به نقل از «خبرگزاری آریا»

رفع معضل زباله مازندران درسايه تلاش مديران و همکاري مردم

تاریخ انتشار: ۲۶ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۱۰۵۸۸۰

خبرگزاري آريا - نوشهر - ايرنا - قصه پر غصه معضل زباله در استان هاي شمالي کشور و بويژه مازندران همچنان ادامه دارد و رفع آن جزء در سايه تلاش مديران و همکاري مردم امکان پذير نخواهد بود.

به گزارش خبرنگار ايرنا ، در بين استان هاي کشور ، مازندران رتبه نخست توليد سرانه زباله را داراست و بر اساس آمارهاي موجود روزانه حدود يک هزار و 200 تن زباله در روستاها و يک هزار و 800 تن زباله در شهرهاي مازندران توليد مي شود و اين رقم در ايام تعطيلات تابستان و نوروز به دليل تعداد بالاي گردشگر تا سه برابر افزايش مي يابد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اين ميزان توليد زباله از يک سو و نداشتن واحدها مجهز کمپوست و زباله سوز از سوي ديگر در استان باعث شده تا 27 نقطه جنگلي به وسعت بيش از 300 هکتار از بهترين جنگل هاي مازندران به انباشت غيراصولي زباله اختصاص يابد.
در سال هاي اخير طرح جامع مديريت پسماند به منظور کاهش آسيب هاي زيست محيطي در استان، اجراي 9 طرح شامل پنج کارخانه توليد کمپوست از زباله در شهرهاي بابل به ظرفيت 200 تن در روز و افزايش آن به 400 تن ، بهشهر به ظرفيت 250 تن ، قائمشهر به ظرفيت 500 تن ، نور به ظرفيت 250 تن و تنکابن نيز به ظرفيت 250 تن مصوب شده است.
همچنين چهار کارخانه زباله سوز نيز در شهرهاي ساري به ظرفيت 450 تن زباله مخلوط در روز و توليد 3 مگاوات برق ، نوشهر به ظرفيت 200 تن و توليد يک مگاوات برق در روز ، آمل به ظرفيت 400 تن و توليد 3 مگاوات برق و جويبار به ظرفيت 860 تن و توليد 8 مگاوات برق از اين مصوبه در دست ساخت هستند.
در صورت اجراي اين طرح ها پيش بيني مي شود که از 3 هزار تن زباله توليدي در استان ، 150 تن مواد بازيافتي ، 600 تن مواد آلي و 750 تن سوخت کارخانه هاي زباله سوز از شهرهايي که کارخانه کمپوست دارند به دست آيد.
با اين همه به گفته کارشناسان جدا از کارخانه هاي زباله سوز مساله فرهنگ سازي در بين مردم در کاهش توليد زباله و نيز تفکيک ان در خانه اهميت فراوان دارد و از اين طريق بخشي از زباله هاي خشک براحتي قابل بازيافت است.
يکي از شهروندان تنکابني که در تفکيک زباله و توليد کمپوست خانگي فعال است ، گفت : تا سال گذشته هيچ استفاده اي از زباله ها نمي کردم تا اينکه يک روز مسجد محل کلاس آموزش تفکيک زباله و توليد کمپوست داير کرده بود و پس از آن ديدگاهم نسبت به زباله تغيير کرد.
حکمت حاجي پور در گفت و گو با خبرنگار ايرنا افزود : اکنون زباله هاي تر را در باغچه منزل تبديل به کمپوست مي کنم و از آن براي تقويت خاک جهت گلکاري و سبزي کاري استفاده مي نمايم.
وي اظهار داشت : زباله هاي خشک مانند انواع کاغذ و پلاستيک را نيز در محلي جمع آوري نموده تا در روزهاي دوشنبه تحويل کارگران شهرداري دهم.
اين شهروند با بيان اينکه براي نجات محيط زيست نمي شود تنها به دولت متکي بود ، خاطر نشان کرد : براي اين کار بايد اول از خودمان شروع کنيم و به همين دليل بسياري از همسايه ها و دوستان را براي اين کار تشويق نمودم که با استقبال خوبي هم مواجه شد.
وي تصريح کرد : فرهنگ سازي و آگاهي بخشيدن به مردم نسبت به پيامد هاي انباشت زباله در جنگل ها مي تواند در کاهش توليد زباله و بهبود وضعيت محيط زيست موثر باشد.
يک کارشناس محيط زيست با بحراني دانستن معضل زباله در شهرهاي شمالي کشور گفت : متاسفانه به دليل عدم راهبرد مناسب در اين بخش ، شاهد اعمال سليقه هاي گوناگوني هستيم به طوري که برخي کارشناسان کارخانه زباله سوز و برخي ديگر کارخانه کمپوست را تنها راه برون رفت از اين معضل مي دانند.
حسين عبدالرحيمي در گفت و گو با خبرنگار ايرنا به اقدام خوب دولت تدبير و اميد در خريد برق از کارخانه هاي زباله سوز اشاره کرد و اظهار داشت : دولت در سال 95 به ازاي هر يک کيلو وات برق توليدي نيروگاه هاي زباله سوز 370 تومان در نظر گرفت که تقريبا سه برابر قيمت خريد تضميني برق از نيروگاه هاي گازي است.
وي خاطرنشان کرد : علاوه بر زباله ها ، شيرابه هاي آنها است که تبديل به زهرآبه مي شود و سبب آلودگي آب هاي زير زميني در شمال کشور شده است.
وي با بيان اينکه جنگل هاي مازندران روزانه 753 هزار ليتر شيرابه زباله را در خود جاي مي دهند ، تصريح کرد : متاسفانه خاک جنگل ها به دليل انبوه زباله و شيرابه هاي موجود ، به صورت سيستماتيک قدرت خود پالايندگي را از دست داده اند و اين امر آسيب هاي جدي به آب هاي زيرزميني و مورد نياز بخش کشاورزي زده است.
به گفته اين کارشناس ، آلودگي آب در تمامي بخش ها مي تواند به بروز برخي بيماري ها در بين انسان ها و حيوانات منجر شود و جبران آن به راحتي امکان پذير نخواهد بود .
استاندار مازندران نيز اخيرا در سفر به غرب مازندران با تاکيد بر حل معضل زباله در استان، وجود فاضلاب و شيرابه هاي زباله در محيط زيست استان را مخاطره آميز خواند.
محمداسلامي خطاب به فرمانداران گفت : براي رفع مشکلات فاضلاب و پاک کردن زباله از چهره مازندران مهلت زيادي نداريد بايد هر چه زودتر نسبت به رفع اين مشکلات برنامه ريزي و اقدام کنيد.
وي افزود : همه ما بايد برابر سلامت جامعه حساس باشيم و با ايجاد ظرفيت هاي مختلف بتوانيم با کمک مردم ، جامعه و محيط زيست خودمان را از فاضلاب و زباله پاک کنيم.
استاندار مازندران در بازديدش از مرکز انباشت زباله در منطقه پرده سر دوهزار تنکابن ابراز اميدواري کرد که با برنامه ريزي صورت گرفته کارخانه کمپوست زباله اين شهرستان حداکثر سال آينده وارد مدار شود.
علميات اجرايي کارخانه کمپوست تنکابن که با اعتباري بالغ بر 75 ميليارد ريال از سال 95 آغاز شده داراي 40 درصد پيشرفت فيزيکي است و شامل سالن پذيرش و پردازش هر يک به مساحت يکهزار متر مربع ، سالن تخمير به مساحت 9 هزار متر مربع و سالن فاين به مساحت 2 هزار متر مربع مي باشد.
اين کارخانه ظرفيت تبديل روزانه 150 تن زباله به کمپوست را دارد و در صورتيکه اين کارخانه وارد مدار شود زباله هاي دپو شده اين منطقه را مي توان به کمپوست تبديل کرد.
پيش از اين شهرداران 58 شهر مازندران به همراه بخشداران و دهياران موظف به اجراي طرح تفکيک زباله از مبدا شده بودند تا حجم زباله توليدي در استان به 30 درصد کاهش يابد.
رييس شوراي اسلامي شهر تنکابن نيز در اين باره معتقد است که مشارکت شهروندان در اين موضوع مهم بسيار نقش بسزايي داشته و آناني که شرايط ايجاد کمپوست خانگي را در حياط منازلشان دارند بهتر است براي کاهش توليد زباله به کمک مديران شهري بيايند.
عليرضا فلاحتکار اظهار داشت : تا اتمام ساخت پروژه کمپوست زباله تنکابن ، پيشنهاد مي شود مردم زمان را ازدست نداده و نسبت به اين مهم ، مشارکت فعال داشته باشند.
وي مقدار زباله توليدي شهرستان تنکابن را 150 تن در روز اعلام کرد و افزود : از اين مقدار 58 تن آن زباله تراست و مي توان با ايجاد فضاي مناسب در حياط منازل به کمپوست خانگي تبديل و براي پرورش گل و گياه استفاده مناسب کرد.
فلاحتکار با بيان اينکه در سال هاي اخير کلاس هاي آموزش تفکيکي زباله از مبداء براي شهروندان و روستاييان در منازل ، مدارس و مساجد برگزار شده است ، خاطرنشان کرد : براي رفع کامل اين معضل بايد نگاه ملي ديده شود چرا که شمال کشور متعلق به همه مردم ايران است و با بودجه هاي محلي و استاني نمي توان اقدام موثري صورت داد.
محسن کبود فيروزجايي شهردار بابل نيز گفت: سه ميليارد ريال براي اجراي طرح تفکيک زباله در بابل سرمايه گذاري شده چراکه اين طرح نياز به زيرساخت هايي از قبيل تهيه کانکس ، سطل هاي زباله مخصوص طرح تفکيک، توزيع کيسه هاي مخصوص زباله هاي خشک، نصب بنر در سطح شهر و آموزش به خانواده ها دارد.
وي گفت: هم اکنون روزانه 250 تا 300 تن زباله در سطح شهرستان بابل جمع آوري مي شود که اين امر نسبت به 10 سال گذشته افزايشي حدود سه برابري داشته است.
شهردار بابل ادامه داد: موفقيت طرح تفکيک زباله زماني امکان پذير خواهد بود که مردم همکاري کامل داشته باشند تا با کمک آن بتوانيم مشکل پيچيده زباله را حل کنيم.
وي اظهارداشت: به زودي 2 طرح عمراني در خصوص تصفيه شيرابه ها و افزايش توليد کمپوست در سايت انجليسي محل جمع آوري زباله هاي بابل آغاز مي شود.
رئيس شوراي شهرستان بابل نيز گفت: علاوه برشهر بابل طرح تفکيک زباله از مبداء در 6 بخش و هفت شهر بابل و 550 روستا در اين شهرستان اجرا خواهد شد.
مرمرفيروز پور افزود: مقدمات اجراي طرح تفکيک زباله از سال گذشته تاکنون در حال فراهم شدن است که با دستور استاندار اين روند شتاب بيشتري خواهد گرفت.
وي بيان کرد: 20 نفر از نيروهاي آموزش ديده چهره به چهره با مردم در درب منازل صحبت خواهند کرد و اين طرح را براي مردم تشريح مي کنند.
وي گفت: علاوه براينکه کيسه هاي مخصوص جمع آوري زباله هاي خشک در اختيار مردم قرار مي گيرد تعداد 10 کانکس هم در نقاط مختلف شهر بابل مستقر شده است که اين زباله ها را از مردم تحويل بگيرد.
عضو کميسيون خدمات شهري شوراي اسلامي شهر بابل ادامه داد: ماشين هاي مخصوص جمع آوري زباله هاي خشک در سطح محله ها حضور مي يابند و با به صدا در آوردن آجير مخصوص مردم را نسبت به تحويل زباله ها آگاه مي سازند.
حدود يک پنجم معادل 530 هزار نفر از جمعيت 3 ميليون و 250 هزار نفري استان مازندران در شهرستان بابل ساکن هستند.
در يک جمع بندي کارشناسان مي گويند راه حل مساله زباله در مازندران همکاري مردم و مديران است بدين طريق که با فرهنگ سازي بين مردم زباله کمتر توليد شود و با فراهم کردن زيرساخت از سوي شهرداريها تفکيک زباله در مبدا صورت گيرد و نيز با ايجاد واحدهاي کمپوست وزباله سوز ، زباله هاي باقيمانده تبديل بهينه شود.
خبرنگار : عليرضا پورعلم **انتشار دهنده:محسن حسن نيا
1899/1602/7513/
انتهاي پيام /*

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۱۰۵۸۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شرنگ شیرابه در کام خزر

به گزارش «تابناک» به نقل از مهر، قضاوت درباره منشأ آلودگی دریای خزر اگر فقط سواحل شمالی ایران را بینیم یک جانبه و دور از واقعیت است چرا که حال و روز دریاچه در حاشیه شمالی و شرقی و غربی آن و دیگر کشورهای همسایه به دلیل ورود انواع آلاینده‌های صنعتی و نفتی بدتر از کرانه خزر در ایران است.

با این حال ورود ۷۰ درصد پساب فاضلاب‌های تصفیه نشده از یک سو و پایین بودن توان پالایش دریای خزر نسبت به دریاهای نیمه بسته مانند خلیج فارس و یا دریاهای باز مانند دریای عمان اوضاع آلودگی در این دریاچه را تشدید کرده است.

سرمنشا آلودگی دریای خزر در استان‌های شمالی به چندین کیلومتر بالا دست و از دامنه جنگل ریشه می‌گیرد. آنجایی که جنگل دفن گاه زباله شده و شیرابه‌های ناشی از آن از طریق رودها و کانال‌های انتقال آب مستقیم به دریا سرازیر می‌شود.

آمارها حکایت از تولید روزانه ۳۰۰۰ تن زباله در مازندران دارد شیرابه‌های این طلای کثیف دشت‌ها و جنگل در بالا دست، میان دست و دریای خزر را در پایین دست آلوده و رنگ آبی این دریاچه زیبا در حاشیه ساحل کدر و تار کرده است.

آمارهای تأیید نشده نشان می‌دهد که روزانه حجم وسیعی از شیرآبه‌ها پساب‌های صنعتی و کشاورزی و خانگی در مناطق مختلف استان مازندران مستقیم به رودخانه‌ها و دریا سرریز می‌شود و چرخه اکوسیستم را در این مناطق دچار اختلال کرده است.

به هر گوشه از مازندران سر بزنید شاهد آن هستید که پساب‌های خانگی و کشاورزی مستقیم به رودخانه می‌ریزد و از آنجا نیز روانه دریا می‌شود. این وضعیت سبب شده تا نه تنها رودخانه‌های مازندران حال خوشی نداشته باشد بلکه دریا نیز روز به روز آلوده می‌شود.

اوضاع آلودگی دریا را می‌توان از زبان صیادی شنید که به بیماری پوستی دچار شده و آن را محصول ورود آلاینده‌ها به دریا می‌داند. سرتاسر پاییز و زمستان فصل صیادی است و ورود ماهیگیران به آب عموماً به عنوان بخشی از شیوه صید گریز ناپذیر. اکبر حقیقی ماهیگیر مازندرانی با بیان اینکه بیشتر مواقع در فصل صیادی در تور ماهیگیران زباله‌های دیده می‌شود که از طریق رودخانه به دریا منتقل شده است، گفت: این زباله‌ها سلامت صیادان و همچنین آبزیان را به خطر انداخته است.

وی ادامه داد: روند آلودگی‌های خانگی و سموم کشاورزی به دریا سبب شده تا برخی از گونه‌های ماهی از سبد صیادی حذف شود و یا به اعماق دریا کوچ کنند و نسل برخی از ماهی‌ها نیز منقرض شده است.

مازندران بیش از ۴۷۰ کیلومتر ساحل دارد و این سواحل مقصد بسیاری از مسافرانی است که از گوشه و کنار کشور برای دریاگردی به استان سفر می‌کند و طبق آمارها ۹۰ درصد مسافران برای جاذبه‌های دریا مهمان استان‌های شمالی و از جمله مازندران می‌شوند.

به گفته حسین ایزدی مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مازندران این استان در بهار و تابستان پارسال (۱۴۰۲)، که بخش عمده آن فصل شنا است میزبان بیش از ۹۰ میلیون نفر شب مسافر بوده است.

ساحل فریدونکنار در محاصره زباله و پسماند

ساحل فریدون کنار از جمله مناطق مورد علاقه مسافران و گردشگران بویژه در بهار و تابستان به شمار می‌رود اما شاهد آن هستیم که از رودخانه اصلی شهر و زهکش ها حجم وسیعی از پساب‌ها و فاضلاب خانگی و کشاورزی روانه دریا می‌شود.

اسلامی یک شهروند فریدون کناری با بیان اینکه در طول رودخانه اصلی شهر شاهد آن هستیم که فاضلاب‌ها از طریق لوله‌ها به رودخانه منتقل می‌شود، ادامه داد: در نتیجه رودخانه نیز این پساب‌ها را به دریا منتقل می‌کند.

وی با اظهار اینکه در فصل شنا طرح‌های سالم‌سازی در ساحل فریدون کنار اجرا می‌شود، گفت: به دلیل ورود آالاینده‌ها در برخی قسمت‌ها شاهد تغییر رنگ آب دریا هستیم و این مسئله سلامت شهروندان و شناگران را به خطر می‌اندازد.

وی با بیان اینکه بارها مشکلات ناشی از فاضلاب‌ها و آلاینده‌ها را به دستگاه‌های مسؤول گزارش کرده ایم، افزود: با این حال همچنان روند ورود آلاینده‌ها به رودخانه و دریا ادامه دارد.

آلودگی رودخانه و دریا فقط مختص فریدونکنار نیست بلکه در تمامی مناطق ساحلی رودخانه‌ای استان می‌توان ردی از زباله دید که وضعیت ساحل را نازیبا و بد کرده است.

رودخانه‌های شیلاتی هم اسیر زباله

اوضاع نکارود در شرق مازندران، تجن و تالار و بابلرود در شهرهای مرکزی و رودخانه‌های خیرود و چالوس و چشمه کیله و صفارود در غرب مازندران نیز چندان خوش نیست و با اینکه همه این رودخانه‌ها شیلاتی محسوب می‌شود باز با معضل با معضل زباله و پساب دست و پنجه نرم می‌کنند.

ورود آلاینده‌های معدنی نیز به رودخانه‌های هراز در آمل و چالوس در غرب مازندران همواره حاشیه و دردسرساز است بیشتر اوقات رنگ آب در این مناطق قهوه‌ای و کدر است و این پساب‌های معدنی بدون تصفیه به دریا وارد می‌شود.

در نوشهر علاوه بر پساب‌های خانگی و کشاورزی شیرابه‌های تصفیه نشده کارخانه زباله سوز مشکلات زیست محیطی زیادی ایجاد کرده است و روزانه تا ۶۰ مترمکعب شیرابه از طریق رودخانه ماشلک به دریا می‌ریزد و سرطان انواع بیماری‌ها از جمله سرطان را ارمغان می‌آورد.

شبنم دلفان آذری محقق محیط زیست و استاد دانشگاه با بیان اینکه ‎دپوی غیربهداشتی پسماندهای شهری، عفونی و پزشکی و شیرابه ناشی از آنها و ورود فلزات سنگین نظیر «روی» و «جیوه» یکی از اساسی‌ترین معضلات زیست‌محیطی استان مازندران و بالاخص زباله سوز در شهر نوشهر است، افزود: فاجعه بارتر این است که همچنان شیرابه‌های حاصله به رودخانه و دریا می‌رود.

‎سفیر سبز زیست محیطی خاورمیانه با اظهار اینکه بررسی‌های میدانی و علمی نشان می‌دهد که شیرابه ناشی از این پسماندها قادر به حل تایر کامیون به طور کامل است، افزود: این به این معناست که شیرابه حاصل از زباله‌ها بسیار سمی و خطرناک با قدرت انحلال بسیار بالایی است.

دلفان آذری ادامه داد: فاضلاب‌های شهرک‌های صنعتی اطراف هم یکی از منابع بزرگ و مهم آلودگی رودخانه‌ها و دریای خزر است، به طور کلی تمام استان مازندران در فاجعه مدیریت پسماندهای شهری، عفونی، پزشکی و صنعتی و کشاورزی غرق شده است، به عنوان مثال فاضلاب شهرک صنعتی‌های نوشهر در غرب مازندران، امام زاده عبدالله یا بابلکنار یکی از نمونه‌هایی است که فاضلاب آن پس از تصفیه در تصفیه‌خانه، وارد دریای خزر می‌شود، هر چند این فاضلاب باید در مکانی تخلیه شود اما نکته اینجا است زمانی باید این اتفاق صورت بگیرد که کار تصفیه به درستی انجام شده باشد.

آلایندگی واحدهای بلندمرتبه در فریدونکنار

صمد کیانی رئیس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان فریدونکنار نیز با بیان آنکه نافی اینکه رودخانه‌های ما دچار آلودگی هستند، نیستیم، افزود: بخشی از آلاینده‌ها از طریق رودخانه شهری وارد می‌شود که پاکسازی آن باید در دستور کار شهرداری قرار گیرد.

وی در گفت و گو با خبرنگار مهر با بیان اینکه یکی از مشکلات اساسی که در فریدونکنار داریم، بلندمرتبه سازی است، ادامه داد: آلودگی این واحدها بارزتر از بقیه موارد است و فاضلاب‌های خانگی واحدهای بلندمرتبه سرریز می‌شود و زیر سطح آبی منطقه بالا است.

وی گفت: در فریدونکنار منفی ۲۰ تا ۲۴ متر پایین‌تر سطح از دریای آزاد هستیم و سطح ایستایی فاضلاب بالا است و از سوی دیگر واحدهای بلندمرتبه نیز فاقد سپتینک و تصفیه فاضلاب مناسب هستند و از سوی دیگر محیط زیست در زمینه احداث واحدهای مسکونی در محدوده شهری عملاً نقشی ندارد.

کیانی ادامه داد: پروانه ساخت واحدهای بلندمرتبه توسط شهرداری و نظارت آن برعهده نظام مهندسی است اما وقتی بحث آلودگی پیش می‌آید محیط زیست و شبکه بهداشت و درمان درگیر می‌شوند و در دستور کار قرار می‌گیرد.

وی با اظهار اینکه شمار پرونده‌های مرتبط با آلودگی در شهرستان فریدونکنار کم نیست، افزود: تشخیص آلودگی نیازمند ارزیابی آزمایشگاهی است و همچنین شاهد تخلیه پساب‌ها و تخلیه فاضلاب‌ها، کارواش‌ها و غیره هستیم.

کیانی مشکل اصلی آلودگی رودخانه‌ها و سواحل را ناشی از نبود سیستم اگو و تصفیه خانه فاضلاب بهداشتی دانست و گفت: وقتی این تصفیه خانه وجود نداشته باشد شاهد آلودگی خواهیم بود و فاضلاب‌ها در ساعات پایانی شب در مناطق مختلف تخلیه می‌شود.

معضل آلودگی رودخانه‌ها و سواحل در گوشه و کنار مازندران به چشم دیده می‌شود و تلاش‌های متولیان امر برای پاکسازی چندان چشمگیر نیست. در استان مازندران ۴۷۰ کیلومتر ساحل و هفت هزار کیلومتر رودخانه وجود دارد و در حاشیه آن مراکز خدماتی، اراضی کشاورزی و باغی و واحدهای دامداری وجود دارد که به آلودگی دامن می‌زنند.