به نقل از «خبرگزاری آریا»

ميراث فرهنگي مهم ترين عامل وحدت است

تاریخ انتشار: ۱ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۰۵۸۶۱۹

خبرگزاری آریا-وزیر میراث فرهنگی گفت: میراث فرهنگی هویت و شناسنامه ما و مهم ترین عامل وحدت و انسجام ما محسوب می شود.
به گزارش خبرگزاری آریا، سید عزت الله ضرغامی در اولین نشست خبری خود با اصحاب رسانه که صبح امروز در موزه ملی ایران برگزار شد، اظهار داشت: میراث فرهنگی هویت و شناسنامه ما و مهم ترین عامل وحدت و انسجام ما محسوب می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: خیلی ها در طول تاریخ تلاش کردند میراث فرهنگی را مایه اختلاف و مرزبندی قرار دهند در حالی که آثار به جا مانده از نیاکان ما مظهر وحدت و یکتاپرستی بوده و میراث ناملموس بر اساس گفتار نیک، پندار نیک و رفتار نیک مبتنی بر کلام خدا یعنی ایمان و تقوا و عمل صالح بوده است.
ضرغامی با اشاره به ویژگی‌های مثبت فضای مجازی تصریح کرد: فضای مجازی آسیب‌ها و اشکالات خود را هم دارد، به خصوص کسانی که تولیداتی دارند بیشتر به سمت کارهای سطحی و زودگذر تمرکز می‌کنند و کارهای محتوایی و عمیق کمتر به چشم می‌خورد، به همین جهت به فعالان فضای مجازی توصیه می‌کنم با عمق بیشتری اقدام به تولید محتوا در حوزه میراث فرهنگی کنند. ما ملت آپلود بودیم اما تبدیل به دانلود شده ایم و این یک ضعف است.
وزیر میراث فرهنگی گفت: اولین کاری که ما در دوره مدیریت خود در میراث فرهنگی کردیم با یک تحقیق همه جانبه مهمترین مسایل میراث فرهنگی را احصا و در سه بخش تقسیم کردیم، و راه های حل مسایل میراث فرهنگی را با جلسات مختلف با کارشناسان تحلیل کردیم. تفاهم نامه با سازمان اوقاف، ناجا و سایر تفاهم نامه ها نمونه ای از مشکلات در حوزه میراث فرهنگی است که باید برای آنها راه حل پیدا کرد
وی درباره ارتباط با نخبگان و صاحب نظران گفت: میراث فرهنگی یک حوزه کاملاً تخصصی است و شاید حداقل 20 رشته که تا مقطع دکتری دارد با مساله میراث مرتبط است به همین جهت ارتباط با این گروه به عنوان یک راهبرد اصلی مطرح است. تقاضای من از فعالان میراث فرهنگی و رسانه ها این است که در این حوزه ها با تأمل و تدبر بیشتر وارد موضوعات شوند، گاهی اطلاعات ناقص منجر به انتشار خبر نادرست و قضاوت های متعدد شود.
ضرغامی گفت: اجازه دهید آزاد اندیشی نهادینه شود، ما به همه اشکال می گیریم که چرا اجازه نمی‌دهید صحبت شوند فضای مجازی آمده که همه صحبت کنند رسانه‌ها به دلایلی این امکان را ندارند که همه صحبت کنند، حالا که فضای مجازی وجود دارد باید از آن به شکل مناسب استفاده کرد.
وزیر میراث فرهنگی در ادامه با بیان اینکه بخش عظیمی از آثار تاریخی وقفی است، گفت: سازمان اوقاف و امور خیریه در این زمینه مسئولیت دارد و در همین راستا تفاهم نامه ای به امضا رسید که با پول اوقاف اقدامات مرمتی را آغاز کنیم.
وی درباره اکتشاف آثار تاریخی گفت: ما در این راستا هم مشکلات را احصا کردیم، میراث فرهنگی خیلی مهم است و نباید غفلت کرد، یکی از وظایف راهنمایان گردشگری و موزه ها این است که به درستی آثار باستانی را تفسیر کنند و صرفاً به معرفی بسنده نکنند.
ضرغامی در خصوص وضعیت موزه‌ها گفت: 500 موزه از 760 موزه عمومی است و مابقی برای مردم و مجموعه داران است، خیلی وقت‌ها زمان می‌گذارم و افتتاح می‌کنم چون مردم علاقه‌مند هستند. 6‌موزه در هتل رامسر در حال احداث است. باید به کسانی که حفاری غیرمجاز و قاچاق آثار تاریخی داشتند بگوییم که این کارها کار خوبی نیست و عاقبت ندارد تا رفته رفته از این کارها دست بکشند.
وزیر میراث فرهنگی در پاسخ به چگونه در شرایطی که بسیاری از افراد بازدارنده نبودن مجازات‌ها تاکید دارند شما عنوان می‌کنید که که با صحبت و بیان اینکه قاچاق و حفاری غیرمجاز عاقبت ندارد می‌خواهید مانع این جرایم شوید، گفت: این سوال خوبی است، حتما مساله حفاری های غیرمجاز مساله مهمی است و  به طور جدی این موضوع از طریق مراجع قانونی پیگیری می شود منتها ما چون نیروی فرهنگی هستیم باید کار فرهنگی کنیم اما این حرف من نفی موارد قانونی نیست.
وی در خصوص سکوت قانونگذار در برابر عدم ثبت آثار تاریخی واجد ارزش گفت: دلیل این مسکوت ماندن ناهماهنگی‌هایی است که وجود دارد، برای رفع این مشکل در قانون جامع وزارتخانه خلاهای قانونی را پیش بینی کرده‌ایم و قطعاً آنها را برطرف می‌کنیم.
ضرغامی درباره سرمایه‌گذاری خارجی در حوزه میراث فرهنگی در دوره ریاست جمهوری رئیسی گفت: سیاست ما در این حوزه کاملا روشن است و هیچ محدودیتی برای سرمایه‌گذاری دیگران در حوزه میراث و گردشگری وجود ندارد، روز گذشته با گروهی از سرمایه گذاران ترکیه ای ملاقات داشتم و حتی مکان های سرمایه گذاری مشخص شود، ما اصولا دراین رابطه مشکل نداریم و خط قرمزی هم جز اسراییل نداریم. گاهی ممکن است موانعی به لحاظ برخی آیین نامه‌ها باشد که بنا داریم این موانع را رفع کنیم، بخش عمده این سرمایه گذاری‌ها در بخش تفریحی است.
وی در پاسخ به سوال دیگری در خصوص نقش شرکت‌های دانش بنیان در حوزه میراث فرهنگی گفت: حتما نگاه دانش بنیان نجات دهنده موانع ماست و در آینده پروژه‌های خود را تعریف و در مورد آن اطلاع رسانی می کنیم

منبع: خبرگزاری آریا

کلیدواژه: میراث فرهنگی حوزه میراث فرهنگی وزیر میراث فرهنگی سرمایه گذاری آثار تاریخی فضای مجازی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۰۵۸۶۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برای تقویت میدان کتاب کودک و نوجوان چه باید کرد؟

به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، دوران کودکی و نوجوانی، مهم‌ترین دورانی است که در آن شخصیت، هویت و سبک زندگی افراد شکل می‌گیرد و نظام‌های اعتقادی و ارزشی در نهاد آنان پایه ریزی می‌شود. ازاین رو، تولید و مصرف محتوا در زیست بوم فرهنگی کودک و نوجوان، ضرورتی راهبردی و سبک ساز است. در این میان، «محتوای ادبی» در پویایی این زیست بوم و الگوسازی در زمینه سبک زندگی، نقشی پررنگ دارد. بررسی‌ها نشان می‌دهند، سهم حوزه کودک و نوجوان در اسناد بالادستی ناکافی است.

دفتر مطالعات آموزش و فرهنگ مرکز پژوهش‌های مجلس در پژوهشی با عنوان «تولید و ترویج محتوای ادبی برای کودک و نوجوان؛ واکاوی سیاستی و راهکارهای تقنین» آورده است، سیطره محصولات و خدمات ادبی، هنری و رسانه‌ای بر سبد مصرف فرهنگی کودکان و نوجوانان، تولید و مصرف محتوا در این زیست‌بوم را به ضرورتی راهبردی تبدیل کرده است. در این میان، محتوای ادبی می‌تواند در پویایی زیست‌بوم و الگوسازی در زمینه سبک‌زندگی، نقشی پررنگ داشته‌باشد. زیرا پیوند محتوای ادبی با زیبایی‌ها و جاذبه‌های هنری ناگسستنی بوده و در چنین بستر و قالبی، ظرفیت فراوانی برای انتقال پیام‌ها و مفاهیم به ظریف‌ترین و مؤثرترین شکل وجود دارد. 

* سهم حوزه کودک و نوجوان در اسناد بالادستی ناکافی است

این پژوهش بیان می‌کند که بنابر بررسی چارچوب سیاستی کنونی، سهم حوزه کودک و نوجوان در اسناد بالادستی ناکافی است. همچنین سیاست‌های واضح، ملموس و هدفمندی در این زمینه وجود ندارد. در مصوبات و مقررات تخصصی‌تر نیز راهبردهای موجود کم‌رمق بوده و جامعیت لازم را ندارند. بررسی آرایش نهادی این حوزه نیز نشان‌دهنده فعالیت جزیره‌ای، موازی‌کاری و تشتت در تولی‌گری است. 

* نبود نقشه راه راهبردی در حوزه کودک و نوجوان

این پژوهش نبود نقشه راه راهبردی در حوزه کودک و نوجوان را به‌عنوان یکی از چالش‌های تولید و ترویج محتوای ادبی برای این قشر دانست و بیان کرد که خلأ برنامه راهبردی، تلقی نشدن مسائل کودک و نوجوان به‌عنوان اولویتی بنیادین و ضعف در چارچوب سیاستی و نهادی موجود، به ساده‌انگاری، تشتت و نبود انسجام در سطوح مختلف سیاستگذاری و اجرا در این حوزه منجر شده‌است. به‌دلیل محوریت نداشتن پژوهش، تخصص‌گرایی و برنامه‌ریزی جامع‌نگرانه، عمده اقدامات به‌صورت مقطعی و پروژه‌ای، جوشیده از دغدغه‌های فردی یا برخواسته از ادراک و تجربه زیسته محدود و ناقص شخصی بوده‌اند که به نتایج کم‌اثر و سطحی انجامیده‌است. 

* مغفول ماندن بسیاری از حوزه‌های موضوعی مورد نیاز مخاطب 

در این پژوهش، مغفول ماندن بسیاری از حوزه‌های موضوعی مورد نیاز مخاطب به‌عنوان چالش تولید و ترویج محتوای ادبی برای گروه کودک و نوجوان بیان شده و آمده است که آثار تألیفی از لحاظ موضوع‌یابی، مسئله‌مندی و نیازشناسی دچار ضعف جدی بوده و به بسیاری از بحران‌ها و مسائل آسیب‌زای دوره کودکی و نوجوانی کم‌توجهند. در چنین شرایطی، مخاطبان برای پاسخ به نیازها و دغدغه‌های خود، بیشتر سراغ آثار ترجمه‌ای و خارجی می‌روند که اغلب حاوی پیام‌هایی آسیب‌زا و ناسازگارند. 

* خلأ در تألیف و تربیت آفرینش گر

دیگر چالش این حوزه در این گزارش به خلأ در تألیف و تربیت آفرینش گر اشاره شده و آمده است که: فعالیت مؤثر و پیوسته در این حوزه مستلزم حضور و استقرار متخصصان دغدغه‌مند و مسئله‌شناس است. در شرایط کنونی، مجموع آثار تألیفی کمیّت و کیفیت مطلوبی نداشته و در زمینه پرورش و تربیت آفرینش‌گر و متخصص کودک و نوجوان و زیرساخت‌ها و مواد آموزشی مربوطه نیز خلأ جدی وجود دارد. آفرینش‌گران فعال و دغدغه‌مند کنونی نیز کم‌شمار بوده و در میان مخاطبان چندان شناخته شده نیستند. 

* فعالیت جزیره‌ای و رویکرد غیرتعاملی نهادهای مسئول

این پژوهش رویکرد نادرست تمرکز بر مصادیق محتوایی و فعالیت جزیره‌ای و رویکرد غیرتعاملی نهادهای مسئول را به‌عنوان یکی از چالش‌های این حوزه معرفی کرده و توضیح می‌دهد که رویکرد نادرست تمرکز بر مصادیق یا تک‌محصول‌ها، اگرچه در کوتاه‌مدت جذب مخاطب را به‌همراه داشته و دستاوردساز است، اما نمی‌تواند به‌طور ماندگار و گسترده‌ای جریان‌سازی کرده و انس کودکان و نوجوانان با محتوای ادبی را نهادینه کند. عمده دستگاه‌ها و نهادهای مسئول در این حوزه ارتباط پایدار و تعامل پویایی با یکدیگر ندارند و اغلب فعالیت‌ها و برنامه‌های اصلی خود را در سطح درون‌سازمانی دنبال می‌کنند. به‌این‌ترتیب، اقدامات انجام شده تأثیر محدود و اندکی بر کلان وضعیت مصرف فرهنگی کودکان و نوجوانان گذاشته و هدف راهبردی مشخص و دستاورد ملموس و سنجش‌پذیری محقق نمی‌شود. 

* نظم‌دهی و انسجام‌بخشی به فعالیت‌های این حوزه

این پژوهش پیشنهاد می‌کند که نظم‌دهی و انسجام‌بخشی به فعالیت‌های این حوزه و راهبری سبد مصرف فرهنگی مخاطب کودک و نوجوان، به تدوین برنامه‌ای راهبردی و جامع (مصوب شورای‌عالی انقلاب فرهنگی) و به‌روزرسانی پیوسته آن نیازمند است. تعیین اولویت و رویکرد موضوعی و تنظیم نگاشت نهادی از لوازم اساسی چنین برنامه‌ای است. رصد و پایش مداوم زیست‌بوم فرهنگی کودک و نوجوان می‌تواند منجر به تصویری واضح از وضعیت مستقر شود. تصویری که می‌تواند یاریگر برنامه‌ریزان و آفرینش‌گران و تولیدکنندگان در ایده‌پردازی، خلق اثر، ترویج محتوا، بازاریابی و عرضه محصول باشد. 

* تربیت آفرینش گر و حمایت از آثار تألیفی

این پژوهش یکی از راهکارهای حل این چالش را تربیت آفرینش گر و حمایت از آثار تألیفی عنوان کرده و ادامه می‌دهد که در راستای افزایش تخصص‌گرایی و بهبود وضعیت تألیف، روندها و زیرساخت‌های کنونی باید به‌سمت تربیت و آموزش افراد مستعد، توانمندسازی آفرینش‌گران کنونی و نیز حمایت از آثار تألیفی مطلوب، تغییر مسیر یابند. ازاین‌رو، لازم است ضمن تقویت ظرفیت‌ها و زیرساخت‌های آموزشی در مقاطع مختلف، در صنعت نشر و فعالیت‌های ترویجی نیز از آثار تألیف و بومی مطلوب پشتیبانی شود (مانند مشوق‌های مالیاتی و اعطای یارانه). 

در این پژوهش تربیت آفرینش گر و حمایت از آثار تألیفی چهره سازی از نهادها و آفرینش گران حوزه کودک و نوجوان به‌عنوان راهکار دیگر مطرح شده و در توضیح آن آمده است که تمرکز بر جایگاه‌های حقوقی و آفرینش‌گران موفق و ترویج و چهره‌سازی از آنها می‌تواند پیوند مستحکم‌تری میان مخاطبان و محتوای ادبی ایجاد کند. زیرا نهادها و آفرینش‌گران از امکان همراهی طولانی‌مدت و پیگیری پیوسته توسط مخاطب برخوردار بوده و ظرفیت بسیار بیشتری برای هویت‌بخشی، الگو‌آفرینی و سبک‌سازی دارند. 

* تقویت زنجیره ارزش و بهره گیری از ظرفیت‌های بازار فرهنگی

این پژوهش همچنین پیشنهاد تقویت زنجیره ارزش و بهره گیری از ظرفیت‌های بازار پردازی فرهنگی را مطرح کرده و بیان می‌کند که عرضه حداکثری محتوای ادبی مستلزم لحاظ ذائقه‌ها و گرایش‌های گوناگون مخاطب و قرار دادن محتوای مدنظر در زنجیره ارزش است. در صورت ایجاد پیوستاری در سیاستگذاری و برنامه‌ریزی در این حوزه، می‌توان منابع فرهنگی غنی دینی و بومی را به زبان کودک و نوجوان امروز فراوری کرد و با بهره‌گیری از ظرفیت‌های بازار پردازی فرهنگی به بازتولید چنین آفرینش‌هایی در قالب‌های گوناگون پرداخت.

* تقویت جریان اقتباس

راهکار دیگر مرکز پژوهش‌های مجلس در این پژوهش مبتنی بر تقویت جریان اقتباس و سرمایه‌گذاری در صنعت و پی نما مطرح شده که در توضیح آن بیان می‌کند که با تقویت جریان اقتباس می‌توان جهان‌های داستانی و شخصیت‌های بومی و آئینی را در قالب رمان بازآفرینی کرد و با نگارش فیلم‌نامه‌ها و بازی‌نامه‌های اقتباسی براساس رمان‌های پرمخاطب و غنی به گسترش جهان داستانی خلق شده در دیگر قالب‌های هنری و رسانه‌ای پرداخت. صنعت پی‌نما نیز ظرفیت فراوانی در شکوفایی زنجیره ارزش آثار ادبی داشته و می‌تواند حلقه اتصال کتاب و آثار نمایشی (به‌ویژه پویانمایی) باشد. با سرمایه‌گذاری در پی‌نما، هم مخاطب بالقوه‌ای برای آثار اقتباسی فراهم می‌شود و هم بهره‌وری فرایندهای تولید آثار نمایشی افزایش می‌یابد. رویکرد ارتباطات سازمانی در میان دستگاه‌های مسئول در این عرصه نیازمند بازنگری جدی است. همرسانی نیازها و ظرفیت‌ها میان مدارس، مراکز کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، مساجد، فرهنگ‌سراها و دیگر نهادهای مرتبط و برقراری تعاملات هم‌افزا در این زمینه، ضروری است. 

در یکی جمع بندی نهایی محوری‌ترین مسائل و چالش‌های این حوزه از منظر سیاستی و تقنینی عبارتند از:
۱. نبود نقشه راه راهبردی در حوزه کودک و نوجوان،
۲. مغفول ماندن بسیاری از حوزه های موضوعی مورد نیاز مخاطب،
۳. خلأ جدی در تألیف و تربیت آفرینش گر،
۴. رویکرد نادرست تمرکز بر مصادیق محتوایی،
۵. فعالیت جزیره ای و رویکرد غیرتعاملی نهادهای مسئول.
در راستای مسائل یاد شده، این راهکارها پیشنهاد می شوند:
۱. تدوین برنامه راهبردی و تنظیم نگاشت نهادی،
۲. رصد و شناسایی مداوم نیازهای کودکان و نوجوانان،
۳. تربیت آفرینش گر و حمایت از آثار تألیفی،
۴. چهره سازی از نهادها و آفرینش گران حوزه کودک و نوجوان،
۵. تقویت زنجیره ارزش و بهره گیری از ظرفیت های بازارپردازی فرهنگی،
۶. تقویت جریان اقتباس و سرمایه گذاری در صنعت پی نما (کمیک)،
۷. بهبود تعامل میان دستگاهی.

انتهای پیام/