پنج سرعت گیر قراردادهای خارجی خودرو
تاریخ انتشار: ۱ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۱۹۵۰۹۴
تیننیوز |
خودروسازان ایران در حالی توانستند با رها شدن از بند تحریمهای بینالمللی، چند قرارداد و تفاهمنامه همکاری مشترک با شرکتهای خارجی به امضا برسانند که روند اجرای آنها از سرعت قابلقبولی برخوردار نیست.
به گزارش روزنامه دنیای اقتصاد، قرارداد ایرانخودرو و پژو، قرارداد ایدرو با رنو، تفاهمنامه سایپا و سیتروئن، قرارداد با هیوندایی وهمچنین قرارداد یک شرکت بخش خصوصی داخلی با فولکس، مهمترین اتفاقاتی بهشمار میروند که پس از برجام، در صنعت خودرو کشور رخ داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
هرچند با توجه به توافق هستهای و برجام و لغو تحریمهای بینالمللی، انتظار میرفت قراردادها و تفاهمنامههای مرتبط با خودروسازی کشور، به سرعت پیش رفته و محصولات جدید روانه بازار شوند، با این حال روند اجرا کند و ضعیف است.
در بین قراردادها و تفاهمنامههای امضا شده، تا به امروز تنها ایرانخودرو و پژو و همچنین هیوندایی و شریک خصوصیاش توانستهاند همکاری مشترک خود را تا حدی پیش برده و محصولاتی را روانه بازار کنند و رنو و سیتروئن و فولکس فعلا اقدام خاصی را انجام ندادهاند. در این شرایط، این پرسش پیش میآید که دلیل کندی اجرای این قراردادها چیست؟
به اعتقاد کارشناسان و همچنین با رصد رخدادها و حواشی موجود، میتوان در مجموع پنج عامل کلی را بهعنوان عوامل موثر در کند پیش رفتن اجرای قراردادها و تفاهمنامههای خودرویی برشمرد.
این عوامل عبارتند از «تغییر دولت و جا به جایی در صندلی وزارت صنعت، معدن و تجارت»، «ضعف زیرساختها»، «کمبود منابع مالی شرکتهای داخلی»، «سیاستهای ضدبرجامی دولت آمریکا» و همچنین «تغییر سبک قراردادهای خودروسازی.»در این بین، عامل اول (تغییرات دولت)، از حیث فشار بر خودروسازان داخلی و خارجی برای پیشبرد قراردادها، از اهمیت خاص خود برخوردار است.
در دولت یازدهم با توجه به جو مثبتی که چه در داخل و چه در حوزه بینالملل وجود داشت، وزارت صنعت نیز به شدت پیگیر اجرایی شدن قراردادهای خودرویی بود و فشارهای لازم را در این مورد اعمال میکرد. هرچند دولت دوازدهم نیز دنبالهرو دولت قبل بوده و وزیر جدید صنعت نیز حامی قراردادهای خارجی خودرو است، با این حال نفس تغییر دولت و وزرا، به خودی خود اجرای قراردادها را تا حدی کند میکند.
این موضوع از آن جهت است که بهخصوص خودروسازان خارجی معمولا هنگام تغییر دولتها، به انتظار مسولان جدید مینشینند تا به اصطلاح سیاستها مشخص شده و براساس آن برنامهریزی کنند. اما دیگر مسالهای که در کند پیش رفتن اجرای قراردادهای خودرویی اثرگذار است، به ضعف زیرساختهای داخلی بهخصوص «خطوط تولید» برمیگردد. در حال حاضر زیرساختها آن طور که باید فراهم نبوده و امکان تولید محصولات جدید در تیراژ بالا وجود ندارد.
بهعنوان مثال، آغاز همکاری مشترک سایپا و سیتروئن، نیازمند تجهیز خطوط تولید «سایت بنرو» است، با این حال سایت مربوطه هنوز در اختیار سایپا قرار دارد و به رنو تحویل نشده است. طبق قرارداد ایدرو و رنو، «بنرو» باید بهعنوان آورده طرف ایرانی، در اختیار رنو قرار گیرد تا این شرکت محصولات جدید خود را در آن به تولید برساند.
مثال دیگر به قرارداد فولکس واگن برمیگردد، چه آنکه طرف ایرانی این خودروساز آلمانی در حال ساخت کارخانهای برای تولید محصولات این شرکت است، کارخانهای که چندین ماه دیگر مورد بهرهبرداری قرار میگیرد. از ضعف زیرساختها که بگذریم، مشکل بزرگ دیگر بر سر راه اجرایی شدن قراردادهای خارجی خودرو، کمبود منابع مالی داخلی است.
آن طور که خبر میرسد، خودروسازان داخلی از اوضاع مالی مناسبی برای آغاز یا توسعه فعالیتهای مشترک خود با خارجیها برخوردار نیستند. این مشکلات به حدی است که سایپاییها فعلا نتوانستهاند تفاهمنامه همکاری مشترک خود با سیتروئن را به قرارداد تبدیل و پروسه تولید را کلید بزنند.
به هر حال قراردادهای خارجی صنعت خودرو از جنس همکاری مشترک بوده و بنابراین نیاز به سرمایهگذاری دو جانبه دارد و طبعا وقتی یکی از طرفین از سرمایه لازم برخوردار نباشد، روند اجرا بسیار کند خواهد بود. این کمبود سرمایه، بیشتر خود را در فاز تامین قطعات نشان میدهد، چه آنکه وقتی منابع مالی ضعیف باشد، توانایی خودروسازان داخلی برای باز کردن السی و تامین قطعات از خارج، افت کرده و در نتیجه روند تولید مختل میشود. اما دیگر مساله مهم و تاثیرگذار در کند پیش رفتن اجرای قراردادهای خارجی خودرو، سیاستهای ضدبرجامی رئیسجمهور ایالاتمتحده آمریکا است.
دونالد ترامپ از همان ابتدای نامزدی برای انتخابات ریاستجمهوری آمریکا تا به امروز که در کاخ سفید مستقر شده، روی خوش به برجام نشان نداده و این موضوع نگرانیهایی را در مورد سرنوشت شرکتهای خارجی حاضر در کشور و قراردادهایشان با ایرانیها، پدید آورده است.
اگرچه خودروسازان خارجی فعلا واکنش خاصی به مواضع ترامپ نشان نداده و تقریبا حرفی از رفتن نزدهاند، با این حال این موضوع ترکشهایی را نیز بهدنبال داشته است. در این شرایط، بیشتر نگرانیها در مورد خودروسازانی است که هماکنون در بازار آمریکا حضور داشته یا در آینده نزدیک برنامه فعالیت در این بازار را دارند.
در این بین، میتوان فولکس واگن را مثال زد، شرکتی که حضوری گسترده در بازار آمریکا دارد و طبعا مواضع رئیسجمهوری ایالاتمتحده، در رویکرد و عملکرد این شرکت در خودروسازی و بازار ایران، اثرگذار بوده و هست.
از ترامپ و سیاستهای ضدبرجامیاش که عبور کنیم، یکی دیگر از دلایل کندی اجرای قراردادهای خودرویی کشور را میتوان به سبک جدید همکاریها مرتبط دانست.
این سبک جدید بیشتر به فروش کارخانه و خطوط تولید داخلی به خودروسازان خارجی مربوط میشود که واگذاری بنرو به رنو و همچنین فروش ۵۰ درصد از سایپای کاشان به سیتروئن، دو نمونه بارز آن بهشمار میروند.
ازآنجاکه واگذاری قطعی خطوط تولید مربوطه و همچنین تجهیز آنها به منظور تولید محصولات جدید، نیاز به هماهنگیهای لازم داشته و همچنین زمانبر است، این موضوع را نیز میتوان یکی دیگر از دلایل کند پیش رفتن اجرای قراردادهای خودرویی دانست.
منبع: تین نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tinn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۱۹۵۰۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سمپاشی دقیقتر و کم هزینهتر با پهپاد کشاورزی ایران ساخت
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از مرکز ارتباطات و اطلاعرسانی معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانشبنیان ریاستجمهوری، مدیرعامل این شرکت دانش بنیان گفت: پهپاد کشاورزی، پرنده بدون سرنشینی است که میتواند با کاهش هزینه در امور سمپاشی و کاشت از آن استفاده کرد. این پهپادها توانایی حمل سم، کود مایع و انواع آفت کشهای محصولات کشاورزی را با ظرفیتهای ۱۰ و ۲۰ لیتری دارند. تاکنون فناوری ساخت این پهپاد تنها در انحصار کشور آمریکا بود و ایران به عنوان دومین کشور ارائه دهنده این فناوری در حال عرضه این محصول است.
امین طلائیزاده با اشاره به اینکه در فصلهای گرم سال در شهرهای جنوبی کشور به علت اینکه تبخیر محلول زیاد است امکان محلولپاشی در روز وجود ندارد؛ ادامه داد: این پرنده میتواند به راحتی در شب عملیات سمپاشی را انجام دهد و دوم اینکه میتواند سمپاشی را با سرعت حرکت خود تنظیم کند و این باعث میشود که محلولپاشی به صورت یکنواخت در تمام زمین اتفاق بیفتد.
وی در ادامه افزود: این پهپادها دارای سرعت و قدرت بالایی هستند به طوری که با پاشش یکنواخت روی کل زمین قادرند با ۱۰ لیتر محلول هر هکتار را محلول پاشی کنند؛ همچنین سرعت کار در مقایسه با روش سنتی ۱۰ برابر افزایش مییابد، مثلا در روش سنتی حداکثر تا ۵ هکتار را میتوان در روز محلول پاشی کرد، اما با استفاده از این پهپادها تا ۵۰ هکتار در روز قابل محلول پاشی است؛ این سرعت پاشش به مبارزه با آفات و بیماریها در زمان طلایی کمک به سزایی میکند.
طلایی در ادامه با اشاره به اینکه این پهپادها کمک شایانی به صرفه جویی در مصرف آب و سم میکنند، خاطرنشان کرد: ۹۸ درصد در مصرف آب و ۳۰ در صد در مصرف سم صرفه جویی میشود. این پهپادها به صورت خودکار با سامانههای ماهوارهای حرکت میکنند و همه نقاط زمین را بطور یکنواخت پوشش میدهند و هیچ نقطهای چند بار سمپاشی نمیشود و از دست نمیرود. در این پهپادها میزان پاشش با سرعت پهپاد تنظیم میشود که این امر باعث یکنواختی توزیع سم در هر هکتار میشود.
مدیرعامل این شرکت دانشبنیان با اشاره به اینکه این پهپاد بومی سازی شده، همتراز پهپادهای خارجی است افزود: پهپاد بومی سازی شده ۲۵ درصد از نمونه خارجی ارزانتر است و با تولید هر پهپاد میتوان از خروج ارز ۱۰ تا ۱۵ هزار دلار ارز جلوگیری کرد؛ ضمن این که باعث اشتغالزایی هم میشود. عمده استفاده از این پهپادها در استانهای خوزستان و فارس است.
وی گفت: روش ما «بچ پروداکت» است، به این معنا که باتوجه به نیاز مشتری مدل خاصی طراحی میشود. حتی ویژگی گرده افشانی که در نمونههای خارجی این محصول وجود ندارد در نمونه داخلی دیده میشود و با توجه به نیاز مشتری این قابلیت روی پهپاد قرار میگیرد.
در گذشته که به روشهای سنتی سمپاشی مزارع انجام میگرفت، مشکلات فراوانی گریبانگیر کشاورزان بود. به عنوان مثال در روشی که با سمپاش عملیات محلول پاشی انجام میشد، به دلیل تماس مستقیم با سم، سلامتی این افراد بسیار به خطر میافتاد و پس از مدتی مجبور به رها کردن کار خود میشدند و یا در روش دیگر که از تراکتورها استفاده میشد، ۲۰ تا ۳۰ درصد محصول زیر چرخهای تراکتور آسیب میدید و به کشاورز ضرر وارد میکرد، که در بسیاری از موارد کشاورز از محلول پاشی و سم پاشی مزرعه منصرف میشد.
این شرکت دانش بنیان کشاورزی با ساخت پهپاد محلول پاش کشاورزی توانسته است این مشکلات را برطرف کند، به طوری که این پهپادها میتوانند با محلول پاشی مزارع با سرعت و دقت بالا و هزینه کم و همچنین به حفظ سلامت نیروی انسانی در امر سم پاشی کمک کنند.
این پهپاد که ۲۵ درصد از نمونههای خارجی ارزانتر است، دارای ویژگیهایی است که در نمونههای مشابه خارجی آن وجود ندارد.