نوستالژی نوشت‌افزارهای بی‌کیفیت/ چگونه بازار را از خارجی‌ها پس گرفتیم؟
تاریخ انتشار: ۱۹ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۳۲۹۱۴۸
گروه تاریخ خبرگزاری فارس ـ امین رحیمی: الان دیگر کسی چندان اهمیتی نمی‌دهد؛ انواع نوشت‌افزار ایرانی و خارجی در دسترسی است و کیفیتشان هم خوب است و مشکلی ندارند. ولی روزگاری بود که مداد مگر می‌نوشت؟! باید حتما نوک آن را به زبان می‌زدی تا نم بگیرد و رنگ بدهد به کاغذ. روزگاری کاغذها کاهی و زرد و زِبر بودند و گاهی آنقدر کاهی بودند که صاف نوشتن روی آن ناممکن بود و کوچکترها بهانه می‌گرفتند که اصلا روی این کاغذ نمی‌توان نوشت؛ داستانی بود! پاک‌کن پاک نمی‌کرد و بیشتر کاغذ را کثیف می‌کرد و مدادهایی بود که موقع تراشیدن و نوشتن مدام و مدام نوکشان می‌شکست و عاقبت چند کلمه بیشتر ننوشته بودند که تمام می‌شدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
روزگارانی بود که داشتن مداد نوکی رؤیایی برای خودش و مداد قرمز افسانه‌ای بود برای یک نسل و مدادرنگی دنیایی بود از نوعی دیگر! نوشت‌افزار روزهای سختی گذراند تا به امروز برسد برای ایرانی‌ها و دیگر مشکلی نباشد برای نوشتن.
شرط پررنگ نوشتن مدادها
در قرون اخیر نوشت‌افزار در ایران مشکلی نداشت؛ قلم‌های نی دزفولی بود که نازک یا درشت می‌تراشیدند و آنقدر مرغوب بود که به هند و کشورهای همسایه هم صادر می‌شد و جوهر را ایرانی‌ها خودشان با دوده روغنی چراغ و بخاری هیزمی می‌ساختند و فقط کاغذ از امپراتوری روسیه یا عثمانی یا هرجا می‌آمد و خلاص. در دوره قاجار مداد و خودنویس‌های اولیه و قلم فلزی نیز به ایران رسیده بود، ولی مردم عادی طرفدارشان نبودند. گویا یک‌بار هم تلاش برای راه‌اندازی کارخانه تولید مداد در ایران قاجاری شکست خورده بود و همچنان همان قلم نی دست باسوادان بود و کارها هم پیش می‌رفت.
تا اینکه در اوایل قرن حاضر بوروکراسی اداری در ایران توسعه یافت و مدارس هم افزایش یافتند و نوشت‌افزارهای بهتر و راحت‌تر با استقبال بیشتر مواجه شدند. آن‌روزها کاغذ از روسیه و آلمان و سوئد و رومانی وارد می‌شد و مداد و جوهر و قلم فلزی از آلمان و انگلستان. از دهه ۳۰ شمسی نیز خودنویس‌ها در ایران زیادتر شدند، ولی ارزان نشدند و مداد همچنان گزینه اول برای نوشتن بود. البته اغلب مدادها در آن روزگار کیفیت چندانی نداشتند و نوکشان باید مدام با زبان خیس می‌شد تا پررنگ بنویسد.
خودکار رفت داخل جیب‌ها
در دهه ۴۰ شمسی اتفاق‌های مهم افتاد. اول اینکه خودکار که خودش اختراعی جدید در جهان بود به ایران هم رسید. ابتدا ایرانی‌ها خودکار را دوست نداشتند، چون گران بود و زیاد پیش می‌آمد که جوهر پس بدهد. ولی از سال ۱۳۴۲ که خودکار بیک ۵ ریالی در ایران تولید شد از این محصول استقبال شد و خودکارها رفت داخل جیب‌ها و خیلی زود تولید خودکار به سالی ۱۰۰ میلیون عدد در سال رسید.
دیگر اینکه در دهه ۴۰ شمسی کارخانه پلیکان ایران تأسیس شد که انواع جوهر، خودکار، مداد و پاک‌کن و... را به دست ایرانی‌ها رساند و ۲ کارخانه کاغذسازی هم راه‌اندازی شد. اوایل دهه ۵۰ نیز مجتمع صنایع چوب و کاغذ ایران مشهور به چوکا تأسیس شد که کارخانه‌ای دولتی برای تأمین کاغذ کشور بود. با این حال همچنان بخش عمده نوشت‌افزار ایرانی‌ها از خارج وارد می‌شد.
نوستالژی‌های بویناک
در دهه ۶۰ همزمان با جنگ تحمیلی و تحریم اقتصادی ایران نوشت‌افزار جزو کالاهای اساسی شد و تأمین آن برعهده دولت بود. راهکار اصلی این بود که نیاز کشور تا حد امکان در داخل تولید شود. در مقابل انواع نوشت‌افزار خارجی هم که گاهی در بازار یافت می‌شدند معمولا چندان مرغوب نبودند. حالا بماند که در آن دوران اصلا نوشت‌افزار در دنیا کیفیتش مثل امروز نبود و خارجی‌ها هم مشکلات زیاد داشتند. همین بی‌کیفیتی نوشت‌افزارها نیز برای دهه‌شصتی‌ها شد نوستالژی‌های دل‌انگیز.
در آن دوره کاغذ دفترها معمولا ایرانی و کاهی بودند. انواع نوشت‌افزارها نیز از برندهای بیک، فکتیس، پلیکان ایران، استدلر ایران، آدل، شمشیرنشان، سوسمارنشان و شترنشان و همچنین برندهای پارس تحریر و پارس مداد بودند. در آن‌سال‌ها تولید مداد قرمز خودش یک فناوری پیشرفته نیاز داشت و مدادرنگی هم که دیگر هیچ. برخی انواع نوشت‌افزار به‌ویژه پاک‌کن و مداد نیز بوهای مخصوصی داشتند که معمولا به‌دلیل استفاده از مواد شیمیایی مختلف در آنها بود و البته استفاده از اغلب این مواد در نوشت‌افزارها امروزه دیگر ممنوع است و برای همین بوها ناپدید یا کم شده‌اند.
بازار را پس گرفتیم
از دهه ۷۰ واردات نوشت‌افزار مهار پاره کرد و آلمان، ژاپن، اسپانیا و چین بازار نوشت‌افزار ایران را قبضه کردند؛ واردات به بیش از ۹۰ درصد رسید. این وضعیت در دهه ۸۰ هم ادامه داشت و کره جنوبی هم با برندهایش آمد و نوشت‌افزار ایرانی کمیاب شد! ولی از اواسط دهه ۹۰ هشدارها درباره واردات بی‌رویه بالا گرفت و موضوع تهاجم فرهنگی از طریق تصاویر نامناسب روی دفتر و مداد و... نیز مطرح شد و راهکار هم این بود که نوشت‌افزار ایرانی با کیفیت با رویکرد ایرانی و اسلامی تولید شود.
نتیجه هم این شد که در بازار چند هزار میلیارد تومانی نوشت‌افزار در ایران که سالانه ۱۵۰ میلیون جلد دفتر، ۳۶۰ میلیون عدد مداد و ۶۰۰ میلیون عدد خودکار و... نیاز دارد، بیش از ۶۰ برند ایرانی داریم که نزد بزرگ و کوچک محبوب‌اند؛ همیشه ارزان و اغلب باکیفیت و معمولا زیبا و همواره کاربردی. حالا از ۴۰ برند مشهور در بازار نوشت‌افزار ایران ۲۰ برند ایرانی هستند و وضعیت این‌طوری است: «سهم تولید داخلی نوشت‌افزارها نظیر خودکار، مداد، تراش و پاک‌کن از ٢٠ درصد به ٨٠ درصد رسیده است. در تولید دفتر، تمام برندهای مطرح در بازار ایرانی هستند و بیش از ۹۸ درصد نیاز کشور را تأمین می‌کنند».
در واقع حوزه نوشت‌افزار یکی از عرصه‌های موفق تولید ملی در سال‌های اخیر است؛ خوب با غیرت ایرانی و اسلامی بازار را پس گرفتیم از خارجی‌ها.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: نوشت افزار تولید ملی برند ایرانی جنگ تحمیلی نوستالژی دهه شصت نوشت افزار ایرانی نوشت افزار ایران انواع نوشت افزار نوشت افزارها ایرانی ها پاک کن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۳۲۹۱۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ایران آماده تعامل است/ ۱۵۳ میلیارد دلار حجم تجارت خارجی داریم
عباس علی‌آبادی ضمن تشریح ۳ برنامه اصلی این وزارتخانه برای توسعه تجارت، گفت: ما آماده تعامل هستیم و دست همکاری اقتصادی با کشورهای جهان را می‌فشاریم و برای تسهیل تجارت ایران با جهان تلاش می‌کنیم.
به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، عباس علی‌آبادی وزیر صنعت، معدن و تجارت امروز در آئین گشایش نمایشگاه ایران اکسپو اظهار کرد: مهم‌ترین هدف این نمایشگاه توسعه همکاری‌های بین‌المللی کشورهای شرکت کننده است؛ برگزاری نمایشگاهی با حضور مهمانانی از ۱۰۰ کشور باعث شناخت ما از یکدیگر و تسهیل زمینه تجارت می‌شود.
وی افزود: ایران در زمینه تجارت مزایای نسبی بسیاری دارد که می‌تواند تسهیلگر بسیاری از تعاملات در سطوح مختلف راهبردی باشد. توجه به جایگاه ژئوپلتیکی ایران در کنار ظرفیت‌های صنعتی، م عدنی و کشاورزی فرصت‌های زیادی را فراهم می‌کند. چهره واقعی توانمندی‌های ایران در این نمایشگاه‌ها ارائه مو زمینه برای افزایش تعاملات فراهم می‌شود.
علی آبادی به برنامه‌های وزارت صمت در حوزه تجارت اشاره کرد و گفت: وزارت صمت ۳ برنامه اصلی دارد؛ جهت دهی توسعه اقتصادی بر پایه رشد اقتصادی پایدار با تعاملات بین‌المللی و تمرکز بر محصولات و خدمات دارای فناوری متوسط و پیشرفته و ارزش افزوده بالا، توسعه زیرساخت‌های تجاری و افزایش سهم کشور از تجارت بین‌المللی با کمک بهره‌گیری حداکثری از دیپلماسی تجاری اقتصادی و حمایت‌های عملی از تحقیق و توسعه در شرکت‌ها در جهت افزایش رقابت پذیری بین‌المللی و صادرات در دستور کار ما قرار دارد.
وزیر صمت با بیان اینکه در مورد توسعه زیرساخت‌های تجاری چند برنامه داریم، تصریح کرد: اولویت دادن به دیپلماسی اقتصادی با هدف توسعه سرمایه گذاری خارجی، ورود به بازار‌های خارجی و دستیابی به فناوری، تعامل جدی، مثبت و سازنده با کشورهای منطقه در حوزه‌های انتقال فناوری و همکاری‌های صنعتی، فعال سازی میز‌های کالایی کشور و استانی با هدف شناسایی صادرات کالاهای ایرانی به بازار‌های هدف با همکاری وزارت امور خارجه، بهره‌مندی حداکثری از روابط سیاسی در ایجاد بازار‌های جدید و توسعه شبکه تأمین، افزایش رایزنان بازرگانی جهت رصد رقبای ایران در بازار‌های جهانی و ارائه اطلاعات لازم به صادرکنندگان به کمک وزارت امور خارجه، تنوع بخشی به روش‌های تجاری مانند تجارت به کمک ارز‌های محلی و توسعه بازار‌های مرزی جهت افزایش صادرات و بهبود دسترسی به منابع خارج از کشور، بهره‌گیری از ظرفیت‌های اتاق‌های مشترک با سایر تشکل‌ها و انجمن‌های بخش خصوصی در توسعه روابط خارجی و گسترش بازار‌های صادراتی از چند نقطه محدود به سایر نقاط جهان از جمله برنامه‌های ماست.
وی اضافه کرد: اکنون ایران و با وجود تحریم‌ها، یکی از قطب‌های اقتصاد و صنعت منطقه است؛ بالغ بر ۱۵۳ میلیارد دلار حجم تجارت خارجی کشور است که نزدیک به ۵۰ میلیارد دلار از این رقم مربوط به صادرات غیرنفتی می‌شود؛ کشورهای همسایه، آفریقایی و اسلامی و سایر کشورهای دوست در اولویت توسعه روابط هستند. ما اکنون عضو ناظر سازمان تجارت جهانی هستیم و با حضور در پیمان‌های منطقه‌ای و بین المللی تعاملات سازنده‌ای با کشور‌ها داریم.
علی آبادی ادامه داد: در سازمان اکو با ۹ کشور همسایه و منطقه همکاری داریم؛ موافقت نامه‌های تجاری در دست پیگیری است. در سازمان دی ۸ با ۸ کشور اسلامی در حال توسعه موافقت نامه تجارت ترجیحی امضا کردیم و در حال اجرا هستیم. در سازمان‌های همکاری اسلامی با کشورهای عضو موافقت نامه تجارت ترجیحی داشته و همکاری‌های تجاری را اجر می‌کنیم. با کشورهای اتحادیه اقتصادی اوراسیا موافقت نامه تجارت آزاد امضا شده و با تعدادی دیگر از کشور‌ها موافقت نامه تجارت ترجیحی امضا شده و با برخی دیگر در دست امضا قرار دارد.
وزیر صمت گفت: ما آماده تعامل هستیم. ما دست همکاری اقتصادی با کشورهای جهان را می‌فشاریم و برای تسهیل تجارت ایران با جهان تلاش می‌کنیم. امید می‌رود این نمایشگاه بتواند با ارائه شفاف توانمندی‌های صادراتی ایران و شناخت نیازمندی‌های طرف‌های دیگر گامی جدی در جهت توسعه روابط تجاری بردارد.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»