زندگی نامه‌ای واقعی روی صحنه تئاتر می رود
تاریخ انتشار: ۳۱ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۶۹۹۹۰۵
کامبیز نیک آمیز کارگردان نمایش «درد و داد» درخصوص اجرای این نمایش در گفت و گو با خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: نمایش «درد و داد» نمایشی رئال و برگرفته از واقعیت است که هشتاد درصد آن از نمایش «برادر‌ها می‌میرند» گرفته شده است. من نمایش «برادر‌ها می‌میرند» را در سال ۹۸ در حوزه هنری روی صحنه بردم که با استقبال خوبی مواجه شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی ادامه داد: من متن نمایش را خواندم و بسیار پسندیدم، با اجازه نویسنده اثر تغییراتی در آن اعمال کردم و آن را به اجرا بردم. استقبال از این اثر سبب شد تا تهیه کننده‌ای برای اجرای مجدد آن با من تماس بگیرد، با نویسنده اثر صحبت کردم و مجدد اجازه تغییراتی در متن را گرفتم. تعداد پرسوناژ نمایش «درد و داد» تغییر نکرده، اما از نمایش «برادر‌ها می‌میرند» کامل‌تر است.
نیک آمیز با اشاره به اینکه قرار بود نمایش «درد و داد» را در تاریخ ۲۰ فروردین ماه به اجرا ببریم، گفت: بهمن ماه تمرین‌های نمایش آغاز شد، اما با شیوع بیماری کرونا تمرین‌ها لغو شد. درنیمه دوم خرداد ماه مجدد تمرین‌ها را آغاز کردیم که تغییراتی در گروه بازیگران رخ داد. از تهیه کننده کار درباره سالن جویا شدیم که ایشان گفتند فعلا می‌خواهند جلوی کار را بگیرند، به هر حال با زحمتی که بازیگران و عوامل گروه کشیده بودند با هزینه شخصی خود نمایش را در سالن مهرگان به اجرا می‌برم.
نیک آمیز درخصوص انتخاب بازیگران نمایش بیان کرد: ما گروه هنری کاف را داریم که من، فاطمه جودکی، مریم قریشی و استاد علیرضا حنیفی ازاعضای ثابت آن هستیم. بازیگران نمایش را در طی یک ماه انتخاب و سعی کردم از بازیگران مستعد تئاتری که با دل و جان کار می‌کنند، باشند.
وی درخصوص کار‌های آتی خود گفت: نمایشنامه‌ای دارم که درباره تئاتری‌ها و اتفاقات تئاتر است که به صورت نمایشی طنز اجرا می‌شود و اگر اتفاقی رخ ندهد، آذر ماه آن را روی صحنه می‌برم. برای دو کار هم پیشنهاد بازی دارم.
نیک آمیز گفت:من بیشتر از همه از فاطمه جودکی برای معرفی متن نمایشنامه تشکر می‌کنم، مریم قریشی و استاد حنیفی برای اجرای این اثر زحمت بسیار متحمل شدند. درست است که وضعیت اجرا برای تئاتر مناسب نیست و استقبال کم است, اما به همان کم هم راضی هستیم، این روز‌ها هزینه تبلیغات بسیار بالا است و حتی برای تبلیغات در فضای مجازی هزینه‌های گزافی دریافت می‌شود که برای گروه‌های نمایشی امکان پذیر نیست. دوست داریم مرکز هنرهای نمایشی از لحاظ تبلیغات ما را حمایت کند تا آثار ما دیده شود.
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: هنرهای نمایشی نیک آمیز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۶۹۹۹۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نمایش فیلم تئاتر «عروسی خون» در سینماتک خانه هنرمندان ایران
به گزارش خبرگزاری مهر، دهمین برنامه از سلسله جلسات نمایش فیلم تئاترهای شاخص با همکاری مشترک انجمن صنفی منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر و سینماتک خانه هنرمندان ایران به نمایش فیلم تئاتر «عروسی خون» اختصاص دارد.
فیلم تئاتر «عروسی خون» (محصول ۱۹۸۱ اسپانیا/ ۶۷ دقیقه) به کارگردانی کارلوس سائورا بر مبنای نمایشنامه‌ای نوشته فدریکو گارسیا لورکا چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ در سینماتک خانه هنرمندان ایران به نمایش درمی‌آید.
پس از نمایش این فیلم تئاتر نشست نقد و بررسی آن با حضور عباس غفاری (میزبان) و محمودرضا حبیبی (منتقد تئاتر) برگزار می‌شود.
در رابطه با خلاصه داستان این نمایش آمده است: «در استودیوی رقص «آنتونیو گادس» (گادس)، اعضای گروه در حال گریم و آماده شدن برای اجرای برنامه هستند. پس از آنکه گادس به‌عنوان رقصنده اصلی و طراح رقص توضیحاتی به اعضا می‌دهد، اجرای «عروسی خون» آغاز می‌شود: لئوناردو (گادس) دل‌باخته زنی (هویوس) در آستانه ازدواج است. پس از یک صحنه پُرتنش در مراسم عروسی، همه متوجه می‌شوند که عروس نیز دل‌باخته لئوناردو است. عروس و داماد (خیمه‌نز) سوار بر اسب مراسم را ترک می‌کنند و لئوناردو نیز آنان را تعقیب می‌کند. ۲ مرد در نزاعی خونین، با چاقو یکدیگر را از پا در می‌آورند و عروس تنها و مغموم کنار ۲ جسد می‌گرید.»
سائورا پس از ساختن چند فیلم متأثر از اینگمار برگمان، با «عروسی خون» به دوره جدید و پویای فیلمسازی‌اش گام می‌گذارد. حاصل کار، فیلمی خاص است که بدون تردید یکی از بهترین آثار سینمای اسپانیا در دهه ۱۹۸۰ است. ایده ساخت یک نمایشنامه مشهور فولکلوریک در سالنی خالی از تماشاگر از سوی گادس و تبدیل شدن آن به مایه و داستان اصلی سائورا، از آن رویکردهای درخشان و جریان‌ساز پست‌مدرنیستی است که دنیای متن و بیرون از متن را با هم درمی‌آمیزد.
به‌رغم بومی بودنِ دست‌مایه و حتی اجرا که درک جزییات رقص‌ها و موسیقی آیینی فلامنکو را تنها برای اسپانیایی‌ها ممکن می‌کند، فیلم از چنان زبان نمایشی برخوردار است که هر تماشاگری را با خود همراه می‌کند. کارِ سائورا، از سوی دیگر، تنها ضبط و عرضه این باله‌های باشکوه نیست بلکه او با دوربینش، تأویلی از «عروسی خون» ارایه می‌دهد. با «عروسی خون»، سائورا ژانر موزیکال را وارد عرصه‌ای تازه و غیر آمریکایی می‌کند.
کد خبر 6095577
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود