مرزها را نمی‌شکنم، زندگی می‌کنم
تاریخ انتشار: ۱۳ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۴۲۶۶۳۸
فرهنگ > هنر - ندا انتظامی:
تصویر یک فرد جدی را که با لباس رسمی پشت پیانو نشسته است، کنار بگذارید تا برسید به سامان احتشامی.
احتشامي لباس رسمي مي‌پوشد و جدی پیانو می‌زند، اما ممکن است هر لحظه یک شگفتی در اجراهای خود داشته باشد. ممکن است این شگفتی اجرای قطعات کلاسیک باشد که در انتها به رنگ ایرانی تبدیل شود یا اجرای دایره با ساز پیانو و یا رونمایی ملودیکای ایرانی.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سوالي که از بسياري از هنرمندان مي‌كنند اين است که شما از چه زمانی نوازندگی را شروع کردید؟ همه می‌گویند ما از سن 3 سالگی ویولن دستمان گرفتیم. 7ساله بودم که مرا به برنامه صبح جمعه با شما در رادیو بردند و آنجا نوازنـدگی کردم. یعنی زمانی که 7-6 ساله بودم معلم‌ها قطعاتی را که می‌زدم به من یاد نمی‌دادند بلكه خودم به دست‌های آنها نگاه می‌کردم و توانایی این را داشتم که ادای معلم‌های موسیقی و ادای نوازنده‌های پیانو را در بیاورم و طوطی‌وار تقليد كنم. از طرف دیگر زمان مناسب براي اينكه کودک معمولی بخواهد موسیقی را به صورت منطقی یاد بگیرد، وقتي است که ضرب و تقسیم کسرها را در ریاضی خوانده باشد. اولین چیزی که می‌خواهید به یک بچه یاد بدهید این است که یک نت گرد می‌خواهد به 4 قسمت مساوی تقسیم شود. وقتی بچه ضرب و تقسیم نخوانده است، موسیقی را نمی‌فهمد و موسیقی را تقليدي یاد می‌گیرد.
اما الان کودکان از سن کم موسیقی را یاد می‌گیرند.در دهه 70 میلادی کارل ارف گفت که می‌توانم به کودکان موسیقی یاد بدهم و نتیجه آن اجرای کارهای سخت بتهوون، شوبرت و موتزارت بود. اما در ایران این ماجرا به نام کلاس ارف باب شده است. از طرفی ما وقتی ساز درس می‌دهیم می‌توانیم در یک ساعت حداکثر به 2یا 3 نفر درس بدهیم ولی وقتی که کلاس کودکان داشته باشیم می‌توانیم در یک ساعت تعداد بیشتری کودک را آموزش بدهیم. از سوی دیگر ماهيت این کلاس‌ها آشنایی خانواده‌ها و کودکان با موسیقی است و به نظر من اسمش را نباید کلاس موسیقی و یادگیری موسیقی گذاشت بلکه باید اسم آن را کلاس آشنایی خانواده‌ها و کودکان با موسیقی، جامعه و آشنایی با یکدیگر بگذاریم. بیشتر کلاس‌های موسیقی اینگونه است. به همین دليل اعتقادم این است كه کودکان برای یادگیری و کلاس موسیقی باید بالای 10 سال داشته باشند. اگر 10 سالگی به کلاس موسیقی بروند تا 15 سالگی همان قدر یاد می‌گیرند که وقتي از سن کم شروع مي‌کنند.
پس دلیل وجود این همه کلاس‌های ارف چیست؟دلیل باب‌شدن کلاس ارف، درآمدزایی بسیار خوبی است كه برای آموزشگاه‌داران دارد. چون بالاخره بِلز، فلوت و دفتر نقاشی می‌فروشند. البته 50 درصد دیگر داستان این است که روش بسیار خوبی است که کودکان با موسیقی آشنا شوند. ولی بچه‌ها در آن سن موسیقی یاد نمی‌گیرند بلكه تنها با موسیقی آشنا می‌شوند.
شما هم برای اینکه بتوانید به این روش به کودکان موسیقی آموزش دهید آكادمي راه‌اندازی کرده‌اید؟من به کودکان بالای 10 سال موسیقی درس می‌دهم. تدریس موسیقی به کودکان سنين پايين‌تر یک تخصص و داستان دیگری است. اگر در ایران خانواده‌ها بچه‌هایشان را در سن پایین به آموزشگاه می‌برند و بچه‌ها از موسیقی زده می‌شوند دلیلش این است که ممکن است بچه‌ای به صورت آماتور موسیقی را خیلی خوب اجرا کند، اما استعداد موسیقی نداشته باشد و با تمرین درست، نوازندگی کند. هر کسی هم برای خودش هنری دارد. من بلد نیستم به کودک درس بدهم و به نظر من براي تدریس به کودک حتما باید روانشناس بزرگی باشید و متاسفانه در ایران هر کسی کار خودش را بلد نیست به کودک درس می‌دهد.
با این حال شما آموزش کودکان بالای 10سال را جدی گرفته‌اید و هنرجويان زیادی دارید.بچه‌ها وقتی سواد خواندن و نوشتن پیدا می‌کنند دیگر می‌توانند موسیقی یاد بگیرند ولی وقتی بلد نباشند باید طور دیگری به آنها تدریس شود كه من بلد نیستم. يك کودک 5 ساله ممكن است خيلي قشنگ حركات نمايشي انجام دهد، کودک در واقع ادای کسی را درمی‌آورد. اين تقليد خوب دليل نمی‌شود که بتواند نمايشگر شود.
تنوع کارهایتان چه در عرصه آهنگسازی و چه در تولید آلبوم بسیار زياد است اما برای کودکان کم کار تولید کرده‌اید.بنده 3 اثر پرفروش کودک دارم. «کوچولوها در باغ» قطعاتی برای پیانو و ارکستر و داستان‌های کودکانه است که در سال 78 شركت طنين منتشر كرد. فکر کنم این شرکت دیگر فعالیت موسیقی انجام نمی‌دهد. کار دیگر من «پیشی در باغ» بود که این کار براساس نمایشنامه‌اي از بهروز غریب‌پور با بازی هومن حاج‌عبدالهی است. یکی دیگر هم با صدای حمید جبلی به اسم «سبزه ریزه‌میزه» است.
همیشه فکر می‌کنم که شما درحال تجربه و کارهای جدید و نو هستید؛ به عنوان مثال نوازندگی و اجرای موسیقی در موسیقی- نمایش. این تجربه‌ها چطور پیش مي‌آيد؟در سال 1390 به سفارش شهرداری، جشنواره فیلم شهر برگزار شد و در آنجا قرار شد بین سخنرانی‌ها و اهدای جوایز نمایش‌هایی اجرا شود. برای جذاب شدن برنامه با ایده محمد رحمانیان تصمیم بر آن شد که با ارکستر کوچکی در انتهای نمایش قطعاتی نواخته شود. سرپرستی این ماجرا را آقای فردین خلعتبری برعهده گرفت و نمایش‌ها را آقای محمد رحمانیان نوشتند. در این ارکستر کوچک، من، همایون نصیری (نوازنده پرکاشن)، علی جعفری پویان (نوازنده ویولن)، آتنا اشتیاقی (نوازنده ویولن‌سل) و علی زند وکیلی (خواننده) حضور داشتيم. محمد رحمانیان بعد از این اجرا به خارج از کشور رفت و بعد از 3 سال به ایران آمد. در سال 1392 یا 1393رحمانیان خواست آن نمایش‌ها را در قالب یک نمایش کوچک در سالن اکو اجرا کند. در ابتدا قرار بود اجرای نمایش 6 شب باشد و گفتند سامان احتشامی می‌تواند با یک پیانو عین همان ارکستر را صدا بدهد، برای چه 6 شب یک ارکستر ببریم و بیاوریم. به همین دلیل قرار شد من باشم، پیانو و علی زندوکیلی. اجرای قطعات قدیمی در آن تئاتر برای مخاطب خوشایند بود. هم من و هم علی زندوکیلی جفتمان مدیون تئاتر «ترانه‌های قدیمی» هستیم و بسیار خوشحالم كه با گروه پرچین و محمد رحمانیان کار کردم. این همكاري ادامه‌دار بود و خواهد بود و خوشحال می‌شوم باز هم با این گروه کار کنم. ولی به دلیل تدریس در آکادمی و انتشار آلبوم‌هایم نمی‌توانم با هیچ گروه هنری دیگری کار کنم.
سوالم همین است كه شما همواره مشغول کارهای متفاوت در موسیقی هستید.من عاشق صدا هستم؛ مثلا وقتي ماشینی رد میشود با خودم فکر می‌کنم، صدایش چه نتی است؟ یعنی مثل یک بیماری شده است.
یعنی ممکن است صدای ماشینی را که می‌شنوید در صحنه با پیانو اجرا کنید؟بله، ممکن است.
شما هر سازی را با پیانو همراه می‌کنید؛ از دایره گرفته تا هارمونیکا.گفتم كه، من عاشق صدا هستم.
خيلي‌ها قداستي برای ساز و موسیقی‌شان قائل می‌شوند، و این تفکر راه را برای هرگونه تجربه نو می‌بندند. انگار شما این مرزها را می‌شکنید.من این مرزها را نمی‌شکنم، من می‌خواهم زندگی کنم.
منظورتان چيست؟من از صدا لذت می‌برم. ممکن است برای صدایی که نیاز دارم از قابلمه استفاده کنم. این قداست یعنی چه؟ قداست برای دین است. به نظرم ساز یک وسیله و یک ابزار است. زمانی كه پیانويم مستهلک میشود آن را می‌فروشم و یکی دیگر می‌خرم، یکی می‌گوید نه من می‌خواهم با این پیانو 100 سال زندگی کنم و مثل بچه‌ام است. من چنین روحیه‌ای ندارم. باید بگویم آن روحیه برای من محترم است ولی من کار خودم را می‌کنم. اشخاصي که کارهاي مرا نمی‌پسندند می‌توانند آنها را دنبال نكنند.
چه كارهاي تازه‌اي در دست داريد؟الان 9 آلبوم در دست ضبط و انتشار دارم.
این پرکاری سبب تداخل كارها با هم نمي‌شود؟نه، مي‌توانم مديريتشان كنم. الان کامپیوتر به کمک بشر آمده است براي همین می‌توانم بیشتر کار کنم. در قدیم می‌گفتند یک آلبوم را ضبط کنید، استراحت کنید و یک آلبوم دیگر ضبط کنید. چون ضبط پدر مغز آدم را درمی‌آورد. الان کارها با کامپیوتر ضبط میشود؛ به همین خاطر می‌توانم همه کارهایم را مرتب کنم و کارها را به خاطر بیاورم.
تدریس موسیقی کودک سواد میخواهدتدریس به کودک، سواد برخورد با کودک می‌خواهد به همین جهت چون من با منطق و ریاضیات موسیقی درس می‌دهم اعتقادم این است که بچه باید بالای 10سال باشد و ضرب و تقسیم و کسر خوانده باشد و مدرسه رفته باشد. خوب است بچه‌ها با موسیقی عجین باشند ولی خانواده‌ها باید بدانند اگر فرزندشان را در خردسالي سر کلاس موسیقی گذاشتند و آن بچه ساز نزد و تمریناتش را انجام نداد به خاطر این است که موسیقی را نمی‌فهمد. کودکان موسیقی را از 10سالگی می‌فهمند.
در همین زمینه: تک نوازنده دوتار ابریشمی نوازنده ریزنقش سازهای بزرگ موسیقی ایرانی مبدا موسیقی جهان استمنبع: همشهری آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۴۲۶۶۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بایدها و نبایدهای رفتاری در برخورد با کودکان و 7 اشتباه والدین در تربیت فرزندان
گاهی به نظر می‌رسد که فرزند شما به طور ذاتی می‌داند چگونه دکمه‌های صبر شما را فشار دهد و شما را به نقطه انفجار برساند.
در این لحظات حساس، واکنش‌های نامناسب شما می‌تواند پیامدهای منفی طولانی‌مدتی بر سلامت عاطفی و رفتاری فرزندتان داشته باشد. تربیت فرزند کار آسانی نیست و همه والدین در طول مسیر اشتباهاتی را مرتکب می‌شوند. اما برخی از اشتباهات رایج می‌توانند پیامدهای جدی و ماندگاری بر روی کودکان، به خصوص در دوران حساس پیش دبستانی داشته باشند. در این مقاله، به بررسی چند مورد از رفتار های اشتباه والدین در تربیت فرزندان ارائه راه‌حل‌های جایگزین برای مدیریت این چالش‌ها می‌پردازیم. همچنین پیش دبستانی اصفهان با درک عمیق از نیازها و چالش‌های دوران پیش دبستانی، در کنار شماست تا به شما در تربیت فرزندانتان یاری برساند.
فاصله گرفتن از روال؛ عاملی برای تشدید رفتارهای نامناسب در کودکانیکی از رایج ترین اشتباه والدین در تربیت فرزندان که می‌تواند منجر به مشکلات رفتاری در کودکان شود، فاصله گرفتن از روال و برنامه روزانه است. کودکان موجوداتی عادت‌پذیر هستند و ثبات و نظم در زندگی برای آنها احساس امنیت و آرامش را به ارمغان می‌آورد.
وقتی روال زندگی کودک به طور مداوم تغییر میکند، او گیج و سردرگم میشود و ممکن است برای جلب توجه یا ابراز نارضایتی خود، به رفتارهای نامناسب مانند بداخلاقی، پرخاشگری یا بی‌نظمی متوسل شود.
برای مثال، کودکی که دیروز بعد از مدرسه 10 دقیقه در پارک بازی کرده، امروز ممکن است با شنیدن مخالفت مادر برای بازی، عصبانی شود و بهانه‌گیری کند. یا کودکی که شب گذشته با مادرش در تخت خوابیده، صبح ممکن است با تقاضای او برای خوابیدن در تخت خود، مقاومت کند.
راه حل:
برای جلوگیری از این مشکلات، داشتن یک برنامه ثابت و منظم برای نظم، عادات خواب و برنامه‌های غذایی کودک بسیار مهم است. ثبات و نظم در زندگی به کودک کمک میکند تا احساس امنیت و آرامش کند، قواعد و انتظارات را به درستی درک کند و در نهایت، به کودک شاد و مطمئن تبدیل شود.
بی‌توجهی به علائم هشداردهندهیکی دیگر از اشتباه والدین در تربیت فرزندان که می‌تواند منجر به کج‌خلقی و بی‌قراری در کودکان شود، بی‌توجهی به علائم هشداردهنده است.کودکان، به ویژه در سنین پایین، هنوز توانایی کافی برای تنظیم احساسات خود را ندارند و ممکن است در مواقعی که احساس گرسنگی، خستگی یا بی‌حوصلگی می‌کنند، به طور ناگهانی عصبانی، بداخلاق یا بی‌قرار شوند. متاسفانه، بسیاری از والدین در مواجهه با این رفتارها، به جای توجه به نیازهای کودک، سعی می‌کنند با سرزنش و نصیحت او را آرام کنند.
راه حل:
بهترین راهکار برای حل این مشکل، پیش‌بینی و توجه به علائم هشداردهنده طبیعی کودک است. این علائم می‌توانند شامل گرسنگی، خستگی، بی‌حوصلگی، نیاز به خواب و ... باشند. به عنوان مثال، اگر می‌دانید که فرزندتان در ساعات خاصی از روز احساس گرسنگی میکند، قبل از رفتن به بیرون از خانه، به او میان وعده‌ای سالم بدهید.
یا اگر می‌دانید که بعد از ظهرها خسته میشود، برنامه خود را طوری تنظیم کنید که در آن زمان بتوانید او را به چرت بعد از ظهر بفرستید. با کمی دقت و توجه به نیازهای کودک، می‌توانید از بسیاری از مشکلات رفتاری او پیشگیری کنید و به او کمک کنید تا احساسات خود را به طور سالم مدیریت کند.
تمرکز بیش از حد بر نقاط منفی و نادیده گرفتن رفتارهای مثبتیکی از اشتباهات رایج والدین در تربیت فرزندان، تمرکز بیش از حد بر نقاط منفی و نادیده گرفتن رفتارهای مثبت است. این رفتار می‌تواند تأثیر مخربی بر عزت نفس و اعتماد به نفس کودک داشته باشد. این تمرکز صرف بر نکات منفی، نه تنها به اصلاح رفتار کودک کمک نمی‌کند، بلکه می‌تواند باعث ایجاد حس شرم، یأس و بی‌ارزشی در او شود.
راه حل:
به جای سرزنش دائمی، بر رفتارهای مثبت کودک تمرکز کنید و آنها را تشویق و تقویت نمایید. تحسین و تمجید از کارهای خوب، آغوش گرم و یا بوسیدن کودک، می‌تواند به عنوان پاداشی برای رفتارهای مثبت او باشد.
برای مثال، می‌توانید به فرزندتان بگویید: "من از آرام حرف زدنت و حرف گوش دادنت خوشم می‌آید" یا "اینکه بادیگران قشنگ رفتار کردی دوست داشتم." با تمرکز بر نقاط قوت و تشویق رفتارهای مثبت، به کودکتان کمک می‌کنید تا عزت نفس قوی و سالمی را در خود پرورش دهد و به فرد شاد و موفق در آینده تبدیل شود.
تشویق به غر زدن: اشتباهی که به عادت تبدیل میشودیکی دیگر از اشتباه والدین در تربیت فرزندان ، نادیده گرفتن یا حتی تشویق غر زدن و نق زدن کودک است. این رفتار می‌تواند به مرور زمان به یک عادت در کودک تبدیل شود و در آینده مشکلات بسیاری را برای او به وجود آورد. کودکان در سنین پایین هنوز توانایی کافی برای تنظیم احساسات خود را ندارند و ممکن است در مواقعی که احساس نارضایتی، خستگی یا کلافگی می‌کنند، به غر زدن و نق زدن متوسل شوند.
اگر در این شرایط، والدین به جای توجه به نیاز کودک و حل مشکل او، غر زدن او را نادیده بگیرند یا به آن با لحنی عاطفی پاسخ دهند، به طور ناخواسته به او پیام می‌دهند که این رفتار قابل قبول است و می‌تواند راهی برای جلب توجه یا رسیدن به خواسته‌ها باشد.
راه حل:
به جای تشویق غر زدن، به احساسات کودک توجه کنید و سعی کنید نیاز او را برطرف نمایید. اگر کودک از چیزی ناراضی است، با او صحبت کنید و به حرف‌هایش با دقت گوش دهید. اگر احساس خستگی یا گرسنگی میکند، به او غذا یا میان وعده‌ای سالم بدهید. و اگر نیاز به خواب دارد، او را به تخت خوابش راهنمایی کنید.
همچنین می‌توانید با ایجاد یک محیط آرام و بدون تنش به کودک کمک کنید تا احساسات خود را به طور سالم مدیریت کند. برای مثال، می‌توانید برای او کتاب بخوانید، با او بازی کنید یا او را به پیاده‌روی در طبیعت ببرید. با صبر و حوصله و با استفاده از روش‌های صحیح، می‌توانید به کودکتان کمک کنید تا غر زدن و نق زدن را کنار بگذارد و به جای آن، روش‌های سالم‌تری برای ابراز احساسات خود یاد بگیرد.
برنامه‌ریزی بیش از حد برای فعالیت‌های روزانه کودکاز دیگر اشتباه والدین در تربیت فرزندان می توان به ، برنامه‌ریزی بیش از حد برای فعالیت‌های روزانه آنها است. در حالی که داشتن برنامه و نظم در زندگی تا حدودی ضروری است، پر کردن هر لحظه از روز کودک با کلاس‌های آموزشی، فعالیت‌های فوق برنامه و برنامه‌های تفریحی، می‌تواند زمان آزاد او را برای بازی، تخیل و اکتشاف از بین ببرد.
کودکان، به خصوص در دوران پیش دبستانی، نیاز به زمان آزاد برای کاوش در دنیای اطراف خود، برقراری ارتباط با طبیعت و دنبال کردن علایق خود دارند. برنامه‌ریزی بیش از حد، نه تنها این فرصت‌ها را از آنها می‌گیرد، بلکه می‌تواند باعث ایجاد استرس، اضطراب و حتی افسردگی در آنها شود.
راه حل:
به جای پر کردن هر لحظه از روز کودک با برنامه‌های مختلف، زمان آزاد کافی برای او در نظر بگیرید تا به بازی، تخیل و خلاقیت خود بپردازد. اجازه دهید که کودک علایق و سرگرمی‌های خود را دنبال کند، با دوستانش بازی کند و در طبیعت وقت بگذراند. همچنین می‌توانید با برنامه‌ریزی‌های انعطاف‌پذیر و با در نظر گرفتن نظر و سلیقه کودک، به او کمک کنید تا ضمن داشتن نظم و انضباط، از اوقات فراغت خود نیز لذت ببرد.
عدم توجه کافی به فرزندشان به دلیل مشغله‌های روزانهیکی از اشتباهات رایج والدین در تربیت فرزندان ، عدم توجه کافی به فرزندشان به دلیل مشغله‌های روزانه است. در دنیای پرمشغله امروز، بسیاری از والدین به طور مداوم درگیر کار، امور منزل، پرداخت قبض‌ها و سایر مسئولیت‌ها هستند و ممکن است ناخواسته، توجه کافی به نیازهای عاطفی و روانی فرزندشان نداشته باشند. این بی‌توجهی می‌تواند پیامدهای منفی بسیاری برای کودک داشته باشد.
کودکان در سنین رشد، نیاز به محبت، توجه و ارتباط عاطفی با والدین خود دارند. کمبود این توجه می‌تواند باعث ایجاد احساس ناامیدی، تنهایی و بی‌ارزشی در آنها شود و در آینده به مشکلات عاطفی، رفتاری و حتی تحصیلی منجر شود.
راه حل:
برای حل این مشکل، سعی کنید هر روز زمانی را به طور اختصاصی به فرزندتان اختصاص دهید. این زمان می‌تواند برای بازی، صحبت، مطالعه یا هر فعالیت دیگری که از آن لذت می‌برید، صرف شود. در این زمان، تمام توجه خود را به فرزندتان معطوف کنید و از فکر کار، تلفن همراه و سایر مشغله‌ها دوری کنید.
همچنین می‌توانید با برنامه‌ریزی دقیق و مدیریت زمان، از اتلاف وقت و بی‌برنامگی جلوگیری کنید و زمان بیشتری را برای بودن با فرزندتان در اختیار داشته باشید. به یاد داشته باشید که هیچ چیز مهم‌تر از عشق، توجه و محبت شما به فرزندتان نیست. با کمی برنامه‌ریزی و تلاش، می‌توانید به کودکتان نشان دهید که چقدر برای شما ارزشمند است و به او کمک کنید تا به فردی سالم، شاد و موفق در آینده تبدیل شود.
واکنش بیش از حد به دروغ: تله‌ای که اعتماد را از بین میبردیکی از اشتباه والدین در تربیت فرزندان نحوه برخورد آنها با دروغگویی کودکان است که، واکنش بیش از حد احساسی و تندی نشان می دهند. در حالی که دروغگویی رفتار قابل قبولی نیست و باید به آن رسیدگی شود، سرزنش، فریاد زدن و تنبیه شدید کودک می‌تواند پیامدهای منفی به مراتب بدتری داشته باشد.
کودکان به دلایل مختلفی ممکن است دروغ بگویند. گاهی اوقات برای جلب توجه، فرار از تنبیه یا محافظت از خود دروغ می‌گویند. واکنش بیش از حد به دروغ، نه تنها به حل مشکل کمک نمی‌کند، بلکه می‌تواند باعث ایجاد اضطراب، ترس و احساس شرم در کودک شود و در آینده به مشکلات رفتاری و عاطفی او منجر شود.
راه حل:
به جای واکنش تند، سعی کنید با آرامش و صبر با کودک صحبت کنید. به او توضیح دهید که چرا دروغ گفتن رفتار اشتباهی است و چه پیامدهایی می‌تواند داشته باشد. همچنین به او کمک کنید تا راه‌های درست برای بیان احساسات و نیازهای خود را یاد بگیرد. به یاد داشته باشید که هدف شما باید اصلاح رفتار کودک و آموزش او باشد، نه تخریب عزت نفس و اعتماد به نفس او.
جمع بندیتربیت فرزند کار آسانی نیست و همه والدین در طول مسیر اشتباهاتی را مرتکب می‌شوند. با این حال، برخی از اشتباهات رایج می‌توانند پیامدهای جدی و ماندگاری بر روی کودکان داشته باشند. در این مقاله به چند نمونه از رفتارهای اشتباه والدین در تربیت فرزندان ، مانند تمرکز بر نکات منفی، تشویق به غر زدن، برنامه‌ریزی بیش از حد، بی‌توجهی به دلیل مشغله‌های روزانه و واکنش بیش از حد به دروغ، اشاره کردیم. به یاد داشته باشید که هیچ پدر و مادری کامل نیست و همه ما در حال یادگیری و پیشرفت هستیم. با شناخت این اشتباهات رایج و تلاش برای اصلاح آنها، می‌توانیم به فرزندانمان کمک کنیم تا به انسان‌هایی شاد، سالم و موفق تبدیل شوند.
سوالات متداول چه نوع رفتاری در کودکان پیش دبستانی طبیعی است؟کودکان در این سنین در حال یادگیری و رشد هستند و ممکن است رفتارهای مختلفی از خود نشان دهند. برخی از رفتارهای رایج در این سنین عبارتند از:
لجبازی بی‌نظمی پرخاشگری دروغ گفتن غر زدن و نق زدن چگونه می‌توان با رفتارهای نامناسب فرزند مقابله کرد؟در این مقاله، راه‌حل‌های مختلفی برای مدیریت رفتارهای نامناسب کودکان پیش دبستانی ارائه شده است. مهم‌ترین نکته این است که با صبر و حوصله با فرزندتان صحبت کنید و به او کمک کنید تا نیاز خود را به طور سالم بیان کند و راه حل‌های مناسبی برای مشکلات پیدا کند.
چه کاری می‌توان انجام داد تا به فرزندان کمک کنیم تا به یک فرد سالم و شاد تبدیل شوند؟بهترین کاری که می‌توانید انجام دهید این است که به فرزندتان عشق، حمایت و تشویق ارائه دهید. همچنین می‌توانید با فراهم کردن فرصت‌های مناسب برای یادگیری، رشد و کاوش، به او کمک کنید تا به یک فرد سالم و شاد تبدیل شود.
کد خبر 747494
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد