به نقل از «مشرق»

سه گام بایدن برای احیای برجام از دید کارشناس آمریکایی: پذیرش اشتباه، لغو تحریم‌ها و رها کردن مسائل غیرهسته‌ای

تاریخ انتشار: ۲۲ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۶۷۲۴۷۲

«هوان کول» استاد تاریخ دانشگاه میشیگان معتقد است بایدن برای احیای برجام باید سه کار انجام دهد: پذیرش این واقعیت که رویه‌ی کنونی‌اش اشتباه است؛ لغو تحریم‌ها علیه ایران؛ و کنار گذاشتن مسائل غیرهسته‌ای.

سرویس جهان مشرق - طی هفته‌های اخیر احتمال ازسرگیری مذاکرات میان ایران، اعضای باقی‌مانده‌ی برجام و، به شکل غیرمستقیم، دولت بایدن برای احیای برجام، جدی‌تر شده و طرف‌های مذاکره پیام‌های مثبتی در این‌باره مخابره می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این در حالی است که جو بایدن که یکی از شعارهای تبلیغاتی‌اش احیای توافق هسته‌ای با ایران بود، هنوز نه‌تنها به این وعده‌ی خود عمل نکرده، بلکه حتی گامی هم در این مسیر برنداشته است. به نظر می‌آید بزرگ‌ترین اشتباه دولت بایدن، تداوم سیاست بی‌نتیجه‌ی «فشار حداکثری» دولت ترامپ با حفظ تحریم‌هایی است که دولت سابق آمریکا پس از خروج یک‌جانبه از توافق هسته‌ای، علیه تهران وضع کرد.

بایدن: تخریب برجام کار ترامپ بود، اما احیای آن وظیفه‌ی ایران است [دانلود]

سیاست اشتباه دولت بایدن در قبال برجام داخل آمریکا نیز مورد انتقاد بسیاری از کارشناسان و صاحب‌نظران قرار گرفته است. یکی از این افراد، «هوان کول» نویسنده‌ی آمریکایی و استاد تاریخ دانشگاه میشیگان است که اخیراً در گزارشی تحت عنوان «سه راه اصلی بایدن برای احیای توافق هسته‌ای ایران، اگر واقعاً می‌خواهد این کار را بکند[۱]» به بخشی از اشتباهات دولت بایدن پرداخته است که مانع از احیای برجام شده‌اند. آن‌چه در ادامه می‌خوانید، متن این گزارش است.

ظاهراً بایدن در موضوع برجام کشورش را به جای آن‌که بدهکار بداند، طلبکار فرض کرده است (+)

در همین‌باره بخوانید:

›› بایدن دروغ می‌گوید که خواستار احیای برجام است

لازم به ذکر است که مشرق صرفاً جهت اطلاع نخبگان و تصمیم‌گیران عرصه سیاسی کشور از رویکردها و دیدگاه‌های محافل رسانه‌ای-اندیشکده‌ای بین‌المللی این گزارش را منتشر می‌کند و دیدگاه‌ها، ادعاها و القائات این گزارش‌ لزوماً مورد تأیید مشرق نیست.

دیپلماسی هنر «ممکن» هاست و دولت بایدن تا کنون در مورد ایران و احیای «برنامه‌ی جامع مشترک اقدام» (برجام) یا همان توافق هسته‌ای ۲۰۱۵، تسلطی بر این هنر از خود نشان نداده است. پرزیدنت جو بایدن به‌رغم صدور بیانیه‌ی مشترک با مقامات اروپایی در نشست گروه ۲۰ در رُم، درباره‌ی نیاز به احیای توافق هسته‌ای[۲]، این کار را یکی از اولویت‌های اصلی خود قرار نداده است. «کریس مگریان» [خبرنگار حوزه‌ی دولت آمریکا] طی گزارشی در [روزنامه‌ی] لس‌آنجلس‌تایمز، در این رابطه، می‌نویسد بایدن [در چارچوب همین بیانیه] به ایران پیشنهاد معافیت از تحریم‌های آمریکا را داده، مشروط به این‌که تهران به انجام تعهدات خود طبق مفاد توافق اولیه بازگردد[۳]. روسیه و چین در این [مذاکرات و] بیانیه‌ی مشترک شرکت داده نشدند.  در ادامه، به مشکلات موجود در این‌باره و راه‌حل آن‌ها پرداخته شده است.

(از چپ) بوریس جانسون، نخست‌وزیر انگلیس، امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، و جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، در حاشیه‌ی نشست گروه ۲۰ در شهر رُم، پایتخت ایتالیا، درباره‌ی توافق هسته‌ای ایران با یک‌دیگر صحبت و بیانیه‌ای مشترک صادر کردند (+)

۱- آمریکا باید بفهمد در اشتباه است

اگرچه بعید است این اتفاق بیفتد، اما واشینگتن باید متوجه شود که در اشتباه است. توافق اولیه‌ی هسته‌ای در سال ۲۰۱۵ هم به ایران وعده داده بود که در صورت پایبندی به مفاد برجام، مشمول کاهش تحریم‌ها شود. ایران به مفاد این معاهده پایبند بود، اما در عوض، آمریکا نه‌تنها هرگز تحریم‌ها را به شکل قابل‌توجهی کاهش نداد، بلکه به دخالت در کار سایر کشورها و شرکت‌های آن‌ها که در ایران سرمایه‌گذاری می‌کردند، ادامه داد و آن‌ها را تهدید به تحریم کرد. با این حال، ایران صادقانه مفاد برجام را رعایت کرد و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز پایبندی تهران به این توافق را تأیید نمود. ایران این کار را طی سال‌های ۲۰۱۶، ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ انجام داد. ایران پای این توافق را به این خاطر امضا نکرد که عاشق چشم و ابروی کسی بود، بلکه این کار را برای رفع تحریم‌ها انجام داد؛ اتفاقی که هرگز رخ نداد، چون حزب جمهوری‌خواه در کنگره جلویش را گرفت.

تبلیغات آمریکایی‌ها علیه مذاکرات احیای برجام [دانلود]

و بالأخره، ماه می سال ۲۰۱۸، ترامپ یک‌باره آمریکا را از برجام خارج کرد؛ یک مجموعه‌ی کامل تحریم‌های مالی و تجاری علیه ایران وضع کرد؛ تجارت عادی این کشور با کشورهای ثالثی مانند کره‌ی جنوبی و ژاپن را متوقف کرد؛ و صادرات نفت این کشور را نابود کرد. این در حالی بود که ایران به مفاد معاهده عمل می‌کرد و این کار را تا پایان سال ۲۰۱۸ هم ادامه داد؛ حتی بعد از آن‌که آمریکا از پشت به این کشور خنجر زد. کاری که ترامپ از طریق بانک‌ها و تهدیدهای وزارت خزانه‌داری انجام داد، اگر با استفاده از نیروی دریایی برای جلوگیری از صادرات نفت ایران همراه می‌شد [کاری که دولت بایدن دارد می‌کند] عملاً یک اقدام جنگی محسوب می‌شد.

بایدن می‌گوید اگر ابتدا ایران به تعهداتش بازگردد، سپس آمریکا تحریم‌های ترامپ را لغو خواهد کرد. این در حالی است که ایران در سال‌های ۲۰۱۶، ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ در مسیر عمل به تعهداتش گام برداشت، اما تحریم‌ها هرگز برداشته نشد. چه دلیلی دارد تهران صداقت بایدن را باور کند؟ آیا رئیس‌جمهور آمریکا که حتی نمی‌تواند دستورکار خودش را در کنگره تصویب کند، می‌تواند امیدوار باشد لغو تحریم‌ها را از طریق کنگره عملی کند؟ اگر بایدن در انتخابات سال ۲۰۲۴ شکست بخورد چه می‌شود؟ آیا، حتی اگر ایران به تعهداتش عمل کرده باشد، باز هم محاصره‌ی دوران ترامپ دوباره برقرار خواهد شد؟  لازم به یادآوری است که به گزارش گروه رصد بی‌بی‌سی، روزنامه‌ی کیهان، نزدیک به [آیت‌الله] خامنه‌ای، اصلاح‌طلبان ایران را به خاطر اصرار بر دادن امتیازهای یک‌طرفه به آمریکا محکوم کرده است.

احیای برجام؛ گره کوری که باز شدن آن خارج از کنترل بایدن و به دست کنگره‌ی آمریکاست [دانلود]

در همین‌باره بخوانید:

›› مجله آمریکایی: بایدن باید در بازگشت به برجام پیش‌قدم شود

 

۲- آمریکا باید تحریم‌ها را لغو کند

مشخص نیست آیا منظور بایدن از بیانیه‌ی اخیرش [در حاشیه‌ی نشست گروه ۲۰] این است که آمریکا برای نشان دادن حسن نیت، ابتدا تحریم‌ها را لغو می‌کند یا نه. اگر این‌طور باشد، کار درستی است، چون پیشرفت [در احیای برجام] مستلزم آن است که بایدن فوراً تحریم‌های دوران ترامپ را لغو کند. از همان ابتدا هم هیچ دلیلی برای اِعمال این تحریم‌ها وجود نداشت، چون «زمانی وضع شدند که ایران به برجام پایبند بود.» برخی از این تحریم‌ها جنایت جنگی هستند، چون مانع از دریافت دارو و کمک‌های بشردوستانه برای غیرنظامیان می‌شوند.

آیا بازگشت آمریکا به برجام و احیای توافق هسته‌ای کار ساده‌ایست؟ [دانلود]

تیم بایدن، تجسمِ «بلاب[۴]» [شخصیتی شرور با هیکل غول‌پیکر در برخی داستان‌های تخیلی] است و ظاهراً محاصره‌ی ترامپ علیه ایران را دوست دارد؛ و مثل ترامپ تصور می‌کند این محاصره، ایران را در موضوع هسته‌ای و همچنین در موارد دیگری که آمریکا سیاست‌های تهران را نمی‌پسندد، به زانو در خواهد آورد. هم ترامپ اشتباه کرد و هم بلاب دارد اشتباه می‌کند؛ اگر بایدن دنبال پیشرفت [در موضوع برجام] است، باید به هر دویشان بگوید یک‌جا بنشینند و دهانشان را ببندند. آیت‌الله [سید] علی خامنه‌ای به سادگی برنامه‌ی غنی‌سازی هسته‌ای غیرنظامی ایران را محدود نمی‌کند؛ مگر این‌که نشانه‌ای عملی از جدیت بایدن ببیند؛ که تا کنون چنین اتفاقی نیفتاده است.

در همین‌باره بخوانید:

›› نقشه آمریکا و اعضای اروپایی برجام برای توافق هسته‌ای چیست؟

 

۳- آمریکا باید مسائل غیرهسته‌ای را کنار بگذارد

دولت اوباما تصمیم درستی گرفت که به‌استثنای برنامه‌ی غنی‌سازی هسته‌ای غیرنظامی ایران، همه‌ی مسائل دیگر را از مذاکرات خود با تهران کنار گذاشت. ایران از دیدگاه آمریکا بازیگر بدی در خاورمیانه است: دولتی را در سوریه را سرِ پا نگه داشت که واشینگتن ترجیح می‌داد سقوط کند؛ اقدام به ساخت پهپاد و موشک‌های بالستیک می‌کند؛ حمایتش از انصارالله در یمن از نظر عربستان، به عنوان متحد آمریکا، تهدیدآمیز تلقی می‌شود؛ و درباره‌ی اسرائیل با زبان تند صحبت می‌کند. (این در حالی است که به نظر نمی‌رسد در عمل، اقدام چشم‌گیری پشت این ادبیات تند انجام داده باشد؛ جز حمایت از شبه‌نظامیان سازمان حزب‌الله در لبنان که لبنانی‌ها آن را سپر دفاعی مقابل تجاوز و اشغالگری اسرائیل می‌دانند، اما آمریکا آن را یک سازمان تروریستی معرفی می‌کند.)

تهدیدهای بایدن علیه ایران به جای تلاش برای احیای برجام [دانلود]

در همین‌باره بخوانید:

›› آیا بایدن جرأت «نه» گفتن به اسرائیل را دارد؟

اگر قرار است برجام دوباره احیا شود، همه‌ی این مسائل باید کنار گذاشته شوند. این‌ها می‌توانند موضوعات مهمی باشند (اگرچه درباره‌ی برخی از آن‌ها، مانند فعالیت‌های ادعایی ایران در یمن، به‌شدت بزرگ‌نمایی شده است)، اما باید در ادامه‌ی راه و با ابزارهای دیگری [غیر از برجام] با آن‌ها برخورد کرد. اگر برنامه‌ی غنی‌سازی هسته‌ای غیرنظامی ایران مهم‌ترین موضوع است، باید مانند «مهم‌ترین موضوع» با آن رفتار کرد. دولت بایدن طوری رفتار می‌کند که انگار موضوع ایران در اولویت پایینی قرار دارد. به نظر می‌رسد دیدگاه واشینگتن این است که «اگر ایران می‌خواهد به تعهداتش بازگردد، ما هم خواهیم دید که چه کاری می‌توانیم با آن‌ها بکنیم. چه‌بسا... اصلاً چه‌بسا دوباره هم آن‌ها را دور بزنیم.»

برنامه‌ی موشکی ایران یکی از موضوعاتی است که آمریکایی‌ها و طرف‌های اروپایی برجام به دنبال اضافه کردن آن به دستورکار برجام و احیای توافق هسته‌ای با تهران هستند (+)

واقعیت این است که آمریکا در آستانه‌ی جنگ با ایران است و بدون ذره‌ای توجیه از منظر حقوق بین‌الملل، دارد اقتصاد این کشور را خفه می‌کند. گیر انداختن دشمن در یک گوشه به این شکل، خطرناک است؛ جنگ‌هایی به بهانه‌های کوچک‌تر از این به راه افتاده‌اند. بایدن دارد خطر آتش‌سوزی‌ای در خاورمیانه را به جان می‌خرد که ممکن است در یک چشم به هم زدن از کنترل خارج شود.

در همین‌باره بخوانید:

›› اذعان روزنامه کنگره آمریکا: بایدن نمی‌تواند برجام را احیا کند

 

[۱] Top ۳ Ways Biden can restore Iran Nuclear Deal if he Really Wants To Link

[۲] معمای برجام؛ رایزنی آمریکا با متحدان اروپایی برای رویارویی با ایران در حاشیه نشست گروه ۲۰ لینک

[۳] Biden offers to lift sanctions if Iran ‘changes course’ Link

[۴] بلاب (کمیک) لینک

منبع: مشرق

کلیدواژه: تحولات قفقاز تحولات افغانستان برجام توافق هسته ای ایران توافق هسته ای توافق هسته ای فشار حداکثری جو بایدن دولت بایدن بایدن آمریکا ایران خروج آمریکا از برجام احیای برجام اتحادیه اروپا اروپا دولت ترامپ ترامپ دونالد ترامپ حسین امیرعبداللهیان حسین امیر عبداللهیان کنگره آمریکا سید ابراهیم رئیسی دولت رئیسی رئیسی احیای توافق هسته ای برای احیای برجام بایدن برای احیای ی توافق هسته ای نشست گروه ۲۰ تحریم ها علیه ایران دولت بایدن ی هسته ای برنامه ی درباره ی ی ایران ی برجام

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۶۷۲۴۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برنامه بایدن برای مقابله با جنبش دانشجویی حامی فلسطین چیست؟

شکل گرفتن جنبش دانشجویی حامی مقاومت فلسطین و معترض به جنایات صهیونیست‌ها در غزه که این روزها فعالیت شدیدی در سراسر آمریکا دارد، زنگ خطری جدی برای آینده بایدن در سال انتخابات ریاست‌جمهوری است. - اخبار رسانه ها -

به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، دولت آمریکا بخوبی به این مساله واقف است که در پی از دست دادن رای مسلمانان، حالا با سرکوب شدید جنبش‌های دانشجویی به سمت از دست دادن رای جوانان آمریکایی نیز می‌رود. دولت بایدن که این روزها در حال تصمیم‌گیری درباره نوع مواجهه با دونالد ترامپ در عرصه رقابت‌های انتخاباتی است، حالا فرصت را مغتنم شمرده تا با حمایت صد‌درصدی و قاطعانه از رژیم صهیونیستی، رای لابی صهیونیستی و یهودیان آمریکا را برای خود تضمین کند و اجازه ندهد این گروه از رای‌دهندگان به سمت کمپین انتخاباتی ترامپ بروند اما همین اقدام احتمالا باعث ‌شود سبد رای او باز هم در جامعه آمریکایی کوچک‌ و کوچک‌تر شود. 

گسل‌های اجتماعی موجود در جامعه آمریکا - که همواره در تاریخ این کشور وجود داشته - بعد از سال 2016 و روی کار آمدن ترامپ، عمیق و عمیق‌تر شده است و حالا غیر از مساله سیاه و سفید، یک درصد و 99 درصد و لیبرال و محافظه‌کار، گسل اجتماعی جدیدی دهان باز کرده که می‌تواند نتیجه انتخابات را تا حد زیادی دچار تغییر کند. بایدن سال 2020 با این وعده انتخاباتی راهی کاخ سفید شد که از عمق گسل‌های اجتماعی جامعه آمریکا کم و سعی کند دوقطبی سیاسی موجود را تا حد زیادی کاهش دهد اما او همان‌طور که در انجام سایر وعده‌هایش شکست خورد، در این زمینه نیز نه‌تنها شکست خورد که شرایط را بسیار بدتر از قبل ساخت. 

اگرچه ترامپ با صحبت‌های نژادپرستانه و سیاست‌های خود، زمینه فعال شدن گسل‌ها را فراهم کرد اما بایدن آنها را تبدیل به آتشفشان واقعی کرد. از سال 2020،  مساله سیاه و سفید همچنان در جامعه آمریکایی حل‌ نشده باقی مانده است؛ بحران مهاجران همچنان به قوت خود باقی است و مساله شکاف اقتصادی با ولخرجی‌های دولت او در عرصه سیاست خارجی و فرستادن پول مالیات‌دهندگان آمریکایی به اوکراین، اسرائیل و تایوان، هر روز بیشتر از قبل می‌شود. او حالا با حمایت بی‌شرمانه خود از جنایت‌های صهیونیست‌ها در غزه، گسل دیگری را در این جامعه باز کرده و از این می‌ترسد که گدازه‌های آتشفشانی آن تمام جامعه آمریکا را دربر گیرد.

نسل جدید جوانان آمریکا که در دانشگاه‌ها و دانشکده‌های این کشور مشغول تحصیل بوده و قرار است بزودی در مناصب مدیریتی آن حضور پیدا کند، حالا با دولتی رو‌به‌رو است که به آسانی بسیاری از ارزش‌های این جامعه - که برای به دست آوردنش هزینه زیادی صرف شده است - توسط آن تهدید می‌شود. آزادی بیان در دانشگاه‌ها که در دهه 60 میلادی با جنبش دانشجویان به ثمر نشست و در نهایت منجر به شکل‌گیری اعتراضات بزرگ به جنایات آمریکا در جنگ ویتنام و نقض حقوق بشر در داخل این کشور علیه جامعه سیاهان شد، حالا به راحتی با یک تماس تلفنی از طرف روسای دانشگاه‌ها با پلیس یا گارد ملی زیر سوال می‌رود. معترضان به جنایات صهیونیست‌ها و افراد فعال در جنبش‌های دانشجویی که تا پیش از این در نهایت با اتهاماتی نظیر بستن راه‌ها راهی دادگاه می‌شدند، حالا با اتهام حمایت از تروریسم باید در انتظار حکم‌های سنگین باشند و همان‌طور که در برخی رسانه‌های آمریکایی کم و بیش به آن اشاره می‌شود، فضای سیاسی آمریکا در زمان ریاست‌جمهوری بایدن، به سمت ایجاد یک «مک‌کارتیسم» جدید برای حذف صدای منتقدان پیش می‌رود. سوالی که هم‌اکنون درباره نتیجه جنبش‌های اخیر وجود دارد این است: آیا جنبش دانشجویی اخیر در حمایت از فلسطین، می‌تواند مانند جنبش‌های دانشجویی دهه‌های 60 و 70 میلادی یا حتی جنبش مقابله با آپارتاید در دهه 80 میلادی، نتیجه خاصی با خود به همراه داشته باشد و به تغییر سیاست‌ها در کاخ سفید منجر شود؟ آیا دانشجویانی که یک بار توانستند لوایح حقوق مدنی سیاه‌پوستان و حق رای را در دهه‌های 60 و 70 میلادی در کنگره به تصویب برسانند و رئیس‌جمهور وقت آمریکا را مجبور کنند به جنگ و جنایت در ویتنام پایان دهد، حالا هم می‌توانند اقدامی انقلابی در زمینه صلح‌طلبی و مقابله با آپارتاید در اسرائیل انجام دهند؟ آیا دانشجویانی که زمانی توانستند ادامه جنبش تسخیر وال‌استریت در سال 2011 میلادی را به کمپین انتخاباتی دموکرات‌های پیشرو (از جمله برنی سندرز) در انتخابات 2016 ببرند، می‌توانند هم‌اینک نیز باعث ایجاد موجی جدید در فضای سیاسی واشنگتن شوند؟

نکته مهم در پیروزی‌های قبلی جنبش‌های دانشجویی همراه شدن آنها با سایر جنبش‌های اجتماعی بود؛ جنبش‌هایی نظیر جنبش حقوق مدنی سیاه‌پوستان، جنبش‌های کارگری و... . در شرایط حاضر نیز به نظر می‌رسد جنبش حمایت از مردم فلسطین در شرایطی می‌تواند با پیروزی و تغییر سیاست‌ها همراه باشد که بتواند به جذب سایر جنبش‌های اجتماعی در آمریکا بپردازد. جنبش‌های کارگری، جنبش‌هایی علیه تبعیض نژادی و جنبش قدیمی تسخیر وال‌استریت یا جنبش‌های فعال‌تری چون جنبش‌های زیست‌محیطی، در نهایت با همکاری یکدیگر می‌توانند توجه بخش مهمی از افکار عمومی و سیاستمداران را به موضوع فلسطین و غزه جلب کنند.

البته دولت بایدن نیز درس‌های خاص خود را از تاریخ جنبش‌های مدنی در آمریکا فراگرفته و حالا با راهکارهای جدیدتری به مصاف دانشجویان می‌رود. 

1- سرکوب موقت: نخستین ابزار دولت بایدن که توسط برخی روسای دانشگاه‌ها و فرمانداران مانند گرک ابوت، فرماندار تگزاس نیز تشویق می‌شود، تلاش برای سرکوب موقت جنبش‌های دانشجویی با اعمال خشونت و بازداشت‌های گسترده است. 

آنها تصور می‌کنند درست مانند روزهای ابتدایی جنگ در غزه و جنبش دانشجویی دانشگاه‌های هاروارد، ام‌آی‌تی و پنسیلوانیا که با خشونت سرکوب و روسای دانشگاه‌ها نیز مجبور به استعفا شدند، می‌توانند با ارعاب دانشجویان، آنها را از اعتراض به جنایات صهیونیست‌ها و حمایت دولت بایدن از این جنایات بازدارند. 

2- تعریف اتهامات امنیتی برای معترضان: دومین راهکار دولت بایدن- و البته کنگره آمریکا- تعریف کردن اتهام امنیتی برای معترضان است. این همان راهکاری است که برای متهمان حادثه 6 ژانویه نیز به کار برده و منجر به حکم‌های سنگین برای معترضان به نتایج انتخابات شد. این بار کنگره آمریکا بلافاصله شعار «فلسطین؛ از نهر تا بحر» را شعاری در جهت محو اسرائیل از نقشه دنیا دانست و حامیان این شعار را همراهان تروریسم خطاب کرد. در مرحله بعد این شعار، یک شعار نژادپرستانه خوانده شد و اتهام «ضدیهود» نیز به اتهامات معترضان اضافه شده و اعتراض به صهیونیسم با عنوان اتهام نژادپرستانه «ضدیهود» شناخته شد. حالا در راهپیمایی‌ها و تحصن‌های اعتراضی دانشگاهیان، کسانی که از این نوع شعارها سر دهند، بلافاصله دستگیر شده و باید دید تا مدتی دیگر، دادگاه‌ها چه اتهاماتی را علیه آنها مطرح می‌کنند.

3- پرونده‌سازی برای معترضان: پرونده‌سازی برای معترضان و حامیان آنها و خارج کردن افراد رادیکال از حلقه افراد فعال در عرصه سیاست و کشاندن میانه‌روها به حلقه‌های جامعه سیاسی آمریکا که تاثیر کمتری بر سیاست‌ها دارند، از جمله دیگر راهکارهایی است که دولت بایدن برای سرکوب اعتراضات و کشاندن آن به عرصه‌های دیگر در پیش گرفته است. او گمان می‌کند مانند جنبش تسخیر وال‌استریت و حل شدن این جنبش در کمپین انتخاباتی برنی سندرز در سال 2020، می‌تواند آنها را به سمت ساکت شدن و حل شدن در فضای تمکین از سیاست‌های واشنگتن رهنمون کند. بر همین اساس است که دانشجویان در شرایط فعلی تهدید به محرومیت از تحصیل یا محرومیت از به کارگیری در مشاغل دولتی می‌شوند.

4- فرار از رویارویی با دانشجویان معترض: تاکنون تنها مایک جانسون، رئیس تندرو و جمهوری‌خواه مجلس نمایندگان به دانشگاه کلمبیا رفته و با دانشجویان معترض روبه‌رو شده است که او هم آنها را تهدید کرده است در صورت ادامه روند اعتراض‌شان، باید با گارد ملی آمریکا روبه‌رو شوند. رسانه‌های آمریکایی اما در مقابل گفته‌اند با توجه به نزدیک شدن فصل جشن‌های فارغ‌التحصیلی در دانشگاه‌های آمریکا که معمولا با حضور عوامل دولتی، از جمله رئیس‌جمهور یا معاون او برگزار می‌شود، دولت بایدن اعلام کرده است امسال بایدن و کاملا هریس حضور کمتری در دانشگاه‌ها خواهند داشت و احتمالا حضور بایدن به بازدیدی اجمالی از یک دانشکده نظامی ختم خواهد شد. 

همه این راهکارها نشان می‌دهد بایدن تلاش دارد این بحران را با کمترین سر و صدا به پایان ببرد و بعد به فکر چاره‌ای جهت گرفتن رای همین دانشجویان در چند ماه آینده باشد. بر همین اساس است که رسانه‌های آمریکایی طی چند روز گذشته تبلیغات وسیعی درباره اجرایی شدن طرح بخشودگی وام‌های دانشجویی توسط دولت بایدن را آغاز کرده‌اند. حالا باید منتظر ماند و دید آیا این اقدامات می‌تواند باعث سرد شدن جنبش دانشجویی نسبت به تحولات اخیر در غزه شود یا عمق جنایت‌های صهیونیست‌ها در فلسطین، جنبش دانشجویی سال 2024 را نیز به صدر جنبش‌های تاثیرگذار در آمریکا بازمی‌گرداند.

منبع: وطن امروز

انتهای پیام/