Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «بازار نیوز»
2024-05-07@22:54:08 GMT

۱۲پیش‌بینی اقتصادی اکونومیست از سال ۲۰۱۸

تاریخ انتشار: ۳۰ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۷۲۴۰۹۶

۱۲پیش‌بینی اقتصادی اکونومیست از سال ۲۰۱۸

سال ۲۰۱۷ زمینه‌ساز تحولات بسیاری بود که در یک سال آینده جهان شاهد آنها خواهد بود.  بازار نیوز - به این بهانه و در آستانه سال نو میلادی، نشریه «اکونومیست» ویژه‌نامه سالانه خود تحت عنوان «جهان در سال ۲۰۱۸» را منتشر و در آن ۱۲ پیش‌بینی را برای سال میلادی پیش‌رو ارائه کرده است. اکونومیست در توصیف سال ۲۰۱۸ از عبارت «اعصاب خردکن» استفاده و اعلام کرده است: سال آینده، سال تلاش مردم دنیا برای گریز از تنش‌های سیاسی و آشفتگی‌های تکنولوژیک خواهد بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

البته اکونومیست برای سال ۲۰۱۸ نوید رشد اقتصادی قابل‌قبولی را نیز داده است. به نوشته این نشریه، چالش‌ هسته‌ای کره‌شمالی، گفت‌وگوهای «برگزیت»، اصلاحات اقتصادی چین، انتخابات میان‌دوره‌ای آمریکا و انتخابات ریاست‌جمهوری در برزیل و مکزیک، سال ۲۰۱۸ را به سالی حیاتی تبدیل کرده است. این نشریه پیش‌بینی کرده در سال آینده میلادی شاهد نبردهای جذاب برای اثرگذاری و ایده‌ها باشیم. در کل تحولات سال ۲۰۱۸ در قالب ۱۲ رویداد دسته‌بندی شده است. در کنار رویدادهای سیاسی مورد اشاره، المپیک زمستانی کره‌جنوبی و جام‌جهانی فوتبال روسیه نیز از دیگر روندهای کلیدی سال ۲۰۱۸ هستند. اما جالب‌ترین بخش این گزارش، پیش‌بینی خداحافظی با برخی رهبران جهان در این سال است.
12 پیش‌بینی از 2018

نشریه انگلیسی «اکونومیست» جدیدترین ویژه‌نامه سالانه خود را تحت عنوان «جهان در سال ۲۰۱۸» منتشر کرد. به گزارش این نهاد سال ۲۰۱۸، سالی «اعصاب خردکن» خواهد بود. در سال آینده تلاش مردم دنیا در راستای گریز از تنش‌های سیاسی و آشفتگی‌های تکنولوژی است. البته در سال ۲۰۱۸ می‌توان نیم نگاهی به رشد اقتصادی قابل قبول و رویدادهای جهانی شامل المپیک زمستانی و جام‌جهانی فوتبال داشت.

در این رابطه دنیل فرانکلین، ویراستار «جهان در ۲۰۱۸»، می‌گوید: «سال آینده در بسیاری از جنبه‌ها همچون چالش‌ هسته‌ای کره‌شمالی، گفت‌وگوهای «برگزیت»، اصلاحات اقتصادی چین، انتخابات میان‌دوره‌ای آمریکا و انتخابات ریاست‌جمهوری در برزیل و مکزیک، حیاتی خواهد بود. در این سال شاهد نبردهای جذاب برای اثرگذاری، ایده‌ها و رهبری خواهیم بود.» در جدیدترین گزارش سالانه «اکونومیست»، ۱۲ روند مهم جهانی برای سال ۲۰۱۸ پیش‌بینی شده است که در ادامه این گزارش به‌طور اجمالی توضیح داده خواهند شد.

۱- ترامپیسم و مکرونیسم: در سال ۲۰۱۸ شاهد دو نوع جهان‌بینی متفاوت خواهیم بود که در رقابت با یکدیگر قرار دارند. دونالد ترامپ با اولویت قرار دادن آمریکا، شعار «نخست آمریکا»‌ را در دستور کار خود قرار داده است. امانوئل مکرون اما نوعی از قراردادهای اجتماعی را که منطبق با جهانی‌شدن هستند، قول داده است، قراردادهایی که در کنار افزایش رقابت و کارآفرینی از کارگرهایی که شغل‌های خود را از دست داده‌اند، حمایت خواهد کرد. به گزارش «اکونومیست»، ماکرون نمونه امروزی شده تدی روزولت است؛ رئیس‌جمهوری اسبق آمریکا که بیشترین سهم را در «عصر ترقی» داشت.

۲- انتخابات تعیین‌کننده؛ برزیل، مکزیک، ایتالیا و میان‌دوره‌ای آمریکا: هر ۱۲ سال یک بار، دو انتخابات مهم و تعیین‌کننده آمریکای لاتین، برزیل و مکزیک، همزمان می‌شوند. در بزرگ‌ترین سال انتخاباتی منطقه آمریکای‌ لاتین، در این دو کشور و سایر کشورهای منطقه، رای‌دهندگان نوسازی سیاسی و پایان فساد را طلب خواهند کرد. از طرفی یک انتخابات آشفته در ایتالیا، بهبود اقتصادی این کشور را با چالش روبه‌رو خواهد ساخت. در آمریکا، دموکرات‌ها می‌توانند در رقابتی نزدیک برای تصاحب کرسی‌های «مجلس نمایندگان» پیروز شوند و راه را برای به دادگاه کشاندن ترامپ فراهم سازند.

۳-سور و سات سیاسی و اقتصادی المپیک زمستانی کره‌جنوبی و جام جهانی فوتبال در روسیه: این دو رقابت بسیار مهم، توجه جامعه جهانی را به خود جلب خواهد کرد. کره‌جنوبی المپیک زمستانی را در سایه برنامه‌های هسته‌ای کره‌شمالی برگزار خواهد کرد. روسیه نیز در برهه حساسی از روابط این کشور با غرب و اندکی پس از برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری که نتیجه آن پیروزی ولادیمیر پوتین است، رقابت‌های جام‌جهانی فیفا را برگزاری می‌کند. در هر دوی این رویدادها، شاهد تقابل ورزش با سیاست خواهیم بود.

۴- خداحافظی با رهبران فرسوده ژاپن، کوبا و عربستان سعودی: امپراتور ژاپن، آکیهیتو، رئیس‌جمهور کوبا رائول کاسترو و پادشاه عربستان، شاه سلمان رهبرانی هستند که در سال جدید آماده می‌شوند تا از سمت خود کناره‌گیری کنند. در این رابطه تعدادی زیادی از رهبران جهان که مدت‌ها است بر مسند قدرت تکیه زده‌اند (همچون نیکولاس مادورو در ونزوئلا) سعی خواهند کرد همچنان موضع خود را حفظ کنند.

- رشد اقتصادی متوازن‌شده جهان: ۱۰ سال پس از بحران مالی ۲۰۰۸، یک حس خوشایند فراگیر در اقتصاد جهان شروع خواهد شد. گرچه برای بسیاری سال ۲۰۱۸ می‌تواند به معنای آغاز بهبود واقعی اقتصاد باشد، اما در واقعیت ممکن است روند بهبود به انتهای خود رسیده باشد: به عقیده کارشناسان، اقتصاد جهان تمایل دارد هر ۸ تا ۱۰ سال، وارد رکودی عمیق شود. آخرین رکود مربوط به سال ۲۰۰۸ است. پرسشی که مطرح می‌شود این است که دلیل اصلی رکود بعدی چیست؟ اتخاذ سیاست‌های انقباضی شدید و سریع توسط بانک‌های مرکزی.

۶. زمانی حساس برای سیاست جهان؛ برگزیت، نفتا و کره‌شمالی: گفت‌وگوهای پر استرس «برگزیت» در پاییز ۲۰۱۸ – زمانیکه توافق نهایی جدایی بریتانیا از اتحادیه اروپا باید صورت گرفته باشد – به اوج خواهد رسید، چراکه پارلمان‌ها باید در زمان مقرر یعنی مارس ۲۰۱۹ آن را به تصویب برسانند. بنابراین احتمال دست نیافتن به توافق برگزیت بالا است.

در سال ۲۰۱۸ مشخص خواهد شد که آیا توافق تجارت آزاد «نفتا» از فشارهای حمایت‌گرایانه دونالد ترامپ نجات پیدا خواهد کرد یا خیر. مهم‌تر از همه، در سال آینده رئیس‌جمهوری ترامپ باید درخصوص برنامه‌های هسته‌ای کره‌شمالی تصمیم بگیرد.

۷. سال کلمات مخفف: در سال آینده قوانین جدید اتحادیه اروپا در مورد داده‌ها (GDPR) و تامین مالی (MiFID۲, PSD) اجرایی خواهد شد. کنفرانس تغییرات آب‌وهوایی در لهستان (COP۲۴) نیز در راستای فرآیند توافق پاریس برگزار می‌شود. بوتان قصد دارد برنامه «خوشبختی عظیم ملی (GNH)» را برای کسب‌وکارهای خود اجرایی کند. پیشرفت‌های تکنولوژی مهم همچون نسل جدیدی از تکولوژی‌های تلفن همراه (۵G) با شروع المپیک زمستانی رونمایی خواهند شد. هوش مصنوعی (AI) نیز در مناطق بیشتری به‌کار گرفته خواهد شد.

۸. روند معکوس تکنولوژی: سیاستمداران با وضع جریمه‌ها، مقررات و تفسیر سختگیرانه‌تر از قوانین رقابتی (سیاستی که معادل امروزی دوران آنتی‌تراست آمریکا است) غول‌های تکنولوژی همچون فیسبوک، گوگل و آمازون را به تکاپو خواهند انداخت. همچنین فشارهای بیشتری برای شفافیت منبع و درستی محتوای آنلاین به‌وجود خواهد آمد. شرکت‌هایی که به‌دنبال تملک دارایی هستند نیز تحت‌نظر بیشتر سازمان‌های آنتی‌تراست قرار خواهند گرفت.

۹. کشورهای آسیایی در صدر لیگ‌ها: در سال ۲۰۱۸ قهرمانی برای کشورهای آسیایی است، نه در فوتبال بلکه در بسیاری از زمینه‌های دیگر. بر این اساس پیش‌بینی شده است رشد اقتصادی بوتان در جهان سرآمد باشد؛ چین جایگاه ایتالیا را از لحاظ تعداد میراث‌های جهانی به ثبت رسیده در یونسکو بگیرد و هند برنامه بلندترین مجسمه جهان خود را تکمیل کند.

۱۰. نشانه‌هایی از زمان؛ از اوج زاد و ولد تا ماجراجویی در فضا و دریا: در سال ۲۰۱۸، تعداد نوزادان متولد شده در سراسر جهان کاهشی چشمگیر خواهد داشت (مفهوم peak baby)؛ تعداد سفینه‌هایی خصوصی برای فرستادن توریست به ماه افزایش خواهد یافت، ترجیحات مصرف‌کنندگان به خودروهای بزرگ اسپرت فروش انواع دیگر خودروهای جدید را قبضه خواهد کرد و از بزرگ‌ترین کشتی جهان «Prelude FLNG» رونمایی خواهد شد.

۱۱. دوره جدید پزشکی: مورخان علم پزشکی معتقدند سال ۲۰۱۸ پیشرفت‌های پزشکی – همچون درمان بر اساس DNA – محقق خواهند شد. برجسته‌ترین اتفاق سال ۲۰۱۸، تایید اولین دستکاری دارویی RNA که یک کلاس جدید از داروها را معرفی می‌کند خواهد بود. درمان‌های ژنی و تغییرات ژنی از دیگر پیشرفت‌های پزشکی در سال‌های ۲۰۱۸ است.

۱۲. کلمه سال: فیلم «مری پاپینز باز‌می‌گردد» با بازی امیلی بلانت، همزمان با صدمین سالروز تحقق حقوق زنان در بریتانیا اکران خواهد شد. خانم بنکس، حامی حقوق زنان در این فیلم، مطمئن است فرآیندهای سیاسی که توسط زنان از سال ۱۹۶۴ ایجاد شده در این فیلم نشان داده خواهد شد.

دنیای اقتصاد
برچسب ها: اکونومیست ، سال 2018 ، اقتصاد

منبع: بازار نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت bazarnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بازار نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۷۲۴۰۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دیدار «شی» با میراث‌دار «دوگل»

به نظر می‌رسد شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین در اولین سفر خود به اروپا پس از پنج سال، قصد استفاده از فرصت‌ها را برای سست کردن پیوند‌های این قاره با ایالات متحده و ایجاد جهانی آزاد از سلطه آمریکا دارد. رهبر چین سه کشور فرانسه، صربستان و مجارستان را برای سفر انتخاب کرده است که هرکدام، کم و بیش، به نظم پساجنگ آمریکا در جهان با بدگمانی می‌نگرند و چین را به‌عنوان وزنه تعادل ضروری می‌بینند و مشتاق تقویت روابط اقتصادی هستند.

به گزارش دنیای اقتصاد؛ «راجر کوهن» و «کریس باکلی» در گزارش ۵مه در نیویورک‌تایمز نوشتند، در زمان تنش با بسیاری از کشور‌های اروپایی -بر سر استقبال «بدون محدودیت» چین از روسیه به‌رغم جنگ در اوکراین - شی که روز یکشنبه وارد فرانسه شد، می‌خواهد نفوذ فزاینده چین را در این قاره نشان دهد و نزدیکی عمل‌گرایانه را دنبال کند.

رئیس‌جمهور چین در اولین سفر خود به اروپا پس‌از پنج سال، قصد استفاده از فرصت‌ها برای سست کردن پیوند‌های این قاره با ایالات متحده و ایجاد جهانی آزاد از سلطه آمریکا را دارد / رویترز

برای اروپا، این دیدار اقدام متعادل‌کننده ظریف بین چین و ایالات متحده را به محک آزمون خواهد گذاشت و بدون شک در واشنگتن به‌عنوان «تلاشی نه چندان ظریف» از سوی شی برای ایجاد تفرقه در متحدان غربی تلقی خواهد شد. رئیس جمهور چین زمان ورود خود را به دومین ایستگاه توقفش – صربستان- همزمان با بیست و پنجمین سالگرد بمباران مرگبار ناتو علیه سفارت چین در بلگراد در جریان جنگ کوزوو تعیین کرده است.

آن حمله اشتباه در ۷مه۱۹۹۹ که کاخ سفید به خاطر آن عذرخواهی کرد، باعث شد سه خبرنگار چینی کشته و اعتراضات خشمگینی را در اطراف سفارت ایالات متحده در پکن برانگیخت. «یانکا اورتل» مدیر برنامه آسیا در شورای روابط خارجی اروپا در برلین گفت:

«برای شی، حضور در بلگراد راهی بسیار اقتصادی است تا دریابد آیا ایالات متحده واقعا درباره قوانین بین‌المللی جدی است یا خیر و از نقش ناتو به‌عنوان یک مشکل برای سایر کشور‌ها سخن بگوید.»

دولت چین به بزرگداشت بمباران بلگراد ادامه داده و از آن به‌عنوان فرصتی برای محکوم کردن آنچه که ریاکاری و قلدری غرب می‌داند، استفاده کرده است. «تو شین کوان»، رئیس یک موسسه بازرگانی در دانشگاه تجارت بین‌الملل و اقتصاد در پکن می‌گوید: «ایالات متحده همیشه خود را رهبر یا هژمون جهان می‌داند؛ بنابراین چین رقیب یا دشمنی است که هژمونی خود را به چالش می‌کشد.

اتحادیه اروپا طرز فکر هژمونیک ندارد.» دکترین رسمی ۲۷عضو اتحادیه اروپا، چین را به‌عنوان «شریکی برای همکاری، رقیب اقتصادی و حریفی سیستمی» تعریف می‌کند. اگر این یک عبارت دهان پر کن -و شاید متناقض– به نظر رسد، به این دلیل است که این قاره بین چگونگی ایجاد تعادل بین فرصت‌های اقتصادی با چین و خطر امنیت ملی، خطر امنیت سایبری و ریسک اقتصادی برای صنایع مختلف دچار مشکل شده است.

در ماه مارس، وزیر امور خارجه چین، وانگ‌یی به خبرنگاران گفت که فرمول اروپا قابل اجرا نیست. او گفت: «مثل این است که به سمت یک گذرگاه رانندگی کنید و همزمان چراغ‌های راهنمایی و رانندگی قرمز، زرد و سبز روشن باشد. چگونه می‌توان رانندگی کرد؟»

اولین و مهم‌ترین توقف شی در فرانسه خواهد بود که رئیس‌جمهور آن، امانوئل مکرون، اغلب به نکته‌ای گلیستی اشاره می‌کند که اروپا «هیچ‌وقت نباید دست‌نشانده ایالات متحده باشد.» رهبر فرانسه اصرار دارد که بقای اتحادیه اروپا به «خودمختاری استراتژیک» و توسعه انعطاف‌پذیری نظامی برای تبدیل شدن به «قدرت اروپا» بستگی دارد.

«فیلیپ لو کور» کارشناس برجسته فرانسوی در زمینه روابط با چین گفت: «مکرون در تلاش است تا راه سومی را در هرج و مرج کنونی جهانی به ارمغان بیاورد.

او در تلاش است تا خط باریکی را بین دو ابرقدرت اصلی طی کند.» درست بیش از یک سال پیش، مکرون در سفری به چین که با اعلامیه چین و فرانسه مبنی بر «مشارکت استراتژیک جهانی» به پایان رسید، بسیار خوشوقت شد. رهبر فرانسه واژگان چینی جهان «چند قطبی» رها از «بلوک» و «ذهنیت جنگ سرد» را تکرار کرد.

اکنون، در انتظار سفر شی، چین از فرانسه به‌عنوان یک قدرت بزرگ تمجید کرده و به قول «لو شای»، سفیر چین در فرانسه در People۳۹;s Daily، ابراز امیدواری کرده است که روابط آن‌ها «همیشه در خط مقدم روابط چین با کشور‌های غربی باشد.»

دیگر خبرها

  • هاآرتص: تل‌آویو نگران همه گیر شدن تحریم علیه اسرائیل است
  • تعطیلی پنجشنبه‌ها مراودات اقتصادی را به سه روز کاهش می‌دهد
  • قیمت‌های جهانی مواد غذایی به کدام سو می‌رود؟
  • دیدار «شی» با میراث‌دار «دوگل»
  • پیش‌بینی جالب درباره قیمت طلا در هفته آینده
  • چشم‌انداز صندوق بین‌المللی پول از اقتصاد ایران و جهان
  • بانک جهانی خواستار حمایت از بخش خصوصی در افغانستان شد
  • سهم اقتصاد روسیه از اقتصاد جهانی به پایین‌ترین سطح می رسد
  • بازارهای نوظهور جهان با سریع‌ترین رشد در دوره ۲۰۲۴ تا ۲۰۲۹
  • بریتانیا بر لبه پرتگاه اقتصادی