۶۱ میلیارد تومان دارایی گمشدهی پرسپولیس کجاست؟
تاریخ انتشار: ۱۹ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۹۷۴۲۸۴
به گزارش ایسنا، باشگاه پرسپولیس سالها و سالهاست که به عنوان یک شرکت زیانده در جامعه اقتصادی ایران شناخته میشود. اگر ترازنامه مالی این باشگاه در سال ۸۴ را مطالعه کنید متوجه میشوید که سرمایه در گردش (دارایی جاری منهای بدهی جاری در یک سال) این شرکت دولتی در این سال منفی ۳ میلیارد و ۶۰۶ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این در حالی است که طبق قانون بازرگانی، شرکتهایی سودده هستند و میتوانند به حیات خود ادامه بدهند که سرمایه در گردش آنها همیشه مثبت باشد. البته در این بین نسبت سرمایه در گردش شرکتها همیشه باید دو برابر بدهی آنها باشد. یعنی اگر باشگاهی سرمایه در گردشش دو برابر بدهیهایش بود، میتوان آن باشگاه را یک باشگاه سودده و مناسب قلمداد کرد، این در حالی است که طی سالهای اخیر نسبت سرمایه در گردش باشگاه پرسپولیس نه تنها دو برابر نبوده بلکه همیشه منفی بوده است.
البته بررسی گزارش مالی باشگاه پرسپولیس نشان میدهد این باشگاه طی سالهای ۹۵-۹۴، ۷۴ میلیارد و ۱۳۱ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان نیز بدهی مالیاتی دارد. بررسی حسابهای باشگاه پرسپولیس زیانده بودن این باشگاه را به طور کامل اثبات میکند اما ما در این گزارش قصد نداریم بیش از پیش به این مسئله بپردازیم اما در اسناد مالی باشگاه پرسپولیس نکته بسیار مهمی وجود دارد که سوالهای زیادی را در ذهن ایجاد میکند.
طبق این اسناد داراییهای ثابت مشهود (املاک و داراییهای قابل مشاهدهای است که به صورت بلندمدت در اختیار آن مجموعه قرار میگیرد) در سال ۹۴، ۶۱ میلیارد و ۵۸۳ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان بوده است که این مبلغ با کاهش بسیار چشمگیری در سال ۹۴ به ۵۰۲ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان رسیده است. اینکه در فاصله یک سال مبلغ ۶۱ میلیارد و ۶۳ میلیون و ۱۰۰ هزار تومان از داراییهای ثابت مشهود باشگاه به یکباره کسر میگردد، نکته جالب و حائز اهمیت این سند است.
در این میان سوالی که مطرح میشود این است که به راستی چرا باید مبلغی به این اندازه از داراییهای ثابت باشگاه کاسته شود؟ آیا مدیران وقت دست به فروش اموال و داراییهای باشگاها زدهاند؟ اگر این اتفاق رخ داده پس چرا بدهیهای باشگاه را پرداخت نکردهاند و این پول دقیقا در کجا هزینه شده است؟ اگر هم اموالی به فروش نرسیده، پس چرا به یکباره حدود ۶۱ میلیارد تومان از داراییهای ثابت باشگاه کسر شده است؟
وقتی به قسمت بدهیهای انباشته که در این جدول با عنوان جمع بدهیها آورده شده، میرسیم متوجه میشویم کل بدهیهای باشگاه پرسپولیس در سال ۹۴، ۱۲۹ میلیارد و ۱۴۰ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان بوده که این مبلغ در سال ۹۵ به ۱۴۲ میلیارد و ۷۲۹ میلیون و ۱۰۰ هزار تومان رسیده است.
به راستی باشگاهی که به یکباره و در فاصله یک سال ۶۱ میلیارد تومان از داراییهای ثابتش کسر میشود و چرا به جای اینکه شاهد کم شدن بدهی باشیم، شاهد افزایش مبلغ ۱۳ میلیارد و ۵۸۸ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان باشیم. اگر از محل داراییهای ثابت باشگاه بدهیهایی که باید پرداخت شود، پرداخت نشده این پول در کجا هزینه شده است.
مطابق اسناد، گزارش ترازنامه مالی - گزارش ذیل - که توسط حسابداران تحت مدیریت علی اکبر طاهری تهیه شده با گزارشی که توسط حسابرسان رسمی موسسه حسابرسی شاخص اندیشان برای راستیآزمایی امور مالی باشگاه در مدت مشابه انجام شده متفاوت و اختلافهای فاحشی در کسورات و تزارهای منفی و هزینهها دارد.
تمام اعداد و ارقام موجود در گزارش شرکت حسابرس با گزارش تهیه شده توسط باشگاه مغایرت دارد که این مسئله سوالهای بیشماری را در ذهن ایجاد میکند.
سوال این است، آیا برای نهادهای نظارتی و سازمان بازرسی جنین اختلاف آمارهای مالی اهمیت دارد. آیا این نهادها به موضوع مالی باشگاه پرسپولیس ورود کردهاند یا خواهند کرد؟
چرا هیچ مقام قضایی دلش برای پولهای هدر رفته و سرمایههای تلف شده در باشگاههای دولتی مانند استقلال و پرسپولیس نمیسوزد و پیگیر ماجرا نیست؟
چرا هیج فردی تاکنون برای سوء مدیریت مالی در این باشگاهها و کلا مجموعه فدراسیون و فوتبال ایران بازداشت و زندانی نشده است؟
آیا این اعداد و ارقام فقط برای انتشار خبرگزاریها و خنده مخاطبان و ناظران است؟
براستی چه کسی مسوول این سوء مدیریتهاست؟
چرا هیچ گوش شنوایی نیست؟!
ترازنامه سود و زیان پرسپولیس در طی ۱۱ سالمنبع: الف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۹۷۴۲۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رِندی پیمان معادی در «افعی تهران»/ اشکال این اتاق درمان کجاست؟
به گزارش خبرنگار مهر، محمدرضا مقدسیان منتقد و کارشناس سینما شب گذشته نهم اردیبهشت با حضور در برنامه «سینمازاویه» رادیو گفتوگو درباره سریال «افعی تهران» و نسبت آن با سینمای جنایی گفت: در سینمای جنایی حرکت در عمق خیلی بیشتر است. مهمتر از اینکه جنایت را چه کسی انجام داده این مهم است که جنایت چرا انجام شده و آن کسی که این جنایت را مرتکب شده دچار چه پیچیده گی های شخصیتی بوده است. در اینجا برای تحلیل سرسخت و عمق پیدا کردن ماجرا این ضرورت که فهم دقیقی از تحلیل موقعیت و روانکاوی داشته باشیم، اهمیت پیدا میکند.
وی ادامه داد: پیمان معادی یک ضرورتی را در سینمای ایران حس کرده و آن هم تنوع داستان ها و موقعیت هاست چراکه در سینمای ایران داستان های جنایی که استخوان دار باشند و تنه به کمدی نزنند زیاد نداشته ایم.
مقدسیان درباره نحوه نمایش درونیات شخصیت در «افعی تهران» گفت: اما معادی یک رندی کرده و همان تلاشی که باید انجام میداده تا در موقعیت های مختلف، در جهان شخصیت ورود کند و او را به مخاطب معرفی کند به اتاق درمان آورده است. طبیعی است هر کسی که در اتاق درمان قرار میگیرد، درمانگر تلاش کند درونیات او را شناسایی کند. اما اگر قرار بود در اتاق درمان این اتفاق نیفتد باید موقعیت های پیچ در پیچی میساخت که اطلاعات درباره شخصیت کم کم به مخاطب منتقل بشود.
این کارشناس، سینما را به عنوان یک تلنگر برای اهمیت بیشتر به سلامت روان مهم دانست و افزود: واقعیت این است که در همه جای دنیا کمپین هایی تشکیل می شود که آدم ها بیش از پیش به سلامت روان خود اهمیت بدهند. اگر سینما بتواند تلنگری بزند یا روان درمانی به امری تبدیل شود که آدم ها به آن اعتماد کنند و به آن روی بیاورند، اتفاق خیلی مثبتی روی داده است.
مقدسیان درباره انتخاب رواندرمانگر و شیوه مواجه سریال با این مساله گفت: دغدغه پیمان معادی در این سریال جدای از اینکه به او کمک کرده درونیات شخصیت را با حضور در اتاق درمانگر به مخاطب منتقل کند، کمک کرده تا او یک نوع فرهنگ سازی هم انجام بدهد. اما همان طور که روان درمانی و سراغ گرفتن از درمان گر مساله ای است که باید روی آن فرهنگ سازی بشود، مسلح شدن به انتخاب روان درمان گر درست هم باید اتفاق بیفتد.
وی افزود: ما به اندازه روان درمانگران کاربلد، روان درمانگرانی داریم که کم عمق و کم دانش هستند و احساس مسؤولیت نمیکنند و این آسیب زاست. برای همین است که نظام روان درمان گری در دنیا استانداردهای سفت و سختی دارد که باید مانند یک میثاق پزشکی رعایت بشود.
مقدسیان پاشنه آشیل سریال را در انتخاب روانگر درست دانست و گفت: سریال در این نقطه اشتباه میکند. مناسبات اتاق درمان به درستی منتقل نمیشود و ارتباط بین مراجع و روان درمانگر خارج از اتاق درمان مردود است.
وی با بیان اینکه رفتن به سراغ اتاق درمان برای جذاب تر شدن درام، استانداردهایی هم دارد افزود: ماجرا این طور نیست که یا ما نباید سراغ اتاق درمان برویم یا اگر رفتیم هر طور شد آن را جذاب کنیم. یک سری خط قرمزها در اتاق درمان وجود دارد.
مقدسیان ادامه داد: اطلاعات شخصی روان درمان گر با مراجع نباید در میان گذاشته شود و آشنایی به غیر از آشنایی اتاق درمان با روان درمان گر نباید اتفاق بیفتد. او فقط باید شنونده باشد همدلی کند اما در نقش روان درمان گر. ممکن است جایی که مراجع درک می شود، احساس وابستگی به درمانگر پیدا کند. اینجا درمانگر یا باید از تکنیکها استفاده کند و برای مراجع واضح بشود که این رابطه عاطفی در نقش درمانگر است و لاغیر. اگر این اتفاق نیفتد باید مراجع به درمانگر دیگری معرفی کند.
این کارشناس سینما استانداردهای اتاق درمان را مهم دانست و افزود: این مهم است که استانداردها را رعایت کنیم چراکه ممکن است کسی بعد از کشمکش های زیادی با خودش بپذیرد که درمان بشود ولی با این اتفاق، نتیجه درخوری نگیرد و اعتماد شخص به روان درمانگر از بین برود و هیچ وقت در زندگی به روان درمانگر مراجعه نکند.
مقدسیان در پایان درباره نقاط مثبت و ضعف اثر گفت: «افعی تهران» در بخش توجه به روان درمان گری موفق است اما در تصویر کردن اتاق درمان و شیوه رفتار سحر دولت شاهی به عنوان درمان گر و ارتباط عاطفی که بین او و مراجعش (پیمان معادی) تصویر میکند، از اساس بر ضد روان درمان است. اینجا دانش و توانایی فیلمنامه نویس کم بوده، او عشق آن را داشته که به این موضوع بپردازد اما علم آن را نداشته است. برای جذاب کردن درام هم مولفه های دیگری بود که بدون زیر پا گذاشتن استانداردها و خط قرمزها می شد از آنها بهره برد.
کد خبر 6092348 عطیه موذن