گزارش تسنیم از تبلیغات فریبنده برخی محصولات غذایی برای فروش بیشتر/ پروبیوتیکهای دروغین!
تاریخ انتشار: ۲۱ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۲۸۵۱۳۱
تاریخچه محصولات پروبیوتیک به قدیم برمیگردد، به زمانیکه استفاده از ماست و محصولات تخمیری آغاز شد. در اینباره کشورهای اروپایی و صنعتی مستندات علمی را تهیه کرده ولی کشورهای آسیایی بهصورت تجربی به خواص ماست دست پیدا کرده بودند. - اخبار اقتصادی -
پروبیوتیکها، باکتریهای سودمند فلورمیکروبی دستگاه گوارش هستند؛ 1.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تاریخچه محصولات پروبیوتیک به قدیم برمیگردد، به زمانیکه استفاده از ماست و محصولات تخمیری آغاز شد. در اینباره کشورهای اروپایی و صنعتی مستندات علمی را تهیه کرده ولی کشورهای آسیایی بهصورت تجربی به خواص ماست دست پیدا کرده بودند.
اگرچه باکتریهای ماست معمولی هم خواص زیادس دارند ولی نمیتوانند خواص پروبیوتیکی از خود بروز دهند بنابراین در معده، گیر میکنند و حتی اگر از معده عبور کنند به نمکهای صفراوی میرسند و در آنجا متوقف میشوند. برای نخستینبار تولید محصولات پروبیوتیک در صنعت لبنیات ایران کلید خورد و ماست، نخستین فرآورده پروبیوتیکی بود که تولید آن در دهه 80 شمسی آغاز شد و در ادامه شرکتهای لبنی تولید پنیر پروبیوتیک و دوغ پروبیوتیک را در دستور قرار دادند.
پروبیوتیکها استاندارد ملی دارند؟
خصوصیتی که باکتریهای پروبیوتیک دارند اینکه میتوانند از اسید معده و نمکهای صفراوی عبور کرده و به روده برسند چون ارزش پروبیوتیک بودن به این است که باکتریها باید خود را به روده برسانند. سپس در روده مینشینند و علاوهبر اینکه جایگاه باکتریهای مضر را میگیرند، اجازه نمیدهند آلودگی ایجاد کنند. در آنجا متابولیتها و مواد مفیدی از خود آزاد میکنند. بهترین حاملی هم که برای باکتریهای پروبیوتیک در میان محصولات لبنی و حتی مواد غذایی شناخته شده، ماست و پنیر است. پس از اینکه ماست پروبیوتیک تولید شد، تدوین استاندارد ملی آن در دستور کار قرار گرفت. تا این زمان محصولات پروبیوتیک نه تنها در ایران استانداردی نداشتند بلکه در دنیا هم تدوین آن کامل نشده بود.
تدوین نوشتن استاندارد ملی ماست پروبیوتیک در ایران با استفاده از اطلاعات و دستاوردهای علمیای کشورهای دیگر ازجمله اروپاییها و ژاپن و مستنداتی که فدراسیون بینالمللی شیرIDF ارائه کرده بود، انجام شد. در حال حاضر تنها محصولی که برای آن استاندارد ملی نوشته شده، ماست پروبیوتیک است و هنوز استاندارد پنیر پروبیوتیک نوشته نشده ولی تولید آن در حال انجام بوده و پروانه ساخت آن نیز صادر شده است. استاندارد دوغ پروبیوتیک هم به پایان رسیده است.
اما دیگر محصولاتی که این روزها شرکتهای تولیدکننده با موج تبلیغات زیاد در صدد اغوای مردم و مشتریان هستند، هیچگونه استانداردی ندارند. سس، بستنی، آدامس، گز و ... پروبیوتیک که به شکلهای گوناگونی تبلیغ میشوند، دارای استاندارد نبوده و فقط از این عنوان برای فریب مردم و مصرفکنندگان استفاده شده است.
روزی 100 گرم پروبیوتیک بخورید!
در پروبیوتیکها علاوهبر خودشان، تعدادشان نیز مهم است. اینها باید حداقل به تعداد 10 به توان 7 باکتری در هر گرم از محصولی که میخوریم باشند تا چنانچه یک تعدادی از آنها از بین رفت بقیه باکتریها بتوانند به روده رسیده و جایگزین باکتریهای مضر شوند. اگر تعداد باکتریهای این محصول از 10 به توان 6 کمتر شود آن محصول دیگر پروبیوتیک نیست و اثر سلامتیبخش ندارد. تحقیقاتی مراکز علمی، پژوهشی و صنعتی در دنیا و ایران نشان میدهد پروبیوتیکها در کاهش سطح کلسترول خون نقش عمدهای دارند و در تقویت سیستم دفاعی بدن مؤثرند.
البته برخی از کشورها استاندارد تعداد 10 به توان 8 در هر گرم را دارند بنابراین هر کس بخواهد محصول پروبیوتیک برایش سلامتبخش باشد باید روزانه 100 گرم ماست پروبیوتیک مصرف کند. اینگونه نیست که با خوردن یک قاشق جذب روده شود. درواقع اگر کمتر از یک میلیارد باکتری وارد روده شود، جذبی اتفاق نمیافتد. این میزان مصرف درباره پنیر پروبیوتیک کمی متفاوت است و اندازه روزانه در نظر گرفته شده برای مصرف آن 30 گرم است. نکته دیگر آنکه اگر فرد بخواهد نتیجه و عملکرد مؤثر آن را ببیند باید مدت 15 روز تا یک ماه بهطور مداوم ماست یا پنیر پروبیوتیک را مصرف کند.
همچنین محصول پروبیوتیک هر اندازه جامدتر و غلیظتر باشد تأثیر بیشتری خواهد داشت چراکه دیرتر از روده خارج میشود. جالب است بدانید که موز، عسل، مارچوبه، کنگر فرنگی، سیر و پیاز حاوی پروبیوتیکها هستند.
سس و بستنی پروبیوتیک!
پس از آنکه تولید محصولات لبنی پروبیوتیک در کشور آغاز شد، برخی کارخانجات صنایع غذایی دیگر نیز این کار را شروع کردند و نان، کیک، گز، آدامس، بستنی و حتی سس پروبیوتیک را به خط تولید رساندند اما تولید آدامس و گز پروبیوتیک، متوقف شد چراکه مصرف روزانه 100 گرم از آن به دندانها آسیب میزند و تولید سوسیس و کالباس پروبیوتیک هم به نتیجه نهایی نرسید. علاوهبر این تولید بستنی و سس پروبیوتیک آن هم بدون داشتن استاندارد ملی و تبلیغ گسترده آن برای فروش بیشتر، نشان از ضعف دستگاههای نظارتی بر تولیدات مواد غذایی دارد. در حالیکه تأثیرگذاری پروبیوتیکها ملزم به استفاده روزانه حداقل 100 گرم از آن محصول پروبیوتیک است چگونه یک مصرفکننده میتواند حتی با داشتن گواهینامه استاندارد برای بستنی و سس پروبیوتیک، به مدت یک ماه و روزانه 100 گرم سس و بستنی مصرف کند؟
وقتی گفته میشود محصولی پروبیوتیک باشد و به مصرف برسد ابتدا خود آن محصول باید برای بدن مفید باشد تا بتوان مصرف روزانه 100 گرم از آن را توصیه کرد. بستنی، سس، آدامس و ... تا چه اندازه برای بدن مفید هستند که حتی چنانچه پروبیوتیک هم باشند، مصرف آنها را بشود توصیه کرد؟ یکی دیگر از عواملی که تعیین میکند باکتری موجود در آن محصول لبنی، پروبیوتیک است یا نه، قدرت چسبندگی باکتری است اینکه باکتری بتواند به روده بچسبد و جایگاه باکتریهای مضر را بگیرد. یکی دیگر از مواردی که باید بررسی شود اینکه تا چند نسل قبل، باکتری علائم بیماریزا نداشته باشد چه اگر بیماریزا باشد و انتقال بیماری دهد، فرد مصرفکننده نه تنها بهبود پیدا نمیکند بلکه دچار مشکل میشود.
در حاضر شرکتهای دانشبنیان داخلی شروع به تولید باکتریهای پروبیوتیک کردهاند که پس از نهایی شدن باید روی انسان نیز آزمایش شود تا پاسخ قطعی بگیرند. از سوی دیگر استاندارد کنترل کیفیت باکتریهای پروبیوتیکی هم نوشته شده و تشخیص اینکه محصول پروبیوتیک است یا نه به عهده نهادهای نظارتی است و آنها باید پس از نظارتهای دقیق، مجوز تولید محصول را بدهند. اما نمیتوان انتظار داشت که فرد با یکبار مصرف کردن محصول پروبیوتیک، اثرات آن را ببیند بلکه باید مداوم بخورد و با پزشک خود هم مشورت کند. باید توجه داشت که باکتریهای پروبیوتیک اثر پیشگیری دارند نه درمان!
انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: سازمان غذا و دارو سازمان ملی استاندارد سازمان غذا و دارو سازمان ملی استاندارد باکتری های پروبیوتیک محصولات پروبیوتیک محصول پروبیوتیک ماست پروبیوتیک استاندارد ملی روزانه 100 گرم پروبیوتیک ها باکتری ها آن محصول آغاز شد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۲۸۵۱۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
غنیترین منابع طبیعی کلسیم
آفتابنیوز :
برای اکثر بزرگسالان، مصرف حداقل 1000 میلی گرم کلسیم در روز توصیه می شود، اگرچه گروه های خاصی از جمله نوجوانان، زنان یائسه و افراد مسن تر به مقدار بیشتری نیاز دارند. محصولات لبنی مانند شیر، پنیر و ماست سرشار از کلسیم هستند، اما منابع دیگری نیز وجود دارند.
دانهها
دانه ها از جمله کنجد، تخم کرفس و دانه های چیا و خشخاش از غنی ترین منابع کلسیم هستند. دانه ها همچنین پروتئین و چربی های سالم را تامین می کنند. به عنوان مثال، دانه های چیا سرشار از اسیدهای چرب امگا 3 گیاهی هستند. دانه های کنجد نیز علاوه بر کلسیم، حاوی سایر مواد معدنی از جمله مس، آهن و منگنز است.
پنیر
بیشتر پنیرها منابع عالی کلسیم و پروتئین هستند. بدن کلسیم موجود در محصولات لبنی را راحت تر از منابع گیاهی جذب می کند. علاوه بر این، پنیرهای کهنه و سفت به طور طبیعی دارای لاکتوز کمی هستند و هضم آنها برای افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز آسان تر است. یک بررسی نشان می دهد که افزایش مصرف لبنیات ممکن است با کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی مرتبط باشد. بررسی دیگری نشان داد که مصرف منظم شیر و ماست با کاهش خطر ابتلا به سندرم متابولیک مرتبط است. با این حال، پنیر پرچرب می تواند دارای چربی اشباع و کالری بالایی باشد. همچنین برخی از پنیرها حاوی مقادیر زیادی سدیم هستند که مصرف آن ها را محدود می کند.
ماست
ماست از غنی ترین منابع کلسیم است. بسیاری از انواع ماست غنی از پروبیوتیک ها -انواعی از باکتری های مفید که می توانند به افزایش جذب مواد مغذی و بهبود عملکرد و ارتقا سلامت بدن از جمله سیستم ایمنی، دستگاه گوارش و قلب کمک کنند- می باشند. یک فنجان ماست حاوی کلسیم و مقدار زیادی فسفر، پتاسیم و ویتامین های B2 و B12 است. ماست های کم چرب اغلب حاوی کلسیم بیشتری هستند. اگرچه ماست یونانی منبع خوبی برای پروتئین است، نسبت به ماست معمولی کلسیم کمتری دارد. علاوه بر این برخی تحقیقات نشان می دهند که مصرف منظم ماست با کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی و دیابت نوع 2 مرتبط است.
ساردین و ماهی سالمون کنسرو شده
ساردین و ماهی سالمون کنسرو شده به لطف استخوان های خوراکی خود از غنی ترین منابع کلسیم هستند. این ماهی های چرب همچنین پروتئین با کیفیت بالا و اسیدهای چرب امگا 3 را فراهم می کنند که می توانند از سلامت قلب، مغز و پوست حمایت کنند. در حالی که غذاهای دریایی ممکن است حاوی جیوه باشند، ماهی های کوچکتر مانند ساردین میزان کمی جیوه دارند. علاوه بر این، ساردین و سالمون هر دو دارای سطوح بالایی از سلنیوم هستند که می تواند از مسمومیت با جیوه جلوگیری کند.
لوبیا و عدس
لوبیا و عدس سرشار از فیبر، پروتئین و ریزمغذی ها از جمله آهن، روی، فولات، منیزیم و پتاسیم هستند. برخی از انواع لوبیا مثل لوبیا سفید حاوی مقادیر مناسبی کلسیم نیز می باشند. سایر انواع لوبیا و عدس دارای مقدار کمتری کلسیم هستند. تحقیقات نشان می دهند که مصرف لوبیا می تواند به کاهش سطوح کلسترول بد (LDL) کمک کند و خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را کاهش دهد.
منبع: خبرگزاری ایسنا