به نقل از «فارس»

رهیافتی تازه از تلفیق مغز و فناوری

تاریخ انتشار: ۳۱ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۸۸۵۲۶۴

به گزارش گروه علم و پیشرفت خبرگزاری فارس، بهزاد دانایی پژوهشگر علوم و فناوری‌های شناختی در جدیدترین مطلب خود به تفاوت‌های میان هوش‌مصنوعی و محاسبات شناختی پرداخت و نوشت: درباره هوش مصنوعی، ویژگی‌ها و قابلیت‌هایش کمابیش شنیده‌ایم؛ تلاشی در مسیر توسعه برنامه های کامپیوتری پیچیده، که قادر به انجام وظایف شناختی دشوار است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شاید این جنبه از هوش مصنوعی که عملکردهای شناختی انسان را تقلید می کند شاید کم‌تر مورد توجه قرار گرفته باشد، در حالی که در بخش عمده‌ای از برنامه‌های هوش مصنوعی، شبیه سازی شناخت انسان در رایانه مورد توجهی جدی است.

رویکرد هوش مصنوعی در چندین حوزه مختلف از جمله روان‌شناسی شناختی، ادراک، حافظه، تصویرسازی ، تفکر و حل مسئله به کار گرفته شده است. این کارایی‌ها روز به روز در حال افزایش‌اند و شاهدیم که با پیوند میان ماشین و مغز انسان، توسعه نرم‌افزارهای شبیه‌ساز ادراک و شناخت، این مرزها همواره کم‌رنگ و کم‌رنگ‌تر می‌شود.

استفاده از ظرفیت‌های هوش مصنوعی برای دانش و فناوری شناختی مزایای متعددی دارد. این‌جا پای نرم‌افزار و توانمندی در برنامه نویسی به عرصه شناخت و مغز گشوده می‌شود. موفقیت در شناخت به وسیله هوش مصنوعی، مستلزم آن است که هر فرآیندی به تفصیل مشخص شود، بر خلاف روان‌شناسی شناختی که اغلب بر توصیفات متکی است.

یکی از ضعف‌های اصلی هوش مصنوعی این است که در مورد شباهت نهایی بین عملکرد شناختی انسان و عملکرد رایانه، فاصله‌ و اختلاف نظرهای زیادی وجود دارد.

برای شناخت کارکردهای هوش مصنوعی بد نیست برخی از تفاوت‌های عمده میان مغز و رایانه را بشناسیم: به نظر می رسد مغز یک کامپیوتر با سبک کاملاً متفاوت است. به عنوان مثال ، مغز هنگام یادگیری تغییر می کند ، همچنین اطلاعات را در مکان‌های مشابه ذخیره و پردازش می کند. بدیهی است که مغز یک ماشین موازی است که در آن بسیاری از فعل و انفعالات همزمان در کانالهای مختلف رخ می دهد. این عملکرد، با اکثر عملکردهای رایانه که شامل پردازش سریالی و تعاملات نسبتاً کمی و عددی است در تضاد قرار دارد.

 

مرز میان هوش مصنوعی و محاسبه‌های شناختی

برای کسانی که در فناوری‌های شناختی سررشته‌ای ندارند، میان وازه‌های هوش مصنوعی و محسابات شناختی تفاوتی وجود ندارد و هردو حکایت از این دارند که رایانه ها مسئولیت انجام وظایفی هستند که انسان قبلاً انجام می‌داد در حالی‌که تفاوت‌های قابل توجهی میان این دو مفهوم وجود دارد.

 هوش مصنوعی شبیه سازی فرایندهای هوش انسانی توسط ماشین ها است. این فرآیندها شامل یادگیری از تغییر مداوم داده‌ها، استدلال برای درک داده‌ها و مکانیزم های خوداصلاحی برای تصمیم گیری است.

محاسبات شناختی اما شامل فناوری های فردی است که وظایف خاصی را انجام می دهد که کار برای انسان را تسهیل می‌کند. محاسبه‌های شناختی شامل فرآیندهای تصمیم‌گیری هوشمند است که کار را برای ما آسان‌تر می‌کند و ما از ابتدای رونق اینترنت با آن‌ها کار کرده ایم.

با پیشرفت‌های اخیر در فناوری سامانه‌های پشتیبانی تصمیم گیری به سادگی از داده‌های بهتر و الگوریتم‌های بهتر برای تجزیه و تحلیل بهتر ذخایر وسیع اطلاعات استفاده می کنند.

بنابراین ، محاسبات شناختی به مواردی چون درک و شبیه سازی استدلال، درک و شبیه سازی رفتار انسان مرتبط می‌شود و با استفاده از سیستم های محاسبات شناختی ما هر روز ، تصمیمات انسانی بهتری در محل کار می گیریم.

هوش مصنوعی تفکر انسان را برای حل مشکلات پیچیده تقویت می کند. تمرکز بر بازتاب دقیق واقعیت و ارائه نتایج دقیق است.

محاسبه شناختی سعی می کند نحوه حل مشکلات انسان را تکرار کند در حالی که هوش مصنوعی به دنبال ایجاد راه های جدیدی برای حل مشکلاتی است که به طور بالقوه می تواند بهتر از انسان ها باشد.

هدف هوش مصنوعی تقلید افکار و فرآیندهای انسانی نیست بلکه حل یک مشکل از طریق بهترین الگوریتم ممکن است. محاسبات شناختی مسئول تصمیم گیری برای انسان نیست. آنها به سادگی اطلاعات را برای تصمیم گیری انسان تکمیل می کنند در حالی که هوش مصنوعی مسئول تصمیم گیری به تنهایی و به حداقل رساندن نقش انسان است.

این روزها با توسعه شرکت‌های دانش‌بنیان و خلاق، طرح‌های پژوهشی و ایده‌های نوآورانه در علوم و فناوری‌های شناختی و هوش مصنوعی، انسان از هر زمان دیگری خود را در پیوند با این فناوری‌ها می‌بیند و ابهام نسبت‌ به چیستی، مزایا و فرصت‌های این فناوری‌ها کاهش یافته است. حال این پرسش پیش می‌آید که با توسعه روزافزون این فناوری‌ها، زمانی خواهد رسید که شناخت و تصمیم‌گیری‌های ما را محسابت، نرم‌افزارها و مشاین‌ها به عهده بگیرند؟

 

انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: هوش مصنوعی رایانه مغز هوش مصنوعی تصمیم گیری فناوری ها شبیه سازی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۸۸۵۲۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هوش مصنوعی چگونه به معماران و طراحان کمک می‌کند؟

هوش مصنوعی تغییرات چشمگیری در روند کار متخصصان تمام رشته‌ها ایجاد کرده است و معماری و طراحی شهری نیز از این قائده مستثنی نیست.

به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، پس از معرفی فناوری‌های هوش مصنوعی، بسیاری از مردم نگرانی خود را در مورد تاثیرات منفی این فناوری اعلام کردند، با این وجود نتایج ارزنده‌ای که این فناوری‌ها در بهبود کارایی فعالیت‌های مختلف ایجاد کرده است غیرقابل‌انکار است. به نظر می‌رسد که هوش مصنوعی تغییرات چشمگیری در روند کار متخصصان هر رشته ایجاد خواهد کرد و می‌تواند به عنوان ابزاری متفاوت برای انواع مشاغل از جمله معماران و طراحان شهری باشد. برنامه‌ها و پلتفرم‌های زیادی در این زمینه وجود دارد که نه برای جایگزینی، بلکه برای کمک به انجام وظایف تکراری و تجسم ایده‌ها و رسیدگی به مجموعه داده‌های بزرگ، توسعه می‌یابند تا مبنایی برای فرآیند تصمیم‌گیری معماران ایجاد کنند.

کوتاه کردن زمان بین ایده و تجسم

اولین ابزارهای هوش مصنوعی که توسط معماران و طراحان مورد استفاده قرار گرفت، موتورهای تولید تصویر مانند DALL-E، Midjourney و Stable Diffusion هستند که پیام‌های متنی را به تصویر تبدیل می‌کنند. طراحان به کمک این ابزار، می‌توانند از تصویرسازی مبتنی بر زبان استفاده کنند که نتیجه آن تست سریع ایده‌ها و کاهش سطح دانش مورد نیاز برای طراحی است.

طوفان فکری با ابزارهای مولد طراحی فضا

ابزارهای هوش مصنوعی مولد می‌توانند از یادگیری ماشینی برای کمک به آزمایش و ایجاد طرح‌ها و نمایش‌های بصری فضاها با پیروی از مجموعه معیارهای ورودی استفاده کنند. فناوری جدید می‌تواند با تکیه بر ابزارهای گسترده برای طراحی به کمک رایانه (CAD)، به بهینه‌سازی فضاها، تهیه نقشه‌های دوبعدی و سه‌بعدی و بهبود گردش کار کمک کند. برای مثال، Hypar یک پلتفرم مبتنی بر ابر است که به تحلیل و شبیه‌سازی طرح اولیه ساختمان‌ها سرعت و سهولت می‌بخشد. Ark AI طراحی شماتیک و مطالعات تناسب ساختمان را به صورت خودکار انجام می‌دهد و همچنین با انجام مطالعات امکان‌سنجی مطابق با کد، طرح‌های پیشنهادی را بهینه‌سازی می‌کند. Planner 5D یک ربات گفتگو است که به طراحان کمک می‌کند تا با استفاده از فناوری‌های هوش مصنوعی (AI)، واقعیت افزوده (AR) و واقعیت مجازی (VR) به تجسم بهتری از فضای داخلی دست پیدا کنند و طراحی داخلی را به صورت بهینه انجام دهند.

یکی دیگر از پلتفرم‌های مورد استفاده در حوزه معماری، Architechtures است که از یادگیری ماشین برای طراحی ساختمان‌های مبتنی بر هوش مصنوعی استفاده می‌کند، تعامل مستقیم با نتایج تولید شده را سرعت می‌بخشد و امکان ارزیابی ریسک برای ساختمان‌های موجود را به صورت دقیق‌تر فراهم می‌کند.

ارزیابی ریسک برای ساختمان‌های موجود

محققان در حال توسعه فناوری‌هایی مشابه تشخیص چهره هستند تا از آن برای شناسایی و ارزیابی آسیب‌های ساختاری استفاده کنند، زیرا ارزیابی‌های کارآمد و دقیق ساختمان‌های موجود، زمینه را برای پروژه‌های مرمت و استفاده مجدد تطبیقی فراهم می‌کند. برای شناسایی ترک‌ها و عیوب در عناصر ساختمان از یک دوربین عمقی استریو و یک شبکه به اصطلاح عصبی استفاده می‌کنند، سپس یک بازوی رباتیک را هدایت می‌کنند تا عیوب پیداشده را با یک اسکنر لیزری اسکن و یک مدل سه‌بعدی برای آن ایجاد کند. این فناوری، کارایی ارزیابی ریسک را افزایش، حجم فعالیت انسانی را کاهش و داده‌های دقیق‌تری را برای تصمیم‌گیری‌های مربوط به تعمیر و نگهداری ساختمان ارائه می‌دهد.

این سیستم می‌تواند علاوه بر معماری، برای ارزیابی یکپارچگی زیرساخت‌ها مانند پل‌ها، تونل‌ها یا سدها نیز مورد استفاده قرار گیرد و با تشخیص به‌موقع از خطرات احتمالی جلوگیری کند.

برنامه‌ریزی شهری

سیستم‌های هوش مصنوعی مهارت بسیاری در کمک به حوزه‌هایی دارند که باید ورودی ابرداده‌ها را مدیریت کنند که از این جمله می‌توان به برنامه‌ریزی شهری اشاره کرد. فناوری‌هایی مانند سیستم‌های برنامه‌ریزی شهری مبتنی بر هوش مصنوعی مانند Urban Insights و دوقلوهای دیجیتال، نمونه‌سازی سریع و شبیه‌سازی مناظر شهری را امکان‌پذیر می‌کنند و فرایندهای تصمیم‌گیری را ارتقا می‌بخشند. هوش مصنوعی همچنین برای سازگاری با شرایط اقلیمی مورد استفاده قرار می‌گیرد و با ابزارهای گوناگون پوشش درختی مناطق مختلف را ارزیابی و از این طریق به برنامه‌های مربوط به کاهش امواج گرمای شدید کمک می‌کند.

علاوه بر این، نقشه‌برداری هوایی مبتنی بر هوش مصنوعی با شناسایی کارآمد سکونتگاه‌های غیررسمی، برنامه‌ریزی زیرساخت را تسهیل می‌کند. همچنین هوش مصنوعی مشارکت جامعه را از طریق برنامه‌های کاربردی واقعیت افزوده (AR) و واقعیت مجازی (VR) و سیستم‌های مدیریت هوشمند ترافیک تقویت می‌کند و کیفیت فرایندهای برنامه‌ریزی مشارکتی را ارتقا می‌دهد. این فناوری برای ارزیابی و ارتقای ایمنی شهری نیز استفاده می‌شود و چندین برنامه کاربردی به طور خاص بر ایمنی شهری برای زنان متمرکز شده‌اند.

تغییر محیط کاری

معماران شروع به ادغام هوش مصنوعی در طراحی محل‌های کار کرده‌اند و از این فناوری برای شخصی‌سازی فضای کاری کارمندان بر اساس نیازها و ترجیحات فردی آنها استفاده می‌کنند. ابزارهای هوش مصنوعی گزینه‌های طراحی داخلی متعددی را در زمانی بسیار کوتاه‌تر از طراحی دستی ایجاد می‌کنند و نمونه‌سازی سریع بر اساس شرایط محیطی و حرکت انسان را تسهیل می‌کنند. آنها از مجموعه داده‌های وسیع برای بهینه‌سازی طرح‌ها و امکانات رفاهی ساختمان استفاده می‌کنند و همین امرنگرانی‌هایی را در مورد حفظ حریم خصوصی و استفاده از داده‌ها ایجاد کرده است.

کد خبر 749571