Web Analytics Made Easy - Statcounter

از دیروز عکسی از خانم آزاده عزیزیان منتشر و در شبکه‌های اجتماعی بازنشر شده که دو کودک کار، پشت به دوربین و رو به قطار شادی جشنواره (که شهرداری در سطح شهر و مناطق کم‌برخوردار راه انداخته) ایستاده‌اند و بچه‌های دیگر را تماشا می‌کنند.

اگر فرض را بر این قرار بدهیم که برنامه های شهرداری اصفهان برنامه جنبی جشنواره فیلم کودک بوده باز این عکس نشان می‌دهد برنامه های جنبی جشنواره، به جاهای درستی از شهر اصفهان رفته.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حالا اصل ماجرا چیست؟

‏‎از دوره سی و یکم جشنواره فیلم کودک تا حالا، رویکرد جشنواره در شهر اصفهان این بوده که «جشنواره ای برای همه کودکان» باشد، به همین دلیل این اقدامات در مسیر رویکرد «جشنواره برای همه کودکان» انجام شده: یک. امسال برای چهارمین دوره، ۴ فیلم از فیلم های جشنواره برای افراد دارای معلولیت از جمله ناشنوایان و نابینایان مناسب سازی و در سانس های ویژه برای آنها پخش شد.

دو. هر روز کانتینر نمایش فیلم در مناطق کمتر برخوردار اصفهان، فیلم های ویدئویی جشنواره را در روزهای برگزاری جشنواره پخش کردند. حتی در دوره سی و دوم جشنواره، جز مناطق کم برخوردار اصفهان، به بیش از ۱۳۰ شهر محروم کشور سینما سیار جشنواره فیلم کودک سفر کرد و برای بچه ها در ایام جشنواره فیلم کودک نمایش داد.

سه. مانند دو دوره گذشته، ویژه برنامه و پخش فیلم برای کودکان بیمار بستری در بیمارستان کودکان حضرت امام حسین(ع) اصفهان برنامه ریزی و هر روز اجرا شد. چهار. ویژه برنامه آینده سازان کوچک، برنامه هایی را برای کودکان کار و همراهی آن ها با جشنواره در نظر گرفت. با همکاری انجمن ها، کودکان کار در جشن های روزانه جشنواره هم حضور داشتند. ‏پنج. دفترچه های مشق با تصویر «قهرمان نوجوان» شهید علی لندی و بازی های فکری برای توزیع در بین کودکان مناطق کمتر برخوردار شهر اصفهان در نظر گرفته شده و توزیع شد و شش. سال گذشته به خاطر شرایط کرونایی و آموزش آنلاین، جشنواره فیلم کودک اصفهان از محل صرفه جویی در بودجه جشنواره توسط شهرداری اصفهان «دو میلیارد تومان» صرف خرید تبلت برای دانش آموزان کم‌بضاعت شهر اصفهان کرد و در سال تحصیلی گذشته، با هماهنگی آموزش و پرورش تحویل دانش آموزان شد البته یک فریم عکس هم از اهدای تبلت‌ها به دانش آموزان ثبت و منتشر نشد.

برگردیم به عکس خانم عزیزیان. بچه ها در نهایت سوار این قطار می شوند، زیرا قطار برای حضور بچه های این منطقه است و به منطقه کم برخوردار شهر رفته تا بچه‌ها سوار قطار شادی بشوند.

یادمان باشد جشنواره یک رویداد سینمایی در شش روز است و ‌اهداف اصلی و جنبی مشخصی دارد. برنامه ریزی برای کودکان کار و موضوعات اجتماعی و شهری، برنامه ای کارشناسانه و بلندمدت در مدیریت شهری لازم دارد. جشنواره اما توانسته فرصتی برای دسترسی هنری برای همه شهروندان به خصوص کودکان عزیز فراهم کند./ایرنا

بیشتر بخوانید

جشنواره‌‌ای جریان‌ساز برای همه کودکان ایران

منبع: ایران آنلاین

کلیدواژه: جشنواره فیلم کودک شهر اصفهان مناطق کم برای همه بچه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۴۱۲۸۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

علت پرحرفی کودکان؛ چطور رفتار کنیم؟

کودکان با صحبت‌کردن بی‌وقفه میزان صبر و مقاومت والدین را می‌آزمایند. هر مرحله از رشد کودک چالش‌های خاص خودش را دارد. در مرحله‌ای که کودک یاد می‌گیرد با کلمات مختلف جملات معنادار بسازد، کم‌کم مقدار صحبت‌کردن او بیشتر می‌شود. صحبت‌کردن و سؤال پرسیدن روش‌هایی‌اند که کودک برای آشنایی بیشتر با محیط استفاده می‌کند و دنیای اطرافش را بیشتر می‌شناسد.

به گزارش چطور، گرچه گاهی این صحبت‌کردن بی‌وقفه کودک بسیار آزاردهنده است و ممکن است بخواهید با جست‌وجوی راه‌های ساکت‌کردن کودک با عنوان «چکار کنیم بچه کمتر حرف بزنه؟» به‌دنبال یافتن راه‌حل باشید، لازم است بدانید که این اوضاع موقتی است. با بزرگ‌ترشدن کودک و افزایش درکش از محیط کم‌کم صحبت‌کردن او کمتر خواهد شد. صبور باشید و بدون عصبانیت کودکتان را با دنیای اطرافش آشنا کنید.

علت پرحرفی کودکان چیست؟ ۱. اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی (ADHD)

گاهی علت روانشناسی پرحرفی کودک ابتلا به برخی اختلالات رفتاری است. معمولا کودکانی که دچار اضطراب، اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی و سایر اختلالات رفتاری هستند، تمایل بیشتری به صحبت‌کردن دارند. در صورتی پرحرفی کودکان نشانه تکانشگری و ابتلا به اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی است که کودک صرف‌نظر از محیط و اطرافیان، بی‌وقفه حرف بزند و مدام صحبت دیگران را قطع کند.

۲. اضطراب

اگر کودک حین صحبت‌کردن بی‌وقفه استرس دارد، علت پرحرفی اضطراب درونی اوست. گرچه اضطراب کودک معمولا با رفتارهایی مانند خجالت‌کشیدن یا گوشه‌گیری همراه است، گاهی کودکان خردسال اضطرابشان را با پرحرفی نشان می‌دهند.

۳. هوش زیاد

صحبت‌کردن بیش از حد کودک همیشه حاکی از ابتلا به اختلالات رفتاری مختلف نیست و گاهی ممکن است نشانه‌ای از توانایی کلامی فوق‌العاده او باشد که در کودکان تیزهوش رایج است. یافتن راه‌های دیگری برای ابراز وجود کودک و ارتباط با دیگران ممکن است وابستگی کودک به صحبت‌کردن با شما را تا حد زیادی کاهش دهد.

۴. اوتیسم

اگر صحبت‌کردن بی‌وقفه کودک با سایر مشکلات اجتماعی مانند ارتباط چشمی ضعیف، پافشاری زیاد روی یک موضوع یا مشکل در برقراری ارتباط متقابل همراه است، ممکن است نشانه‌ای از طیف اوتیسم باشد. اگر نگران صحبت‌کردن بیش از حد کودکتان هستید، بهتر است در این باره با متخصص کودکان مشورت کنید.

راهکارهای مقابله با پرحرفی کودکان

علت پرحرفی کودکان هرچه باشد، گاهی والدین واقعا از این‌همه سؤال و جواب خسته می‌شوند. اگر اکنون در این وضعیت هستید و هرلحظه وسوسه می‌شوید که به کودک بگویید «ساکت باش دیگه»، باید بدانید که این راهکار مؤثری نیست؛ ممکن است در لحظه کودک ساکت شود، اما تأثیر مثبت و ماندگاری روی او ندارد.

۱. تعیین کنید چه صحبت‌هایی نیاز به پاسخ دارند

همه حرف‌های کودک خطاب به شما نیستند و گاهی در حال بازی‌کردن با خودش حرف می‌زند و واقعا نیازی به پاسخی از جانب والدین ندارد. به حرف‌هایی که کودک خطاب به شما می‌گوید و سؤالاتی که می‌پرسد، با مهربانی جواب بدهید ولی وارد حریم صحبت‌کردن او با خودش یا اسباب‌بازی‌هایش نشوید و اجازه بدهید تنها بازی‌کردن را یاد بگیرد.

مثلا اگر می‌گوید «من می‌خوام با رنگ‌های آبی و قرمز و بنفش نقاشی بکشم» این جمله نیازی به پاسخ یا واکنشی از سمت شما ندارد. اما اگر می‌گوید «مامان، به این نقاشی نگاه کن، خوب کشیده‌ام؟»، یعنی باید به تصویری که خلق کرده است توجه کنید و مهربانانه نظر بدهید.

۲. حدومرز تعیین کنید

به زبانی ساده و قابل‌فهم به کودک توضیح دهید که کارهای دیگری هم دارید که باید در طول روز انجام بدهید و بازی با او را هم در فهرست کارهایتان بگنجانید. زمانی از روز را به نشستن کنار فرزندتان و بازی‌کردن و صحبت‌کردن با او اختصاص دهید. در این زمان هیچ کار متفرقه دیگری انجام ندهید و تمام توجهتان را معطوف بازی‌کردن با او کنید.

با این کار نیاز کودک به بودن در کنار شما رفع می‌شود و وقتی مشغول کارهای دیگر شوید، مدام دنبالتان نخواهد بود. وقتی زمان مشخصی از روز را به وقت‌گذراندن با کودک اختصاص می‌دهید، کم‌کم می‌فهمد چه زمانی وقت بازی‌کردن و صحبت‌کردن با شماست.

۳. مراقب لحنتان باشید

هرگز حرف‌هایتان را با لحن تند یا جملات منفی به کودک نگویید. شنیدن جملاتی مانند «تو هیچ‌وقت دست از حرف‌زدن برنمی‌داری!» باعث می‌شود در ذهن کودک تصوری منفی از خودش شکل بگیرد و خجالت‌زده شود.

به‌جای صحبت‌کردن با لحن تند، به کودک بگویید «من عاشق شنیدن حرف‌های تو هستم، اما کارهای دیگری هم دارم که باید انجام بدم. هروقت کارهام تموم شد، با هم صحبت می‌کنیم. باشه عزیزم؟» این لحن صحبت‌کردن باعث می‌شود کودک بفهمد شما همیشه دوستش دارید و فقط وظایف دیگری هم دارید که نمی‌توانید تمام‌وقت کنارش باشید.

چطور خودتنظیمی و کنترل تکانه را به کودک بیاموزیم؟

هیچ کودکی مجهز به مهارت‌های مختلف به دنیا نمی‌آید؛ ما والدین مهارت‌های مختلف را به آنها می‌آموزیم. همه کودکان برای تقویت مهارت‌های خودتنظیمی و کنترل تکانه نیاز به الگو و انجام تمرینات مکرر دارند. علت پرحرفی کودکان هرچه باشد، شما باید به شیوه‌ای سرگرم‌کننده خودتنظیمی را به کودک خود بیاموزید.

۱. زمانی از روز را به تمرین سکوت اختصاص دهید

به‌تدریج باید تحمل ساکت‌ماندن فرزندتان را افزایش دهید. به کودک بگویید «بیا چند دقیقه هیچی نگیم و یک کار سرگرم‌کننده انجام بدیم، مثلا نقاشی بکشیم یا با لگوها بازی کنیم». از زمان‌های کوتاه شروع کنید و به‌تدریج این زمان را افزایش دهید.

در ابتدا همراهی‌اش کنید و به‌مرور اجازه دهید به‌تنهایی مشغول بازی‌کردن شود. اسباب‌بازی‌های متنوع در اختیارش بگذارید تا انگیزه‌اش برای بازی‌کردن افزایش و برای صحبت‌کردن بیش از حد کاهش یابد.

۲. خودکنترلی را با کودک تمرین کنید

با تمرین و بازی به کودک یاد بدهید که همیشه باید با دقت به حرف‌های شما گوش کند. کتاب‌های مرتبط با این موضوع برایش بخوانید و اهمیت گوش‌دادن هنگام حرف‌زدن دیگران را از زبان شخصیت‌های قصه روایت کنید. حتی می‌توانید خودتان قصه‌ای جذاب بسازید و با نهی‌کردن پرحرفی شخصیت‌های قصه، غیرمستقیم به کودک یاد بدهید که بیش از حد صحبت‌کردن کار خوشایندی نیست.

کانال عصر ایران در تلگرام

دیگر خبرها

  • اعضای شورای سیاستگذاری جشنواره فیلم کودک معرفی شدند
  • معرفی اعضای شورای سیاستگذاری جشنواره فیلم کودک
  • اعضای شورای سیاستگذاری سی و ششمین جشنواره فیلم کودک معرفی شدند
  • از جوابیه جواد هاشمی به ماجرای رپ خوانی تا حاشیه ای برای «نون.خ»
  • برگزاری کارگاه‌های آموزشی شعر و داستان کودک و نوجوان در همدان
  • علت پرحرفی کودکان؛ چطور رفتار کنیم؟
  • شرایط اخذ ویزای دبی برای کودکان
  • ماجرای گازگرفتگی کودک کرجی چه بود؟
  • «کوه نور» ظرفیت جدید تفریح شهر زندگی است/ میزبانی از ۹ هیئت خارجی در هفته فرهنگی اصفهان
  • برنامه کودکی نداریم که درباره «جیغ و دست و هورایش» صحبت کنیم