جنجالی که بر سر یکی از مشهورترین فیلم‌های تاریخ سینما به پا شد
تاریخ انتشار: ۲۲ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۲۵۵۹۶۷
یکی از مشهورترین آثار کلاسیک تاریخ سینمای جهان، به جنجالی‌ترین فیلم تاریخ تبدیل شده است. «بر باد رفته» حالا نمادی از تلاش برای عادی نشان دادن نژادپرستی است.
به گزارش خبرآنلاین، در هیاهوی اعتراضات گسترده به نژادپرستی سیستماتیک در آمریکا، هر پدیده‌ای که یادآور آن باشد، تحمل نخواهد شد. از مجسمه برده‌داران و سیاستمداران نژادپرست بگیر تا آثار تحسین‌شده هنری.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
حتی فیلم مشهور «بر باد رفته» هم در امان نیست. فیلمی که با در نظر گرفتن تورم پرفروش‌ترین فیلم تاریخ است و چندین جایزه اسکار در کارنامه دارد. اقتباسی سینمایی از رمانی به همین نام نوشته مارگارت میچل که در رده‌بندی بهترین فیلم‌های تاریخ به انتخاب بنیاد فیلم آمریکا در رده ششم جا گرفته است.
وقتی که حدود یک ماه پیش سرویس وی‌اودی «اچ‌بی‌او مکس» راه افتاد، یکی از برگ‌های برنده‌اش کلاسیک‌هایی مثل «بر باد رفته»، «همشهری کین» و «کازابلانکا» بود. برگ برنده‌ای که با اعتراضات ضدنژادپرستی خیلی زود از فهرست برنامه‌های این شبکه مشهور حذف شد.
حذف «بر باد رفته» نتیجه یادداشت اعتراضی جان ریدلی نویسنده «۱۲ سال بردگی» در لس‌آنجلس تایمز بود. به باور ریدلی این فیلم دوران سیاه برده‌داری در آمریکا را باشکوه جلوه می‌دهد و نه تنها تباهی و وحشت دوران برده‌داری را نادیده می‌گیرد، بلکه برخی از دردناک‌ترین تفکرهای قالبی درباره مردمان رنگین‌پوست را جاوادنه می‌کند.
البته حذف «بر باد رفته» موقتی است و به گفته مسئولان «اچ‌بی‌او» نمایش آن نیاز به «توضیحات و مستندسازی» دارد.
داستان «بر باد رفته» چیست؟
داستان مارگارت میچل و البته فیلم سینمایی «بر باد رفته» به کارگردانی ویکتور فلمینگ در مزرعه‌های ایالات جنوبی در دوران جنگ داخلی آمریکا روی می‌دهد. خط اصلی داستان فیلم را ماجراهای عاشقانه دختری به نام اسکارلت اوهارا با بازی ویوین لی تشکیل می‌دهد، که مشکلی با نژادپرستی ندارد.
مسئله جنجالی فیلم نمایش زندگی اسکارلت و روابطش با برده‌هایی است که در کنار او و خانواده‌اش زندگی می‌کنند. نقش یکی از این برده‌ها را هتی مک‌دنیل بازی می‌کرد که برای نقش‌آفرینی درخشانش نخستین سیاه‌پوست برنده جایزه اسکار شد.
منتقدان از چه ناراحت هستند؟
نمایش یک مقطع تاریخی که در آن سیاه‌پوستان رنج برده بودن را چشیده‌اند چه ایرادی دارد؟ مگر در فیلم‌ها یا آثار هنری دیگر این مسائل دیده نمی‌شود؟ اصلا سانسور نقاط تاریک تاریخ کار درستی است؟
همانطور که جان ریدلی در یادداشتش تاکید می‌کند، مشکل فیلم «بر باد رفته» نمایش تاریخ نیست. مشکل عادی‌سازی و حتی خوب جلوه دادن شر و پاک کردن وحشت برده‌داری است. در این فیلم جنوب پیش از جنگ داخلی آرمان‌شهر است و نیروهای شمال که برای لغو برده‌داری می‌جنگند، نقطه مقابل آن هستند که سعی می‌کنند زندگی آرام و خوش جنوب را به هم بزنند.
آن‌طور که نیویورک‌تایمز روایت می‌کند، در داستان فیلم برده‌ها انسان‌های مطیع و راضی از شرایطی هستند و بیش از آنکه به فکر دیگر برده‌ها باشند، نگران اربابانشان هستند، حتی تمایلی ندارند که پس از جنگ محل بردگی را ترک کنند. حتی بردگانی که آزاد شده‌اند، افرادی خطرناک و البته ساده‌لوح نمایش داده می‌شوند.
سال ۱۹۳۹ واکنش‌ها چه بود؟
«بر باد رفته» از کلاسیک‌های بسیار قدیمی سینما است که عمرش به ۸۱ سال می‌رسد. یکی از نکات جالب مقایسه رفتار سینماگران و علاقه‌مندان سینما با فیلم در دوران خودش است که البته کمابیش نشانه‌هایی از شدت نژادپرستی در آن دوران به دست می‌دهد.
همانطور که مشخص است، هنگام اکران اکثر منتقدان لب به تحسین گشودند. استقبال مردم از فیلم هم بی‌نظیر بود. هنوز پس از گذشت ۸۰ سال هیچ فیلم به رکورد فروش «بر باد رفته» نزدیک هم نشده است. با حساب کردن تورم به رقم امروز فروش فیلم چیزی بیش از ۳ میلیارد و ۷۰۰ میلیون دلار می‌شود.
در مراسم اسکار هم برایش سنگ تمام گذاشتند و ۱۰ جایزه گرفت از جمله جوایز بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین بازیگر و البته جایزه مشهور هتی مک‌دنیل که خودش داستانی است پر آب چشم. مک‌دنیل هنگام دریافت جایزه جایگاهی کنار دیگر بازیگران سفیدپوست برای نشستن در شب باشکوه اسکار نداشت.
منتقدان فیلم در آن زمان چه کسانی بودند؟ اصلا انتقادی شد؟
از قرار رمان مارگارت میچل خیلی بیشتر از چیزی که در «بر باد رفته» می‌بینیم، علیه سیاه‌پوستان است. همین سبب می‌شود که در دوران تولید فیلم گروه‌های بسیاری نامه‌هایی به دیوید اُ سلزنیک بنویسند و نگرانی خودشان را از ساخت فیلم «بر باد رفته» ابراز کنند.
همان زمان هفته‌نامه «لس‌آنجلس سنتینل» که متعلق به سیاه‌پوستان است، با انتشار مطلبی خواستار تحریم همه آثار سلزنیک شد. جالب است که سلزنیک و سیدنی هاوارد نویسنده فیلمنامه پس از این فشارها تصمیم گرفتند تا می‌توانند فیلمنامه را تغییر دهند و عناصر نژادپرستانه را از آن حذف کنند. حتی برای این کار دو ناظر استخدام کردند که البته هر دو سفیدپوست بودند.
کارلتون ماس نویسنده، بازیگر و کارگردان سیاه‌پوست از منتقدان سرسخت فیلم پس از اکرانش بود. او شخصیت‌های سیاه‌پوست مضحک فیلم را اهانتی به جامعه سیاه‌پوستان آمریکا دانست و شخصت هتی مک‌دنیل در فیلم را «نفرت‌انگیز» توصیف کرد.
روزنامه «شیکاگو دیفندر» هم فیلم را «سلاح ترور علیه سیاهان آمریکا» خواند. حتی در مواردی تجمعاتی علیه اکران فیلم در برخی شهرها مثل شیکاگو برگزار شد.
داستانی که ادامه دارد...
به هر روی داستان اعتراض به «بر باد رفته» هیچگاه متوقف نشد. حتی تقدیس این فیلم در جایگاه یک کلاسیک درخشان در تاریخ سینما جلوی این اعتراض‌های گاه و بیگاه را نگرفت. از مالکوم ایکس بگیر تا اسپایک لی و جان ریدلی همیشه جلوه نادرست سیاه‌پوستان در «بر باد رفته» محل مجادله بوده است.
پس از مرگ جرج فلوید و شعله‌ور شدن تظاهرات گسترده، مشخص شد که جنجال «بر باد رفته» پایان یافتنی نیست. فیلمی که پس از ۸۰ سال هنوز محل دعوا است.
منبع: فرارو
کلیدواژه: سینما برباد رفته نژادپرستی سیاه پوستان بر باد رفته سیاه پوست برده داری برده ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۲۵۵۹۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بلیت سینما بعد از دو ماه دوباره گران شد
مصطفی قاسمیان در چارسو فرهنگ نوشت: این روز‌ها که فیلم «سال گربه» به اکران رسیده، اخبار مختلفی از رکوردشکنی‌های این اثر به گوش می‌رسد؛ رکورد‌هایی مثل بیشترین فروش در روز اول اکران و بیشترین فروش در ۳ روز اول اکران که به افتتاحیه مشهور است. اگر پیگیر اخبار سینمایی باشید، احتمالا متوجه شدید که همین رکورد‌ها را یک ماه پیش فیلم «تمساح خونی» هم شکسته بود و برخی از این رکورد‌ها را در نیمه دوم ۱۴۰۲ آثاری مثل «ویلای ساحلی»، «هاوایی» و «هتل» جابه‌جا کرده بودند! ماجرای این رکورد‌ها چیست؟ همانطور که می‌شود حدس زد، نه فیلم‌های سینمای ایران طی همین ۷-۶ ماه اخیر، تماشاگرپسندتر و محبوب‌تر شده‌اند و نه سینمای ایران ناگهان با موج جدیدی از تماشاگران روبه‌رو شده، بلکه باز هم بلیت سینما گران شده است، ولی این بار بدون سروصدا.
- اوایل دی‌ماه ۱۴۰۲ بود که بلیت سینما ناگهان گران شد. این اقدام از دو جهت کم‌سابقه به شمار می‌رفت؛ نخست آنکه پس از سال‌ها که افزایش قیمت بلیت سینما محدود به ابتدای اکران نوروزی شده بود، این تصمیم در میانه سال گرفته شد و دوم اینکه به فاصله ۱۰ ماه قبل از آن (اسفند ۱۴۰۱) یک بار دیگر بلیت سینما گران شده بود! یعنی این بار فاصله دو مرتبه افزایش بهای بلیت، نه یک سال، بلکه تنها ۱۰ ماه بود! طبق مصوبه‌ای که در آن زمان از طریق روح‌الله سهرابی مدیرکل اداره نظارت بر نمایش سازمان سینمایی اعلام شد، این نکته ذکر شد که همزمان با گرانی بهای بلیت، روز دوشنبه نیز (همراه با سه‌شنبه) به‌عنوان روز عرضه بلیت نیم‌بها تعیین شده تا ضرب خبر این افزایش قیمت، کمی گرفته شود. سهرابی در همان اظهارنظر گفت: «قیمت بلیت سینما در ساعات پیک و سانس‌های طلایی روز‌های پنجشنبه و جمعه در سینما‌های مدرن به صورت شناور تا سقف ۸۰ هزار تومان و در سینما‌های ممتاز تا سقف ۶۰ هزار تومان در اختیار مدیر سینما خواهد بود.»
- خبر عجیب آنکه با گذشت تنها دو ماه از این رخداد، یک بار دیگر بلیت سینما گران شده است و این بار بی‌سروصدا این اتفاق افتاده. بدون اطلاع‌رسانی رسمی، آن تبصره مهم فروش بلیت ۸۰ هزار تومانی در ساعات طلایی برداشته شده و سالن‌های سینما در ۵ روز هفته (چهارشنبه تا یکشنبه) در همه ساعات روز به غیر از دو سانس که صبح است می‌توانند بلیت را به قیمت ۸۰ هزار تومان به فروش برسانند. این درحالی است که همواره مصوبات شورای صنفی نمایش و شورای راهبردی اکران به‌عنوان دو کمیته تخصصی تعیین آیین‌نامه عرضه در سینمای ایران، به اطلاع عموم می‌رسید و هرگونه تغییر در بهای بلیت سینما نیز از این قاعده مستثنی نبود. این اتفاقی نادر است که نه سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و نه صنوف سینمایی حاضر در شورا، خود را موظف ندیده‌اند تا گران شدن بلیت را به اطلاع علاقه‌مندان سینما برسانند.
منبع: کافه سینما
tags # سینما سایر اخبار
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»