کاوه مدنی: ناچار به فشار بیشتر بر بخش آب هستیم
تاریخ انتشار: ۶ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۸۲۵۸۵۵
شهر > محیط زیست ایران - همشهری آنلاین:
کاوه مدنی گفت: حدود ۳۰ درصد جمعیت شاغل کشور در بخش کشاورزی فعال هستند و بنابر این برای توسعه اشتغال و اقتصاد باز هم ناچار به فشار بر بخش آب هستیم.
به گزارش مهر، کاوه مدنی معاون آموزش و پژوهش سازمان حفاظت محیط زیست در سومین روز نشست توسعه همکاری‌های محیط زیستی ایران و اتحادیه اروپا با بیان این که سخن گفتن درباره آب بسیار سخت است، گفت: ایران با چالش‌های بزرگ محیط زیستی مواجه است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی با یادآوری این موضوع که موضوع آب در ایران غیرقابل پیش‌بینی است، اظهار کرد: در واقع می‌توان از تجارب سایر کشورهای خشک دنیا همچون آمریکا بهره گرفت اما آنچه شرایط ایران را پیچیده‌تر می‌کند، عدم آمادگی ایران برای اجرای برنامه‌های مختلف در این حوزه است. این آمادگی‌ها شامل آمادگی‌های مالی، همکاری‌های بین بخشی و حتی همکاری‌های منطقه‌ای و بین‌المللی است.
معاون سازمان حفاظت محیط زیست، بخش‌های مختلف همچون اقتصاد و کشاورزی را از جمله حوزه‌های موثر در بخش آب دانست و افزود: حوزه کشاورزی یکی از اصلی‌ترین مصرف‌کنندگان آب در ایران است اما پرسش این است آیا با توجه به موضوع امنیت غذایی و فشار بر ایران در این حوزه، می‌توان کشاورزی را تعطیل کرد.
مدنی خاطرنشان کرد: اگرچه بخش کشاورزی در حدود ۹۰ درصد آب را مصرف می‌کند اما در کالیفرنیا نیز ۸۰ درصد آب در بخش کشاورزی مصرف می‌شود پس آنچه چالش پیش روی ایران است عدم جمعیت شاغل در بخش کشاورزی با مصرف آب در این بخش است.
معاون سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به این موضوع که حدود ۳۰ درصد جمعیت شاغل کشور در بخش کشاورزی فعال هستند و بنابر این برای توسعه اشتغال و اقتصاد باز هم ناچار به فشار بر بخش آب هستیم، گفت: بیشتر مشکل بخش آب، بیرون از این بخش است و البته نباید از مباحث مختلف مرتبط با آب غفلت کرد.
وی ضمن تاکید بر دانش فنی و تخصصی ایران و نوآوری‌های صورت گرفته در بخش تکنولوژی همچون سنجشگرهای هوشمند، تصریح کرد: مشکل آب در ایران بیشتر با مباحث اجتماعی، اقتصادی و سیاسی مرتبط است و مربوط به مباحث فنی نیست.
این مقام مسئول خاطرنشان کرد: ما در سدسازی‌ها و انتقال آب تاکنون زیاده‌روی کردیم و بر روی مسائلی همچون مدیریت پساب‌ها هم اقدام‌های کمی صورت گرفته است و همه این‌ها در حالی است که ایران از سیستم‌های سنتی بسیار خوبی برای مدیریت منابع آبی برخوردار بوده است.
مدنی گفت: وقتی می‌خواهیم در مورد آب صحبت کنیم نباید از سایر حوزه‌های مرتبط غافل شویم.
نشست شش روزه توسعه همکاری‌های محیط زیستی ایران و اتحادیه اروپا با موضوعات آلودگی هوا، آب و محیط زیست دریایی و اقتصاد چرخشی با محوریت پسماند از صبح روز سه‌شنبه ۳۰ آبان ماه در محل برج میلاد تهران آغاز به کار کرد و تا امروز ۵ آذر ادامه دارد. در همین زمینه: کتاب تازه | بحران آب در ایران به فکر آب باشید آب بسته‌بندی تا پایان امسال گران نمی‌شود ادامه بحران آب منجر به بحران مهاجرت می‌شود قرار گرفتن ۳۷ میلیون ایرانی در معرض تنش آبی رویکردهای نو به حکمرانی آب احتمال بروز بحران آب در ۱۹ شهر فارس آب را دریاب!
منبع: همشهری آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۸۲۵۸۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دویچه‌وله: تحریم‌ها ناکارآمد است اما غرب ناچار است تحریم کند!
شبکه رسانه‌ای دولت آلمان می‌گوید: تحریم‌ها علیه ایران و روسیه کارآمد نیستند اما غرب مجبور است تحریم کند.
به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: دویچه‌وله در تحلیلی که به ارزیابی تحریم‌های غرب اختصاص داشت، نوشت: ایران ۴۰ سال است که با تحریم‌های غرب زندگی می‌کند اما هرگز سرعت تحریم شدنش به اندازه روسیه نبوده است. ایران می‌داند، چین می‌داند و ظاهراً دولت آمریکا هم می‌داند مبنی بر اینکه با وجود تحریم‌های موجود علیه صنعت نفت جمهوری اسلامی، نفت ایران با حجم بی‌سابقه به چین ارسال می‌شود. خاویر بلاس، ستون‌نویسی که مباحث مرتبط با انرژی و کالاها را برای بلومبرگ پوشش می‌دهد، اخیراً توضیح داد که چگونه نفت ایران به چین می‌رسد. اگر دولت چین را باور دارید، این کشور هیچ نفتی از ایران وارد نمی‌کند؛ صفر. حتی یک بشکه. در عوض، مقدار زیادی نفت خام از مالزی وارد می‌کند. به حدی که طبق داده‌های رسمی گمرک چین، این کشور به نوعی بیش از دو برابر بیشتر از تولید واقعی مالزی از آن کشور نفت می‌خرد. با تغییر نام نفت ایران، مالزی در سال گذشته پس از عربستان، روسیه و عراق به چهارمین تامین‌کننده بزرگ نفت خارجی چین تبدیل شد. سال‌هاست که ایران از امارات به عنوان مرکز دور زدن تحریم‌ها استفاده کرده است. دبی، یکی از هفت امارت امارات، دروازه ورود کالاهای ممنوعه غیر از نفت به ایران است. تهران مدت‌هاست که زنجیره‌های تامین خود را تغییر داده تا تقریبا همه چیزهایی که توسط آمریکا یا اتحادیه اروپا تحریم شده، به دست آید.
پس از تحریم‌های غرب، روسیه مجبور شد مسیرهای تجاری مشابهی ایجاد کند تا از تامین پایدار کالاهای حیاتی برای اقتصاد خود اطمینان حاصل کند. جمهوری‌های شوروی سابق در آسیای مرکزی برای دور زدن تحریم‌ها ایده‌آل بوده‌اند، زیرا کشورهایی مانند قزاقستان یا قرقیزستان بخشی از اتحادیه گمرکی با مسکو هستند. علاوه‌بر این، فواصل بسیار زیاد، کنترل تحریم‌ها را عملاً غیرممکن می‌کند؛ قزاقستان به تنهائی بیش از ۷۵۰۰ کیلومتر با روسیه مرز مشترک دارد.
به‌عنوان مثال، به‌دلیل استراتژی تحریم‌های روسیه، ارمنستان شاهد افزایش تقریباً ۱۰۰۰درصدی واردات خودروها و قطعات آلمانی در سال گذشته بود. بر اساس آخرین داده‌های ارائه‌شده توسط پایگاه داده جهانی ردیابی تحریم‌ها، روسیه تحریم‌شده‌ترین کشور جهان است. با این حال، اقتصاد روسیه سال گذشته رشد قابل‌توجهی معادل ۳.۶درصد را تجربه کرد و به گفته وزیر دارایی، کرملین انتظار دارد که نرخ رشد در سال ۲۰۲۴ «در همان سطح» باقی بماند. صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی‌های رشد روس‌ها را تایید می‌کند و نرخ رشد تولید ناخالص داخلی را ۳.۲درصد تعیین می‌کند.
تحریم‌های مالی، دسترسی بانک‌های روسیه به بازارهای مالی بین‌المللی را محدود و آنها را از سیستم بانکی مهم و حیاتیِ سوئیفت (SWIFT) که عامل انجام اکثر نقل‌وانتقالات بین‌المللی پول و اوراق بهادار است، خارج کرده‌اند. علاوه‌بر این، بانک مرکزی روسیه از دسترسی به ذخایر هنگفت خود که در کشورهای G۷ قرار دارد، محروم شده است. نکته قابل‌توجه این است که تنها تحریم‌هایی که توسط شورای امنیت سازمان اعمال می‌شوند از نظر قانونی برای همه کشورهای جهان الزام‌آور هستند. در واقع چند کشور مانند هند، برزیل و چین وجود دارند که به این تحریم‌ها پایبند نبوده‌اند.
با وجود عدم‌قابلیت اجرای کامل تحریم‌ها توسط غرب، چرا این کشورها همچنان به اعمال آنها ادامه می‌دهند؟ به گفته کریستین فون سوست، کارشناس تحریم‌ها در مؤسسه آلمان برای مطالعات جهانی و منطقه‌ای، «اگر هیچ تحریمی اعمال نمی‌شد، تقریباً مانند حمایت ضمنی بود، یا انگار کسی به حمله روسیه پاسخ نمی‌دهد.»
واشنگتن قصد دارد چند بانک چینی را هدف قرار دهد تا از اعمال تحریم‌های غرب اطمینان حاصل کند. دولت جو بایدن، می‌خواهد پکن را از سیستم مالی جهانی کنار بگذارد تا جریان تامین مالی ماشین‌آلات جنگی روسیه را متوقف کند.
در اتحادیه اروپا، ژانویه سال گذشته فردی به نام دیوید اوسالیوان، فرستاده ویژه تحریم‌ها از ایرلند، برای مشارکت در تلاش‌های دیپلماتیک به منظور اجرای رژیم تحریم‌های این اتحادیه، منصوب شد. وظیفه او همچنین این است که برای مثال به کشورهای همسایه روسیه سفر کند و دولت‌های آنجا را متقاعد کند که تحریم‌ها را با جدیت بیشتری اجرا کنند. مشکل کلی این است که هم روسیه و هم ایران، راه‌هایی برای دور زدن تحریم‌ها دارند.
جاده کندوان یک طرفه شد