ترامپ در حال اثبات ادعای مقامات ایران است
تاریخ انتشار: ۱۵ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۴۷۳۸۷۰
به گزارش سرویس سیاسی جام نیـوز، مسئول پیشین سیاست خارجی اتحادیه اروپا در یادداشتی با تاکید بر اینکه توافق هستهای تنها به آمریکا تعلق ندارد، نوشت: برخی در ایران میگفتند که آمریکا قابل اعتماد نیست، به نظر می آید که ترامپ در حال اثبات نظرات آنها است.
«کاترین اشتون» مسئول سابق سیاست خارجی اتحادیه اروپا در یادداشتی با عنوان اصولگرایان ایران میگویند که آمریکا قابل اعتماد نیست، ترامپ احتمالاً صحت این گفته را اثبات میکند، به اقدامات رئیسجمهور آمریکا علیه توافق هستهای ایران و 1+5 (آمریکا، انگلیس،فرانسه، روسیه، چین بعلاوه آلمان) اشاره کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی در این یادداشت که در پایگاه تحلیلی «پراسپکت» منتشر شده است، نوشت، خیلی قبلتر از اینکه «دونالد ترامپ»، وارد صحنه شود، رهبران ایران نگران بودند که آمریکا ممکن است به توافق هستهای به صورت پایدار متعهد نباشد.
اشتون ادامه داد، تقریباً تمامی نامزدهای جمهوریخواه انتخابات ریاستجمهوری 2016 آمریکا وعده داده بودند که هر توافق هستهای ایران و 1+5 را پاره کنند. با نزدیک شدن انتخابات ریاستجمهوری آمریکا، ایران به لفاظیهای رو به افزایش واشنگتن گوش فرامیداد.
این نماینده سابق اتحادیه اروپا گفت، در نشستهای دوجانبه خود با «محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه ایران و فردی که قبل از وی مسئولیت داشت، گاه و بیگاه درباره این بحث میکردیم که اگر مردم آمریکا رئیسجمهور ضدتوافق هستهای را برگزینند، چه رخ خواهد داد؟
اشتون گفت: « این موضوع همچنین زمانیکه من و «جان کری» وزیر خارجه سابق آمریکا با تیم ایرانی دیدار کردیم نیز مطرح شد».
وی تصریح کرد: «پاسخ ما به نگرانی آنها دو بخشی بود. اول اینکه، یک توافق خوبی که خواستههای مطرح شده را برآورده کند، و به درستی مورد نظارت و راستیآزمایی آژانس بین المللی انرژی اتمی، یک سازمان به شدت مورد احترام، قرار گیرد، نیازی به توضیح ندارد. بسیاری از موضوعات دیگر مربوط به ایران و نه این موضوع نیاز به توجه آمریکا و دیگران دارد».
اشتون درباره مورد دوم گفت: «دوم اینکه، این توافق دو طرفه نیست. پنج کشور دیگر (به جز آمریکا) هستند که بعنوان بخشی از یک تیم فعالیت دارند که حکم شورای امنیت سازمان ملل را دارند و نماینده عالی اتحادیه اروپا (جایگاهی که از سال 2009 تا 2014 داشتم) هدایت تیم را برعهده دارد. مذاکرات حدود 10 سال قبل آغاز شد و با وزرای خارجه فرانسه، آلمان، انگلیس آغاز به کار کرد و اتحادیه اروپا نیز به آن پیوست. اولین مذاکرهکننده ایران، حسن روحانی بود که بعداً رئیسجمهور ایران شد. آمریکا، چین و روسیه بعدا از جانب شورای امنیت به آن پیوستند».
وی در یادداشت خود نوشت: «ما به طور مداوم دریافتیم که تعامل هرکدام از این 6 کشور حائز اهمیت است. تعهد ایران ضروری بود اما کافی نبود. جان کری یک مذاکرهکننده عالی بود اما این توافق تنها به آمریکا تعلق نداشت. در هر جلسه هماهنگی که من ریاست آن را برعهده داشتم، ما درباره تعهدات مذاکرهای خود بحث میکردیم و در صورت لزوم به پایتختهای خود مراجعه میکردیم. بارها آمریکا به شدت تلاش میکرد تا کشورهای دیگر را وادار به پذیرش مؤلفههایی از توافق کند که برای آنها در مقایسه با کشورهای دیگر بیشتر حائز اهمیت بود».
مسئول سابق سیاست خارجی اتحادیه اروپا سپس توضیح داد: «برگزاری مذاکرات در شرایطی که 6 کشور به دنبال اتحاد در خصوص موضوع ایران بودند اما به شدت در خصوص مسائل دیگر با یکدیگر اختلاف داشتند، کار سادهای نبود. بعنوان مثال، وقتی مذاکرات ما به اوج خود رسید، آمریکا و اتحادیه اروپا بر سر اوکراین با روسیه دچار اختلاف شدند. با اینحال ما توانستیم مانع نفوذ و تأثیرگذاری این اختلاف در روند کارمان شویم».
اشتون تأکید کرد: «ما مطمئن شدیم که ایران میداند که نمیتواند بین ما اختلاف ایجاد کند اما در عین حال مطمئن بودیم که آنها میتوانند به پایبندی ما به پیشنهاداتی که ارائه کرده بودیم، تکیه کنند. وقتی در نوامبر 2013 به توافق موقت رسیدیم که این توافق اساس توافق نهایی سال 2015 را بنیان نهااد، آینده قریبالوقوع به نظر روشن میآمد».
در ادامه این یادداشت در خصوص پایبندی آمریکا به برجام نوشته شده است: «در حقیقت، مدل قدرتهای مهم جهان مبنی بر تمرکز بر موضوعاتی را که میتوانند با یکدیگر بر روی آن کار کنند، علیرغم آنکه اختلافات عمیق دیگری در خصوص موضوعات دیگر داشتند، در واقع یک مدل خوب برای رسیدگی به معضلات دیگر به نظر میرسید».
وی سپس در بخش دیگری از یادداشت خود به انتخابات ریاست جمهوری 2016 آمریکا و پیروزی ترامپ اشاره کرد و نوشت: «با نزدیک شدن انتخابات 2016 آمریکا، اغلب ناظران فرض را بر این گذاشته بودند که واقعیت عملی درست چند دقیقه بعد از سوگند رئیسجمهور جدید، حتی اگر یک رئیسجمهور جمهوریخواه باشد، شروع میشود. توافقی که کارساز و نجاتبخش باشد، به سادگی قابل کنار گذاشته شدن نیست».
وی ادامه داد: «سپس رئیسجمهور ترامپ روی کار آمد. علیرغم شواهد روشن بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی مبنی بر پایبندی ایران به توافق، وی (ترامپ) مصمم است که این توافق را تغییر دهد-تهدید کرده است که اگر نتواند به چیزی که میخواهد برسد، از آن خارج میشود. این امر، مشکلات روشنی را به طور کلی برای دیپلماسی و به طور خاص برای دیپلماسی آمریکا به وجود خواهد آورد».
این دیپلمات سابق اتحادیه اروپا درباره پیامدهای اقدامات ضدبرجام ترامپ نوشت: «تمامی اشکال همکاری سختتر شده است. هر کشور یا بازیگر غیردولتی هماکنون قبل از هرگونه تعامل با آمریکا، به دقت فکر میکند و آن را مورد بررسی قرار میدهد».
وی سپس مثالی در اینباره مطرح کرد و گفت: «بعنوان مثال، اروپا و آمریکا همکاری نزدیکی با یکدیگر داشتهاند و همچنان به همکاری در خصوص موضوعاتی از یمن گرفته تا لیبی ادامه میدهند. نقش چین برای ترغیب کره شمالی به منظور داشتن یک جایگاه سازندهتر، مسئلهای است که آمریکا برای آن تلاش میکند. (در حین مذاکرات ایران، دیپلماتهای کره شمالی دیدارهای به بروکسل داشتند تا بیشتر درباره چگونگی اجرای اقدامات بدانند. کره شمالی تنها مورد نیست). راهحل اوکراین مستلزم آمادگی روسیه برای نوعی توافق است».
اشتون سپس با اشاره به این موارد نوشت: «اینها همگی مسائلی است که مستلزم دقت زیاد است و اگر قرار باشد این موضوعات از طریق دیپلماسی رفع شود، نیازمند نوعی مصالحه هستیم. تمامی طرفین میبایست اطمینان حاصل کنند کنه مزیتهایی که فردا به دست میآورند بیش از امتیازاتی است که امروز واگذار میکنند. بدون اطمینان حاصل کردن از دوام طولانی یک توافق، شانس دیپلماسی پایین خواهد بود».
وی سپس بار دیگر به موضوع ایران اشاره کرد و گفت: «نگرانی نهایی درباره خود ایران است. صداهای زیادی درون این کشور است که از حسن روحانی میخواهند که موضع سختتری را اتخاذ کند. آنها میگویند که آمریکا هرگز قابل اعتماد نیست. آنها گمان میکنند که ایران در نهایت تأسیسات خود را برمیچیند و سپس به آنها خیانت میشود. رئیسجمهور ترامپ، نظر و عقیده آنها را تقویت میکند».
اشتون ادامه داد: «گرچه توافق ایران هنوز لغو نشده است اما از نقطه نظر ایران، اثر بسیار وحشتناکی بر مهمترین بخش این توافق گذاشته است و من استدلال میکنم که انگیزه محرک این کشور برای توافق کردن و پایبند ماندن به آن، تقویت اقتصادشان بود. لغو تحریمها به ایران اجازه دسترسی به داراییهایش و توسعه تجارت و سرمایهگذاری را داد اما در عوض، بسیاری از شرکتهایی که احتمالاً گزینه سرمایهگذاری را بررسی میکردند و یا خواستار تجارت با ایران هستند، هماکنون در حال عقبنشینی هستند و این یک خبر بد برای نیروهای میانهرو در تهران است».
وی در پایان اینگونه نتیجهگیری کرد: «و این خبر بدی برای آمریکا است. این مسئله خطر از بین بردن هرگونه شانس گفتوگو با ایران در خصوص موضوعات دیگر را دارد که نگرانی واقعی درباره آنها وجود دارد. بهتر است امیدوار باشیم که کنگره به ترامپ کمک کند که مجدداً تفکر کند».
فارس
منبع: جام نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.jamnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۴۷۳۸۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پیشبینی نتیجه انتخابات آمریکا توسط پیشگوی معروف
فرارو- این مورخ از سال ۱۹۸۴ میلادی نتیجه تمام انتخابات ریاست جمهوری برگزار شده را به درستی پیش بینی کرده است. او اعلام کرده که برای شکست بایدن در مقابل ترامپ در ماه نوامبر "اشتباهات زیادی باید رخ دهد".
به گزارش فرارو به نقل از دیلی میل، این استاد تاریخ در دانشگاه امریکایی در واشنگتن دی سی سیستمی را ابداع کرده که آن را "سیزده کلید" مینامد و کتابی در دهه ۱۹۸۰ میلادی نوشت که این ایده را توضیح میداد. او نظریه خود را با الهام از "ولادیمیر کیلیس" دانشمند روس زلزله شناس مطرح کرده است.
کیلیس پس از وقوع یک زلزله عظیم در ژاپن و زلزلهای دیگر در مرکز کالیفرنیا در سال ۲۰۰۳ که در دوره زمانی پیش بینی شده توسط تیم بین المللی وی رخ داده بودند توجهات زیادی را به خود جلب کرد.
لیچمن میگوید تکنیک اش او را قادر میسازد نتیجه آرای رای دهندگان را صرفا بر اساس عوامل تاریخی و نه با استفاده از نتایج نظرسنجی ها، تاکتیکها یا رویدادهای تبلیغاتی ترجیحی نامزدها پیش بینی کند.
علیرغم نتایج نظرسنجیها که نشان میدهند بایدن در سطح ملی با مشکل مواجه است و در چندین ایالت نوسانی عقبتر از نامزد رقیب اش میباشد لیچمن معتقد است که او کماکان رئیس جمهور باقی خواهد ماند و با چالشی جدی مواجه نخواهد بود. او میگوید: "برای آن که بایدن در انتخابات متحمل شکست شود خیلی مسائل باید اشتباه پیش بروند".
نظرسنجیهایی که نشان میدهند وضعیت ترامپ در سطح ملی و در ایالتهای کلیدی در حال تغییر جدی است لیچمن را تحت تاثیر قرار نمیدهند. او میگوید: "آنان مسحور چیزهای اشتباهی شده اند که همانا نتایج نظرسنجیها است. نخست آن که نتایج نظرسنجیهایی که شش تا هفت ماه پیش از انتخابات پیش بینی کنند از نظر من ارزشی معادل صفر دارند. همواره ممکن است یک رویداد فاجعه آمیز به اندازه کافی خارج از محدوده کلیدها رخ دهد که میتواند بر انتخابات تاثیر بگذارد. در اینجا ما برای اولین بار نه فقط یک رئیس جمهور سابق بلکه یک نامزد اصلی حزب را داریم که محاکمه میشود و چه کسی میداند که اگر او محکوم شناخته شود که احتمال تحقق این سناریو نیز زیاد است چگونه ممکن است همه چیز تغییر کند".
لیچمن میگوید پاندمی کووید – ۱۹ یک رویداد تاریخی بود که او را وادار کرد پیروزی بایدن در انتخابات سال ۲۰۲۰ را پیش بینی کند. او میافزاید: "ترامپ فکر میکرد کارزار انتخاباتی اولویت و اهمیت بیش تری دارد و به طور اساسی با پاندمی کووید مقابله نکرد. همین موضوع باعث باخت اش شد".
با این وجود، برخی از "کلید"ها به نفع ترامپ عمل میکنند. یکی از آن کلیدها وجود نامزد سوم است که ممکن است "رابرت اف کندی جونیور" نقش آفرین اصلی ان در رقابت انتخاباتی باشد. دو کلید دیگر مربوط به اقتصاد هستند. علیرغم آن که برخی از اعداد و آمارهای اقتصادی ممکن است به نفع بایدن باشند، اما او از این نظر هنوز با بهبود رتبه در زمینه محخبوبیت مواجه نبوده است. ناآرامیهای اجتماعی کلید دیگری میباشد که علیه بایدن عمل میکند. بسیاری از دانشجویان معترض ضد اسرائیل بایدن را به دلیل حمایت از اقدامات اسرائیل علیه مردم غزه، "جو نسل کُش" خطاب میکنند. هم جذابیت رئیس جمهور فعلی و هم کاریزمای رقیب نیز به عنوان یک کلید در نظر گرفته میشود و در حالی که بسیاری احساس میکنند هر دو نامزد بسیار پیر هستند به نظر میرسد سن بیشتر بایدن در مقایسه با ترامپ عاملی به ضرر بایدن باشد.
البته لیچمن در سال ۲۰۰۰ میلادی از نظر فنی نتیجه انتخابات امریکا را اشتباه پیش بینی کرد او پیش بینی کرده بود که "ال گور" برنده انتخابات میشود. البته لیچمن خود معتقد است که نتیجه آن انتخابات "به سرقت رفت" و میگوید ال گور رای مردم را کسب کرده بود. او میافزاید: "افراد زیادی هستند که دوست دارند شکست من را ببینند. واقعیت آن است که من یک انسان هستم. در نتیجه، نمیتوان گفت که سیستم پیش بینی من هرگز دچار خطا نمیشود. هیچ چیز در دنیای انسانی کامل و قطعی نیست".
از جمله کلیدها در سیستم پیش بینی لیچمن میتوان به این عوامل اشاره کرد: ماموریت حزب، رقابت، رئیس جمهور مستقر، نامزد سوم، وضعیت اقتصاد در کوتاه مدت، وضعیت اقتصاد در بلند مدت، تغییر سیاست، ناآرامی اجتماعی، رسوایی، شکست نظامی یا شکست در عرصه سیاست خارجی، موفقیت خارجی یا موققیت نظامی، کاریزمای مقام فعلی و کاریزمای رقیب.