به نقل از «صراط نیوز»

چطور علائم خفیف کرونا به ناگهان شدید می‌شود؟

تاریخ انتشار: ۱۹ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۵۰۶۷۲۱

صراط:

پزشکانی که در بخش‌های اورژانس در بیمارستان‌های آمریکا با بیماران مبتلا به عفونت ویروس کرونا سروکار دارند، می‌گویند بیمارانی با «علائم خفیف» مراجعه می‌کنند که قابل درمان در خانه است، اما یکی دو روز بعد این بیماران به بخش اورژانس باز می‌گردند در حالیکه حالشان بسیار بدتر شده است.

به گزارش تبیان یک پزشک اورژانس این روند را این چنین توصیف می‌کند: «بیماری ابتدا سیر کندی دارد و علائم بیمار خفیف است، بعد ناگهان بیمار به شدت بیمار می‌شود و از پا می‌افتد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دیدن چنین روندی واقعا ترسناک است.»

برخی از بیماران تجربه مشابهی را توصیف می‌کنند. این بیماران ممکن است برای چند روز علائم خفیفی مانند سرفه، خسنگی و درد عضلانی داشته باشند، بعد ناگهان دچار تنگ نفس شدید می‌شوند و تقریبا پر کردن ریه‌هایشان با هوا ناممکن می‌شود.

پزشکان همچنین گزارش می‌کنند که برخی از بیماران پس از حدود یک هفته از شروع علائم خفیف بیماری احساس می‌کنند کمی بهتر شده‌اند، بعد در طول یکی دو روز علائمشان باز می‌گردد و شدت پیدا می‌کنند و نیاز به بستری در بیمارستان برای دریافت اکسیژن با غلظت بالا و لوله‌گذاری تنفسی برای اتصال به دستگاه تنفس مصنوعی پیدا می‌کنند.

طیف علائم بیماران کووید-۱۹ به چه شکل است؟

بر اساس داده‌های فعلی به نظر می‌رسد که حدود ۲۵ تا ۳۰ درصد بیماران مبتلا به کووید-۱۹ بی‌علامت یا «در مرحله پیش از بروز علائم» باشند و خبری از دچار بودن‌شان به بیماری ندارند.

حدود ۸۰ درصد بیماران علائم خفیف تا بیماری متوسط پیدا می‌کند و در همین مرحله باقی می‌مانند. اما حدود ۱۶ درصد بیماران حالشان بدتر می‌شود و در ادامه این روند دچار بیماری وخیم‌تر می‌شوند.

با توجه به گزارش‌های فعلی در بیماران کووید-۱۹ علائم خفیف بیماری به صورتی شبیه به سرماخوردگی بروز می‌کند، آبریزش بینی، سرفه، گلودرد. در موارد بیماری خفیف تا متوسط بیماری بیشتر شبیه آنفلوانزا یا «ذات‌الریه سرپایی» می‌شود: فرد برای روزها دچار سرفه خشک و شدید، تب و تنگ نفس می‌شود و چند هفته طول می‌کشد تا بهبود یابد و بالقوه ممکن است نیاز به مراقبت در بیمارستان داشته باشد. بالاخره در موارد شدید- بحرانی بیماری فرد دچار تنگ نفس شدید، عطش هوا و سرفه شدید می‌شود و نیاز به بسترش شدن در بیمارستان، اکسیژن‌درمانی، انتقال به بخش مراقبت‌های ویژه، اتصال به دستگاه تنفسی مصنوعی پیدا می‌کندن و در خطر بالای مرگ ناشی از بیماری قرار می‌گیرد.

توجه داشته باشید که اکنون می‌دانیم علائم احتمالی بیماران فقط به تب، سرفه یا تنگ نفس محدود نمی‌شود و ممکن است شامل: سردرد، آبریزش بینی، گلودرد، ضعف، خستگی، درد عضانی، تهوع، دل‌آشوبه، استفراغ، اسهال، از دست رفتن حس بویایی و چشایی و قرمزی چشم‌ها هم باشد.

چه کسانی در معرض خطر پیشرفت بیماری هستند؟

پاسخ کوتاه این است که نمی‌دانیم.

هنوز نمی‌دانیم چه کسانی دچار بدتر شدن ناگهانی بیماری می‌شوند و حالشان وخیم می‌شود. چنین روندی هم در افراد در دهه‌های ۲۰ تا ۴۰ زندگی دیده است و هم در افراد در سنین بالاتر. این بدتر شدن ناگهانی هم در افراد دچار بیماری‌های زمینه‌ای مانند بیماری قلبی و ریوی دیده می‌شود، هم در افرادی که پیش از ابتلا به کووید-۱۹ کاملا سالم بوده‌اند.

بر اساس آنچه پزشکان خط مقدم گزارش می‌کنند اغلب بیماران دارای بیماری خفیف در روز سوم تا پنجم بیماری علامت‌دار می‌شوند، پس از حدود یک هفته نشانه‌های بهبودی را نشان می‌ٔهند و پس از ۲ هفته «بهبودی کامل» پیدا می‌کنند.

برخی گزارش‌ها نشان می‌دهندد افرادی که بیماری شدیدتر را تجربه می‌کنند (که نیاز به بستری شدن دارد) پس از روز پنجم یا در طول هفته دوم از روز ۷ تا ۱۰ علائم‌شان بدتر شدن بیماری را بروز می‌دهند.

همچنین داده‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهند که افرادی که علائمشان شامل خستگی شدید، سردرد، درد شکمی و تنگ نفس است از مرحله بیماری خفیف به سمت بیماری شدید می‌روند، به خصوص اگر سنشان بالای ۶۰ سال باشد و بیماری زمینه‌ای (مانند بیماری قلبی، ریوی، سرطان و ضعف دستگاه ایمنی) داشته باشند.

یک یافته دیگر که ممکن است بیانگر بیماری شدیدتر باشد، این است که سرعت تنفس فرد (شمار نفس‌ها در هر دقیقه) در هنگام استراحت از ۲۴ تنفس در دقیقه بیشتر می‌شود. اگز سرعت تنفس فرد کمتر از ۲۰ تنفس در دقیقه باشد، به نظر می‌رسد وضعیت فرد پایدارتر باشد.

برای حفاظت خودتان چه باید بکنید؟

آز آنجایی که احتمال بدتر شدن ناگهانی بیماری بدون هیچ عامل خطرساز واضحی وجود دارد، اگر دچار علائم خفیف بیماری کووید-۱۹ هستید و خودتان را در خانه ایزوله کرده‌اید، باید چند بار در روز علائم‌تان را وارسی کنید. دمای بدنتان، سرعت تنفس‌تان، شدت سرفه‌تان و شدت تنگ‌نفس‌تان را به طور مرتب وارسی کنید.

اگر هر یک از علائمی را که برای کووید-۱۹ ذکر شد دارید (چه آزمایش داده و آزمایش‌تان مثبت شده است و چه آزمایش نداده‌اید)، به دقت مراقب خودتان باشید و اگر وضعیت‌تان دارد بدتر می‌شود، به سرعت به پزشکتان اطلاع دهید.

تنگ‌نفس ناگهانی و شدید، سرفه شدید و غیرقابل کنترل، سیاهی رفتن چشم‌ها و احساس درد در قفسه‌سینه نشانه‌هایی هستند که نیاز به مراجعه به بخش اورژانس را مطرح می‌کنند. بنابراین اگر دچار این علائم شید، فورا به دنبال درمان بروید.

منبع: صراط نیوز

کلیدواژه: عفونت ویروس کرونا پزشک اورژانس سرفه شدید صراط علائم خفیف روز علائم بدتر شدن کووید ۱۹ تنگ نفس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.seratnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صراط نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۵۰۶۷۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دلیل و عوارض بیماری ترانه علیدوستی چیست؟

بعد از اعلام خبر بستری شدن ترانه علیدوستی گمانه زنی‌هایی درباره بیماری او کردند تا اینکه مشخص شد این بازیگر ایرانی دچار بیماری به نام سندرم (Drug Rash with Eosinophilia and Systemic Symptoms) با نام اختصاری (DRESS) شده است که یک نوع واکنش شدید ناشی از حساسیت به مصرف برخی دارو‌ها است. اما سندرم درس (DRESS) چیست و آیا کلا بیماری خطرناکی است؟

بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع دارو‌ها به شمار می‌رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری‌های خونی و درگیری اندام‌های مختلف است.

متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می‌دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی دارو‌ها رخ می‌دهد. علائم ممکن است هفته‌ها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع دارو‌های مشکوک و استفاده از دارو‌های تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.

سندرم دِرِس

سندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می‌شود، یک واکنش شدید به تعدادی از دارو‌های تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی می‌کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.

بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض دارو‌های محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می‌دهد و باعث ایجاد ویژگی‌های مشخص و در عین حال متغیری می‌شود که بر پوست و اندام‌های متعدد تاثیر می‌گذارند.

علل

سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می‌دهد که شامل فعال شدن سلول‌های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین‌ها است. با استناد به مقاله‌ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، دارو‌های رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:

- دارو‌های ضد تشنج

- دارو‌های ضد ویروس

- آنتی بیوتیک‌ها

- آلوپورینول

- مگزیلتین

- تثبیت کننده‌های خلق و خو و دارو‌های ضد افسردگی

- عوامل بیولوژیک

شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:

- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS

- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی دارو‌ها

فعال شدن مجدد برخی ویروس‌ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV ۶)

علائم

برخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می‌تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل‌های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می‌شوند، گرفته شده است.

علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:

- تب

- بثورات پوستی یا جوش

- ائوزینوفیلی

- لنفوسیتوز آتیپیک

- تورم غدد لنفاوی

- التهاب اندام‌های داخلی

تشخیص

سندرم DRESS می‌تواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.

به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیار‌های زیر را داشته باشد:

- سابقه بستری شدن در بیمارستان

- راش حاد

- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است

علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:

- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد

- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل

- درگیری حداقل یک اندام داخلی

- ناهنجاری در شمارش سلول‌های خونی

در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه‌ای از معیار‌ها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV ۶ هم می‌شود.

درمانتشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.

پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می‌شود. گزینه‌های مطرح می‌توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام‌های آسیب دیده بستگی دارند.

کورتیکواستروئید‌های سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئید‌های سیستمیک می‌توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.

علاوه بر این در مطالعه‌ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئید‌های خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می‌شود.

سایر درمان‌های موثر عبارت اند از:

- سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین

- کورتیکواستروئید‌های موضعی برای تسکین بثورات پوستی

- ایمونوگلوبولین داخل وریدی

- پلاسمافرزیس

عوارض

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.

یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری‌های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماری‌های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع‌ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.

آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه‌ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.

بیماری‌های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.

تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته اند.

منبع: همشهری آنلاین

tags # ترانه علیدوستی سایر اخبار آیا انسان می‌تواند در فضا تولید مثل کند؟ | رابطه جنسی و زایمان در فضا چگونه است؟ بعد از فضا چه چیزی وجود دارد، جهان کجا تمام می‌شود؟! (تصاویر) مرکز واقعی جهان کجا است؟ فضانوردان چگونه در فضا دستشویی می‌کنند؟ | سرنوشت مدفوع انسان در فضا چه می‌شود؟