سقوط آزاد به زیر خط فقر | کارگران و بازنشستگان: دیگر توان خریدن شیر و ماست و تخم‌مرغ هم نداریم!
تاریخ انتشار: ۶ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۲۳۲۹۴۰
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایلنا، «ما سال‌هاست وعده می‌شنویم و عمل در کار نیست» این را یک کارگر شهرداری می‌گوید در پاسخ به اینکه چقدر امید داری کوچک شدن سفره‌های کارگران بالاخره جایی متوقف شود؛ به اعتقاد این کارگر ساده، به نظر می‌رسد «مهار تورم» نیز از آن دست وعده‌هایی است که با عمل همراه نمی‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به یک ماه قبل بازمی‌گردیم، به روزهای ابتدایی شهریورماه؛ وزیر کار با بیان اینکه از میزان دستمزد کارگران و حقوق بازنشستگان باخبر است، تاکید کرد برای آنکه دخل و خرج کارگران و بازنشستگان با هم بخواند و سفره آنها رنگین‌تر شود باید «کاهش و کنترل نرخ تورم» اتفاق بیفتد. او گفته اطلاع دارد که کارگران درآمد کمی دارند و میزان حقوق بازنشستگان هم نسبت به قبل افزایش داشته ولی باید کاهش و کنترل تورم رخ دهد تا دخل و خرج این اقشار با هم بخواند و سفره‌های آنها رنگین‌تر می‌شود. اما چند روزی است که مرکز آمار ایران، «نرخ‌های رسمی تورم» در شهریورماه را اعلام کرده است؛ نرخ‌هایی که قطعا تمام رنج‌های مردمان فرودست از محل گرانی‌ها از جمله گرانی اجاره خانه و هزینه‌های مسکن و درمان را دربر نمی‌گیرد.
آمارهای رسمی و تقلیل‌یافته نشان می‌دهد که «باز هم» نرخ تورم در شهریورماه رکورد زده است و نمودارهای صعودی تورم که از ابتدای سال با سرعت بالا پیشتازی می‌کردند، هنوز بر همان منوال ماه‌های قبل در حال افزایش و صعود هستند.
مرکز آمار ایران اعلام کرد: منظور از نرخ تورم نقطه‌ای، درصد تغییر عدد شاخص قیمت، نسبت به ماه مشابه سال قبل است. نرخ تورم نقطه‌ای در شهریور ماه ۱۴۰۰ به عدد ۴۳.۷ درصد رسیده است؛ یعنی خانوارهای کشور به طور میانگین ۴۳.۷ درصد بیشتر از شهریور ۱۳۹۹ برای خرید یک «مجموعه کالاها و خدمات یکسان» هزینه کرده‌اند. نرخ تورم نقطه‌ای شهریور ۱۴۰۰ در مقایسه با ماه قبل ۰.۵ واحد درصد افزایش یافته است. در واقع تورم نقطه‌ای در شهریورماه امسال، یک رکورد جدید حداقل در چند سال اخیر به ثبت رسانده است. نرخ تورم نقطه‌ای گروه عمده «خوراکی‌ها، آشامیدنی‌ها و دخانیات» با افزایش ۳.۲ واحد درصدی به ۶۱.۶ درصد و گروه «کالاهای غیرخوراکی و خدمات» با کاهش ۰.۷ واحد درصدی به ۳۵.۴ درصد رسیده است.
منظور از نرخ تورم ماهانه، درصد تغییر عدد شاخص قیمت، نسبت به ماه قبل است. نرخ تورم ماهانه شهریور ۱۴۰۰ به ۳.۹ درصد رسیده که در مقایسه با همین اطلاع در ماه قبل ۰.۷ واحد درصد افزایش داشته است که بازهم یک رکورد جدید محسوب می‌شود. تورم ماهانه برای گروه‌های عمده «خوراکی‌ها، آشامیدنی‌ها و دخانیات» و «کالاهای غیرخوراکی و خدمات» به ترتیب ۵.۰ درصد و ۳.۳ درصد بوده است. این در حالی است که نرخ تورم ماهانه برای خانوارهای شهری ۴ درصد است که نسبت به ماه قبل ۰.۸ واحد درصد افزایش داشته است. همچنین این نرخ برای خانوارهای روستایی ۳.۶ درصد بوده که نسبت به ماه قبل ۰.۴ واحد درصد افزایش داشته است.
منظور از نرخ تورم سالانه، درصد تغییر میانگین اعداد شاخص قیمت در یک سال منتهی به ماه جاری، نسبت به دوره مشابه قبل از آن است. نرخ تورم سالانه شهریور ماه ۱۴۰۰ برای خانوارهای کشور به ۴۵.۸ درصد رسیده که نسبت به همین اطلاع در ماه قبل، ۰.۶ واحد درصد افزایش نشان می‌دهد که بازهم در نوع خود یک رکورد جدید است. همچنین نرخ تورم سالانه برای خانوارهای شهری و روستایی به ترتیب ۴۵.۱ درصد و ۴۹.۷ درصد است که برای خانوارهای شهری ۰.۶ واحد درصد افزایش و برای خانوارهای روستایی یک واحد درصد افزایش داشته است.
اما نگران کننده‌ترین مولفه تورمی شهریورماه «افزایش قیمت‌ها به خصوص در بخش خوراکی‌ها در یک ماه» است؛ در ماه شهریور، اقلام اساسی زندگی مردم به شدت گران شده اند؛ در ماه پایانی تابستان، نان و غلات ۵.۲ درصد، گوشت قرمز، سفید و فرآورده‌های آنها ۱.۲ درصد، گوشت قرمز و گوشت ماکیان ۰.۸ درصد، ماهی‌ها و صدف‌داران ۴.۲ درصد افزایش قیمت داشته است. همچنین شیر، پنیر و تخم‌مرغ ۱۰ درصد، روغن‌ها و چربی‌ها ۱.۹ درصد، میوه و خشکبار ۵.۷ درصد و سبزیجات (سبزی‌ها و حبوبات) ۹.۹ درصد افزایش قیمت داشته است. جدول زیر، پراکندگی گرانی‌ها در بخش خوراکی‌ها را نشان می‌دهد؛ براین اساس، شیر، پنیر و تخم مرغ، رکورددار گرانی بوده‌اند و در عرض فقط یک ماه، ده درصد گران شده‌اند! بعد از آن، سبزیجات قرار دارند که ۹.۹ درصد گرانی را تجربه کرده‌اند.
یک املت ساده با ماست ۳۰ هزار تومانگرانی لبنیات و تخم مرغ، به شدت نگران کننده است؛ گروه‌هایی که دیگر مدتهاست گوشت قرمز و گوشت مرغ را به اجبار از سفره‌های خود حذف کرده‌اند حالا با اجبار سنگین دیگری روبرو شده‌اند؛ حذف تخم مرغ از سفره‌ها آن هم به دلیل گرانی سرسام آور، مشاهدات میدانی نشان می‌دهد که هر عدد تخم مرغ در بازار به حدود ۲ هزار تومان رسیده است!
و اما در بخش لبنیات؛ آخرین گزارش مرکز آمار از قیمت لبنیات حاکی از آن است که قیمت هر لیتر شیر پاستوریزه از ۱۱ هزار و ۵۳۸ تومان در تیرماه امسال به ۱۲ هزار و ۱۵۵ تومان افزایش یافته است. قیمت ماست هر کیلو پاستوریزه از ۱۳ هزار و ۸۵۴ تومان به ۱۴ هزار و ۶۳۳ تومان تغییر کرده است. این تنها مربوط به دو قلم از محصولات لبنی است. در این میان، مشاهدات بازار حاکی از آن است که قیمت هرقالب کره ۵۰ گرمی از ۵۰۰۰ تومان در ماه‌های قبل به ۷۰۰۰ تومان و قیمت هر قالب کره ۱۰۰ گرمی نیز از حدود ۱۰ هزار تومان به حدود ۱۴ هزار تومان رسیده است. اما این قیمت‌ها، نرخ‌های رسمی هستند و گاهاً در فروشگاههای سطح شهر با ارقامی بسیار بالاتر روبرو می‌شویم؛ کما اینکه در نیمه شهریورماه، سخنگوی انجمن صنایع فرآورده‌های لبنی از افزایش حدود ۲۰ درصدی قیمت محصولات لبنی خبر داد. پس افزایش رسمی ده درصدی چندان با واقعیت‌های ملموس بازار همخوانی ندارد و قیمت‌های واقعی بالاتر از این ارقام جای می‌گیرند.
حذف لبنیات و تخم مرغ را می‌توان آخرین مرحله از حذف اقلام مفید سفره‌ها دانست؛ از ابتدای ۹۷ به دلیل شوک درمانی‌های ارزی، اقلام باکیفیت و پروتئینی شروع به غیب شدن از سفره‌های فرودستان کردند؛ اول، گوشت قرمز، بعد گوشت سفید و در مرحله بعد، برنجی که امروز هر کیلو ۵۰ هزار تومان است، حذف شدند و امروز لبنیات و تخم مرغ نیز در حال پرکشیدن از سفره‌ها هستند؛ به طوریکه یک املت ساده با یک کاسه ماست، غذایی لاکچری است، یک املت با پنج عدد تخم مرغ و نان، در کمترین حالت ۱۵ یا ۱۶ هزار تومان هزینه دارد (گوجه فرنگی را هم حذف می‌کنیم) و یک کیلو ماست نیز ۱۵ هزار تومان است، بنابراین یک املتِ بدون گوجه و یک کاسه ماست برای یک خانواده کوچک سه نفره، لااقل ۳۰ هزار تومان آب می‌خورد!
در ارتباط با دلایل این تورم سرسام آور، کارشناسان اقتصادی و فعالان کارگری بارها سخن گفته‌اند؛ افزایش سرسام‌آور پول و شبه پول در دست خواص، پایین بودن نرخ تولید واقعی و سقوط GDP، عدم نظارت بر بازار و سودجویی پایان ناپذیر واسطه‌ها و البته گرانی افسارگسیخته نرخ ارز و حذف ارز دولتی، دلایل اصلی هستند.
برای نمونه، احسان سلطانی (کارشناس اقتصادی) از ضرورت واقعی‌سازی نرخ ارز و کاستن از سود انبوه رانتخوران و خصولتی‌ها به عنوان اساسی‌ترین راهکار برای مهار تورم یاد می‌کند و یا بهرام حسنی نژاد (فعال مستقل کارگری) می‌گوید تا زمانی که این حجم انبوه از پول بادآورده در دست یک درصدی‌ها باشد، نود و نه درصدی‌ها باید تاوان بپردازند، باید بار گرانی را بر دوش بکشند تا خواص یک درصدی سود ببرند.
اما رنج واقعی را خانواده‌های کارگری و لایه‌های پایین مزدبگیران (چه رسمی و چه غیررسمی) بر دوش می‌کشند؛ همانها که وقتی پای صحبت‌هایشان می‌نشینیم، مسیر کوچک شدن سفره‌ها را با زبان ساده توصیف می‌کنند و کاری به اعداد و ارقام رسمی و نمودارهای صعودی مرکز آمار ندارند؛ حرف‌شان ساده است: دیگر توان خرید ماست و شیر و تخم مرغ هم نداریم!
یک کارگر شهرداری مریوان در این رابطه به ایلنا می‌گوید: گوشت قرمز ماههاست نخورده‌ایم؛ ماست و شیر هم همیشه نمی‌خریم؛ یعنی ماست را فقط وقتی مهمان داریم یا می‌خواهیم ولخرجی کنیم، می‌خریم؛ اما شیر برای بچه‌هایم لازم است؛ می‌خریم ولی نمی‌توانیم به اندازه کافی به بچه‌ها بدهیم، مجبوریم در مصرف شیر هم صرفه‌جویی کنیم؛ یک زمانی املت گوجه یا املت سیب‌زمینی، غذایی بود که هفته‌ای چند بار می‌خوردیم، حالا تخم مرغ آنقدر گران شده که دیگر گاهی سیب‌زمینی سرخ کرده یا آب پز می‌خوریم و از خیر گذاشتن تخم مرغ کنارش می‌گذریم!
او نگران است؛ نگران اینکه اگر کاری برای گرانی‌ها نکنند، چند وقت دیگر همان نان خالی هم در سفره‌های کارگران پیدا نشود؛ می‌گوید: یادش بخیر همین چند سال پیش با حقوق کارگری لااقل شکم‌مان که سیر می‌شد…
یک بازنشسته کارگری ساکن مشهد نیز از شرمساری بازنشستگان مقابل فرزندان و نوه‌ها می‌گوید: بزرگ خانواده باید سفره‌اش مدام پهن باشد و بچه‌ها دورش را بگیرند، اما وقتی «نداریم» چه کنیم؛ وقتی از مستمری ۴ میلیون تومانی، ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان را اجاره خانه می‌دهیم، چطور بچه‌ها و نوه‌ها را دعوت کنیم؛ نان خالی مقابل‌شان بگذاریم؟
زهرا، زنی دستفروش در متروی تهران است؛ او به عنوان یک سرپرست خانواده و نان آور، مدتهاست که گوشت قرمز و سفید نخریده؛ می‌گوید: غذای همیشگی ما تخم مرغ بود که آنهم به شدت گران شده؛ چهار دانه تخم مرغ، شده ده هزار تومان؛ قبلاً مردم به طعنه می‌گفتند «نان و ماستی در منزل هست و با هم می‌خوریم» حالا همان ماست هم دیگر در منزل نیست؛ یک کیلو ماست زیر ۲۰ هزار تومان پیدا نمی‌شود!
او می‌گوید: اجاره خانه و هزینه‌های اجباری را مجبوریم بدهیم؛ مجبورم برای دخترم دفتر و مداد بخرم؛ مجبورم پول قبض‌ها را بدهم؛ اینها را اجبار دارم و می‌پردازم اما ناچار از هزینه‌های سفره و غذا کم می‌کنم؛ دیگر کیفیت غذا اهمیتی ندارد فقط چیزی می‌خوریم که زنده بمانیم و کار کنیم، هر چیزی که ارزان‌تر باشد!
سقوط طبقه متوسطفقط پایین‌ترین لایه‌های مزدی نیستند که از این وضعیت رنج می‌برند؛ طبقه متوسط مزدبگیران نیز با این گرانی‌ها در حال سقوط به زیر خط فقر و از دست دادن جایگاه طبقاتی خود هستند؛ علی جوشکار فنی که در پروژه‌های جنوب کار می‌کند و ماهی ۱۵ میلیون تومان درآمد دارد؛ می‌گوید: ما هم از سر و ته سفره‌هایمان زده‌ایم؛ اگر مسافرت نرویم؛ لباس و تفریح نداشته باشیم؛ کرایه خانه را که بپردازیم، می‌توانیم برای ماه یکی دو کیلو گوشت و یک شانه تخم مرغ بخریم؛ ما هم دیگر مثل سابق زندگی نمی‌کنیم، چه می‌کشند آن‌هایی که فقط ۴ میلیون حقوق می‌گیرند و مستاجرند و یکی دو تا فرزند محصل در خانه دارند؛ در این سال‌ها زندگیِ همه سخت‌تر شده، سال ۹۳ حقوق من ۲ میلیون تومان بود اما زندگی‌ام از الان خیلی بهتر بود؛ وقتی فروشگاه می‌رفتیم، دست و دل‌مان نمی‌لرزید!
اینها حرفهای مردم است؛ مردم زحمتکشی که حق یک زندگی شایسته دارند؛ حق برخورداری از دستمزد شایسته و امید نسبت به آینده؛ مردم مدتهاست که به طعنه می‌گویند «شب می‌خوابیم و صبح که بیدار می‌شویم، باز همه چیز گران شده»؛ بدون شک این روند معیوب باید جایی متوقف شود؛ اما تا زمانی که سیاست‌های کلان بر مبنای آزادسازی هرچه بیشتر نرخ ارز، افزایش پول و شبه پول در دست رانتخواران و ایجاد حباب‌های کاذب قیمتی با هدف سودجویی (از جمله حباب مسکن در چند سال اخیر) استوار است، صعود نمودارهای تورمی ادامه خواهد داشت؛ این معادله‌ی پیچیده، خیلی ساده حل نمی‌شود؛ قطار تورم را با یک دستور فرمایشی و با یک فرمان ایست، نمی‌توان متوقف کرد!
کد خبر 629296 برچسب‌ها فقر کارگران بازنشستگی کالاهای اساسیمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: فقر کارگران بازنشستگی کالاهای اساسی واحد درصد افزایش داشته نرخ تورم نقطه ای برای خانوارهای تورم ماهانه نسبت به ماه نشان می دهد درصد رسیده هزار تومان سفره ها گوشت قرمز مرکز آمار خوراکی ها تخم مرغ ماه قبل ۰ گرانی ها گران شده یک املت بچه ها ۹ درصد ۷ درصد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۲۳۲۹۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ابرتورم در ترکیه چگونه مردم را بدهکار می‌کند؟
زیسان: ناز چاکار می‌گوید «بدون استفاده از کارت اعتباری یا پرداخت قسطی، هیچ چیزی نمی‌توانم بخرم.» این کارگر ۲۶ ساله یکی از میلیون‌ها نفری است که در ترکیه با کارت اعتباری زندگی می‌کند.
نرخ سالانه تورم ترکیه در ماه مارس به ۶۸.۵ درصد رسید، و روز به روز بر تعداد کسانی که برای تهیه مایحتاج روزمره خود مانند غذا و مسکن باید از کارت اعتباری استفاده کنند افزوده می‌شود.
ناز می‌گوید «درآمد ما تحلیل رفته است و تورم باعث شده است که قدرت خرید ما کاهش پیدا کند. حتی وقتی می‌خواهیم یک خرید ساده بکنیم هم باید چند بار فکر کنیم.»
حداقل حقوق در ترکیه ۱۷ هزار لیر یا ۵۲۴ دلار در ماه است، در حالی که به گفته یکی از بزرگترین اتحادیه‌های کارگری این کشور خط فقر ۲۵ هزار لیر یا ۷۶۸ دلار است.
رشد هزینه خوراک از همه چیز بیشتر سنگینی می‌کند. در میان اعضای سازمان همکاری و توسعه اقتصادی، ترکیه بالاترین نرخ تورم اقلام خوراکی را دارد که در حال حاضر سالی ۷۰ درصد است – رقمی که بیش از ده برابر میانگین کشور‌های عضو این سازمان است. ناز می‌گوید چیز دیگری که آزارش می‌دهد افزایش اجاره است، چرا که وقتی مجبور شد آپارتمان جدیدی پیدا کند میزان اجاره‌اش دو برابر شد.
او می‌گوید «هیچ وقت تصور نمی‌کردم که زندگی اینقدر سخت شود.»
در ترکیه حتی حفیظه غایه ارکان، رئیس سابق بانک مرکزی، نیز از این که نمی‌تواند در استانبول خانه اجاره کند می‌نالد.
او در ماه ژانویه گفت «ما نمی‌توانیم خانه پیدا کنیم. عجیب گران است. مجبور شده‌ایم در خانه والدینم ساکن شویم. مگر می‌شود که استانبول از منهتن نیویورک گرانتر باشد؟»
نرخ تورم در اکتبر ۲۰۲۲ به ۸۶ درصد رسید – بالاترین نرخ در ۲۴ سال پیش از آن. بخش حمل‌ونقل، مسکن و خوراک بیشترین افزایش قیمت را تجربه کرده بودند.کارشناسان مستقل «گروه پژوهش تورم» تخمین زده بودند که نرخ واقعی تورم در آن مقطع ۱۸۶.۲۷ درصد باشد.
رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه، مدت‌ها بود که بر سیاست اقتصادی نامتعارفی پافشاری می‌کرد که هدفش افزایش رشد اقتصادی ترکیه با پایین نگه داشتن نرخ بهره بود، حتی با وجود تورم شدید.
بانک‌های مرکزی اغلب برای مقابله با تورم نرخ بهره را افزایش می‌دهند، اما نرخ بهره ترکیه در آن زمان ۱۰.۵ درصد بود.
برای همین گرفتن وام بانکی یا تکیه بر کارت‌های اعتباری برای مردم کاری منطقی به نظر می‌رسید، چرا که کمتر بودن نرخ بهره از نرخ تورم به این معنی بود که بدهی‌هایشان در درازمدت فرسوده می‌شد و کاهش پیدا می‌کرد.
پس از پیروزی اردوغان در انتخابات پارسال، تیم اقتصادی جدیدش به رهبری مهمت شیمشک سیاست جدیدی اتخاذ کرد.
بانک مرکزی در ماه مارس در اقدامی غیرمنتظره نرخ پایه بهره را ۵۰ درصد کرد تا با تورم مقابله کند.
آقای شیمشک اخیرا هم به احتمال اعمال نظارت بیشتر بر کارت‌های اعتباری اشاره کرد و گفت که استفاده از این کارت‌ها محدود خواهد شد.
به گفته او «شما نمی‌توانید از طریق وام و کارت اعتباری با پول دیگران ثروتمند شوید.»
بدهی مربوط به کارت‌های اعتباری در سال ۲۰۲۳ افزایشی ۲.۵ برابری داشت و با عبور از مرز ۳۴ میلیارد دلار رکورد جدیدی به ثبت رساند.
در کل ۷۲ میلیارد دلار از طریق کارت‌های اعتباری خرج خرید غذا و مواد خوراکی در سوپرمارکت‌ها و بازار‌ها شد.
تحلیلگران و مقامات بانکی از مدتی پیش انتظار اعمال محدودیت را داشتند، چرا که دولت چند وقتی می‌شود که درباره به تنگ کردن کمربند‌ها حرف می‌زند.
بینهان الیف ایلماز، اقتصاددان، با اشاره به چرخه معیوب استقراض بیشتر برای تامین نیاز‌ها می‌گوید «پایین بودن نرخ بهره برای دوره‌ای طولانی باعث شد که کارهایی، چون گرفتن وام شخصی برای پس دادن بدهی کارت اعتباری یا انتقال بدهی یک کارت اعتباری به کارتی دیگر با سماجت ادامه پیدا کند.»
خانم ایلماز تاکید دارد که خیلی‌ها اسیر این سیاست پولی سفت و سخت شده‌اند، چرا که قیمت موارد خوراکی سه برابر شده است، و افزایش اخیر نرخ بهره نیز هزینه بدهکار بودن را بالا برده است.»
او می‌گوید «هم خانوار‌ها و هم کسب‌وکار‌ها در دوره‌ای که تورم بالا بود هم بدهی زیادی داشتند و هم اصلا برای این وضعیت آماده نبودند» و اضافه می‌کند که مردم ترجیح می‌دهند با کارت‌های اعتباری خود خرج کنند، چون می‌توانند بدهی خود را بدون بهره قسط‌بندی کنند.
او هشدار می‌دهد که طبقه متوسط در ترکیه کوچک می‌شود، و از مقامات می‌خواهد که با پخش عادلانه‌تر درآمد‌ها از گروه‌های کم‌درآمد حمایت کنند و سراغ محدود کردن کارت‌های اعتباری نروند.
ناز می‌گوید «دلیل استفاده از کارت اعتباری این است که نمی‌توانیم اقلام اساسی را تهیه کنیم. تقریبا همه کسانی که می‌شناسم بدهی دارند، چه در کارخانه و چه در بین اطرافیانم.»
او قرار است به زودی با نامزدش ازدواج کند و می‌گوید که استفاده‌اش از کارت اعتباری عمدتا برای خرید لوازم خانگی است.
او توضیح می‌دهد که بدون کارت اعتباری نمی‌تواند هیچ یک از این چیز‌ها را بخرد و باید هزینه‌ها را قسطی پرداخت کند.
او معتقد است که استفاده از کارت اعتباری، حتی با وجود افزایش نرخ بهره، برای مردم کاری منطقی است.
به گفته او «می‌دانم که قیمت این اقلام افزایش خواهد یافت. همه می‌دانند که اگر امروز بعضی چیز‌ها را نخرند فردا باید گرانتر بخرند. برای همین است که قرض می‌کنند.».
اما او به هیچ عنوان حاضر نیست کارت اعتباری را کنار بگذارد، برای همین کل حقوقش را صرف پس دادن بدهی کارتی خود می‌کند و آخر ماه دوباره بدهکار می‌شود.
او می‌گوید «همه باید بالاخره بدهی‌های خود را صاف کنند، و هر چه نرخ بهره بالاتر برود فشار هم بیشتر خواهد شد.»
منبع: بی بی سی
tags # ترکیه ، تورم سایر اخبار
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟