چرا عربستان همیشه رسوا می شود؟
تاریخ انتشار: ۱۵ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۶۰۴۰۰۳
به گزارش جماران، عربستان سعودی برای دانستن دلایل عدم موفقیت خود در مقابله با بحران هایی که خود ایجاد می کند نیازی به مطالعه نداشت و انجام چنین مطالعه ای برای شناسایی ایرادات ارتباطی و سرزنش آن به دلیل وخامت اوضاع فایده ایى نداشته و کمک چندانی در سطح جایگاه و محبوبیت و حتی در سطح سیاسی به این کشور نخواهد کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بدتر از آن، بخشی از مسئولیت را بر عهده خود شخص می گذارد، که ویژگی بارز سیاست سعودی است، که در این مورد هیچ کس نمی تواند با آن برابری کند، از طریق مسئول دانستن "قربانی" برای سردرگمی جلاد خود، زیرا این سند نشان می دهد که حریری انتظار داشت کارهایی را انجام دهد که انجام نداده است یا او در انجام آن کوتاهی کرده است، با صحبت در مورد عدم شفافیت در موضع خود در برابر کسانی که استعفای او را نادیده گرفتند (یعنی کسانی که متوجه شدند استعفا داوطلبانه نبوده است) مخصوصا امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه.
حزب الله و ایران پیروز این نبرد
در آنچه که می توان محاکمه حریری به اتهام بی وفایی به ولیعهد محمد بن سلمان تلقی کرد، این مطالعه نشان می دهد که «حزب الله تلاش کرد و تا حد زیادی موفق شد تا این پرونده را به یک میهن پرستی تبدیل کند که به همه لبنانی ها مربوط می شود. که دراین مورد (ارائه) نامه آخر از طرف حریری بر آن تاکید می کند، حریرى پذیرفت که باید از فرصت استفاده می کرد و کاری می کرد که همه چیز علیه حزب الله شود. بحران فرصتی تاریخی برای قرار دادن موضوع تسلیحات حزب الله بر میز حل و فصل بود، با یک جدول زمانی معین و مشخص».
اما مهمترین نکته این است که این مطالعه در زمانی به مکان و زمان استعفای حریری می‌پردازد،که به بازنگری در عملکرد سیاسی نزدیک و نه فقط رسانه‌اى، آنها به مکان و زمان استعفای حریری می پردازند، از نظر آنها این مسایل از جمله جنبه های منفی هستند که در جریان این رویداد ظاهر شدند.
پس حکومت یا مرکز ارتباطات بین‌الملل در مورد تصمیم بن سلمان در این زمینه چه چیزی را می‌تواند تغییر دهد؟
این سند برتری رسانه‌ای مخالفان پادشاهی را تأیید می‌کند و به نام رسانه‌های حزب‌الله و ایران اشاره می‌کند که «موفق به منحرف کردن توجه از نکات مهم پرونده، مانند تلاش برای ترور حریری (که در دلایل استعفای خود آورده است) و دخالت حزب در کویت (گروه عبدلى) و یمن و برخی تحلیلگران حتی بیشتر از کویت و یمن در مورد سوریه صحبت کردند.
از جمله نکات منفی که مطالعه برشمرده است، «مدیریت ضعیف رسانه‌های سعودی در برخورد با موضوع، فقدان آمادگی سیاسی خوب برای پیش بردن موضوع به سطوح بالاتر، لغزش به موضوعات خارج از هسته‌ی موضوع، که موضوع اصلی را مطرح می‌کند، و برداشت منفی زیاد در همه زبان های خارجی درباره خبر استعفا». از جمله روزنامه نگارانی که در برخورد منفی با ترور حریری نام برده شد، سه تن از تلویزیون المنار به نام های مروه حیدر، یوسف فرناندز و زهرا توبة بودند و روزنامه نگار لبنانی که مروه نام داشت گزارش هایی تهیه کرn و توسط چندین تلویزیون و کانال از جمله «اى بى سى نیوز» و چندین روزنامه و وب سایت پخش و منتشر شد.
این مطالعه با مجموعه‌ای از توصیه‌ها ارائه می‌شود که مستلزم بررسی عمیق عملکرد رسانه‌های عربستان در بحران‌ها، و ایجاد یک هسته بزرگ بحران (رسانه‌ای) است که اولین وظیفه آن هدایت قطب‌نمای عملکرد رسانه‌ها است و از نویسندگان و تحلیلگران سعودی خواستند که وارد بحث‌های خارج از موضوع نشوند، مانند تیتر روزنامه الدیار در مورد شتر و چادر که به راحتی توانستند ما را به دفاع از شتر و چادر بکشانند و ما موضوع مهم را فراموش کردیم.
در مورد ترور خاشقجی به افزایش واکنش‌های منفی بین‌المللی علیه پادشاهی اشاره کرد، زیرا این واکنش‌ها برای بیش از یک ماه پس از ترور ادامه داشت و برخی از آنها در خروج از «ابتکار سرمایه‌گذاری آینده» در ریاض و تعلیق قراردادهای تسلیحاتی نقش داشتند.
روزنامه های بزرگ بین المللی، از جمله "واشنگتن پست"، "نیویورک تایمز"، "وال استریت ژورنال"، "فایننشال تایمز" و "گاردین" و همچنین مهم ترین ایستگاه های تلویزیونی مانند "سی ان ان" "اى بى سى نیوز" و "فاکس نیوز" و"بى بى سى" و "ام بى سى" و " روسیا الیوم" و " الجزیرة" بعلاوه بسیارى از پایگاههای خبری مانند "بلومبرگ" "میل انلاین" و " میدل ایست نیوز" در پوشش "منفی" رسانه های بین المللی از ترور گنجانده شد.
جایگاه کشورهای خلیج فارس
همچنین، این مطالعه برتری زیاد دیگر کشورهای خلیج فارس و برخی طرف ها مانند اسرائیل را در عملکرد در زمان بحران تایید می کند. به عنوان مثال، قطر شبکه ای از شرکت های مشاوره ایجاد کرده است که شامل 23 شرکت روابط عمومی برای ارائه مشاوره در زمینه های قانون، ارتباطات و استراتژی های فشار سیاسی برای پاسخ به تحریم عربستان سعودی، امارات، مصر و بحرین است، که توسط مدیر ستاد انتخاباتی ترامپ، بری بنت، رهبری می شود، علاوه بر افرادی که استخدام آنها برای تأثیرگذاری بر دولت ترامپ و جلسات مجمع عمومی سازمان ملل متحد بوده است. فهرستی متشکل از 250 شخصیت با نفوذ و تأثیرگذار نیز برای بهره مندی از آنها انتخاب شد، از جمله جوی الاهام و نیک موزین کسانی که بر سازمان صهیونیستی آمریکایی فشار وارد کردند.
بررسی عمیق عملکرد رسانه های سعودی در بحران ها باید انجام شود و یک هسته بحران برای بهبود آن ایجاد شود.
اما در ابوظبی، «سازمان‌های دولتی برنامه ایی ارتباطی تهیه می کنند و با اداره ارتباطات دولتی آن را به اشتراک می‌گذارند در مواقع اضطراری یا بحث‌انگیز که منجر به پوشش رسانه‌ای گسترده و سانسور شدید مردمی می‌شود که منجر به پیدایش تصور منفی عمومی یا موجب لطمه به شهرت نهاد دولتی در ابوظبی یا به طور کلی دولت مى شود ». و از طرفى«بحرین وظیفه بهبود وجهه دولت خود را در جریان اعتراض های سال 2011 و پس از آن به شرکت های روابط عمومی بین المللی سپرد. رژیم اسرائیل نیز شرکت های روابط عمومی را استخدام کرده است تا با برجسته کردن پیام مثبت در مشارکت خود در نوآوری و فناوری، توجه را از تجاوزهای نظامی خود به غزه منحرف کند.
تجزیه و تحلیل و توصیه ها
در مقابل، این مطالعه مدل ارتباطی حکومت عربستان سعودی، برنامه‌ها و ابزارهای آن را تجزیه و تحلیل می‌کند و توصیه‌هایی را ارائه می‌کند که این مدل را بهبود می‌بخشد، چرا که پادشاهی دارای سه نهاد مسئول ارتباطات است: مرکز ارتباطات دولت، مرکز ارتباطات بین‌المللی و مرکز ارتباطات بین‌المللی و وزارت امور خارجه. طی دو بحران مذکور مشخص شد که وظایف ارتباطی بین‌المللی بین «مرکز ارتباطات بین‌الملل» وزارت اطلاعات و وزارت امور خارجه دو برابر شده است.
این سند پیشنهاد می کند که این "همکاری روشن و حکومتی کردن برای یکسان سازی پیام های ارتباطات بین المللی" حل شود. و همچنین توصیه می‌کند «مرکز ارتباطات دولتی تابع وزارت اطلاع رسانی زیر نظر اداره پادشاهی قرار گیرد ، علاوه بر فعال‌سازی و شفاف‌سازی وظایف آن، با تعیین استانداردها و دستورالعمل‌های ارتباط دولت در مواقع بحران و توزیع آن در همه قسمت های حکومت، باید برنامه هایی برای مهار بحران ها ایجاد کند، و سناریوهای پیشنهادی، طراحی اقدامات و رویه‌ها برای ایجاد مرکز فرماندهی دولتی، متحد کردن پیام‌های ارتباطی داخلی و خارجی دولت با تدوین برنامه‌ای برای سازماندهی آنها، بسیج تلاش‌ها برای تدوین یکپارچه پاسخ به بحران قبل از هرگونه تماس با رسانه ها داشته باشند، انتشار محتوای پاسخ مورد توافق قبلی و تایید شده توسط تمامی دستگاه ها و رسانه های دولتی و راه اندازی کمپین هایی علیه تجدید ساختار افکار عمومی به نفع دولت در صورت نیاز.
این سند همچنین پیشنهاد می‌کند به گنجاندن مرکز ارتباطات بین‌المللی تحت مدیریت وزارت امور خارجه برای پیوستن به تلاش‌ها، عقد قرارداد با شرکت‌های روابط عمومی برای حمایت در شرایط بحرانی بین‌المللی و ایجاد مشارکت با خبرگزاری‌های برجسته، شبکه‌های تلویزیونی و گروه‌های فشار سیاسی. پادشاهی قبلاً به شرکت های روابط عمومی بین المللی از جمله "گروه هاربو" و " پیرسون مارستیلر "، و "ایدلمان" و "گروه پاپلیسز" برای دریافت مشاوره استراتژیک، ارتقای منافع خارجی خود و اعلام مواضع خود متکی بود. نسبت به امور داخلی و خارجی، به ویژه در ایالات متحده علاوه بر شرکت‌های ذکر شده، این مطالعه پنج شرکت روابط عمومی و ارتباطات دیگر را شناسایی می‌کند، از جمله شرکت‌های "هیل آند نولتون استراتژى" و "فرویدز" و "فلایشمان هیلارد" وگروه گلوبل پارک" و"ویبر شاندویک" که با دولت‌های منطقه‌ای و جهانی کار کرده‌اند.
منبع: جماران
کلیدواژه: افغانستان سهام عدالت لیگ برتر لیگ قهرمانان مقدماتی جام جهانی واردات خودرو ویروس کرونا عربستان سعودی روزنامه الاخبار لبنان افغانستان سهام عدالت لیگ برتر لیگ قهرمانان مقدماتی جام جهانی واردات خودرو ویروس کرونا شرکت های روابط عمومی ارتباطات بین المللی مرکز ارتباطات بین حزب الله بحران ها رسانه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۶۰۴۰۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
میدان شهرت در ایران
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، کتاب «میدان شهرت در ایران» اثر پژوهشی احسان شاه‌قاسمی (عضو هیأت علمی گروه ارتباطات دانشگاه تهران) است. این پژوهش به بررسی نقش سلبریتی‌ها در جامعه ایران می‌پردازد و به جنبه‌هایی از این صنعت نوپدید در کشورمان اشاره دارد که تاکنون دیده نشده است.
این کتاب با مقدمه آرتور آسابرگر که یکی از بزرگ‌ترین استادان و پژوهشگران زنده علم ارتباطات در دنیا است، از سوی انتشارات پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی منتشر شده است. کتاب «میدان شهرت در ایران» در شانزدهمین جشنواره بین‌المللی پژوهش فرهنگی در محور رسانه و ارتباطات به‌عنوان اثر برگزیده معرفی شد.
سه فصل اول کتاب به توضیح تاریخچه شهرت در ایران، شالوده‌های شهرت، نقش صنعت شهرت در سلبریتی‌سازی و... اختصاص دارد.
در سه فصل دوم، به مسائلی همچون فمنیسم شهرت، نیکوکاری سلبریتی‌ها و شهرت و دین پرداخته شده است.
در فصل ششم نشان داده می‌شود صنعت شهرت چگونه از عناصر دینی برای سلبریتی‌سازی استفاده می‌کند و چگونه مخاطبان و کاربران به مسیری کشانده می‌شوند که احساس کنند با سلبریتی‌ها روابط صمیمانه شخصی و دوسویه دارند.
در فصل هفتم، نویسنده به مسأله مصرف‌گرایی و رابطه آن با شهرت پرداخته و نشان می‌دهد چگونه سلبریتی‌ها به‌صورت آشکار و نهان، مصرف‌گرایی را تبلیغ می‌کنند و چگونه این کار آنها در تضاد با ادعا‌های زیست محیطی آنها قرار می‌گیرد.
فصل هشتم این کتاب به توصیه‌هایی برای مدیریت فرهنگ شهرت اختصاص یافته است. این کتاب تلاش دارد به این سوالات پاسخ گوید:
فرهنگ شهرت از کجا پیدا شد و در ایران چه روندی را طی کرده است؟ رابطه شهرت و پول چیست؟ فضای مجازی چه کمکی به سلبریتی‌ها کرده است؟ چرا نیکوکاری سلبریتی‌ها زیانبار است؟ شهرت چه ارتباطی با فمنیسم پیدا می‌کند؟
آسابرگر در مقدمه کتاب «میدان شهرت در ایران» می‌نویسد: این کتاب به جنبه‌هایی از این صنعت نو پدید در ایران اشاره می‌کند که تا کنون دیده نشده‌اند. مطالب این کتاب کمک می‌کند که حتی مخاطب غیرایرانی هـم به جنبه‌هایـی از شهرت در کشور خودش آگاه شود کـه تا کنون در پیش چشم او بوده و نمی‌دیده است، و شاید این را بتوان مهمترین امتیاز کتاب دانست.
شاه‌قاسمی، نویسنده کتاب می‌گوید از حدود ده سال پیش که مطالعه روی شهرت را آغاز کرده است، هر روز افراد بیشتری متوجه شده‌اند مسأله شهرت مسئله‌ای مهم در فرهنگ ماست. اوایل کار، حتی جامعه‌شناسان بسیاری به او می‌گفتند مسأله شهرت در ایران چندان مهم نیست که ارزش پژوهش‌های گسترده و ژرف را داشته باشد. رسانه‌های رسمی و غیررسمی ایران چندان مسأله شهرت را جدی نمی‌گرفتند و دانشجویان علوم انسانی کمتر این حوزه را حوزه مهمی برای انجام پژوهش و نگارش پایان‌نامه و رساله می‌دانستند. امروز که میلیون‌ها نوجوان ایرانی عملا برای سلبریتی‌های داخلی و خارجی بردگی می‌کنند، پژوهش‌های بسیار بیشتر و بهتری در این حوزه انجام می‌شود.
بریده‌ای از کتاب «میدان شهرت در ایران» که گوشه‌ای از این ابعاد ناپیدا را ملموس‌تر بیان می‌کند به این شرح است:
«سلبریتی‌های ایرانی معمولاً از اصطلاح «خراب شده» در توصیف کشورشان استفاده می‌کنند انگار این کشور ویرانه‌ای است که لیاقت آنها را ندارد و آنها با بازگشت به این کشور یا ماندن در آن باید بر سرش منت بگذارند. هر وقت چنین اظهار نظر‌هایی را می‌شنوم سه نکته به ذهنم می‌رسد، نخست باید از دوگانه حکومت ملت پرهیز کرد حکومت هم بخشی از ملت است و برعکس. نمی‌توان تصور کرد نیرویی اسرارامیز تعدادی غیرایرانی را از کشوری دیگر آورده است تا در جایگاه‌های مؤثر حکومتی قرار بگیرند و ایران را خراب کنند. دوم سلبریتی‌ها هرگز نمی‌گویند که این خراب شده باعث بالیدن و موفقیت آنها شده است. سوم و از همه مهم‌تر، سلبریتی‌ها هرگز توضیح نمی‌دهند که اگر ایران شایستگی آنها را ندارد چرا حاضر نیستند در جایی کار کنند که شایستگی آنها را دارد.»
احسان شاه‌قاسمی در سال ۱۳۵۷ در شهرستان رستم به دنیا آمد. کودکی را در نورآباد ممسنی، شیراز و تهران گذراند. در سال ۱۳۸۱ با مدرک کارشناسی مهندسی مکانیک از دانشگاه شیراز فارغ التحصیل شد و بعد از گذراندن دوره سربازی، در سال ۱۳۸۴ وارد دوره کارشناسی ارشد ارتباطات در دانشگاه تهران شد و تحصیلات خود را تا سطح دکتری در این دانشگاه ادامه داد. شاه‌قاسمی از سال ۱۳۹۴ به عنوان عضو هیات علمی در گروه ارتباطات دانشگاه تهران مشغول کارشد.
وی در دو دهه گذشته بیش از پنجاه کتاب را از انگلیسی به فارسی ترجمه کرده و دست کم چهار کتاب را به زبان‌های فارسی و انگلیسی منتشر نموده است. مقاله‌های او در مجلات مهم منتشر شده است. از سال ۱۳۹۹ شاه‌قاسمی برای اولین بار درس مطالعات شهرت و هواداران را در ایران ارائه کرد. او پیش از آن یک دهه را صرف مطالعه و تحقیق درباره شهرت و رابطه آن با رسانه‌ها کرده بود. در سال ۱۴۰۲ پژوهش‌های او در قالب کتابی به نام «میدان شهرت در ایران» به وسیله پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی منتشر شد و به عنوان مهمترین منبع تدریس مطالعات شهرت در اختیار دانشگاه‌های مختلف قرار گرفت.
انتهای پیام/
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»