انتخاب گزارشگر شورای حقوق بشر درباره ایران سیاسی است/در فرستادن گزارشگر حقوق بشر استانداردهای دوگانه وجود دارد
تاریخ انتشار: ۲۰ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۹۹۸۶۲۹
استاد حقوق بشر دانشگاه آزاد اسلامی تصریح کرد: «در لزوم فرستادن گزارشگر حقوق بشر، استانداردهای دوگانه وجود دارد. یعنی درباره برخی کشورها بررسی‌های حقوق بشری صورت می‌گیرد ولی درباره برخی دیگر مثل عربستان سکوت می‌شود و هیچ قطعنامه‌ای صادر نمی‌شود.»
گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا؛ 10 سپتامبر هر سال، به عنوان روز جهانی حقوق بشر شناخته شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
البته در تمام سال‌های بعد از تصویب اعلامیه حقوق بشر، همواره سوالات متعددی درباره موفقیت شورای حقوق بشر سازمان ملل در رسیدن به اهداف حقوق بشری، استانداردهای دوگانه و سیاسی‌کاری در روند تهیه گزارش‌ها و تصویب قطعنامه‌های حقوق بشری وجود داشته است.
دکتر مهدی ذاکریان استاد دانشگاه و کارشناس برجسته مسائل حقوق بشر و سازمان ملل، به بررسی برخی سوالات درباره تاریخچه تصویب اعلامیه حقوق بشر و فرآیند تهیه گزارش‌ها و تصویب قطعنامه‌های شورای حقوق بشر و تاثیر برخی دولت‌ها در روند کار شورای حقوق بشر سازمان ملل پرداخت.
ذاکریان درباره روند تصویب اعلامیه حقوق بشر و موفقیت نسبی این اقدام در سال‌های بعد از تصویب قطعنامه گفت: «نتیجه‌گیری کشورهای فاتح جنگ جهانی دوم در سال 1945 این بود که علت بروز نازیسم و ظهور هیتلر، نبود حقوق بشر است و اگر حقوق بشر به معنی آزادی بیان، به معنی منع شکنجه، به معنی برپایی دادگاه بی‌طرف وجود داشت، در آلمان کسی مثل هیتلر به قدرت نمی‌رسید و اگر کشورها پایبند به حقوق بشر بودند، هیتلری به وجود نمی‌آمد. به همین دلیل اعلام کردند که بیانیه‌ای باید نوشته شود به نام اعلامیه جهانی حقوق بشر. این اعلامیه در سال 1948 در مجمع عمومی سازمان ملل به رای گذاشته شد و همه کشورها به اتفاق، به آن رای مثبت دادند. البته بجز 4 کشور از جمله عربستان، که به اعلامیه رای ممتنع دادند. ایران هم در آن زمان رای مثبت داد و کشورهای اسلامی دیگر هم رای مثبت دادند. از آن زمان تاکنون جنگ جهانی سومی اتفاق نیفتاده است. اما اینکه آیا مساله حقوق بشر به آرمان‌ها و اهداف کامل خودش رسیده است یا خیر، باید بگوییم که هنوز تا بدانجا فاصله دارد و این موضوع هم به خاطر آن است که این اعلامیه توسط کشورها جدی گرفته نشده است و برخی کشورها مثل میانمار، عربستان و رژیم صهیونیستی آن را نقض می‌کنند.»
استاد حقوق بشر دانشگاه درباره چگونگی تعیین گزارشگر حقوق بشر شورای حقوق بشر سازمان ملل، عنوان کرد: «باید بدانیم سازمان ملل مسئولیتی برای پیگیری نقض حقوق بشر ندارد و این دولت‌ها هستند که باید با قدرت دادن به سازمان ملل، به آن توان ورود به مسائل حقوق بشری را بدهند. شورای حقوق بشر و شورای امنیت سازمان ملل به طور مستقل دارای قدرت نیستند. بلکه قدرت را دولت‌ها به اینها می‌دهند. دولت‌ها تصمیم گرفتند که سازمان ملل را تشکیل بدهند تا درباره امنیت و صلح تصمیم گرفته شود. همین دولت‌ها تصمیم گرفتند که شورای حقوق بشر را به وجود بیاورند اما قدرت این شورا در حد بررسی گزارش‌های ادورای کشورها به این شوراست که به آن گزارش ادواری کشورها یا یوپی‌آر می‌گویند که هر سه سال باید گزارش بدهند و ببینند در درون کشورها چه اتفاقی درباره حقوق بشر می‌افتد. البته در این بین ممکن یک کشور درباره حقوق بشر از کشور دیگر سوال کند. که این یکی از مکانیزم‌های بررسی وضعیت حقوق بشر است.»
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی درباره مکانیزم‌های دیگر بررسی اوضاع حقوق بشر در کشورها تاکید کرد: «دیگر مکانیزم تشخیص اوضاع حقوق بشر این است که در شورای حقوق بشر، دولت‌ها تصویب کنند که گزارشگری را باید به کشور دیگری بفرستند. البته نهادی به نام کمیته سوم مجمع عمومی هم وجود دارد که مکانیزم دیگری است که وضعیت برخی از کشورها را به پیشنهاد یک یا چند کشور بررسی می‌کند. اینها تقریباً اموری است که سازمان ملل برای مساله حقوق بشر در کشورها انجام می‌دهد.»
وی درباره وجود استانداردهای دوگانه در موضوع فرستادن گزارشگر حقوق بشر به کشورهای مختلف تصریح کرد: «در لزوم فرستادن گزارشگر حقوق بشر، در شورای حقوق بشر استانداردهای دوگانه وجود دارد. یعنی درباره برخی کشورها بررسی‌های حقوق بشری صورت می‌گیرد ولی درباره برخی کشورهای دیگر مثل عربستان سعودی سکوت می‌شود و هیچ قطعنامه‌ای صادر نمی‌شود. ولی درباره ایران هم گزارشگر فرستاده می شود و هم قطعنامه صادر می‌شود. دلیل این اتفاق هم این است که برای اینکه کمیته سوم مجمع عمومی و شورای حقوق بشر، نهادهایی با قدرت مستقل نیستند، بلکه نهادهایی هستند که در آن دولت‌ها تصمیم می‌گیرند و اگر اکثریت دولت‌ها پیش‌نویس قطعنامه بنویسند و قطعنامه رای بیاورد آن موقع قطعنامه علیه عربستان هم صادر می‌شود. ولی از آنجایی که عربستان توانسته در میان کشورها برای خود طرفدار و حامی جمع کند، پس قطعنامه‌ها علیه عربستان رای نمی‌آورند.»
ذاکریان درباره ارتباط بین تشکیل قطعنامه به فعالیت‌های گزارشگر در یک کشور خاص توضیح داد: «تا زمانی که دولت‌ها تصویب نکنند که گزارشگری برای یک تحقیق در کشوری مامور شود، هیچ کسی حق تحقیق در آن کشور را ندارد. مثلاً درباره عربستان سعودی گزارشگر کشوری ما نداریم. البته فقط یک نهاد خاص می‌تواند درباره همه کشورها، حتی کشورهایی مثل عربستان سعودی هم گزارش ارائه بدهد که آن گزارشگرهای موضوعی هستند. مثلا گزارشگر موضوعی درباره نقض آزادی بیان یا به کارگیری یکجانبه زور درباره ناپدیدشدگان اجباری در تمام کشورها گزارش می‌دهد. ولی آن گزارش به معنای این نیست که کشورها بتوانند گزارش را نقض کنند، اما دولت‌ها هم می‌توانند آن گزارش را به قطعنامه‌ای علیه آن کشور تبدیل بکنند و هم می‌توانند این کار را نکنند. در هر صورت گزارشگر کار خود را به صورت مستقل انجام می‌دهد و آزادانه نظر خود را ارائه می‌دهد.»
استاد دانشگاه آزاد درباره اقدامات شورای حقوق بشر درباره فجایع ضد حقوق بشری در میانمار و یمن تاکید کرد: «وقتی همه رسانه‌ها اعلام می‌کنند که حقوق بشر در میانمار و یمن در حال نقض است، شورای حقوق بشر هم درباره این موضوع قطعنامه داده است و این حداکثر کاری است که می‌توانند انجام بدهند.»
وی پیرامون سیاسی کاری در فعالیت شورای حقوق بشر سازمان ملل افزود: «قطعاً در بسیاری موارد قدرت سیاست در تصمیم‌گیری یک گزارشگر اثرگذار است. وقتی رسانه‌ها، سازمان‌های مردم‌نهاد و سایر دولت‌ها، اتفاق غیر حقوق بشری در یک کشور را برجسته کنند و موضوع را از چیزی که هست، خیلی بزرگتر نشان بدهند، قطعا تاثیر دارد. درباره ایران موضوع انتخاب گزارشگر واقعاً سیاسی است، چون برای بسیاری از کشورها ،گزارشگری انتخاب نمی‌شود. مثلا گزارشگر حقوق بشر درباره آمریکا، پاکستان و یا بحرین انتخاب نمی‌شود. همچنین بعد از انتشار گزارش، این دولت‌ها هستند که هر قسمتی از گزارش را که بخواهند از طریق رسانه می‌توانند برجسته کنند و از آن استفاده سیاسی کنند.»
گفتگو از :مهدی خلسه
منبع: آنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۹۹۸۶۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عربستان پیش‌نویس قطعنامه آتش‌بس در غزه را به سازمان ملل می‌برد
عربستان سعودی قصد دارد پیش‌نویس قطعنامه جدیدی را به نمایندگی از گروه کشورهای عربی سازمان ملل با هدف برقراری آتش‌بس در غزه، به مجمع عمومی سازمان ملل ارائه کند.
به گزارش ایسنا، روزنامه «ایندیپندنت عربی» به نقل از «عبدالعزیز الواصل» نماینده دائم عربستان در سازمان ملل نوشت گروه عربی که عربستان طی ماه جاری ریاست آن را بر عهده دارد، در نشست دوشنبه خود درباره این طرح بحث و رایزنی خواهد کرد.
الواصل در ادامه افزود، پیش‌نویس این قطعنامه ممکن است شامل ارائه مجدد درخواست فلسطین برای عضویت کامل در سازمان ملل به شورای امنیت باشد، چراکه واشنگتن درخواست مشابهی را هفته گذشته وتو کرد.
پیشتر فیصل بن فرحان، وزیر خارجه عربستان سعودی اعلام کرد سخنانی در اتحادیه اروپا برای به رسمیت شناختن کشور فلسطین وجود دارد. وی این سخنان را بسیار مثبت و مهم توصیف کرد.
پیشتر آمریکا در جلسه شورای امنیت سازمان ملل، قطعنامه پیشنهادی الجزایر را که خواستار عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل می‌شد، وتو کرد.
آمریکا پیشتر تهدید کرده بود قطعنامه را وتو می‌کند. تصویب این قطعنامه به معنای به رسمیت شناختن کشور فلسطین بود.
پیشتر نیز اخباری درخصوص تلاش آمریکا برای اعمال فشار به دیگر کشورها درخصوص ارائه رای منفی به عضویت فلسطین در سازمان ملل منتشر شده بود. در این رأی‌گیری، ۱۲ عضو شورای امنیت به قطعنامه رأی مثبت دادند و آرای انگلیس و سوئیس نیز ممتنع بود. این چهارمین وتوی آمریکا در جهت حمایت از رژیم صهیونیستی از آغاز جنگ غزه است.
تشکیلات خودگردان فلسطین مخالفت آمریکا با عضویت کامل آن در سازمان ملل را محکوم و آن را «ناعادلانه و غیرموجه» توصیف کرد. وزیر خارجه رژیم صهیونیستی اما از این اقدام آمریکا استقبال کرد و مدعی شد پیشنهاد به‌رسمیت شناختن کشور فلسطین پس از عملیات مقاومت فلسطین در هفتم اکتبر «هدیه‌ای برای تروریسم» است.
انتهای پیام
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»