به نقل از «پارسینه»

خطر بزرگ بیخ گوش تیم ملی فوتبال

تاریخ انتشار: ۱۳ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۸۴۱۱۹۰

 «بعد از شانسی که ایران برای میزبانی در لیگ قهرمانان آسیا در سال ٢٠٢٠ از دست داد، حالا همان طور که انتظارش می‌رفت بحث بازی‌های ملی وسط آمده و احتمال دارد یوز‌های ایرانی چهار بازی حساس باقیمانده خود از دور اول مقدماتی جام جهانی ٢٠٢٢ را در کشور‌های دیگر برگزار کنند. اسکوچیچ و شاگردانش به انجام سه دیدار از چهار دیدار باقیمانده در تهران دل بسته بودند؛ چون ایران در این مسابقات محکوم به برد است، اما انجام بازی خارج از ایران می‌تواند هر اتفاقی را برای تیم ملی رقم بزند؛ مسائلی که ممکن است به قیمت از دست رفتن شانس حضور ایران در جام جهانی ٢٠٢٢ تمام شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

خطر سلب میزبانی به علت کرونا

طبق برنامه اعلام‌شده از سوی AFC چهار دیدار باقیمانده ایران در گروه C. مقدماتی جام جهانی در مهر و آبان سال جاری برگزار می‌شود. رویارویی با هنگ‌کنگ، بحرین و عراق در تهران و بازی با کامبوج در خانه حریف فعلا برنامه پیش روی تیم ملی است، اما این روز‌ها زمزمه‌های جدیدی درباره سلب میزبانی از کشور‌هایی که شیوع کرونا در آن‌ها بالاست، شنیده می‌شود. این روز‌ها آمار مبتلایان در ایران طی ٢٤ ساعت بیش از ٢‌هزار نفر و آمار فوت‌شدگان هم حدود ٢٠٠ نفر گزارش می‌شود؛ اتفاق تلخی که می‌تواند بهانه‌ای برای سلب میزبانی از ایران باشد. البته این ماجرا خیلی هم خلاف قانون نیست و شاید حتی فدراسیون هم در صورت اعلام AFC نتواند برابر آن مقاومت کند. در پروتکل بهداشتی فیفا که دو ماه پیش در اختیار فدراسیون‌های عضو قرار گرفت بندی وجود دارد که به تیم‌های ملی و باشگاهی اجازه می‌دهد به کشور‌های پرخطر در زمینه کرونا سفر نکنند.

بهانه‌هایی که دست خارجی‌هاست

علاوه بر صحبت‌های اخیر رئیس‌جمهوری که به احتمال ابتلای ٢٥‌میلیون ایرانی به کرونا بر اساس یک تحقیق خبر داده بود، مصاحبه‌های پرتعداد اهالی فوتبال در ایران هم می‌تواند بهانه‌ای برای کشور‌های رقیب ایران باشد که به آن استناد کرده و حاضر به سفر به ایران نشوند. در دو ماه اخیر بار‌ها از سوی بازیکنان و مربیان مصاحبه‌هایی علیه سازمان لیگ و فدراسیون منتشر شده که نباید به علت آمار بالای کرونا مسابقات را از سر می‌گرفتند. همچنین ابتلای تعدادی از بازیکنان تیم‌های مختلف ازجمله استقلال و فولاد به کرونا و لغو مسابقات آن‌ها در لیگ برتر می‌تواند به لیست دلایل سفرنکردن تیم‌های رقیب ایران به تهران بیفزاید.

ایران در صدر کشور‌های غرب آسیا

در جدول تعداد مبتلایان به کرونا در جهان ایران بعد از هند در رده دوم کشور‌های آسیایی است و در غرب آسیا هم در رده نخست قرار دارد. این اتفاق خوبی برای فوتبال ایران هم نیست، چون از نظر آماری هم AFC و حتی کشور‌های رقیب ایران می‌توانند با این بهانه که کرونا در ایران در وضع حادی قرار دارد، از سفر به تهران سر باز بزنند. عراق، بحرین، هنگ‌کنگ و کامبوج که هم‌گروهی‌های ایران هستند، تعداد مبتلایان بسیار کمتری از ایران دارند؛ اگر چه جمعیت این کشور‌ها هم از ایران کمتر است.

احتمال برگزاری متمرکز باز هم به ضرر ایران

بعید نیست مانند تصمیمی که AFC برای ادامه لیگ قهرمانان آسیا گرفت و قطر را به عنوان میزبان در غرب آسیا معرفی کرد، برای مقدماتی جام جهانی نیز تصمیم مشابهی گرفته شود؛ به عنوان مثال در هر گروه یک تیم به عنوان میزبان معرفی و ادامه مسابقات مرحله اول مقدماتی جام جهانی در قاره آسیا به صورت متمرکز در آن کشور برگزار شود. محدودیت‌هایی که برخی از کشور‌ها در زمان شیوع ویروس کرونا لحاظ کردند، دیگر دلیلی است که می‌تواند AFC را به سمت برگزاری متمرکز مسابقات سوق بدهد؛ مثلا ایران بعد از سفر به کامبوج باید ١٤ روز در قرنطینه باشد یا این که برخی کشور‌ها اجازه ورود به شهروندان هنگ‌کنگی نمی‌دهد و به همین علت شاید بازی‌های هر گروه به میزبانی یکی از کشور‌های همان گروه به انجام برسد. در این صورت باز هم شانس ایران برای میزبانی از بازی‌های گروه C. در قاره آسیا اصلا زیاد نیست. به هر حال از نظر آماری همان طور که پیش از این هم اشاره کردیم، ایران در صدر کشور‌های غرب آسیا قرار دارد و بعید است با توجه به وضع فعلی AFC میزبانی را به ایران بدهد. شاید در آن صورت نخستین انتخاب برای کنفدراسیون فوتبال آسیا بحرین باشد که تا کنون فقط ١٤٧ کشته در جریان شیوع ویروس کرونا داشته است. این اتفاق باز هم به ضرر ایران خواهد بود. هیچ‌کس اتفاقات بازی رفت با بحرین را از یاد نبرده که در نهایت به باخت ایران هم منجر شد. قطعا شاگردان اسکوچیچ شرایط خوبی برای برد در ٤ بازی باقیمانده خود در بحرین نخواهند داشت.

بازی‌های مرگ و زندگی برای تیم ملی

نباید یادمان برود که دو باخت برابر بحرین و عراق شرایط نامساعدی را برای تیم ملی فوتبال در گروه C. مقدماتی جام جهانی رقم زده و بازی‌های پیش رو برای ایران حکم مرگ و زندگی را دارد. بر خلاف چیزی که به نظر می‌رسد شاید این روز‌ها جدی‌ترین مأموریت فدراسیون فوتبال رسیدگی به وضع تیم ملی و تعیین تکلیف میزبانی بازی‌های آینده باشد که کمتر از ٩٠ روز تا رسیدن به این موعد باقی مانده است. بدون شک بازی‌کردن تیم ملی در ورزشگاه آزادی با رقبایی همچون عراق و بحرین با قرارگرفتن روبه‌روی آن‌ها در ورزشگاه خانگی حریف تفاوت‌های بسیاری خواهد داشت؛ حتی اگر خبری از حضور تماشاگران هم نباشد. فدراسیون فوتبال قطعا با رایزنی می‌تواند جو به وجود آمده علیه ایران را پیرامون شیوع ویروس کرونا به حداقل برساند و با دادن تضمین پیرامون اجرای کامل پروتکل‌های بهداشتی از حق میزبانی ایران دفاع کند.»


  منبع:روزنامه شهروند

منبع: پارسینه

کلیدواژه: تیم ملی فوتبال ایران پارسی خبر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۸۴۱۱۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

واکسن کرونای آسترازنکا چقدر تهدیدتان می‌کند؟ | اشتباهاتی که مردم را به تزریق این واکسن ترغیب کرد

همشهری آنلاین - مریم سرخوش: بروز عوارض نادر با تزریق واکسن آسترازنکا شامگاه دوشنبه (10 اردیبهشت 1403) مورد تایید شرکت سازنده آن هم قرار گرفت. عوارضی که پیشتر از سوی کشورهای مصرف‌کننده به ویژه‌ اروپایی‌ها مطرح و حتی در کوران واکسیناسیون جهانی علیه پاندمی کرونا، تزریق آن را متوقف هم کرده بودند. حالا شرکت آسترازنکا گفته که این واکسن می‌تواند باعث بروز عوارض نادر جانبی از جمله لختگی خون یا کاهش پلاکت‌های خونی (TTS) شود. آنها گفته‌اند که خطر مرگ ناشی از TTS با ترزیق واکسن آسترازنکا یک در یک میلیون نفر است.

این در حالی است که تقریبا 12درصد واکسن‌های وارداتی به ایران هم آسترازنکا بود، چیزی حدود 25 میلیون دوز، به همین دلیل یک نگرانی جدید از تزریق این واکسن در اذهان عمومی شکل گرفته. نگرانی‌ای که البته به گفته متخصصان تنها در صورت بروز عوارض در همان روزها و هفته‌های ابتدایی تزریق واکسن جدی است اما با گذشت دو سال از زمان تزریق و نبود علائم، دیگر خطری وجود ندارد.

به جز این نگرانی، پیگیری همشهری آنلاین از چند متخصص حوزه واکسن‌ها عیان‌کننده یک وضعیت عجیب دیگر هم هست، این‌که انتشار این خبر باعث شده که بسیاری از دریافت‌کنندگان آسترازنکا، اکنون سایر مشکلات جسمانی‌شان را هم با این واکسن مرتبط بدانند، اما کارشناسان حوزه سلامت می‌گویند که چنین چیزی مورد تایید نیست و در حال حاضر یک عارضه درباره این واکسن مورد تایید قرار گرفته؛ لختگی خون یا کاهش پلاکت‌های خونی. هر چند که فواید تزریق واکسن‌ها نسبت به عوارض آن آنقدر بالاست که در بحران پاندمی‌ها نادیده گرفته می‌شوند. صبج امروز هم بهرام عین‌اللهی، وزیر بهداشت در پاسخ به خبرنگاران درباره عوارض واکسن‌های کرونا گفته «واکسن‌ها از روش‌های مختلف تامین شد و از عمده‌ترین واکسن‌ها سینوفارم چینی بود که نزدیک به 155 میلیون دوز در کشور تزریق شد و کم‌عارضه‌ترین هم بود. کمیته واکسن هم عوارض را رصد می‌کند و حداقل ضایعات را در کشور داشتیم.»‌

اولین مرگ‌های آسترازنکایی

موج توقف تزریق واکسن‌های آسترازنکا در اروپا از اسفند 99 آغاز شد، ابتلا نروژ، ایسلند، بلغارستان، اتریش، هلند،‌ دانمارک و ایرلند و پس از آنها، فرانسه، آلمان و بریتانیا، استونیا، لیتوانی، لوکزامبورگ، رومانی و لاتویا دستور توقف واکسیناسیون با این واکسن را دادند.

همان زمان اتریشی‌ها از مرگ یک پرستار به دلیل اختلال انعقاد خون بعد از تزریق آسترازنکا خبر دادند، پس از آن هم مصرف‌کننده دیگری در این کشور دچار آمبولی ریه شد. همزمان در دانمارک هم یک مرگ و بروز خونریزی مغزی در بیمار دیگر ناشی از تزریق واکسن ثبت شد. مرگ‌هایی که به صورت موردی در دیگر کشورها هم گزارش می‌شد و توقف واکسیناسیون با آسترازنکا.

آکادمی علمی استرازنکا البته از همان زمان که بحث عوارض قلبی و مرگ‌های ناشی از ترزیق واکسن آسترازنکا مطرح شد، اعلام کرد خطر مرگ ناشی از TTS (ایجاد لخته خون و کاهش تعداد پلاکت‌های خون) یک در یک میلیون نفر است و خطر ریسک ابتلا به TTS هم در کل جهان کمتر از 30 در یک میلیون نفر.

این در حالی است که تا پاییز 1402 و بر اساس آمارهای جهانی ۱۳ میلیارد و ۲۷۰ میلیون و ۱۷۰ هزار و ۳۳۲ واکسن کرونا در کشورهای مختلف تزریق شده که بخش زیادی از آنها را سینوفارم چین و رتبه دوم هم به آسترازنکا تعلق دارد. البته آسترازنکا رتبه‌دار توزیع واکسن در کشورهای مختلف (185 کشور) است و پس از آن فایزر، مدرنا، جانسون‌جانسون و سینوفارم قرار دارند.

هشدار تزریق واکسن در ایران

در ایران هم در ماه‌های نخست شروع واکسیناسیون و ارزیابی‌های اولیه توصیه‌هایی به عدم تزریق واکسن آسترازنکا برای گروه‌های سنی خاص -افراد زیر 40 تا 50 سال به ویژه زنان مطرح شد. البته که با توجه به واردات قابل توجه واکسن چینی (سینوفارم) و بدقولی سازمان جهانی بهداشت در اعطای واکسن‌های سبد کووکس (عمده آنها واکسن‌ آسترازنکا بود) به ایران باعث شد که نزدیک به 70 درصد مردم ایران واکسن‌ چینی را تزریق کنند و آسترازنکا در رتبه دوم قرار بگیرد.

کیانوش جهانپور، سخنگوی سابق وزارت بهداشت در این باره به همشهری توضیح بیشتری می‌دهد و می‌گوید: شرکت آسترازنکا به بروز عوارض نادر جانبی از جمله لختگی خون یا کاهش پلاکت‌های خونی با تزریق این واکسن اشاره کرده که مساله جدیدی هم نیست. این موضوع در ماه‌های نخست شروع واکسیناسیون و ارزیابی‌های اولیه در برخی افراد به ویژه در گروه‌های سنی و جنسیتی خاص مطرح شد.

او ادامه می‌دهد: اساسا مجوز تلقیح این واکسن و سایر واکسن‌های کرونا در بدو امر تا ماه‌ها چه در بریتانیا چه اروپا و آمریکا، حتی سایر کشورها مجوز مصرف اضطراری بود که شرایط خود را دارد. همان زمان هم کمیته ملی وقت واکسیناسیون علیه کووید19 در ایران هشدارهایی به ویژه برای افراد زیر 40 سال را مطرح کرد. چون واکسن آسترازنکا به دلیل همین عوارض ولو نادر در همان ماه‌های نخست در کشورهای اروپایی نیز با فراز و نشیب‌هایی روبرو شد و در بسباری از کشورها برای گروه‌های سنی زیر 40 بعضا 50 سال هشدار داده شده بود.

آثار یک سیاست‌ اشتباه

جهانپور در این باره به یک سیاست‌گذاری اشتباه هم اشاره می‌کند و می‌گوید: فضای غبارآلود رسانه‌ای و تلاش برخی افراد برای وارونه‌نمایی موضوع، برخی سوء‌برداشت‌ها را در پی داشت. چنان که حتی برخی افراد را به سمت تزریق این واکسن در کشورهای همجوار با صرف هزینه بالا کشاند. از سوی دیگر برخی افراد برای این‌که آسترازنکا تقریبا در فهرست مورد تایید اغلب کشورها برای مسافرت قرار داشت، حتی در گروه‌های سنی زیر 50 یا 40 سال داوطلبانه و مصرانه مبادرت به تهیه این واکسن و تلقیح آن کردند.

او درباره میزان تزریق این واکسن در کشور هم بیان می‌کند: حدود 10درصد واکسن‌های تزریق شده در کشور به آسترازنکا تعلق داشت. مبدا این واکسن شرکت آسترازنکا در بریتانیا بود و به نوعی ابتدا تحت عنوان آکسفورد-آسترازنکا مشهور بود. در کشورهای مختلف بیش از یک میلیارد دوز از این واکسن تولید و ترزیق شده. کشورهای اروپای شرقی و جنوبی حتی جنوب شرقی آسیا هم این واکسن تولید کرده‌اند. سهمیه ایران از کووکس هم عمدتا آسترازنکا بود که محموله‌های آن از ایتالیا و مجارستان و ژاپن و کره‌جنوبی وارد ایران شد.

فواید واکسن‌ها را نمی‌توان نادیده گرفت

این پزشک تاکید می‌کند: نباید از نظر دور داشت که هر واکسنی می‌تواند، عوارضی جانبی داشته باشد اما در عین حال باید بپذیریم، همین واکسن‌ها بسیاری از اپیدمی‌های مزمن را نابود کرده‌اند، این عوارض نه چندان شایع، خاص این واکسن نبوده چنانکه در مورد واکسن آمریکایی جانسون و جانسون هم بروز عوارض بیشتری مطرح شد و این واکسن عملا در خود ایالات متحده محدود و متوقف شد. تبعا مجوز مصرف اضطراری در شرایط خاص و اضطراری پاندمی و همه‌گیری کرونا صادر شده و این قابل قیاس با وضعیت عادی یا مطالعات پسینی در مورد یک واکسن نیست.

جهانپور با بیان این که مقایسه میزان حفاظت ایجاد شده از این واکسن‌ها با عوارض احتمالی آن همچنان برای استفاده از این واکسن‌ها ولو مشروط، گریزناپذیر است و باید آن را با اطلاعات و یافته‌های آن زمان باید سنجید، ادامه می‌دهد: اما همین اطلاعات هم حکایت از آن داشت و دارد که اولا واکسن آسترازنکا و جانسون و جانسون به ویژه برای گروه‌های سنی زیر 40 سال پرعارضه‌تر از واکسن‌های ایرانی ارزیابی می‌شدند، چنانکه شواهد و یافته‌های بعدی واکسیناسیون با این واکسن و واکسن‌های ایرانی مانند کووایران برکت، پاستوکووک، فخرا، اسپایکوژن و... که با فناوری‌های متفاوتی تهیه شده بودند نشان از آن داشت و دارد که واکسن‌های ایرانی به مراتب کم عارضه‌تر و چه بسا با قبلیت مصون‌سازی بالاتری بودند.

او البته تاکید می‌کند که هنوز هم واکسن آسترازنکا به رغم عوارض جانبی نادر آن یکی از موثرترین واکسن‌ها در محافظت از جان میلیون‌ها نفر به‌شمار می‌رود و با توجه به گستره تولید و توزیع انبوه آن در 5قاره نقش موثری در مهار همه‌گیری کرونا در بسیاری از کشورها داشته است.

آسترازنکا رتبه‌دار توزیع واکسن در 185 کشور جهان است و پس از آن فایزر، مدرنا، جانسون و جانسون و سینوفارم قرار دارند نگران باشیم؟

جهانپور به یک نکته دیگر درباره بروز نگرانی در تزریق‌کنندگان این واکسن‌ها هم اشاره می‌کند و می‌گوید:‌ عمده عوارض نادر آسترازنکا محدود به ساعات، روزها و هفته‌های نزدیک به تلقیح بروز کرده و تقریبا برای عموم افرادی که دچار عوارض احتمالی نشده‌اند بعد از ماه‌ها و نزدیک دو سال از زمان تزریق جای نگرانی وجود ندارد. اگر کسی این واکسن را ترزیق کرده و طی ماه‌های گذشته عوارضی نداشته، انتظار بروز عوارض خاص نمی‌رود. معدود موارد عوارض که در ایران به ویژه در جوانان مشاهده شده هم مانع از آن نیست که کماکان این واکسن را واکسنی موفق در پیشگیری از کرونا و مقابله با کوید19 ندانیم.

البته به گفته این پزشک در حال حاضر واکسن‌های مؤثر، بروزرسانی شده و با عوارض کمتری مثل برکت پلاس در ایران داریم که می‌تواند رافع ایمن‌تر و مؤثرتری برای مشکلات بعدی و احتمالی ناشی از سویه‌های جدید کرونا داشته باشد. در عین اینکه باید این روند بروزرسانی و حمایت از استمرار توسعه و تحقیق واکسن‌های ایرانی کرونا حمایت شود و ادامه داشته باشد.

او درباره این که گفته می‌شود، برخی کشورها این واکسن را برای مردم خودشان استفاده نکردند و به ایران هدیه دادند هم می‌گوید: به هیچ عنوان درست نیست، آسترازنکا بعد از سینوفارم چین، دومین واکسنی بود که در بسیاری از کشورها تولید و مصرف شد. سایت‌های متعدد تولید این واکسن در کشورهای مختلف وجود داشت، از جمله ژاپن، کره جنوبی و حتی هند. در اروپا هم علاوه بر بریتانیا در کشورهایی از جمله ایتالیا، مجارستان و آلمان هم تولید این واکسن صورت گرفت. در آمریکای شمالی و لاتین هم به شدت مورد استفاده بود و آمار تزریق آن در هند هم بالا بود.

بیشتر بخوانید

حالا وقت پاسخ به ابهامات کروناست سکته‌های مغزی و قلبی این روزها به واکسن‌های کرونا ربط دارد؟ حذف ۲ واکسن کرونا در ایران خداحافظی با آسترازنکا در ایران

کد خبر 848793 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها واکسن آسترازنکا خبر مهم كرونا در ايران سازمان جهانی بهداشت واکسن کرونا