به نقل از «مشرق»

حامی تروریسم دولتی آمریکا است یا ایران؟+عکس

تاریخ انتشار: ۱۸ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۹۸۷۸۱۴

وزیر دفاع آمریکا در حالی ایران را حامی تروریسم دولتی خوانده که اسناد رسمی افشا شده توسط منابع آمریکایی از واقعیت‌های دیگری پرده برمی‌دارند.

به گزارش مشرق، جیمز متیس، وزیر دفاع آمریکا در یک سخنرانی در جمع فرماندهان ارتش این کشور روز دوشنبه با تکرار ادعاهای بی‌پایه و اثبات‌نشده ایران را «حامی تروریسم دولتی» خواند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی در یک سخنرانی در همایش «انجمن ارتش آمریکا» که روز دوشنبه، در آستانه اعلام تصمیم واشنگتن در قبال توافق هسته‌ای ایران و گروه 1+5 (برجام) برگزار شد گفت: «یک حامی دولتی تروریسم نمی‌تواند در حالی که یک حکومت بی‌ثبات‌کننده انقلابی است، خودش را پشت نقاب وضعیت دولت-ملت پنهان کند.»

اظهارات این مقام آمریکایی در حالی مطرح شده‌اند مدت چندانی از افشای اسنادی از پنتاگون که به صریح‌ترین وجه ممکن تعمد واشنگتن در تشکیل گروه تروریستی داعش را افشا کردند، نمی‌گذرد.

این اسناد از آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا که مربوط به اوت سال 2012، یعنی حدود یک سال بعد از آغاز ناآرامی‌ها در سوریه است آشکارا فاش می‌کند دولت آمریکا و کشورهای غربی تعمداً و با اشراف کامل از سیطره القاعده بر جریان‌های معارض در سوریه، برای محقق کردن هدف براندازی نظام بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه دست به دامن گروه‌های تروریستی شده‌اند.

اسناد آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا که حدود دو سال پیش گروهی موسوم به «دیده‌بان قضایی» آن را فاش کرد علاوه بر این حاکی از آن هستند که حمایت دولت باراک اوباما از تروریست‌های مرتبط با القاعده، بر خلاف آنچه مقامات آمریکا از ابتدا مفتخرانه اعلام می‌کردند، تنها به «حمایت‌های غیرکشنده و غیر تسلیحاتی» محدود نبوده، بلکه «ارسال مخفیانه سلاح در سطح وسیع» را هم شامل می‌شده است.

نکته جالب‌تر اما آنکه، این حمایت‌ها علی‌رغم آن صورت گرفته‌اند که دولت ایالات متحده، مطابق این اسناد، پیش‌بینی می‌کرده حمایتش از تروریست‌ها برای اندازی نظام بشار اسد، سرانجام به تشکیل گروهی مانند داعش در عراق و سوریه منجر می‌شود، اما نه تنها از آن ابراز نگرانی نکرده بلکه از آن «استقبال» هم کرده است.

آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا در این نامه به تاریخ آگوست 2012، پس از بیان اینکه «نیروهای سلفی، هدایت‌کننده شورش‌ها در سوریه هستند» می‌نویسد حمایت‌های آمریکا از گروه‌های معارض در سوریه می‌تواند به تشکیل «یک محور سَلَفی اعلام‌شده یا نشده» در شرق سوریه و عراق منجر شود و سپس در ادامه نوشته است: «این دقیقاً همان چیزی است که قدرتهای حمایت‌کننده از معارضان سوریه برای منزوی کردن رژیم سوریه به عنوان یکی از کشورهای راهبردی از لحاظ گسترش شیعه‌گریٰ به دنبال آن هستند.»

سقوط شهر رمادی، مرکز استان الانبار عراق در سال 2014 هم رخدادی است که به آشکارترین وجه بر این اسناد صحه گذاشتند. کاروان داعش در آن زمان در حالی وارد این شهر شد که آمریکا و ائتلاف تحت رهبری این کشور هیچ اقدامی برای جلوگیری از آن انجام نداد. آنچه که بیشتر مایه شگفتی شد، گزارش 28 ماه مه (7خرداد 1394) نشریه آمریکایی بلومبرگ بود.

در گزارش مزبور از منابع و مقامات اطلاعاتی آمریکا (که خواسته بودند نامشان فاش نشود) نقل شده بود که «اطلاعات قابل توجهی از برنامه حمله (گروه) دولت اسلامی به رمادی در اختیار داشتیم.»

بعد از آنکه جنجال‌ها بر سر اهمال آمریکا در مقابله با داعش بالا گرفت «جنییو دیوید»، سخنگوی «مرکز فرماندهی آمریکا» گفت علت خودداری آمریکا از انجام حملات هوایی در جریان حمله داعش به رمادی خطر کشته شدن غیر نظامیان بی شمار، یا آنگونه که در فرهنگ نظامیان بکار می‌رود «تلفات جانبی» بالا بوده است.

این در حالی است که در مورد رمادی کاروان نظامی داعش ساعت‌ها در راه رسیدن به شهر بود، اما در جاده مورد حمله هواپیماهای آمریکایی قرار نگرفت. در گزارش بلومبرگ آمده است که آمریکا «قبل از سقوط شهر رمادی ناظر تجمع ستیزه جویان، خودروها و ادوات جنگی سنگین (گروه) دولت اسلامی در حاشیه شهر رمادی بود... (با این حال) دستوری برای اجرای حملات هوایی علیه کاروان صادر نشد.»

«تروریسم دولتی» که واشنگتن بارها ایران را به آن متهم می‌کند در فرهنگ علوم سیاسی چنین تعریف می‌شود: «هر گونه اقدام تروریستی که دولت یک کشور علیه یک دولت خارجی یا مردم آن کشور و یا علیه مردم کشور خودش انجام می‌دهد.» (منبع: کتابچه راهمای قوانین بین‌الملل، 2010)

دولت آمریکا در حالی حمایت ایران از دولت قانونی سوریه در برابر ترویست‌هایی که مورد اعتراف صریح‌اللهجه خود واشنگتن هم بوده را «تروریسم دولتی ایران» خطاب می‌کند که همکاری آگاهانه دولت خود با تروریست‌های القاعده و تلاش برای تشکیل داعش علیه دولت‌های سوریه عراق را «مبارزه با تروریسم» می‌نامد. چنانکه روزنامه گاردین در گزارشی نوشت: «ظاهراً تروریسم در چشمان ناظر است نه در آنچه دیده می‌شود.»

البته حمایت از تروریسم آمریکا در سپهر تاریخ سیاسی آمریکا تنها به سوریه و سال‌های اخیر محدود نیست، بلکه دیرینه‌ای طولانی دارد. فهرست مختصری از موارد شناخته شده حمایت دولتی آمریکا از تروریسم در کشورهای مختلف است. برای گردآوری این گزارش از منابع مستند و رسمی استفاده شده است.

ایــــــــتــــــــــــالـــــــیـــــــا- تـــــــروریـــــــســــم ســـــــیــــــــا در «ســـــــالــــهـــــای ســـــــرب»

عملیات تروریستی تحت حمایت آمریکا به نام «پیزا فونتانا» در 12 دسامبر 1969 در میلان ایتالیا 17 کشته و 88 زخمی بر جای گذاشت.

ایتالیا بین دهه 1960 تا 1980 شاهد موج گسترده‌ای از حملات تروریستی در بحبوحه شورش‌های اجتماعی و سیاسی در این کشور بود. اسناد موجود از این سالها که به سبب ناآرامی‌های خشونت‌آمیز به «سالهای سرب» مشهور شدند نشان می‌دهند دولت آمریکا در قالب سیاستی موسوم به «راهبرد تنش‌آفرینی» در ایتالیا نیروی اصلی حمایت‌کننده و تغذیه‌کننده بخشی از این اقدامات تروریستی بوده است. (منبع: کتاب عملیات گیلدو و تروریسم در اروپای غربی، نوشته دانیل گانسر)

هـــــــنــــــــد- قـــــــتـــــــل عـــــــام در «مــــــلــــکـــــه کــــــشمــــــیــــــــــــــــر»

11 آوریل سال 1995 قرار بود نخست‌وزیر وقت چین طی یک عملیات از پیش طراحی‌شده با انفجار بمب ساعتی در هواپیماهای مسافربری خطوط هوایی هند به نام «ملکه کشمیر» که قرار بود او را به بمبئی برساند ترور شود. آقای «زو آنالی» با تغییر برنامه سفر در آخرین دقایق از این حمله جان سالم به در برد، اما 16 نفر دیگر با سقوط هواپیما در دریای جنوب چین، کشته شدند. وزارت خارجه چین یک روز بعد از این حادثه در بیانیه‌ای اعلام کرد که سازمان‌های سرویس ویژه آمریکا عامل این کشتار بوده‌اند. (منبع: سانگ استیون، 2006)

شــــــــیـــــلـــی- تـــــــروریـــــــســـــــم در خـــــــدمـــــــت کــــــودتــــــــــــــــــــــــا

رنه اشنایدر، فرمانده کل ارتش شیلی که توسط سیا ترور شد

بعد از آنکه نتایج نظرسنجی‌ها در شیلی در 4 سپتامبر 1970 نشان داد «سالوادور آلنده» در مسیر پیروزی و رسیدن به ریاست‌جمهوری قرار دارد دولت آمریکا و تحلیلگران سازمان سیا به این نتیجه رسیدند که موفقیت در طراحی کودتا برای براندازی «سالوادور آلنده» به از میان برداشتن «رنه اشنایدر»، فرماند کل ارتش شیلی وابسته است.

در 22 اکتبر سال 1970، دو روز قبل از آنکه حکم ریاست‌جمهوری «سالوادور آلنده» تأیید شود، «رنه اشنایدر» ترور شد و 3 روز بعد درگذشت. سازمان سیا ابتدا هر گونه دخالت در این ترور را رد کرد اما مدتی بعد نقش دولت آمریکا در این عملیات فاش شد.

خانواده «اشنایدر» روز 10 سپتامبر سال 2011 از هنری کیسینجر، وزیر خارجه اسبق آمریکا به اتهام دست داشتن در قتل وی شکایت کردند.

نــــــــــــیــــــکـــــاراگــــــوئـــــــه- قاتلان مـــــــحــــــکـــــوم در دادگـــــاه لـــــاهـــه

بین سالهای 1970 تا 1990 دولت آمریکا از شورشی‌های کنترا در نیکاراگونه که برای مقابله با دولت این کشور به عملیات تروریستی متوسل می‌شدند، حمایت‌های مالی، لجستیکی و نظامی به عمل آورده است. دولت نیکاراگوئه در سال 1984 در دادگاه بین‌المللی لاهه از آمریکا شکایت و دولت این کشور را محکوم کرد.

کــــــــــــوبــــــــــــــا - حمله به مـــــــــــــســــافــــــران هــــــــــواپــــــــیـــما

زیر عکس نوشته شده قربانیان عملیات تروریستی "کاریل" و سازمان سیا. عکس متعلق به مسافران پروازی است که با عملیات تروریستی ساقط شد

بعد از موفقیت انقلاب کوبا در سال 1959 دولت آمریکا اقدام به حمایت‌های گسترده از مخالفان تبعیدی این کشور کرد که این اقدامات به ویژه در دوران ریاست‌جمهوری جورج دبلیو بوش، رئیس‌جمهور سابق آمریکا به اوج خود رسید. دولت آمریکا از "اورلاندو باش" و " پاسادا کاریل" برای بمب‌گذاری در یک هواپیمای مسافربری کوبایی در سال 1976 حمایت کردند. (منبع: روزنامه تلگراف، 30 ژوئن 2011) "باش" علاوه بر این عملیات دست‌کم 30 عملیات تروریستی دیگر انجام داده بود و "کاریل" از افسران سابق سازمان سیا بود که چندین عملیات تروریستی را در کارنامه خود داشت.

ویـــــــــــــتــــــنـــــــــــام- کـــــــــــــــــــــــودتــــــــــای تـــــــروریــــســـتــــی

دولت آمریکا حامی اصلی کودتایی در سال 1963 بود که به براندازی دولت «نگو دین دیم»، رئیس‌جمهور ویتنام و ترور وی شد. مطابق اسناد افشا شده سازمان سیا 40 هزار دلار به گروهی از ژنرال‌های ویتنام جنوبی داد تا این عملیات را انجام دهند. این عملیات در 1 نوامبر پیروز شد و یک روز بعد رئیس‌جمهور ویتنام ترور شد.

ایـــــــــــــــــران- تــــــــــــــرغــــیــــب تــــــروریــــــســـــم داعـــــــش‌گونه

در 9 آوریل سال 2007 شبکه خبری ای‌بی‌سی نیوز آمریکا در گزارشی اختصاصی نوشت دولت آمریکا از سال 2005 یک گروه مخوف تروریستی پاکستانی به نام «جندالله» را برای انجام عملیات تروریستی در این کشور ترغیب کرده و از آن حمایت کرده است.

منابع اطلاعاتی در آن زمان به شبکه خبری ای‌بی‌سی نیوز گفتند «عبدالمالک ریگی» تحت حمایت مالی مستقیم سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا دارد.

منبع: تسنیم ارسال به تلگرام

منبع: مشرق

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۹۸۷۸۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بخش خصوصی؛ضدتحریم،ارزآور

  به طوری که مسئولان دولتی زمانی که برای مذاکره یا دیدار به کشورهای دیگر می‌روند، نمایندگانی از بخش خصوصی را به همراه دارند تا بتوانند ظرفیت‌های اقتصادشان را معرفی کنند. موضوعی که هنوز در کشور ما اجرایی نشده و جای خالی آن حس می‌شود. درباره چگونگی توانمند‌سازی بخش خصوصی در ایران گزارشی تهیه کرده‌ایم که مشروح آن را در ادامه می‌‎خوانید. 

سال ۸۴ بود که اصل ۴۴ قانون اساسی از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی به دولت وقت ابلاغ شد. کارشناسان معتقدند دولت وقت در زمینه اجرای آن عملکرد مطلوبی نداشت و اغلب شرکت‌ها در قالب رد دیون واگذار شد در حالی که قرار بود بخش خصوصی سکاندار اصلی اقتصاد ایران شود و در کنار دولت به فعالیت خود ادامه دهد. فعالان اقتصادی معتقدند خصوصی‌سازی در اقتصاد ایران می‌تواند مشکلات را تا حد زیادی کاهش دهد. به این دلیل که تحریم‌ها دقیقا معطوف دولت، زیرمجموعه‌ها و مسئولان است و بخش خصوصی می‌تواند کمک ویژه‌ای در این زمینه داشته باشد. بررسی‌ها نشان می‌‎دهد هرجا که بخش خصوصی توانمند وارد اقتصاد شده، مشکلات آن بخش کاهش یافته است. متولدین دهه ۶۰ به قبل به خاطر دارند که در اوایل دهه ۶۰ و تا اواسط دهه ۷۰، اجناس به صورت کوپنی عرضه می‌شد. از خودرو گرفته تا لبنیات اما در طول دهه ۷۰ به بعد، صنعت لبنیات رشد زیادی کرد و اکنون یکی از بزرگ‌ترین صادرکنندگان در منطقه و آسیا هستند. اکنون لبنیات ایران به کشورهای عراق، افغانستان و اغلب کشورهای حاشیه خلیج‌فارس صادر می‌شود اما خودرو که در اختیار دولت ماند، باعث شد محصولاتی با کیفیت پایین به دست مردم برسد که نارضایتی مصرف‌کنندگان را نیز به دنبال دارد.سال ۹۸ بود که وجود قرص‌ در کیک‌های خوراکی، باعث ترس از مصرف آن شد. در نگاه ابتدایی این موضوع شاید سطحی به نظر می‌آمد اما بررسی ریشه‌ای در این زمینه نشان می‌داد صنعت غذایی ایران نه‌تنها خودکفا شده بلکه بازارهای صادراتی زیادی برای خود تعریف کرده است. از این رو دشمنان کشور به دنبال این بودند که صنعت غذایی ایران را به چالش بکشند و زمینه‌ای را فراهم کنند که این صنعت ضدتحریم از چرخه فعالیت خارج شود. 
     
کمبود رایزنان اقتصادی
یکی از مواردی که دولت می‌تواند به تولید و صادرات بخش خصوصی کمک کند، حضور رایزنان اقتصادی در کشورهای مختلف از جمله همسایگان است. متأسفانه در طول سال‌های گذشته، رایزن اقتصادی حتی در کشورهایی که ایران با آنها تجارت زیادی داشت هم فعالیت نمی‌کرد. هرچند این رویکرد در دولت سیزدهم تغییر کرده اما هنوز نتوانسته دستاورد اقتصادی برای ایران به دنبال داشته باشد. به‌عنوان مثال به منظور حضور در بازار سوریه با این‌که مواضع سیاسی دو کشور در یک راستا قرار دارد، همچنان کند است. از سوی دیگر حضور اقتصادی ایران در کشورهای محور مقاومت نیز می‌تواند ثمره اقتصادی را برای دو کشور به همراه داشته باشد. همچنین این امکان وجود دارد که در صورت نیاز به سرمایه، سهام شرکت از طریق بازار سرمایه تأمین مالی شود اما شرکت‌های دولتی از این شرایط بی‌نصیب هستند. 
     
اول توانمندسازی، بعد واگذاری
حمید حسینی، فعال اقتصادی در گفت‌وگو با جام‌جم درباره چگونگی حضور بخش خصوصی در اقتصاد ایران توضیح داد: بخش خصوصی ابتدا باید توانمند شود و بعد سراغ اعطای اختیارات برویم. در طول سال‌های گذشته، برخی مقامات دولتی برای این‌که اثبات کنند بخش خصوصی و تعاونی توانمندی زیادی ندارد، بدون درنظر گرفتن ظرفیت آن بخش، اقدام به واگذاری‌های گسترده می‌کردند که نتیجه آن عدم حضور بخش خصوصی بود. پس از آن گفته می‌شد که دولت قصد واگذاری داشت اما تمایل حضور بخش‌های دیگر برای خرید وجود ندارد. وی افزود: براساس قانون ابتدا باید بخش خصوصی توانمند شود و بعد سراغ واگذاری‌ها برویم. حسینی تاکید کرد: نگاهی به طلب ایران از عراق که بیندازیم، متوجه خواهیم شد که بخش دولتی از دولت عراق بابت صادرات برق و انرژی طلبکار است. این در حالی است که بسیاری از محصولات ایرانی توسط بخش خصوصی به این کشور صادر و پول آن هم پرداخت می‌شود. این فعال اقتصادی ادامه داد: درواقع بخش خصوصی توانایی بازگرداندن پول خود را دارد اما دولت باید از قوانین بین‌المللی بانکی تبعیت کند و تحریم‌ها مانع توسعه در این نوع روابط می‌شود. 
     
دولت به دنبال صادرات بخش خصوصی
مهدی ضیغمی، رئیس سازمان توسعه تجارت در گفت‌وگو با خبرنگار جام‌جم تصریح کرد: تراز تجاری غیرنفتی ایران منفی است و به منظور ارتقای تجارت و همچنین توانمند‌سازی بخش خصوصی، نمایشگاه توانمندی‌های صادراتی ایران موسوم به اکسپو ایران در این هفته برگزار شد و امروز اختتامیه آن است. وی افزود: در طول این مدت تجار بیش از ۱۰۰ کشور از این نمایشگاه بازدید کردند و پیش‌بینی می‌شود قراردادهایی تا پنج میلیارد یورو به امضا برسد. ضیغمی تاکید کرد: دولت در این زمینه نقش حامی را ایفا کرده و مذاکرات B۲B را برای شرکت‌های بخش خصوصی با طرف‌های خارجی برگزار کرد. 

تاکیدات اخیر رهبر انقلاب درباره بخش خصوصی
رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار سران قوا، جمعی از مسئولان و کارگزاران نظام و چهره‌های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی، ظرفیت‌های طبیعی و انسانی کشور (‌۱۵ فروردین ۱۴۰۳)
در مقابل، مسائل شیرین متعددی هم وجود دارد که زیرساخت‌های وسیع در دست انجام، راه‌اندازی تعداد قابل‌توجهی بنگاه‌های نیمه‌تعطیل یا تعطیل، فعالیت هزاران مجموعه جوان و باانگیزه و با امید در شرکت‌های دانش‌بنیان و شکل‌گیری بنگاه‌های توانا و کارآمد در بخش خصوصی و مردمی از جمله آنهاست. 
رهبر انقلاب اسلامی در دیدار با تولیدکنندگان و فعالان اقتصادی (۱۰ بهمن ۱۴۰۲) 
یکی از کمک‌های ضروری دولت به بخش خصوصی، کمک به توسعه صادرات و بازارهای خارجی است که در این زمینه باید دیپلماسی اقتصادی با کار مشترک دولت و بخش خصوصی تقویت شود.
رهبر انقلاب اسلامی در دیدار با کارگران و فعالان اقتصادی: (۲۸ آبان ۱۳۹۸)
مسأله‌ سیاست‌های اصل ۴۴ را هم که عرض کردیم، مجددا تأکید می‌کنیم که سیاست‌های اصل ۴۴ مسأله‌ جایگزینی بخشِ خصوصی به جای بخش دولتی نبود‌؛ بخش خصوصی شأنی دارد، بخش دولتی هم شأنی دارد‌؛ اینها باید به هم کمک کنند، مزاحم هم نباید باشند. ما گفتیم «بخش دولتی مزاحم بخش خصوصی نباشد»‌؛ یعنی چه؟ یعنی آن کاری را که سرمایه بخش خصوصی می‌تواند انجام بدهد، بخش دولتی وارد آن نشود‌؛ اگر هم هست، بکشد کنار، بگذارد در اختیار بخش خصوصی‌؛ اینها بشوند مکمل هم.