Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «شریان»
2024-04-30@08:19:35 GMT

اختلاف شدید روسیه و آمریکا بر سر سوریه

تاریخ انتشار: ۲۹ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۷۱۳۰۷۰

تفاهمی که میان ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه و دونالد ترامپ، رئیس جمهوری ایالات متحده بر سر سرنوشت سوریه به دست آمده بود به نظر می رسد که با مشکلاتی مواجه شده است. مشکلاتی که بعد از جلسات بین المللی دو کشور برای ادامه همکاری ها در این زمینه در سازمان ملل بروز کرده است.

به گزارش شریان نیوز،

به نقل از دیپلماسی ایرانی، تفاهمی که میان ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه و دونالد ترامپ، رئیس جمهوری ایالات متحده بر سر سرنوشت سوریه به دست آمده بود به نظر می رسد که با مشکلاتی مواجه شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مشکلاتی که بعد از جلسات بین المللی دو کشور برای ادامه همکاری ها در این زمینه در سازمان ملل بروز کرده است.

  روسای جمهور امریکا و روسیه در 11 نوامبر بیانیه مشترکی بر سر کاهش تنش در سوریه با وجود تیرگی روابطی که میان واشنگتن و مسکو وجود دارد، منتشر کردند. آنها در این بیانیه تاکید کردند که برای بحران سوریه «راه حل نظامی وجود ندارد» و از «راه حل سیاسی» با شرکت در نشست ژنو که قرار است زیر نظر سازمان ملل برگزار شود، حمایت می کنند.   در حالی که در این بیانیه هیچ اشاره ای به سرنوشت بشار اسد نشد، الآن منابع آگاه دیپلماتیک می گویند که این موضوع به اختلاف اصلی میان آنها تبدیل شده است. این مساله سبب شده است تا ایالات متحده نسبت به موفقیت آمیز بودن این تفاهمنامه دچار تردید شود.     روزنامه واشنگتن پست در این باره نوشت: «اختلافات به قدری سنگین شده است که خیلی سخت می توان باور کرد که بیانیه مشترک دو طرف به خوبی پیش رود.»   این روزنامه اظهار نظر کرد که «پوتین هیچ توجهی به توافق های امضا شده نمی دهد و برای آنها ارزشی قائل نیست.»   روزنامه وال استریت ژورنال نیز در این باره نوشت که «این پوتین بود که به دستاورد مطلوب خود رسید.» این روزنامه در ادامه می افزاید: «شش سال جنگ در سوریه به ما یاد داد که واقعیت های نظامی میدانی آینده صلح در سوریه را تعیین می کند.»   جوزف باحوط، پژوهشگر مرکز صلح بین المللی کارنگی در واشنگتن می گوید: «خیلی زود دو طرف بر سر تفسیر نقاط حساس مربوط به مناطق کاهش تنش در جنوب سوریه که در متن بیانیه مشترک بر آن تاکید شده است، به اختلاف خوردند.»   باحوط می گوید: «امریکایی های می گویند که روس ها تعهد دادند که ایران و متحدانش را از مرزهای سوریه با اسرائیل و اردن دور کنند اما روس ها می گویند که امریکایی ها هیچ چیز نمی فهمند.»   انتظار نمی رفت روسیه در نشست روزهای پنج شنبه و جمعه در شورای امنیت از حق وتوی خود استفاده کند و طرح امریکا برای حمایت از کارشناسان بین المللی برای تحقیق درباره سلاح های شیمیایی در سوریه را وتو کند. این مساله سبب شد تا تنش میان روسیه و امریکا در پرونده سوریه تشدید شود.   نیکی هیلی، سفیر ایالات متحده در سازمان ملل در این باره گفت: «روشن شده است که روسیه در عملیاتی که برای رسیدن به حل سیاسی در سوریه رهبری می کند، قابل اعتماد نیست.»   اظهارات او به روشنی نشان می داد که نسبت به اهمیت بیانیه مشترکی که توسط ترامپ و پوتین بر سر سوریه منتشر شد، تردید دارد.   هیثر نوئرت، سخنگوی وزارت امور خارجه امریکا گفت که «روسیه دوباره حمایت از حکومت اسد را در اولویت خود قرار داده است و برای آن بیش از هر چیزی اهمیت می دهد.»   اظهارات تنش آمیز از سوی امریکایی ها علیه روس ها درباره سوریه در حالی بیان می شود که شکست داعش در سوریه بسیار نزدیک است و برای رسیدن به آینده ای مطمئن بر سر سوریه به یک فضای اطمینان بخش نیاز است.   پنج روز بعد از تاکید پوتین و ترامپ به مذاکرات ژنو که قرار است دور جدید آن در 28 نوامبر برگزار شود، رئیس جمهوری روسیه از روسای جمهور ترکیه و ایران دعوت کرد تا روز چهارشنبه در نشستی در سوچی شرکت کنند تا درباره آینده سوریه تصمیمات سه جانبه ای بگیرند.   اردوغان و روحانی شرکای پوتین در عملیات پیشبرد طرح کاهش تنش آستانه درباره سوریه هستند که در آن امریکایی ها صرفا در حد ناظر حضور دارند.   جوزف باحوط در این باره می گوید: «روس ها همه کار می کنند تا عملیات ژنو خالی از هر معنایی شود و جای آن را عملیاتی بگیرد که خود تماما بر آن تسلط دارند.»   وی در ادامه می افزاید: «در واکنش به این رفتار، امریکایی ها عربستانی ها را ترغیب کرده اند تا نشستی را برای مخالفان سوری در ریاض میزبانی کنند.» این نشست قرار است از روز چهارشنبه تا جمعه برگزار شود.   هیثر نوئرت در پاسخ به این سوال که آیا ایالات متحده همچنان روسیه را شریک خود در عملیات سیاسی ژنو می داند، گفت: «نمی دانم.»   وی سپس گفت: «نکات اختلافی بسیاری درباره سوریه وجود دارد که نتوانسته ایم بر سر آنها با روس ها به توافق برسیم. و البته نکاتی هم هست که با یکدیگر بر سر آنها توافق داریم.   مثل آتش بسی که در تابستان گذشته در جنوب غرب سوریه اعمال شد که این تمایل وجود دارد مناطق آتش بس به مناطق دیگر گسترش یابد.»   اختلافات واشنگتن با مسکو بر سر سوریه در حالی است که امریکایی ها گزینه جایگزین چندانی در مقابل روس ها ندارند.   دیپلمات های غربی و اداره های ارشد امریکایی در جلسات ویژه خود اعتراف می کنند که اسد و پوتین با حمایت ایران توانستند عملا دو سال پیش جنگ را ببرند و امروز صرفا تلاش می کنند تا دستاوردهای پیروزی خود را تقویت کنند.   یکی از مسئولان وزارت امور خارجه امریکا می گوید: «ما به روشنی گفته ایم که حاضر نیستیم با حکومت اسد کار کنیم، و قطعا با ایرانی ها نیز کار نمی کنیم برای همین دنبال وسیله ای برای کار با روس ها تا حد ممکن هستیم.»   منبع: دانا دسته بندیآخرین عناوین

منبع: شریان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shariyan.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شریان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۷۱۳۰۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تغییر مجدد معادلات جنگ اوکراین

آفتاب‌‌نیوز :

خبر هفته گذشته بدون شک در کیف با شادی و در کرملین با اندوه مورد استقبال قرار گرفت. کنگره ایالات متحده سرانجام طلسم شش ماهه خود را شکست و بسته جدید کمک نظامی به اوکراین (و همچنین برای اسرائیل و تایوان) را تصویب کرد؛ و این پیشرفت تنها چند روز پس از آن اتفاق افتاد که رهبران اتحادیه اروپا نیز متعهد شدند که علاوه بر بسته‌های کمکی بزرگی که اخیراً تأیید کردند، حمایت بیشتری ارائه کنند. این که این حمایت چگونه باشد هنوز مشخص نیست، اما آلمان پیشتر متعهد به ارسال یک سیستم دفاع هوایی پاتریوت دیگر شده است - یکی از فناوری‌های کلیدی که مانع از مزیت قاطع روسیه می‌شود- و سایر کشور‌های عضو اتحادیه اروپا را برای کمک به تقویت دفاع هوایی اوکراین تحت فشار قرار داده است.

به نوشته پراجکت‌سیندیکیت، چنین حمایتی به شدت مورد نیاز است. اوکراین چند ماه سخت را تحمل کرده است. پس از آنکه حمله متقابل آن در سال گذشته تقریباً هیچ نتیجه‌ای نداشت، شکست آمریکا در توافق بر سر بسته کمکی، ضربه شدیدی به روحیه اوکراینی‌ها وارد کرد.

با بدتر شدن اوضاع برای اوکراین، کرملین توانست ادعای پیروزی تبلیغاتی کند. اگرچه بسیاری از روس‌ها خواهان پایان دادن به جنگ هستند، رئیس جمهور ولادیمیر پوتین توانست به آن‌ها اطمینان دهد که اراده غرب در حال فروپاشی است. نه تنها کارخانجات مهمات روسیه در حال تولید انبوه هستند، بلکه دونالد ترامپ شانس خوبی برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و بازگشت به کاخ سفید در اوایل سال آینده دارد. به نظر می‌رسید که پیروزی روسیه در دسترس باشد.

جنگ اوکراین.

اما نباید فراموش کنیم که پوتین از زمان آغاز جنگ خود در فوریه ۲۰۲۲، مجبور شد تا حد قابل توجهی از اهداف خود عقب نشینی کند. او در ابتدا گفت که دولت ولادیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین ظرف چند روز حذف خواهد شد و تمام قلمرو موسوم به اوکراین، به روسیه بازگردانده خواهد شد. قرار بود ارتش روسیه وارد کیف شود و در آنجا به عنوان نیروی آزادیبخش از آن‌ها استقبال شود.

این یک اشتباه استراتژیک بود که در تاریخ نمونه‌های کمی دارد. حمله روسیه کمی بعد متوقف شد و نیرو‌های روسی مجبور به عقب نشینی کامل از مناطق کلیدی مانند اطراف کیف شدند. در ماه‌های بعد، آن‌ها از خرسون و منطقه خارکف نیز بیرون رانده شدند.

عزم راسخ اوکراین تنها چیزی نبود که کرملین دست کم گرفت. آن‌ها ظاهراً همچنین نتوانستند پیش بینی کنند که ائتلاف گسترده‌ای از کشور‌های غربی با کمک‌های مالی و نظامی جامع پاسخ می‌دهند. تا سال ۲۰۲۳، نیرو‌های روسی در موضع دفاعی قرار گرفتند و انتظارات فزاینده‌ای وجود داشت که اوکراینی‌ها - مجهز به تجهیزات غربی - مهاجمان را به طور کامل دفع کنند.

وقتی این اتفاق نیفتاد، درگیری به یک جنگ فرسایشی تبدیل شد. با کاهش اراده غرب، پوتین اعتماد به نفس بیشتری پیدا کرد و به این نتیجه رسید که زمان به نفع اوست. در حالی که او بدون شک برای عملیات تهاجمی جدید آماده شده است، من گمان می‌کنم که او بیشتر از اینکه روی نیرو‌های خود حساب کند، روی کمک ترامپ حساب کرده است.

اما اکنون محاسبات بار دیگر تغییر کرده است. جمهوری‌خواهان کنگره، همراه با دموکرات‌ها، با سرپیچی از انزواطلب‌های ترامپیست و مماشات کنندگان با پوتین، حمایتی را تأیید کردند که اوکراینی‌ها به شدت منتظر آن بودند. اگرچه مدتی طول می‌کشد تا محموله‌های جدید مهمات و تجهیزات به خطوط مقدم برسند - جایی که نیرو‌های روسی در حال پیشروی تدریجی بوده‌اند- تأثیر سیاسی و روانی فوری آن قابل توجه است. شانس اوکراین برای حفظ خطوط خود و بقا پس از حمله جدید روسیه در سال جاری به طرز چشمگیری بهبود یافته است.

ناگهان، دیگر چندان مشخص نیست که زمان با پوتین است یا خیر. اگر این جنگ تاکنون چیزی به ما آموخته باشد، این است که دفاع آسانتر از حمله است. در میان مدت تا بلندمدت، تولید گلوله‌های توپخانه در اروپا و ایالات متحده به احتمال زیاد به تولیدات روسیه خواهد رسید، اگر نگوییم از آن پیشی می‌گیرد. علاوه بر این، توسعه مداوم قابلیت‌های حمله دوربرد اوکراین نتایج قابل توجهی را به همراه خواهد داشت؛ و بسیج اخیر پرسنل توسط اوکراین برخی از نیرو‌های رزمی خط مقدم و نیرو‌های ذخیره آن را دوباره احیا خواهد کرد. به طور خلاصه، امید پوتین برای رژه پیروزی در سال جاری از بین خواهد رفت. تلاش جنگی او سیر نزولی خود را از سر خواهد گرفت.

اما یک امید باقی خواهد ماند. کرملین ناامیدانه منتظر نجات دهنده خود از مار-آ-لاگو خواهد بود - که یکی از جمهوری‌خواهان او را «عیسی نارنجی» نامیده است. اینکه آیا بازگشت ترامپ به دفتر بیضی شکل، واقعاً به مصیبت‌هایی که پوتین برای خود ایجاد کرد پایان می‌دهد یا نه، داستان دیگری است. در حال حاضر، روسیه بار دیگر به سمت شکست در اوکراین پیش می‌رود.

منبع: اکوایران

دیگر خبرها

  • تغییر مجدد معادلات جنگ اوکراین
  • دوگین: اوکراین نباید وجود داشته باشد!
  • «دوگین»: اوکراین نباید وجود داشته باشد
  • کمک‌ های جدید آمریکا چه معنایی برای اوکراین و پوتین دارد؟
  • کمک‌های جدید واشنگتن چه معنایی برای کی‌یف و پوتین دارد؟
  • آمریکا: پوتین دستور مرگ الکسی ناوالنی را صادر نکرده
  • اعتراف آمریکا به دست نداشتن پوتین در مرگ ناوالنی
  • وال استریت ژورنال: سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا پوتین را در مرگ ناوالنی دخیل ندانستند
  • مقابله با آمریکا؛ هدف مشترک تهران - مسکو
  • آمریکا هیچ مدرکی دال بر دخالت مسکو در مرگ ناوالنی پیدا نکرد