به نقل از «آنا»

کشف اسکلت مرد و زن اشکانی در کوچه جراحان همدان

تاریخ انتشار: ۱ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۲۰۰۶۹۲

معاون میراث‌فرهنگی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان همدان با اشاره به کشف دو اسکلت تاریخی در کوچه جراحان به تشریح نتایج کاوش‌های انجام شده در باره این دو اسکلت پرداخت.

به‌گزارش گروه فرهنگی آنا به‌نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان همدان، احمد ترابی معاون میراث‌فرهنگی این اداره‌کل دوشنبه 1 آبان در این باره افزود: «چندی پیش در محدوده گنبد علویان در کوچه جراحان شهر همدان در حین خاک‌برداری برای اصلاح شبکه‌های آب، یک شیء شبیه به تابوت سنگی کشف شد و کاوش‌های باستانی بر روی آن آغاز شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند! »

وی تصریح کرد: «بعد از گزارش پیمانکار شرکت آب‌و‌فاضلاب مبنی بر مشاهده تابوت سنگی در عمق سه متری از سطح زمین در کوچه جراحان در داخل بازار شهر همدان، کارشناسان این اداره‌کل به همراه نیروهای یگان حفاظت استان به محل اعزام شدند و بعد از بررسی تونل حفر شده، در میان خاک‌های آواری مشخص شد بخشی از دو تابوت سنگی که به موازات هم قرار گرفته بودند قرار دارد.»

وی ادامه داد: «قدمت این تابوت‌ها به‌دلیل واقع شدن در داخل تونل فاضلاب و نبود شرایط مناسب برای بررسی کارشناسی مناسب هنوز مشخص نشده است. این درحالی است که با هماهنگی‌های صورت گرفته با شهرداری و شرکت آب‌و‌فاضلاب، برای روشن کردن وضعیت آثار، گمانه‌ای به ابعاد ۲ در ۳ متر بر سطح خیابان ایجاد و کار کاوش در این گمانه انجام شد.»

ترابی در ادامه گفت: «بر اساس نتایج اولیه از کاوش‌های اضطراری باستان‌شناسی، یک تابوت سنگی به طول حدود دو متر و عرض ۸۰ سانتی‌متر و به ارتفاع ۵۰ سانتی‌متر به‌دست آمد.»

وی اضافه کرد: «نتایج اولیه کاوش و بررسی از محتویات تابوت نشان از وجود دو اسکلت داشت. مطالعات اولیه بر روی اسکلت‌های به‌دست آمده مشخص کرد یکی از اسکلت‌ها مربوط به مرد و دیگری مربوط به یک زن است. اسکلت‌ها به‌صورت طاق‌باز و کنار هم دفن شده بودند. کارشناسان باستان‌شناس این اداره‌کل بعد از مستندسازی آثار، اسکلت‌های مذکور را برداشت کرده و برای مطالعات بیشتر به آزمایشگاه انتقال دادند. مطالعات اولیه تطبیقی صورت گرفته بر روی تابوت‌ سنگی کشف شده و همچنین گونه‌های سفال‌های به‌دست‌آمده نشان از آن دارد که تابوت مربوط به دوران اشکانی بوده است. این نتایج نشان از آن دارد که در دوران تاریخی و به‌خصوص در دوران اشکانیان (بیش از ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد) ایرانیان دارای فرهنگ تدفین خانوادگی بودند و ارزش و احترام زیادی برای زنان قائل بودند.»

منبع: آنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۲۰۰۶۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف فسیل دست نخورده یک گونه کانگوروی عجیب

فسیل تقریباً دست نخورده گونه‌ای از کانگوروها که ۴۶ هزار سال است منقرض شده‌اند، در استرالیا کشف شده است که یکی از کامل‌ترین اسکلت‌های یک گونه منقرض شده در استرالیاست که ۷۱ درصد استخوان‌های آن حفظ شده است.

به گزارش ایسنا، دانشمندان موزه ویکتوریا اسکلت دست نخورده یک کانگوروی جوان از گونه Simosthenurus occidentalis را که معمولاً به عنوان «کانگوروی کوتاه‌صورت» شناخته می‌شود، کشف کردند.

به نقل از آی‌ای، این فسیل که از غاری در نزدیکی منطقه بوچان در گیپسلند استرالیا به دست آمده است، یکی از کامل‌ترین اسکلت‌های گونه‌های منقرض شده در این کشور است که ۷۱ درصد استخوان‌های این حیوان حفظ شده است.

این کشف مدیون نگاه دقیق جاشوا فان‌ دایک یکی از محلی‌های منطقه گیپسلند است که در سال ۲۰۱۱ به طور تصادفی با این بقایای فسیل شده در یک غار برخورد کرد.

فان دایک با بازگویی این صحنه اظهار داشت: این فسیل پشت چند سنگ افتاده بود و انگار مستقیم به من نگاه می‌کرد. خانواده فان دایک که سابقه غارنوردی دارند، از دهه ۱۹۹۰ با دیرینه شناسان موزه ویکتوریا همکاری می‌کنند و به طور فعال غارهای مجاور محل زندگی خود را کاوش می‌کنند.

استخراج اسکلت فسیل شده این کانگوروی کوتاه‌صورت موفقیت کمی نبود و به بیش از ۵۸ ساعت تلاش غارنوردی در یک دوره دو ساله نیاز داشت. این کشف بر سهم ارزشمند افراد خارج از بدنه جامعه علمی به ویژه غارنوردان تفریحی تاکید می‌کند که اوقات فراغت خود را به کشف و استخراج چنین آثار ارزشمندی از اعماق غارها اختصاص می‌دهند.

استخراج فسیل

تیم زیگلر، دیرینه‌شناس مؤسسه تحقیقاتی موزه ویکتوریا که رهبری این کاوش را برعهده داشت، تأکید می‌کند که چنین فسیل‌های کمیابی با چنین کیفیت و کمالی در استرالیا نادر هستند.

پژوهشگران می‌گویند احتمالا این کانگوروی جوان نگون‌بخت چندین هزار سال قبل از انقراض گونه خود بر اثر سقوط تصادفی در ورودی مخفی این غار قربانی شده است.

کشف این اسکلت کاملاً دست نخورده در کشف اسرار پیرامون سبک زندگی این موجود منقرض شده بسیار مؤثر است. زیگلر می‌گوید: اکنون می‌توانیم بفهمیم که آنها چه کاری می‌توانستند انجام دهند.

شایان ذکر است تنها یک فسیل دیگر از یک کانگوروی کوتاه‌صورت وجود دارد که به اندازه این فسیل کشف شده در بوچان، تقریباً نیم قرن پیش در استرالیای جنوبی کشف شد.

آنچه این فسیل به ما می‌گوید

این کانگوروی کوتاه‌صورت تازه کشف شده توسط پژوهشگران به عنوان یک کانگوروی نوجوان شناخته شده است، اما احتمالاً وزن قابل توجهی تا ۸۰ کیلوگرم داشته است. این کانگورو بینش‌هایی را در مورد موجودی ارائه می‌دهد که با همتایان امروزی خود همزیستی داشته است.

کانگوروی کوتاه‌صورت که با سر متمایز و فک پایینی قوی یادآور کوالاها و پانداهاست، سازگاری‌هایی داشته که به او امکان می‌داده از گیاهان سخت‌تری مانند شاخه‌ها تغذیه کند.

پژوهشگران حدس می‌زنند که هیکل تنومند این گونه کانگورو و خویشاوندان آن ممکن است بر حرکت آنها تأثیر گذاشته باشد که به طور بالقوه نشان دهنده حرکتی است که بیشتر شبیه به راه رفتن است تا پریدن که مشخصه شناخته شده کانگوروهای امروزی است.

کانگوروی کوتاه‌صورت قربانی یک رویداد انقراض فاجعه بار شده است که ۸۵ درصد از پستانداران، خزندگان و پرندگان جثه بزرگ استرالیا را از بین برد. عوامل موثر در مرگ آنها شامل تغییرات محیطی است که با سرد شدن و خشکسالی مداوم، از بین رفتن زیستگاه، بیماری‌ها و فعالیت‌های انسانی مانند افزایش آتش سوزی مشخص می‌شود.

زیگلر کانگوروهای کوتاه‌صورت را به عنوان کیسه‌دارانی که زمانی در سراسر قاره شکوفا و پراکنده بودند، تعریف می‌کند. وی خاطرنشان کرد: انقراض ناگهانی آنها در کنار تقریباً تمام جانوران بزرگ استرالیا یک یادآوری عمیق برای دفاع از محیط‌های مدرن ما در برابر چنین موضوعی است.

انتهای پیام