به نقل از «آفتاب»

خودکشیِ ۶ کارگرِ یک کارخانه

تاریخ انتشار: ۳ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۶۰۴۰۱

آفتاب‌‌نیوز :

مدتی است که نامِ چوارِ با خودکشیِ کارگرانش تیتر رسانه‌ها می‌شود: محمد منصوری، علی محمد کریمی، آرش تبرک، حیدر محسنی و حالا هم جواد نوروزی و مصطفی عباسی. این‌ها اسامیِ شش کارگری است که در فاصله‌ی کمتر از دو سال دست به خودکشی زده‌اند.

پنجشنبه ۳۰ام آذرماه، دو کارگرِ پیمانکاریِ پتروشیمیِ چوار ایلام، داخل کارخانه خود را به دار آویختند! مدتی است که نامِ چوارِ ایلام با خودکشیِ کارگرانش تیتر رسانه‌ها می‌شود: محمد منصوری، علی محمد کریمی، آرش تبرک، حیدر محسنی و حالا هم جواد نوروزی و مصطفی عباسی.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این‌ها اسامیِ شش کارگرِ پتروشیمیِ چوار ایلام است؛ کارگرانی که در فاصله‌ی کمتر از دو سال به یک دلیلِ مشخص دست به خودکشی زده‌اند: اخراج.

جواد نوروزی و مصطفی عباسی اکنون در آی سی یو هستند. با کارگرانِ کارخانه تماس می‌گیرم و از آن‌ها می‌پرسم در پتروشیمیِ چوارایلام چه خبر است؟ ناامیدند و می‌گویند مدیرِ کارخانه دست به یک اخراجِ دسته‌جمعی زده؛ به ۱۳ کارگر گفته‌اند دیگر به شما نیاز نداریم. می‌گویند از یک ماه پیش در کارخانه صحبت از اخراجِ این ۱۳ کارگر بوده و پنجشنبه کار را نهایی کرده‌اند. همان پنجشنبه جواد و مصطفی، داخلِ کارخانه خود را دار می‌زنند. داخلِ کارخانه دار می‌زنند تا مدیران نگویند دلیلِ خودکشی‌شان، مشکلاتِ خانوادگی بوده….

۸ تا ۱۸ سال سابقه‌ی کار دارند و حقوقشان بین ۱۰ تا ۱۲ میلیون تومان است؛ یکی از کارگران می‌گوید: وقتی یک شبه بعد از سال‌ها کار همین ۱۰ میلیون تومان را هم از ما دریغ می‌کنند، دیگر چه امیدی می‌توان داشت؟ ما سال‌ها اینجا کارگری کرده‌ایم، نزدیکِ پتروشیمی زندگی می‌کنیم و خانه‌هایمان ده دقیقه با آن فاصله دارد، آلودگی‌هایش برای ماست، چرا باید اخراج شویم؟

یک ماه به هر دری زدند و از همه جا پیگیری کردند که کابوس اخراج به واقعیت تبدیل نشود؛ به وزیر، نماینده مجلس، دادستان و استاندار نامه نوشتند، اما صبحِ پنجشنبه آبِ پاکی را روی دست‌شان ریختند: دیگر به شما نیازی نداریم! کارگران، اما می‌گویند عدم نیاز، بهانه بود تا نیرو‌های خود را جایگزین کنند. مگر می‌شود یک شبه به کارگران نیاز نداشته باشند. چه چیز تغییر کرده که می‌گویند دیگر به شما نیاز نداریم؟

آن‌ها می‌گویند: پتروشیمی تنها امیدمان است، تنها جایی که می‌توانیم کارگری کنیم. از اینجا اخراج شویم، کجا کار پیدا کنیم؟

بسیاری از کارگرانِ پیمانکاریِ پتروشیمیِ چوار ایلام نگرانند. طی سال‌های گذشته بار‌ها در اعتراض به معوقاتِ مزدی، عدم اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل، دستمزد‌های ناچیز، نداشتنِ امنیتِ شغلی و تعدیل‌های گاه و بی‌گاه اعتراض کرده‌اند، اما تداومِ خودکشی‌ها نشان می‌دهد مشکلاتِ کارگران پایدارتر از این حرفها است.

چند ماه پیش، بعد از انتشار خبر خودکشیِ حیدر محسنی، دیگر کارگرِ اخراج شده‌ی این کارخانه، روابط عمومی از تصمیم شورای تأمین برای جلوگیری از وقوعِ مجدد چنین حوادثی خبر داد: جابه‌جا کردنِ برخی از نیرو‌های حراست و ممنوع‌الورود کردنِ برخی از مدیرانِ کارخانه. این راه‌حل، اما جواب نداد و به فاصله‌ی ۴ ماه بعد از آن اتفاق، دو کارگرِ دیگرِ کارخانه دست به خوکشی زدند. چرا؟

این سوال را از کارگرانِ کارخانه می‌پرسم. مجموع صحبتشان این است که وقتی مشکلات، خروار خروار روی سرشان آوار شده و بعد از سال‌ها کار با حقوق ناچیز و بدونِ هیچ پس‌اندازی، ناگهان برگه‌ی‌عدم نیاز به دستشان می‌دهند و آن‌ها را در شهری که برایشان هیچ کارِ دیگری وجود ندارد به حالِ خود رها می‌کنند، راهِ دیگری باقی نمی‌ماند.

کارگران چوار ایلام می‌گویند: بنویسید کارگران کارخانه برای جلب توجه خودکشی نمی‌کنند. همه‌ی راه‌ها را رفته‌اند و چون راه دیگری برایشان نمانده به اینجا رسیده‌اند. بنویسید بعضی از ما حتی وصیت‌نامه‌ی خود را هم نوشته‌ایم…

آرش فقط می‌خواست بداند چرا ممنوع‌الورود شده؟
سال گذشته در چنین روزهایی، یکی از کارگرانِ جوانِ پتروشیمیِ چوار ایلام بعد از دیدنِ نام خود در لیستِ ممنوع‌الورودی‌ها به زندگیِ خود پایان داد. پنجم دی ماه سالگردِ «آرش تبرک» است. مهندس جوانی که می‌خواست بداند چرا ممنوع‌الورود شده، اما پاسخی به او ندادند….

با خواهر آرش گفتگو کردم تا شاید کمی از زوایای پنهان آن اتفاقِ تلخ آگاه شوم و از آنچه در چوارِ ایلام بر کارگران می‌گذرد، اندک اطلاعاتی به دست آورم. جمله‌اش را اینگونه آغاز می‌کند: «آرش فقط می‌خواست بداند چرا ممنوع‌الورود شده، اما هیچ‌کس پاسخی نمی‌داد. اسمش را جلوی درِ نگهبانی زده بودند و نمی‌گذاشتند وارد شود….»

آن زمان روابط عمومی، علتِ خودکشیِ آرش را بی‌ارتباط با مسائل کارخانه دانسته بود، اما کارگران تأکید داشتند که آرش در پیِ اخراج از کار به زندگیِ خود پایان داده است؛ اطلاعاتی که خانواده‌ی آرش هم آن را تائید می‌کنند. ظاهرا چند روز قبل از اینکه آرش مرگِ خودخواسته را انتخاب کند، درگیریِ کوچکی بین او و یکی از همکارانش اتفاق می‌افتد. موضوع البته بعد از یک بگومگوی ساده به پایان می‌رسد. آنطور که خانواده می‌گویند، درگیری به قدری بی‌اهمیت بوده که اصلا آرش باور نمی‌کرد که علتِ ممنوع‌الورودی‌اش ممکن است همان بگومگو‌های جزئی باشد.

خواهر آرش می‌گوید: «پدرم کارگرِ باسابقه‌ی پتروشیمیِ چوار است. زمانی که به او اطلاع می‌دهند نامِ آرش را در لیست ممنوع‌الورودی‌ها دیده‌اند، پیگیری می‌کند که ببینید علت چیست، اما حتی او هم نمی‌تواند بفهمند چه شده و چرا آرش را ممنوع‌الورود کرده‌اند. برای ما عجیب بود که چه اتفاقی افتاده و برای آرش از همه عجیب‌تر که اصلا علت چیست؟ چرا چیزی نمی‌گویند؟ هر چه پیگیری کردیم فقط گفتند ممنوع‌الورود است….»

او ادامه می‌دهد: «تا لحظه‌ی آخر، علتِ اخراج را به برادرم نگفتند و وقتی آرش برای آخرین بار به شرکت رفت، بی‌رحمانه و بی‌ادبانه‌ای از شرکت بیرونش انداختند….»

خواهر آرش می‌گوید: «مدیران کارخانه تمامِ سعی خود را می‌کنند که بگویند خودکشی‌های کارخانه، علتِ خانوادگی داشته، اما اینطور نیست. دو کارگری که به تازگی خودکشی کرده‌اند احتمالا می‌خواستند به همه بفهمانند که علتِ خودکشی‌شان مسائلِ خانوادگی نبوده، برای همین خود را در کارخانه دار زدند….»

او در انتهای گفتگو از تبعیضِ شدید بین کارگر‌های رسمی و بومی و فشارِ شدیدی که بر کارگران روزمزد و پیمانکاری وارد می‌شود می‌گوید: «بومی‌های اینجا با لیسانس و فوق لیسانس و دکتری به عنوان کارگرِ روزمزد پیمانکاری وارد پتروشیمی می‌شوند و وقتی هم که کارِ پیمانکار تمام می‌شود به راحتی اخراجشان می‌کنند.»

به راحتی حقوق کارگران پایمال می‌شود
به راحتی اخراج می‌کنند بدون آنکه حتی نیازی به توضیح ببینند، به راحتی حقوق نمی‌دهند، به راحتی بیمه رد نمی‌کنند و اصلا به راحتی قانون را زیر پا می‌گذارند بدونِ آنکه ذره‌ای بازخواست شوند. این وضعیت البته خاصِ کارگران چوار نیست که مربوط به کلِ کارگرانی است که حداقل قوانینِ حمایتی‌شان مدتهاست از کار افتاده، هیچ راهِ قانونی‌ای برای رسیدن به حقوقشان ندارند.

به این آشفته بازارِ روابطِ کار باید دشواری‌های زندگی در یک اقتصاد تورم‌زده، دستمزد‌های پایین و معیشتِ دشوار را هم اضافه کرد تا به استیصالِ کارگران پی برد. وضعیتی که بالاترین نمودش را در خودکشیِ کارگران می‌توان یافت. وضعیتی که در محمد منصوری، علی محمد کریمی، آرش تبرک، حیدر محسنی، جواد نوروزی و مصطفی عباسی، این شش کارگرِ کارخانه‌ی چوار ایلام، تجلی پیدا کرده است. این‌ها البته تنها کارگرانی نیستند که دست به خودکشی زده‌اند؛ گویا مواردِ دیگری نیز در این کارخانه وجود داشته که خبری از آن‌ها به رسانه‌ها درز پیدا نکرده است.

منبع: خبرگزاری ایلنا

منبع: آفتاب

کلیدواژه: خودکشی کارگران پتروشیمی چوار ممنوع الورود چوار ایلام حیدر محسنی سال ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۶۰۴۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پیام تبریک روز کارگر ۱۴۰۳ + متن، عکس و استوری

تبریک روز جهانی کارگر با پیام، پیامک، مسیج، عکس نوشته، اس ام اس، استوری، شعر، تبریک رسمی و متن های زیبا در ۱۲ اردیبهشت برابر با ۱ ماه مه میلادی و روز بین‌المللی کارگر به کارگران متداول است.

به گزارش ایمنا، کارگران از شریف‌ترین طبقه اجتماع هستند که با زحمت و تلاش فراوان سبب چرخش چرخه‌های زندگی جامعه می‌شوند.

روز کارگر چه روزی است؟ تاریخ دقیق روز جهانی کار و کارگر در تقویم شمسی برابر با چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت سال ۱۴۰۳ است. تاریخ دقیق روز جهانی کار و کارگر در تقویم قمری برابر با ۲۲ شوال سال ۱۴۴۵ است. تاریخ دقیق روز جهانی کار و کارگر در تقویم میلادی برابر با اول می سال ۲۰۲۴ است.

کارگران از شریف‌ترین طبقه اجتماع هستند. زیرا چرخش دست و بازوی آنها باعث چرخش چرخه‌های زندگی جامعه و امتداد رگه‌های حیات در مجاری هستی است.

روز کارگر خجسته باد

استقلال یک کشور وابسته به کار است.

دوازدهم اردیبهشت روز جهانی کار و کارگر بر تمامی تلاشگران عرصه کار و تولید مبارک باد

زمین قبله گاه قدم‌های خسته‌ات گشته و آسمان نگاه مهربانش را فدای چشمان غبار گرفته و کم سویت کرده است.

روزت مبارک کارگر دلسوز

فراموش مباد، در آیینه‌ای که آیندگان به صافی و زلالی‌اش سوگند خواهند خورد

مبارک باد هر روز تاریخ به نامت

خوشا عرق جبین ات که خداوند پاس می‌داردش

روز جهانی کارگر مبارک باد

دست‌هایت که آئینه تلاش روزگارند پر برکت باد

توان دست‌هایت را می‌ستایم

ای سازنده‌ترین نقش هستی در قاموس آفرینش

روز کارگر مبارک باد

امام خمینی (ره): کارگران از ارزشمندترین طبقه و سودمندترین گروه در جامعه‌ها هستند.

روز جهانی کارگر مبارک باد

کار مایه حیات زندگی است

چشمه سار زلال زندگی با کار جلا و روشنی می‌یابد و کارگران

پیشگامان این حیات بدیع و نشاط آفرینند

روز کار و کارگر مبارک باد

تاول‌های دستم را نشمارید و زخم‌های دلم را؛

بر دستم جای بوسه‌ای می‌بینم که رنگ نور و نبوت دارد.

با پای خسته که به خانه می‌رسم، ملائک سرمست، بال بر زیر پایم می‌گذارند؛

روی گلیم کهنه قدیمی‌مان، برای همیشه، بال فرشته‌ای جا مانده.

آری من کارگرم.

روز کار و کارگر مبارک

دست‌های تو بهار است و چروکیده شده

آخرین چکه ابری است که باریده شده

دست‌های تو هنوزم غزل ساختن است

تکه نانِ حلالی است که ساییده شده

همه عمر از این کوچه به آن کوچه چقدر

این سوالی ست که در ذهن تو پرسیده شده

نو بهاری تو که در زحمت آن موی سپید

برگ‌های گل تقویم دلت چیده شده

تو همانی که به فرموده پیغمبر عشق

جای صد بوسه به بازوی تو پیچیده شده

روز کار و کارگر مبارک

هنر کارگران است که ایران آباد

کار بسیار هنر را بنیاد

همت ای اهل هنر بار دگر

تا شود کل وطن خرم و شاد

روز کار و کارگر مبارک

روز دست‌های تاول زده و

پینه بسته اما جیب‌هایی خالی

روز انسان‌های پر از تلاش و کم حرف

روز انسان‌های کم حرف اما پر از درد

روز آدم‌های پر از درد اما بی علاج

روز زحمتکش‌ترین، کم در آمدترین

و بی دفاع‌ترین انسان‌ها مبارک باد

روز کار و کارگر مبارک

از عذاب کار می‌ریزد عرق آنطور که

ذره‌ای باقی نماند هیچ نای کارگر

آی پیمانکار کمتر خرده بر کارش بگیر

می‌رسد یک روز بر دادش خدای کارگر

روز کارگر گرامی باد

حضرت علی (ع) عرقِ جبین می‌ریخت و در کشتزار کار می‌کرد تا کارگران بر خود ببالند که رهبر آزاده شأن نیز بر کارگری افتخار می‌کرد.

روز جهانی کارگر گرامی باد

ورق می‌خورم، با سخنی از پنجمین حجت خداوند، امام باقر علیه السلام که می‌فرماید: «مداومت بر کار، سخت‌تر از خودِ کار است.»

و تو مداومت کرده‌ای بر کوشش مومنانه ات؛ آن گونه که اکنون، نهال‌های بی نیازی وطن، به درختانی تنومند و سایه‌گستر بدل شده‌اند. تو را بزرگ می‌داریم و حضور ارزنده ات را می‌ستاییم ای کارگر

روز جهانی کارگر گرامی باد

گرچه قدر کارگر از کار شد

کار بی او نیز بی آثار شد

تا پیمبر بوسه زد بر دست من

جاودان از بوسه‌اش شد هست من

روز جهانی کارگر گرامی باد

مرد یعنی کار و کار و کار و کار

یکسره در شیفت‌های بی شمار

مثل یک چیزی میان منگنه

روز و شب از هر طرف تحت فشار

مرد موجی است هی در حال دو

جان بر آرد تا بر آرد انتظار

روز جهانی کارگر گرامی باد

کارگر هستم نجیب و سخت‌کوش

از تبار میثم خرما فروش

مقتدای من امام غیب است

پاک مردی در غیابش نایب است

روز کار و کارگر گرامی باد

من مضاعف می‌کنم کار و تلاش

بهر کسب علم و ایمان و معاش

تا قیامت نامدار و منجلی

تحت امر رهبرم سید علی

روز جهانی کار و کارگر مبارک باد

امام صادق «ع»:

کسی‌که ایمان به خدا و روز قیامت دارد

کارگری را به کار نمی‌گیرد مگر این که بیش از شروع کار مزدش را تعیین کرده باشد.

روز جهانی کار و کارگر گرامی باد

کار مایه حیات زندگی است

چشمه سارِ زلال زندگی با کار جلا و روشنی می‌یابد و کارگران، پیشگامان این حیاتِ بدیع و نشاط آفرینند

روز جهانی کار و کارگر مبارک باد

دست‌هایت که آئینه تلاش روزگارند، پر برکت باد

توان دست‌هایت را می‌ستایم ای سازنده‌ترین نقش هستی در قاموس آفرینش

روز کارگر مبارک باد

رسول خدا (ص) فرمود:

خداوند آن کس را که در پرداخت حق او گشاده دست باشد دوست می‌دارد

روز کارگر مبارک باد

هنر کارگران است که ایران آباد

کار بسیار هنر را بنیاد

همت ای اهل هنر بار دگر

تا شود کل وطن خرم و شاد

روز کارگر گرامی باد

عشق در دستان پینه بسته کارگری ست که سختی‌ها را به جان می‌خرد

و خم به ابرو نمی‌آورد

روز کارگر مبارک باد

کد خبر 747746