توجه به هویت نسل جوان از شیوع آسیب های اجتماعی پیشگیری می کند
تاریخ انتشار: ۳۰ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۱۷۴۴۳۳
قزوین- مدرس دانشگاه و کارشناس مسائل اجتماعی گفت: به رسمیت شناختن فردیت و هویت نسل جوان از شیوع آسیب های اجتماعی پیشگیری می کند.
به گزارش خبرگزاری مهر، نصرت اله علیرضایی در همایش پیشگیری از آسیب های اجتماعی که به همت اداره آموزش و پرورش الموت غربی در سالن اجتماعات رازمیان برگزار شد، اظهار کرد: برای پیشگیری و کنترل آسیب های اجتماعی نباید حسرت جامعه گذشته را خورد و تصویری آرمانی از آن به تصویر کشید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کارشناس مسائل اجتماعی تصریح کرد:خانواده ها و مدارس باید از دانش آموزان، انتظار احترام داشته باشند و در انتقال ارزش ها به شیوه گفت و گو عمل کنند. در جامعه گذشته اگر آسیب های اجتماعی وجود نداشت و یا درصد آن بسیار پایین بود بدلیل آن بود که در جامعه قدیم سرعت تغیر و تحولات بسیار ناچیز بود، همه اجزار و ارکان جامعه در مثل و شبیه به هم بود.
وی ادامه داد: در چنین جامعه ای، تمایز و تنوع و تکثری وجود نداشت، فردیت و شخصیت افراد در هویت جمعی و طایفه ای حل شده بود و نوعی کنترل و نظارت غیر رسمی بر افراد حاکم بود. در گذشته اساسا چیزی به نام دوره جوانی وجود نداشت و افراد پس از بلوغ جسمی و جنسی وارد مرحله زندگی اجتماعی و اقتصادی می شدند در نتیجه با بحران ها و مسائل خاص دوران جوانی مواجه نبودیم
وی افزود:مساله دیگری که امروز نسل جوان جامعه ما بویژه دانش آموزان و دانشجویان ما با آن مواجه هستند مساله شکاف نسلی و تعارض ارزشی بین دو نسل والدین و فرزندان است بگونه ای که بین ارزشهای اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی جوانان و والدین آنها تفاوت و تمایز وجود دارد و این مساله باعث می شود بعضا شاهد تنش ها و تعارضات در خانواده ها باشیم.
این کارشناس مسائل اجتماعی اظهار داشت:اما در دوران جدید بین رشد و بلوغ جنسی جوانان و پذیرش مسئولیت های اقتصادی و اجتماعی فاصله وجود دارد و مسائلی چون اوقاتفراغت، بحران هویت، مسائل اشتغال، ازدواج، ادامه تحصیل و بزهکاری و آسیب های اجتماعی متوجه قشر جوانان می شود و نیازمند چاره اندیشی، برنامه ریزی و ارائه راهکار است.
علیرضایی بیان کرد: والدین دانش آموزان و جوانان باید سواد اجتماعی خود را برای نحوه تعامل با فرزندان خود افزایش بدهند. با سعه صدر، مدارا و با گوش شنوا با فرزندان برخورد کنند و ارزش ها و باورهای درست خود را با شیوه گفت و گو و همراه با به رسمیت شناختن جهان معنایی و متفاوت آنها منتقل کنند.
این کارشناس مسائل اجتماعی اظهار داشت: حقیقت مطلب این است که امکان بازگشت به جامعه گذشته وجود ندارد و در صورت امکان چندان جاذبه و مطلوبیتی هم ندارد چون نافی فردیت و شخصیت مستقل افراد در جامعه جدید است لذا باید بتوانیم نظم و امنیت جامعه گذشته را با تغییر و تحولات جامعه جدید با هم همراه و آشتی بدهیم.
منبع: مهر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۱۷۴۴۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کدام فیلم‌های سینما به جامعه کارگری ادای دین کردند؟
به گزارش گروه فرهنگ و هنر ایسکانیوز، فیلم‌های سینمایی با محوریت کار و کارگر که در طبقه‌بندی ژانر اجتماعی قرار می‌گیرد، همواره با اقبال مخاطب مواجه بوده است، فیلم‌هایی که افزون‌بر تصویر کردن دغدغه و روزگار پر محنت این قشر تلاش‌گر، در دل قاب‌های سخنگوی خود روایتگر آسیب‌های اجتماعی نیز بوده‌اند.
گرچه سینمای کارگری در ایران به‌دنبال سینمای نئورئالیسم ایتالیا پیش از وقوع انقلاب اسلامی کلید خورد، اما دیری نپایید که با گذشت سال‌های نه چندان طولانی از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، سینمای کارگری رنگ بیشتری به خود گرفت؛ سینمایی که گذشته از سهراب شهیدثالث و کامران شیردل تا پیش از نیمه دوم دهه ۵۰، خسرو سینایی، عباس کیارستمی، رخشان بنی‌اعتماد، کیانوش عیاری، ابوالفضل جلیلی، اصغر فرهادی و سعید روستایی را در دایره مهم‌ترین فیلمسازان خود از بعد از وقوع انقلاب می‌بیند.
در کنار فیلم‌هایی چون «نگهبان شب» و «جنگ جهانی سوم» از رضا میرکریمی و هومن سیدی که مهم‌ترین نماینده‌های آثار کارگری اخیر سینمای ایران شمرده می‌شوند، از «به‌آهستگی» مازیار میری، «چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت» وحید جلیلوند، «خداحافظی طولانی» فرزاد موتمن، «شیفت شب» نیکی کریمی، «پنج ستاره» مهشید افشارزاده و «ساعت ۵ عصر» مهران مدیری می‌توان از دیگر آثار عرصه یادشده یاد کرد.
همچنین مجید مجیدی با «آواز گنجشک‌ها»، علی رفیعی با «آقا یوسف»، بهرام توکلی با «اینجا بدون من»،جمشید محمودی با «چند متر مکعب عشق»، احمدرضا معتمدی به واسطه «آلزایمر» و منوچهر هادی به‌واسطه «کارگر ساده نیازمندیم»، از جمله دیگر کارگردانانی هستند که با ساخت فیلم‌های یادشده در تولید آثار سینمای کارگری دستی بر آتش داشته‌اند.
البته پیداست که در برخی از آنها نظیر «جدایی نادر از سیمین»، نقش کار و کارگر، محوری و موضوع اصلی نیست اما به نوبه خود بر آن بودند تا ادای دینی به این صنف آسیب‌پذیر جامعه داشته باشند.
به هر روی سینمای ایران به واسطه دغدغه و ذوق سینماگرانش همواره بر آن بوده تا در کنار سایر متعلقات آثار اجتماعی، موضوعات کار و کارگری را نیز به کانونی از تصاویر قصه‌گو بدل کند. که در این زمینه گامهای خوبی نیز برداشته است.
انتهای پیام/
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان