به نقل از «جام نیوز»

« کویر لوت » چگونه می‌تواند تمام برق ایران و بخشی از خاورمیانه را تأمین کند ؟

تاریخ انتشار: ۶ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۲۱۴۱۱۹

به گزارش سرویس اقتصادی جام نیـوز،  حسین افراخته عضو هیئت علمی دانشگاه گیلان، دکترای مهندسی برق و مشاور و پژوهشگر انرژی‌های تجدیدپذیر در برنامه روزنه رادیو گفت‌وگو اظهار داشت: با توجه به اینکه یک‌چهارم مساحت ایران را صحراها تشکیل می‌دهند، پتانسیل انرژی خورشیدی در ایران بسیار بالاست.

 

وی افزود: اگر ما در مساحتی حدود یک درصد از این نواحی، تولید انرژی‌های خورشیدی را اجرایی کنیم، چیزی در حدود 5 برابر نیاز برق ایران را می‌توانیم تأمین کنیم و یا اگر 5 درصد از مساحت کویر لوت را برای تولید انرژی خورشیدی استفاده کنیم، می‌توانیم کل برق ایران و بخشی از برق مورد نیاز منطقه خاورمیانه را هم تأمین کنیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

افراخته با بیان اینکه "یکی از انواع قابل‌اتکای انرژی تجدیدپذیر در دنیا انرژی بادی است"، گفت: با توجه به برآورد سازمان انرژی‌های نوی ایران که روی 45 سایت مهم بادی روی 26 منطقه کشور انجام داده، پتانسیل انرژی بادی کشور چیزی در حدود 6500 مگاوات است؛ یعنی حدود 10 درصد برق مصرفی کشور را می‌تواند تأمین کند و اگر توسعه فاز صفر اطلس بادی کشور تکمیل شود این عدد برابر با 40 هزار مگاوات، یعنی 62 درصد از کل نیاز برقی کشور (در زمان پیک) است.

 

وی افزود: بخش دیگری از انرژی تجدیدپذیر که در مقایس بالا قابل استحصال است، انرژی برق‌آبی است که می‌تواند تا 42 هزار مگاوات در ایران پتانسیل تولید داشته باشد و بیش از 65 درصد برق مورد نیاز کشور را تأمین کند اما تنها در ایران حدود 10 درصد از مصرف برق خود را از طریق انرژی برق‌آبی تأمین می‌کنیم.

 

پژوهشگر انرژی‌های تجدیدپذیر در خصوص ارزان‌تر بودن تولید برق در نیروگاه‌های حرارتی در مقایسه با نیروگاه‌های تجدیدپذیر گفت: اگر به این مسئله بپردازیم که ایران سرشار از منابع فسیلی است و این منابع تمام‌نشدنی است، اشتباه کرده‌ایم؛ چرا که بر اساس عمر ذخایر فسیلی کشور در سال 1386 که برآورد شده، بالغ بر 84 سال بوده و اگر با همین روال مصرف کنیم و به منابع جدیدی دست نیابیم، میزان بقای انرژی فسیلی کشور 84 سال است.

 

وی افزود: علاوه بر این، ما باید از یک عدالت بین‌نسلی تبعیت کنیم و آن بدین مفهوم است که این انرژی که در اختیار نسل فعلی ایران است، بخشی به جمعیت آتی کشور اختصاص دارد و استفاده بی‌رویه از این انرژی و آلودگی زیست‌محیطی که ایجاد می‌کند، رفتار درستی نیست.

 

افراخته تصریح کرد: ازاین‌رو استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر باید از اولویت‌های اصلی کشور باشد، ضمن اینکه وجود سوخت‌های فسیلی می‌تواند به‌جای مصرف، به صادرات و درآمدزایی منجر شود و در بخش‌های دیگر کشور به توسعه بینجامد و منافاتی با توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر در کشور نخواهد داشت.

 

وی با اشاره به اینکه حتی در برخی نقاط کشور به‌خلاف تصورات عام، پتانسیل‌های خوبی در توسعه تجدیدپذیرها وجود دارد، ادامه داد: به‌طور مثال، پتانسیل انرژی خورشیدی در گیلان با توجه به روزهای آفتابی، سه برابر پتانسیل انرژی خورشیدی در آلمان است.

 

تسنیم

2025

منبع: جام نیوز

کلیدواژه: اقتصاد جام نیوز برق ایران خاورمیانه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۲۱۴۱۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تیغ شدت مصرف انرژی روی گلوی اقتصاد ایران

بررسی روند شدت مصرف انرژی در ایران و جهان طی ۳۰ سال گذشته نشان می‌دهد درحالی که جهان به سمت کاهش شدت مصرف انرژی حرکت کرده، این مسیر در ایران بالعکس طی شده و بر خلاف جهان، به سمت افزایش شدت مصرف انرژی حرکت کرده‌ایم. - اخبار اقتصادی -

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، اقتصاد روبه‌توسعه ایران یک پاشنه آشیل بزرگ دارد و آن هم "شدت مصرف انرژی" است. شدت بالای مصرف انرژی در ایران، فقط به‌معنای این نیست که ایرانی‌ها مردمی مُسرف هستند، بلکه بیشتر نشان‌دهنده این است که ساختار فعلی حاکم بر توزیع و مصرف انرژی در ایران، ساختار ناکارآمدی است که منجر شده بیش از نیاز طبیعی هر فرد، انرژی مصرف شود و عمده مصارف انرژی کشور در بخش غیرمولد باشد.

در ایران روزانه بر اساس ارزش حرارتی، به طور متوسط معادل 7 میلیون بشکه انرژی مصرف می‌کنیم و درحالی‌که چهارمین مصرف کننده گاز جهان و دوازدهمین مصرف کننده نفت جهان هستیم و در مجموع مصارف نفت و گاز ششمین رتبه مصرفی را در جهان داریم، اقتصاد ما اقتصاد بیست و پنجم جهان است. این آمار به‌معنای این است که انرژی را به‌حجم بسیار زیاد مصرف می‌کنیم اما این مصارف بالا، نقشی در رشد اقتصادی کشور ندارد.

ایران با داشتن بیشترین ذخایر نفت و گاز جهان، توانمندی مبتنی بر دانش روز در صنعت برق و گاز، وجود زیرساخـت‌های منحصربه‌فرد در انتقال و توزیع برق و گاز و نیروی توانمند انسانی باید از "انرژی" به عنوان یک نقطه قوت در معادلات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشور منتفع شود، اما اکنون دچار ناترازی در بخش‌های مختلف مرتبط با انرژی هستیم و به‌عبارتی "انرژی" به جای نقطه قوت، به‌نقطه ضعف کشور تبدیل شده است.

شدت بالای مصرف انرژی که شامل مصارف بیش‌از نیاز در بخش‌های غیرمولد و مصارف غیربهینه در بخش‌های مولد است، دلیل تبدیل شدن "انرژی" به نقطه ضعف کشور به‌جای اتکای اقتصاد به "انرژی" به عنوان نقطه قوت است.

بررسی روند شدت مصرف انرژی در ایران و جهان در طی 30 سال نشان می‌دهد درحالی که جهان به سمت کاهش شدت مصرف انرژی حرکت کرده، این مسیر در ایران بالعکس طی شده و بر خلاف جهان، به سمت افزایش شدت مصرف انرژی حرکت کرده‌ایم.

همانطور که در نمودار بالا مشخص است، شدت مصرف انرژی در ایران در 30 سال اخیر رشدی 85درصدی داشته است؛ درحالی که متوسط شدت مصرف انرژی در همین مدت در جهان کاهشی بوده است.

در سال 1389 مصوب شد که شدت مصرف انرژی کشور در برنامه پنجم توسعه 50درصد کاهش یابد و بعد از عدم تحقق این امر، همین تکلیف برای برنامه ششم توسعه مشخص شد که آن هم محقق نشد.

از دلایل عدم تحقق کاهش شدت مصرف انرژی، با وجود طرح‌ها و برنامه‌های متعددی که تدوین و اجرایی شده، "ارزان‌بودن انرژی" در ایران است. حامل‌های انرژی امروزه مهمترین فاکتور اقتصادی هر جامعه‌ای محسوب می‌شوند و در کشورهای مختلف جهان، از همسایگان آسیایی ما تا کشورهای اروپایی و امریکایی، حامل‌های انرژی به‌گونه‌ای قیمت‌گذاری شده که مصرف کننده چه در خانه‌ها و چه در بخش‌های تجاری و صنعتی، "بهینه‌سازی مصرف" را در اولویت خود قرار می‌دهد.

در ایران اما ارزان‌بودن انرژی موجب شده در هیچ‌کدام از بخش‌های مصرفی، چه در نگاه مردم در خانه‌ها و چه در بخش صنعت و ... "بهینه‌سازی مصرف انرژی" و "ارتقای بهره‌وری در بخش انرژی" اولویت نداشته باشد.

اگر در پایان هر سال مطابق تورم اعلامی بانک مرکزی و یا مرکز آمار ایران، میزان انرژی‌بها نسبت به تعرفه‌های سالانه در سال بعد افزایش یابد، این به‌معنای ثابت ماندن تعرفه‌های انرژی است اما اگر مطابق با آنچه در یک دهه اخیر در ایران حاکم بوده، تعرفه‌ها برای سالهای متمادی بدون تغییر باقی بماند، بر اساس تورم دو رقمی که در جامعه وجود دارد، هر ساله سهم هزینه‌های انرژی در سبد خانوار در حال کاهش است و به‌عبارتی فاکتور مهم انرژی که مصارف بی‌رویه و غیربهینه، آن‌را به پاشنه آشیل اقتصاد کشور تبدیل کرده، سال‌به سال در ایران در حال ارزان‌تر شدن است.

انتهای پیام/