تیلرسون: دیدگاه ما با روسیه درباره پایان بحران سوریه نزدیک است
تاریخ انتشار: ۸ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۸۶۱۹۶۶
بین الملل > آمریکا - ایسنا نوشت: وزیر امور خارجه آمریکا بر تعهدات این کشور برای تامین امنیت اروپا به ویژه در مقابل آنچه که تداوم رفتار تهاجمی روسیه خواند، تاکید کرد.
به گزارش خبرگزاری رویترز، رکس تیلرسون، وزیر امور خارجه آمریکا در سخنرانی خود در اندیشکده "وودرو ویلسون" در واشنگتن گفت، آمریکا نخستین کشوری خواهد بود که میتواند به هرگونه حملهای علیه هر متحد اروپاییاش براساس بند پنجم مربوط به دفاع مشترک ناتو پاسخ دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
برخی از رهبران اروپایی نگرانی خود را بابت احتمال خروج دولت آمریکا از ائتلاف ناتو پس از درخواست از اعضای اروپایی آن برای صرف هزینههای بیشتر دفاعی ابراز کردهاند.
تیلرسون در جریان این سخنرانی روسیه را به سیاستهای خصمانه برای جدا و متفرق کردن واشنگتن و متحدان اروپاییاش متهم کرد و ادامه داد: مداخله نظامی روسیه در گرجستان و اوکراین و در انتخابات و سیاستهای اروپایی غیرقابل قبول هستند. کشورهای غربی به دنبال یک رابطه جدید سازنده با روسیه پس از شوروی هستند اما این کشور خودش را از چنین راه حلی دور میکند.
همکاری بهتر نیاز است
وزیر خارجه آمریکا همچنین گفت که رزمایش بزرگ نظامی روسیه موسوم به "زاپاد ۲۰۱۷" را که در سپتامبر سال جاری میلادی در بلاروس برگزار شد، نشان داد که باید همکاری بهتری میان واشنگتن و شرکای اروپایی صورت گیرد.
تیلرسون همچنین بار دیگر بر تعهدات آمریکا برای تامین امنیت در اروپا تاکید کرد و گفت که واشنگتن هرگز فراموش نمیکند که ناتو چگونه پس از حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ در کنار آمریکا ایستاد.
وی همچنین افزود که شرکای اروپایی نیازمند مسؤولیت پذیری بیشتر برای تامین امنیت خودشان هستند.
تیلرسون ادامه داد: آمریکا از یکپارچگی و تمامیت ارضی اوکراین حمایت میکند و از مسکو خواست تا به توافقات مینسک که برای پایان دادن به درگیریها در شرق اوکراین است، کاملا پایبند باشد. اوکراین کشوری کلیدی در روابط بهتر دو جانبه با منطقه محسوب میشود.
وزیر خارجه آمریکا در ادامه صحبتهایش گفت: آنچه میخواهم به روسیه بگویم این است که روابط میان واشنگتن و مسکو تا زمانیکه مساله اوکراین حل نشود، به حالت عادی باز نمیگردد. این یک مانع بزرگ است و ما آن را مورد ملاحظه قرار میدهیم. تحریمها علیه روسیه همچنان به قوت خود باقی خواهد ماند تا زمانیکه این کشور در اقداماتش تغییری ایجاد کند.
بحران در وزارت خارجه آمریکا
رکس تیلرسون همچنین درباره بحران موجود در وزارت خارجه این کشور و سری جدیدی از کناره گیریها توسط مشاوران و مقامهای ارشد این وزارتخانه صحبت کرد و گفت: ما تلاش میکنیم تا پستهای وزارتخانه را خالی نکنیم. من از کاهش بودجه ۳۰ درصدی پیشنهادی از سوی دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا حمایت میکنم. کاهش بودجه وزارت خارجه آمریکا برای حل برخی از درگیریهای جهانی است.
این حمایت تیلرسون از کاهش بودجه وزارت خارجه آمریکا در بحبوحه موجی از انتقادها از سوی قانونگذاران و دیپلماتهای سابق درباره نحوه مدیریت وی صورت گرفته است. بسیاری از دیپلماتها یا مقامهای ارشد وزارت خارجه آمریکا یا اخراج شده یا کنارهگیری کردهاند و کاهش بودجه برای این وزارتخانه تنها به تردیدها بر سر نقش دیپلماسی در دولت ترامپ میافزاید.
وزیر خارجه آمریکا همچنین گفت که گزارشهای رسانهای درباره وضعیت کارمندان وزارتخانه غلوآمیز است چراکه تعداد کارمندان در وزارت خارجه آمریکا و میزان بازنشستگی همانند ۲۰۱۶ است. گزارشهایی از کاهش ۶۰ درصدی تعداد کارمندان و دیپلماتها در وزارت خارجه منتشر شده که همگی نادرست هستند.
صحبتهای وزیر خارجه آمریکا پیش از سفر روزهای آتیاش به اروپا صورت گرفته است.
دیدگاه روسیه و آمریکا در سوریه به هم نزدیک است
وزیر خارجه آمریکا اعلام کرد، دیدگاههای آمریکا و روسیه درباره نحوه پایان دادن به درگیریها در سوریه به هم نزدیک است.
تیلرسون تصریح کرد: درباره روسیه زمینه همکاری وجود دارد. ما با جدیت در سوریه به منظور تحقق پیروزی علیه داعش تلاش میکنیم و در مسیر تحقق پیروزی قطعی بر تروریسم و برای همیشه در سوریه هستیم. ما با مسکو در زمینه اجتناب از جنگ داخلی در سوریه همکاری داریم.
وی افزود: روسیه و آمریکا مذاکراتی درباره این موضوع داشتند و دیدگاهی روشن در این باره وجود دارد.
مذاکرات ژنو تنها اصل حل سیاسی بدون هیچ نقشی برای اسد است
وزیر خارجه آمریکا تصریح کرد، مذاکرات صلح درباره سوریه در ژنو تحت نظارت سازمان ملل تنها اصل دستیابی به راه حل سیاسی بدون هیچ نقشی برای نظام بشار اسد است.
این وزیر آمریکا گفت: در حالی که داعش آخرین مناطق تحت کنترل خود در سوریه از دست میدهد چشمهای جامعه جهانی به سمت دستیابی به راه حلی برای جنگ داخلی در سوریه دوخته شده است.
وی از روند مذاکرات ژنو استقبال کرد که با استناد به قطعنامه ۲۲۵۴ است، در حالی که روسیه نیز با همپیمانان خود طرحهای دیپلماتیک برای حل سیاسی بحران را آغاز کرده است.
تیرسون با ابراز امیدواری نسبت به اینکه روند صلح در آستانه ورود به مسیر درست است، گفت: روند مذاکرات ژنو تنها پایه ممکن برای بازسازی سوریه و اجرای راه حل سیاسی است که هیچ نقشی برای نظام بشار اسد، خانوادهاش در دولت سوریه قائل نیست.
درخواست برای مذاکره فوری بین انگلیس و اتحادیه اروپا
تیلرسون خواستار مذاکرات فوری اتحادیه اروپا و انگلیس درباره دستیابی به توافق بر سر بریگزیت شد.
رئیس دستگاه دیپلماسی آمریکا در این سخنرانی تاکید کرد، آمریکا روابط قدیمی و ویژه خود را با انگلیس حفظ میکند و در عین حال بر روابط قوی با اتحادیه اروپا هر چه که نتیجه بریگزیت باشد، تاکید دارد.
تیلرسون ادامه داد: ما تلاش نخواهیم کرد بر مذاکرات تاثیر بگذاریم اما اتحادیه اروپا و انگلیس را به تلاش در مسیر پیشبرد سریع روند مذاکرات تشویق میکنیم.
52310
کلید واژهها : رکس تیلرسون - ایالات متحده آمریکا -منبع: خبرآنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۸۶۱۹۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا تمدنها با گذشت زمان شکنندهتر میشوند؟ (+عکس)
ظهور و سقوط قدرتهای بزرگ یکی از کلیشههای تاریخ است و این فرضیه که تمدنها، دولتها یا جوامع رشد کرده و سپس افول میکنند ایده رایجی است. اما آیا چنین چیزی واقعا حقیقت دارد؟
به گزارش زومیت، گروهی از پژوهشگران از زمینههای علمی مختلف بزرگترین مطالعه تا به امروز را انجام دادند تا دریابند آیا پیری جامعه را میتوان در سوابق تاریخی مشاهده کرد یا خیر. نتایج آنها که در مجلهی PNAS منتشر شده است، نشان میدهد دولتها پیر میشوند و احتمال انحطاط آنها با گذشت زمان بهتدریج بیشتر میشود.
فناپذیری دولتهاتعریف تمدن یا جامعه دشوار است و مورد اول معمولا بار معنایی ناخوشایندی همراه خود دارد. پژوهشگران درعوض تجزیهوتحلیل خود را به دولتهای پیشامدرن محدود کردند: تشکیلات متمرکزی که قوانینی را بر قلمرو و جمعیت خاصی اعمال میکنند (مثل دولت-ملتهای ایالات متحده و چین امروزی). آنها رویکردی آماری را در دو مجموعه داده پیاده کردند و مجموعه دادههای انحطاط دولتها را که شامل ۳۲۴ دولت در طول ۳۰۰۰ سال بود (از سال ۲۰۰۰ قبل از میلاد تا سال ۱۸۰۰ پس از میلاد) ایجاد کردند. دادهها از پایگاههای داده متعددی جمعآوری شد.
با گذشت زمان، آسیبپذیریها موجب کاهش تابآوری جوامع پیشامدرن میشد.پژوهشگران در مطالعه خود تکنیکی به نام «آنالیز بقا» را بهکار بردند و طول عمر دولتها را تجزیهوتحلیل کردند. اگر اثر پیری وجود نداشته باشد، میتوان توزیع مستقل از سنی را انتظار داشت که در آن احتمال به پایان رسیدن عمر یک دولت در سال اول و در سال صدم یکسان است.
مطالعهای قبلی روی ۴۲ امپراطوری نیز دقیقا همین موضوع را نشان داده بود. اگرچه در مجموعه داده بزرگتر مطالعه جدید، پژوهشگران الگوی متفاوتی را شاهد بودند.
در هر دو پایگاه داده، خطر به پایان رسیدن دولتها در طول دو قرن اول افزایش مییافت و پس از آن در سطح بالایی ثابت میماند. یافتهها منعکسکننده تجزیهوتحلیل اخیر دیگری از بیش از ۱۶۸ رویداد بحران تاریخی است. میانگین مدت زمان بقای سیاستها در پایگاه داده بحران آنها تقریبا ۲۰۱ سال بود.
احتمال فروپاشی جوامع با گذشت زمان بیشتر میشودحتی وقتی سلسلهها از تجزیهوتحلیل کنار گذاشته شد، روند پیری مشاهده میشد. سلسلهها برپایه روابط خونی ساخته میشوند، معمولا عمر کوتاهی دارند و اغلب به دلیل اختلاف بر سر جانشینی یا سقوط تبار خانوادگی از بین میروند.
یافتههای جدید با مطالعات پیشین درمورد کند شدن بحرانی پشتیبانی میشود. قبل از اینکه سیستم پیچیدهای دستخوش تغییری در مقیاس بزرگ در ساختار شود، اغلب با سرعت کمتری میتواند از بحرانها بهبود پیدا کند.
اکنون شواهدی از چنین کندشدن بحرانیای برای دو گروه تاریخی مختلف داریم: اولین کشاورزان اروپای نوسنگی و جوامع پوئبلو جنوب غربی ایالات متحده. حدود ۴ هزار تا ۸ هزار سال پیش، کشاورزان دوران نوسنگی در سراسر ترکیه امروزی تا اروپا گسترش پیدا کردند.
آنها سپس بحرانهای دورهای را پشت سر گذاشتند که در آن در پی درگیریها و جنگها کاهش جمعیت و مکانهای کشاورزی و دور شدن از کشاورزی غلات رخ داد.
جوامع پوئبلو کشاورزان ذرت بودند که بزرگترین ساختمانهای غیرخاکی را در ایالات متحده و کانادا پیش از آسمانخراشهای فلزی شیکاگو در دهه ۱۸۰۰ ساختند. این جوامع چندین چرخه رشد و رکورد را پشت سر گذاشتند و با تجربه حوادث بحرانی در حدود سالهای ۷۰۰، ۸۹۰ و ۱۲۸۵ پس از میلاد به پایان رسیدند.
طی هرکدام از این رویدادها، جمعیت، ذرت و شهرسازی کاهش یافت درحالی که خشونت افزایش پیدا کرد. این چرخهها بهطور متوسط دو قرن طول میکشید و با الگوی وسیعتری که پژوهشگران پیدا کردند، مطابقت داشت. هم برای اولین کشاورزان اروپا و جوامع پوئبلو، جمعیت درست پیش از فروپاشی، آهستهتر از بحرانهایی مانند خشکسالی بهبود مییافتند.
با گذشت زمان سرعت بهبود جوامع پوئبلو از بحرانهای اجتماعی مانند خشکسالی کندتر میشد.مطالعه جدید محدودیتهایی دارد که باید درنظر گرفت. اول اینکه دولتها به شکلهای مختلفی به پایان میرسند. آنها میتوانند بهسادگی تغییری در طبقه برتر حاکم باشند یا ممکن است فروپاشی اجتماعی رخ دهد که شامل نابودی دولت، نوشتار، ساختارهای تاریخی و کاهش جمعیت باشد.
حتی در میان جوامعی که دچار فروپاشی کامل میشدند، بسیاری از جوامع باقی میماندند و رونق میگرفتند. این پایان لزوما چیز بدی نیست. بسیاری از دولتهای پیشامدرن ظالم و غارتگر بودند. برای مثال، امپراطوری روم غربی در اواخر عمر خود سهچهارم مسیر به سمت حداکثر سطح نابرابری ثروت را که از نظر تئوری ممکن است، پیموده بود.
نکتهی دیگری که باید درباره تجزیهوتحلیل جدید درنظر داشت، این است که اعداد مطالعه جدید براساس تاریخهای آغاز و پایان مورد قبول در گزارشهای تاریخی و باستانشناسی است. درمورد این تاریخها معمولا اختلافنظر وجود دارد. بهعنوان مثال، آیا امپراطوری روم شرقی در سال ۱۴۵۳ با سقوط پایتخت آن یعنی قسطنطنیه یا غارت قسطنطنیه و تقسیم قلمروهای آن توسط مبارزان صلیبی در سال ۱۲۰۴ یا از دست دادن گسترده قلمرو در طول قرن هفتم به پایان رسید؟
گرچه مطالعه جدید محدودیتهایی دارد، بزرگترین مطالعهای است که تا به امروز درباره این موضوع انجام شده است و یافتهها در دو مجموعه داده بزرگ با هم یکسان بودند.
نابرابری، تخریب محیط زیست و رقابت نخبگان در فروپاشی دولتهای گذشته نقش داشته استگام بعدی این است که بررسی شود چه عواملی موجب افزایش طول عمر جامعه میشود و چه عواملی بهتدریج بر آسیبپذیری جوامع میافزایند. دولتها ممکن است به دلایل مختلفی با گذشت زمان تابآوری خود را از دست بدهند.
افزایش نابرابری، نهادهای بهرهکش و درگیری بین صاحب منصبان میتوانند در طول زمان اصطکاک اجتماعی را افزایش دهند. تخریب محیط زیست نیز میتواند اکوسیستمهایی را که سیاستها بدانها وابسته هستند، تضعیف کند. شاید خطر بیماری و درگیری با افزایش تراکم شهرها افزایش پیدا کند یا از دست دادن تابآوری ممکن است به دلیل ترکیبی از علل مختلف باشد.
آیا دنیای مدرن ما پیر میشود؟آیا الگویهای پیری در دولتهای پیشامدرن میتواند در دنیای امروز نیز اهمیتی داشته باشد؟ پژوهشگران فکر میکنند اینطور است، اما اینکه آیا سیستم جهانی امروزه همان الگوهایی را دنبال میکند که در مطالعه شناسایی شد، مشخص نیست. بااینحال، در جهان امروز نابرابری، تخریب محیط زیست و رقابت نخبگان وجود دارد و همه این عوامل بهعنوان پیشگام فروپاشی دولتهای گذشته در تاریخ بشر مطرح شدهاند.
پیش از فروپاشی دولتها، نابرابری در جامعه افزایش مییابد.در سطح جهان، یک درصد از ثروتمندترین افراد تقریبا نیمی از ثروت جهان را در اختیار دارند، درحالیکه نیمه پایینی جمعیت حدود ۰٫۷۵ درصد ثروت را در اختیار دارند. تغییرات اقلیمی جهان امروز بیسابقه است و شدت آن بیشتر از رویدادهایی است که در گذشته موجب انقراضهای جمعی شد.
۶ مورد از ۹ سیستم کلیدی زمین که جهان به آنها متکی است، به مناطق پرخطر تبدیل شدهاند. ازسوی دیگر، درگیری بین نخبگان اقتصادی به دو قطبی شدن و ایجاد بیاعتمادی در بسیاری از کشورها دامن زده است.
برخلاف دولتهای گذشته، دنیای امروز تاحد زیادی به هم پیوسته و جهانی شده است؛ درحالیکه شکنندهشدن و به پایان رسیدن یک دولت معمولا برای جهان گستردهتر بیاهمیت است، بیثباتی ابرقدرتهایی نظیر ایالات متحده میتواند باعت اثر دومینویی در آنسوی مرزهای این کشور شود.
هم دنیاگیری کووید ۱۹ و هم بحران مالی جهانی سالهای ۲۰۰۷-۲۰۰۸ نشان دادهاند که چگونه ارتباطات نزدیک میتواند موجب تقویت شوکها در زمان بحران شود. نمونههایی از این اتفاق را در بسیاری از سیستمهای پیچیده دیگر میتوان مشاهده کرد. اکوسیستمهای صخرههای مرجانی به هم پیوستهی متراکم در خنثی کردن شوکهای کوچک عملکرد خوبی دارند، اما ضربات بزرگ را معمولا تقویت میکنند.
اکثر دولتهای امروزی بهطور قابلتوجهی با امپراطوریهای گذشته متفاوت هستند. تولید صنعتی، تواناییهای تکنولوژیکی عظیم و همچنین بوروکراسیهای حرفهای و نیروهای پلیس همگی احتمالا دولتهای با ثباتتر و مقاومتری ایجاد خواهند کرد.
بااینحال، فناوری ما همچنین تهدیدها و منابع آسیبپذیری جدیدی مانند سلاحهای هستهای و گسترش سریعتر عوامل بیماریزا را به ارمغان آورده است. ما همچنین باید مراقب استقرار دولتهای سرکش باشیم. تابآوری و ماندگاری لزوما همه جا مثبت نیست. با این وجود، امیدواریم درک تاریخ گذشته بتواند به جلوگیری از اشتباهات پیشین ازجمله منابع احتمالی پیری جامعه کمک کند.
کانال عصر ایران در تلگرام