روحانی: چه زمانی در تاریخ سراغ دارید که رییسجمهور آمریکا حرفی بزند و تمام دنیا با او مخالفت کند؟/ در جنگ توپ دادیم اروپا تعمیر کنند، برنگرداندند/ نقش ممتاز حاج آقا مصطفی کنار امام
تاریخ انتشار: ۱ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۲۰۱۲۱۲
رییس جمهور، آیت الله سید مصطفی خمینی را شخصیت بزرگ حوزوی، علمی و انقلابی دانست و با بیان اینکه حاج آقا مصطفی به عنوان مشاور امین امام، امید همه انقلابیون در به ثمر رسیدن نهضت بود، تصریح کرد: اگر حادثه 15 خرداد نبود؛ جان امام در خطر بود و شهید مصطفی خمینی نقش محوری در 15 خرداد 42 داشت.
به گزارش شریان نیوز،حجت الاسلام والمسلمین دکتر حسن روحانی روز دوشنبه در مراسم سالگرد شهادت آیت الله سید مصطفی خمینی، اظهارداشت: شهید مصطفی خمینی شخصیتی شجاع، هوشیار و در دسترس همه بود و نقش ممتاز ایشان کنار امام در ترکیه و نجف؛ حفاظت از امام و مدیریت ارتباط با مردم و انقلابیون بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
رییس جمهور در این مراسم که با حضور علما، اندیشمندان، اعضای بیت امام راحل(ره) و شخصیتهای برجسته کشوری و لشکری در سالن اجلاس سران برگزار شد، با بیان اینکه شخصیت آیتالله سیدمصطفی خمینی از ابعاد مختلف جای بررسی و بهرهبرداری دارد، خاطرنشان کرد: ابعاد شخصیتی آیتالله سیدمصطفی خمینی از یکسو در منظر شخصی ایشان به عنوان عالم، فقیه، مجتهد، فیلسوف، عارف و شخصیتی انقلابی و مبارز و از سویی دیگر، به واسطه جایگاه ایشان در بیت امام راحل و نهضت اسلامی قابل بررسی است.
دکتر روحانی اظهار داشت: مرحوم حاج آقا مصطفی امید همه انقلابیون بود و نگرشی که نسبت به ایشان وجود داشت بر این مبنا بود که اگر روزی خدایی ناکرده امام خمینی در میان ما نباشد، فردی هست که بتواند این پرچم را بر دوش گرفته و نهضت اسلامی را به ثمر و مقصد نهایی برساند.
رییس جمهور با تأکید بر اینکه حاج آقا مصطفی تنها فرزند امام نبود و به عنوان مشاور و معاونی بزرگ و یار امام(ره) همواره در کنار ایشان بود، گفت: آیتالله سیدمصطفی خمینی در جریان نهضت اسلامی و شکلگیری انقلاب جایگاه ممتاز و ویژهای داشت.
دکتر روحانی با اشاره به جریانات و اتفاقات 15 خرداد 42، گفت: در آن روز که مردم قم از سحرگاه، از دستگیری امام مطلع شده بودند پس از طلوع آفتاب به سمت منزل امام(ره) رفتند و از آنجا پشت سر حاج آقا مصطفی سمت حرم حضرت معصومه(س) حرکت و وارد صحن شدند که در این بین بسیاری از علما از جمله آیتالله مرعشی نجفی نیز حضور داشتند.
رییس جمهور ادامه داد: در آن روز صحن حرم حضرت معصومه(س) مالامال از جمعیت بود و هیچ کس نمیدانست که باید برای نجات جان امام چه اقدامی را انجام داد که در این بین حضور جمعیت عظیمی از زنان پایین شهر قم که با در دست داشتن عکس امام(ره) و شعار یا مرگ یا خمینی، با شمشیر وارد صحن شدند، هیجانی را در میان مردم بوجود آورد و اصرار مردم بر این بود که اجازه بدهند از صحن خارج شده و به خیابانها بریزند که در یک لحظه با اشاره دست حاجآقا مصطفی مردم با شعار یا مرگ یا خمینی به خیابان ریختند و با دخالت نظامیها ، عدهای از مردم به شهادت رسیدند و آن حادثه عظیم در قم بوقوع پیوست.
دکتر روحانی خاطر نشان کرد: معتقدم اگر حادثه 15 خرداد نبود، یا جان امام در خطر میافتاد و یا امام برای همیشه زندانی میشد، اما فداکاری، ایثار و حضور مردم در قم،تهران، ورامین و دیگر شهرها باعث شد تا رژیم احساس کند، که شخصیت امام آنگونه نیست که بتوانند او را به راحتی از جامعه حذف و مردم را از وجود ایشان محروم کنند.
رییس جمهور با تأکید بر اینکه حاج آقا مصطفی در واقعه 15 خرداد، نقش بسیار کلیدی و تعیین کننده داشت، افزود: اگر بگوییم تلاش، مجاهدت و فداکاری ایشان و سایر علما و مراجع، در سراسر ایران، باعث شد که جان امام حفظ شود، در این سخن هیچ اغراق و مبالغهای نیست.
دکتر روحانی تصریح کرد: در سال 43 نیز زمانی که امام(ره) دستگیر و همزمان با آن همه خیابانها و مدارس قم، توسط نیروهای نظامی، محصور شد، این آیتالله سیدمصطفی خمینی بود که برای حفظ جان امام(ره) به خانه مراجع مراجعه کرد که البته پس از این اقدام وی را دستگیر کردند و در تهران به زندان انداختند. پس از آزادی وی از زندان و بازگشت او به قم، نیز حرکت بزرگی شکل گرفت.
رییس جمهور حضور حاجآقا مصطفی در کنار امام(ره) در دوران تبعید در ترکیه و نجف اشرف را بسیار تأثیرگذار و حائز اهمیت برشمرد و گفت: نقش ایشان در حفاظت از جان امام(ره)، و حرکت و نهضت اسلامی، ممتاز بود.
دکتر روحانی افزود: آیتالله سیدمصطفی خمینی شخصیتی بود که دسترسی به ایشان بسیار آسان بود. ایشان شخصی متواضع و مردمدار بود و به راحتی در اجتماعات، حضور مییافت هر چند به ظاهر، خیلی در کنار امام(ره) حاضر نمیشد.
رییس جمهور افزود: آیتالله سیدمصطفی خمینی شخصیتی شجاع بود و با ویژگیهایی که این عالم بزرگوار، فقیه و مجاهد در کنار امام(ره) داشت در واقع همواره یار فداکاری برای امام راحل بود.
دکتر روحانی با بیان اینکه نهضت اسلامی در جریان خود همواره همراه با فراز و نشیبهای فراوان بوده است، گفت: سالهای 48 و 49، مشکلات فراوانی در مسیر نهضت وجود داشت اما در سالهای 55 و 56 شرایط آسانتری رقم خورد، اما در سراسر کشور، یک خفقان مطلق حاکم و نام، تصویر، نوار، رساله و نوشتههای امام از جمله، کتاب حکومت اسلامی، ممنوع بود، به گونهای که برای پخش رساله امام(ره)، بر روی جلد، نام مرجع دیگر را مینوشتند.
رییس جمهور تأکید کرد رژیم در آن دوران تصور میکرد که با تبعید امام و جلوگیری از انتشار نام و نوشتههای او میتواند محبت امام را از دل مردم دور کرده و بر این مبنا فکر میکردند که "از دل برود هر آن که از دیده رود " اما نمیدانستند، تمامی این اقدامات اثر معکوس دارد و مردم دلداده راهبر این نظام اسلامی هستند و این کارهای کودکانه در راه و مسیر مردم تأثیری نخواهد گذاشت.
دکتر روحانی با اشاره به شهادت آیتالله سیدمصطفی خمینی در سال 56، گفت: خبر شهادت حاج آقا مصطفی در آن سال جامعه ایران را تکان داد و خبری غیرقابل باور بود که بیشتر شبیه شایعه بود.
رییس جمهور با بیان اینکه صرفنظر از اینکه آقا مصطفی خمینی به شهادت رسیده بود یا نه، برداشت مردم این بود که ایشان را شهید کرده اند، گفت: این برای مردم غیرقابل تحمل بود چرا که احساس می کردند رژیم کاری برخلاف اراده مردم کرده است.
دکتر روحانی اظهارداشت: شهادت حاج آقا مصطفی جامعه را تکان داد؛ ترس ها فرو ریخت و عشق عمیق مردم به امام علنی و اراده و هیجان پیروزی در مردم ظهور و بروز یافته بود، اظهار داشت: در مجلس یادبودی که به مناسبت هفتم آقا مصطفی خمینی در مسجد ارک تهران برگزار شده بود، همه آمده بودند. از دانشگاهیان، مقامات سیاسی آن زمان که در احزاب مختلف فعال بودند، علما، بزرگان، خطبا، فضلای حوزه علمیه قم و بازاریان، همه آمده بودند و تمام مسجد و خیابانهای اطراف مملو از جمعیت بود.
دکتر روحانی با اشاره به اینکه مردم دیده بودند نظامی ها در آن منطقه حضور گسترده دارند و همه جا محاصره شده بود و هر کس هم احتمال می داد که بریزند، بکشند، بگیرند و ببرند، اما در دل هیچ کس ترسی نبود، تصریح کرد: شهادت حاج آقا مصطفی آغاز توفان نهضت و فشار بر رژیم بود. نمی دانم اگر این حادثه نبود این حرکت کی شروع می شد، اما این حرکت باعث شد که حوادث دی ماه قم، حوادث بهمن تبریز و آن چله های پشت سر هم ایجاد شود که رژیم را در فشار نهایی قرار داد.
منبع: شریان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت shariyan.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «شریان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۲۰۱۲۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نوه امام خمینی در خارج از کشور چه کاره است؟ /خاطرات عروس بزرگ امام از فوت دو فرزندش و علت آن
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، خانم معصومه حائری یزدی همسر آیتالله سید مصطفی خمینی و دختر آیتالله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.
آن طور که عصر ایران روایت کرده است؛ وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجتالاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه های رسمی و رسانهای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی میکند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).
از نکات شگفتآور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.
او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان میکرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب میکردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.
با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانهها نبود اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهلوچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفتوگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم میکرد.
درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آنها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی ماندهاند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما شدند و هول و هراس ایجاد کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.
دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من میگفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»
۲۷۲۱۱
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899748