح طلب با اشاره به تیم اقتصادی کابینه پیشنهادی نیز گفت: تیم اقتصادی باید تصمیمش را در باره رفتار در  بازار سرمایه، نحوه کنترل تورم، افزایش اشتغال و مسکن بگیرد. آیا سیاستش در مقابل تورم  انقباضی است؟ مثل دولت روحانی که سیاست ریاضتی را بر مردم تحمیل کرد می خواهند تورم را کاهش دهند؟  در این صورت بحران معیشتی که داریم تقویت می شود.

وی  بازار بورس را چالش تیم اقتصادی خواند و ادامه داد: آقای صالح آبادی که برای بانک مرکزی معرفی شده و قبلا عملکرد مثبتی داشته می تواند عرضه و تقاضا را طوری پیش بررد که بورس  کنترل شود؟ در رابطه با مسکن و اشتغال چه خواهد کرد؟ آقای میرکاظمی رییس سازمان برنامه و بودجه و آقای صالح آبادی از تیم احمدی نژاد بودند و ای بسا با هم هماهنگ خواهند بود اما آقای خاندوزی که برای وزارت اقتصاد مطرح است و در اجرا پیشینه ای ندارد، تئوری هایش با آن دو متناقض نیست؟ سوال مهم این است که آیا تیم اقتصادی با هم هماهنگ می شوند؟

صوفی گفت: آیا وزارت نیرو از پس بحران آب و برق بر خواهد آمد ؟ آیا وزارت کشاورزی از پس مسئله تولیدات کشاورزی بویژه گندم و میزان مصرف آب کشاورزی بر خواهد آمد؟ آیا بخش صنعت در حوزه آب با وزارت نیرو هماهنگ خواهد بود؟

وی افزود:  آیا در زمینه حمل و نقل بین المللی که حوزه ای بسیار پر درآمد است و موقعیت ما را در منطقه می تواند تثبیت کند و هزینه ای هم ندارد موفق می شوند؟ تا کشورهای منطقه ما را دور نزند. امروز مسیر چین-ترکیه به جای گذر از ایران از جای دیگری عبور می کند.

وی در پایان با طرح این سوال که آیا وزارت تعاون و رفاه به بخش اقتصادِ عدالتِ اجتماعی یعنی بخش تعاون توجه می کند؟ خاطرنشان کرد: آیا توسعه توام با عدالت اجتماعی در دولت رئیس واقعا دنبال می شود؟همه این سوالاتی که در پرده ابهام و تردید است از جمله شعارهای انتخاباتی بود که مردم منتظر تحققش هستند. 

منبع: ایسنا

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: کابینه رئیسی دولت رئیسی کابینه پیشنهادی اصلاح طلبان تیم اقتصادی فعال سیاسی چالش ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۸۵۴۱۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

محسن رضایی زیر ذره‌بین؛ از دوستی قدیمی با قالیباف تا تغییر استراتژی!

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، سازندگی در یادداشتی، به موضوع تغییر تحرکات سیاسی محسن رضایی پرداخته و نوشته است:

آرایش سیاسی نیروهای اصولگرا برای دوره دوم انتخابات مجلس که ۲۱ اردیبهشت ‌ماه برگزار می‌شود، تغییر کرد. برخی چهره‌ها و طیف‌های اصولگرا از ائتلاف‌های قبلی خود خارج شدند و ائتلاف جدیدی را رقم زدند. ازجمله محسن رضایی که تحرکات سیاسی‌اش در آستانه دور دوم این شائبه را به وجود می‌آورد که از شانا جدا و به صبح ایران پیوسته است. در آخرین عکسی که از او در کنار رائفی‌پور و سعید محمد منتشر شد، افرادی حضور داشتند که شاید بتوان آنها را از دشمنان قسم‌خورده محمدباقر قالیباف دانست. رضایی که تاکنون درخصوص فعالیت‌های حزبی مجلس دوازدهم برخلاف دوران‌هایی که برای ریاست‌جمهوری‌اش تلاش می‌کرد، فعالیت سیاسی خاصی بروز نداده بود، حال با نشست‌های مختلف با رقیبان رئیس مجلس دوازدهم، گویا سیاست‌ورزی دبیر سابق مجمع تشخیص مصلحت نظام وارد فاز جدیدی شده است.

شاید نام رضایی را نسبت به برخی چهره‌های شناخته شده اصولگرایی در یک سال اخیر و برای‌ انتخابات پارلمان کمتر شنیده باشیم اما این امر نشان از این موضوع ندارد که برادر محسن، کنج عزلت گزیده بود و رفت‌وآمدی بین سیاسیون نداشت. او در ائتلاف شانا که ائتلاف اصولگرایان است، حضور داشت و پس از مدتی با جریان شریان جلسه برگزار می‌کرد. حالا هم چند وقتی است در کنار رائفی‌پور و سعید محمد، اصلی‌ترین مهره‌های طیف نوظهور صبح ایران می‌نشیند. آن هم همان محسن رضایی‌ای که در طول چهار سال ریاست قالیباف بر مجلس تا آنجایی که در توان داشت، سعی کرد تا مانند دوستانش چندان رئیس مجلس یازدهم را مورد هجمه قرار ندهد، مگر در لفافه.

اصولگرایان هرگز به وحدت درستی نرسیدند و حزب‌ها و ائتلاف‌هایشان نیز همواره درصدد زمین زدن یک یا چند نفر از افراد خودشان بوده است. مثال بارزی که می‌توان از قالیباف و دوستانش نام برد اما سوالی که در کنشگری‌های ضدونقیض رضایی پیش می‌آید این است که چطور او به یک‌باره از سایه خارج شد و در دوره زمانی بسیار نزدیک به هم در شورای ائتلاف نیروهای انقلاب (شانا) حاضر و در ادامه در شریان و صبح ایران دیده شد؟ آیا محسن رضایی که همیشه سودای ریاست‌جمهوری را داشت، حال تنها رقیبش را در سال ۱۴۰۴ محمدباقر قالیباف می‌بیند (که گویا او هم چندان از اینکه به جای ریاست پارلمان بر صندلی ریاست قوه مجریه تکیه بزند، بدش نمی‌آید) بنابراین تنها استراتژی‌ای که به ذهنش خطور می‌کند، یار غار تمام جریان‌های اصولگرایی است. آن هم طیف‌هایی که برای زمین زدن قالیباف از هیچ کاری دریغ نکرده و نمی‌کنند.

هرچند این گمانه‌زنی که محسن رضایی چرا تنها قالیباف را رقیب ریاستش بر پاستور می‌داند و چندان وقعی بر رقابت با رئیسی نمی‌نهد نیز سوالی است که ممکن است پیش آید اما در مقابلش می‌توان به این موضوع نیز فکر کرد که اگر این گمانه‌زنی درست باشد، طبیعتاً محسن رضایی در صورت پیروز شدن رئیسی می‌تواند جای بیشتری در دولت آینده داشته باشد تا پیروز شدن قالیباف! کمااینکه تمام این جریان‌هایی که با آنها نشست‌وبرخاست می‌کند، با وجود اختلاف، یک هدف مشترک دارند، حذف محمدباقر قالیباف.‌

اگر کمی به عقب برگردیم نزدیک انتخابات ۱۴۰۰ ریاست‌جمهوری، رضایی و قالیباف رقابت جالبی با هم داشتند. این دو نفر که در جنگ یکی فرمانده ارشد و دیگری فرمانده زیردست بود، یک بار دیگر نیز یعنی سال ۹۲ با هم مسابقه گذاشته بودند؛ اگرچه هر دو از آن رقابت ناکام بیرون آمدند. مجدداً سال ۹۹ عزم رقابت کردند. رئیس مجلس به اسم نظارت بر قوانین و دبیر مجمع هم به ‌عنوان بررسی مسائل استان به سفرهای استانی می‌رفتند. آن زمان که جهان در بحران کرونا بود یک سایت خبری از این خبر داد که محسن رضایی در شرایط کرونایی در کمتر از پنج ماه دست‌کم به ۱۵ استان و البته شهرهای مختلف استان تهران سفر کرده است. البته اصفهان، مرکزی، لرستان و فارس را هم به آن اضافه کنیم. در این فاصله کمتر از یک ماه البته همه سفرهای او نیز با عنوان دبیر مجمع تشخیص انجام شد. همان زمان خبری مبنی بر احتمال نامزدی برادر محسن در انتخابات ۱۴۰۰ ریاست‌جمهوری نیز منتشر شد. اما سایت رضایی حتی خبر کاندیداتوری او برای مجلس را هم ترفند مخالفان برای سوزاندن او در انتخابات ریاست‌جمهوری دانست. این درحالی است که رضایی بالاخره در قامت رقیب رئیسی به میدان مبارزه وارد شد و باخت.
برنامه‌های سفرهای قالیباف هم تقریباً شبیه محسن رضایی بود. مثلاً در برنامه سفر کردستانش با فعالان فرهنگی و اجتماعی سنندج و ‌با شورای اداری استان جلسه داشت. آن زمان همچنین ویدئوهایی از دیدارهای مردمی قالیباف نیز منتشر شده بود که بسیار یادآور سفرهای استانی محمود احمدی‌نژاد بود. در نهایت محمدباقر قالیباف در قامت ریاست قوه مقننه و محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام آینده را ادامه دادند.‌

البته ناگفته نماند در ریاست‌جمهوری سال ۱۴۰۰ رضایی تلاش کرد با شکل‌دهی به یک ائتلاف بین خودش، سعید محمد و مرحوم رستم قاسمی، نوعی کنشگری انتخاباتی منجر به برد و یا منجر به وزن‌کشی را شکل دهد اما او نیز همچون تمام نامزدهای دیگر آن انتخابات، مستحیل در فرآیند برد ابراهیم رئیسی شد و نه ‌تنها در ایام همان انتخابات نیز حرف درشتی علیه رئیسی نگفت بلکه در پساانتخابات نیز همچون عمده دیگر نامزدها وارد دولت رئیسی شد. اگرچه این یک سوال سیاسی جالب است که چرا تمام نامزدهای اصولگرای انتخابات ۱۴۰۰ به صورت یکجا (به غیر از جلیلی که خودش نخواست به دولت برود) وارد دولت رئیسی شدند و چه سیاستی پشت این کار نهفته بود؛ لکن این روایت قصد دارد صرفاً به محسن رضایی بپردازد. آن‌طور که عصر ایران تحلیل می‌کند، سابقه و اطلاعات سیاسی نشان می‌دهد که محسن رضایی پس از خروج از سپاه علاقه خاصی به حضور در دولت داشته است. گزارش‌هایی وجود دارد که او حتی در دولت خاتمی نیز ابراز تمایل به حضور در کابینه داشت. او از سال ۸۴ به این‌ سو عملاً یک پای ثابت عمده انتخابات‌ ریاست‌جمهوری بوده است. انتخابات‌هایی که محسن رضایی به‌رغم انتخاب گفتمان‌های مختلفی از «دولت عشق» گرفته تا «پیوستن به اشکال‌گیرندگان بر انتخابات ۸۸ سپس انعزال از آنها» توفیقی در آنها به دست نیاورد. هرچه بود اما محسن رضایی پس از انتخابات ۱۴۰۰ بخشی از تمایل پیش‌گفته را عملی کرد و به‌ عنوان «معاون اقتصادی رئیس‌جمهور رئیسی» وارد دولت رئیسی شد؛ ورودی که البته از ابتدا هم پیش‌بینی می‌شد که بی‌فرجام باشد. بنابراین، این نخستین بار پس از سال‌ها بود که محسن رضایی از سمت دبیری مجمع تشخیص مصلحت نظام کنار می‌رفت.

به هر حال تحرکات جدید سیاسی محسن رضایی بدان معنا نیست که رقابت نهایی الزاماً بین قالیباف و او خواهد بود، اما با پیشینه‌ای که از این دو سیاستمدار و فرمانده قدیمی داریم، طیف اصولگرایان از هر جریان و حزبی ترجیح می‌دهند برای جلوگیری از پیروزی قالیباف به رضایی رای دهند و همان‌طور که ابراهیم رئیسی را به ریاست رساندند، حال اگر رئیسی مهره سوخته آنها شود، نفر بعدی رضایی باشد تا رئیس مجلس یازدهم. اینکه این اقدام علیه قالیباف چه دستاوردی برای رضایی دارد و حذف قالیباف از گردونه به ‌نفع چه کسانی است؛ نکاتی هستند که باید منتظر ماند تا در آینده‌ای نه‌ چندان نزدیک با رصد کردن تحرکات سیاسی آنها نتیجه گرفت. اما در عین حال فعالیت‌های این روزهای محسن رضایی همواره این گمانه‌زنی را تقویت می‌کند که او سودایی جز کاندیداتوری دوباره برای ریاست‌جمهوری ندارد و گویا در عمل رقیبی قدرتمندتر از محمدباقر قالیباف نمی‌بیند.

۲۷۲۱۹

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1904295