صرفه جویی ۲۹ میلیون یورویی از محل ساخت داخل
تاریخ انتشار: ۱۸ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۱۸۰۸۴۷
یک پالایشگاه داخلی به منظور تامین نیاز خود توانسته است از محل ساخت داخل تجهیزات وقطعات صرفه جویی 29 میلیون یورویی را برای کشور داشته باشد.
به گزارش ایران اکونومیست یکی از اقداماتی که همواره در دستور کار صنعت نفت کشور به خصوص در سالهای اخیر قرار گرفته موضوع ساخت داخل قطعات مورد نیاز این صنعت است. پس از تحریم سال ۹۷ که به منظور خروج آمریکا از معاهده هستهای برجام صورت گرفت ساخت داخل قطعات صنعت نفت نیز شتاب گرفت تا جایی که در سالهای اخیر شاهد اوج ساخت داخل قطعات مورد نیاز در صنعت نفت توسط پالایشگاهها هستیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پالایشگاه لاوان نیز که در جزیره لاوان واقع شده و دسترسی به این پالایشگاه به راحتی امکان پذیر نیست از این قاعده مستثنی نبود تا جایی که این شرکت در جهت سیاست گذاری رفع نیازها بر مبنای ساخت داخل با تشکیل کمیته خودکفایی و با بهره گیری از ظرفیتهای بالقوه شرکتهای دانش بنیان و تولید کننده داخل کشور، بالغ بر تعداد ۵۰۰۰ ردیف کالا مشتمل بر نزدیک به ۲۵۰۰۰ قلم کالای مختلف را برای اولین بار تولید کرد.
بررسی قطعات ساخته شده در این پالایشگاه نشان میدهد از محل این ساخت داخل مجموعه این تولیدات صرفه جویی ارزی بالغ بر حدود ۲۹،۷۰۰،۰۰۰ یورو ایجاد شده است که از نظر ریالی بالغ بر حدود هشت هزار میلیارد و نهصد و هشتاد میلیون ریال است.
این پالایشگاه با توجه به توانمندیهای موجود در داخل کشور به خصوص پس از اعمال تحریمهای ظالمانه ایالات متحده علیه کشور توانسته قطعات حساس توربین گازی، قطعات حساس و پیچیده کمپرسورها را در داخل کشور تولید کند.
بررسی عملکرد این پالایشگاه در ساخت داخلی قطعات نشان میدهد طی ۷ سال گذشته روند ساخت داخل در این پالایشگاه روند فزاینده ای بوده است به طوری که در سال ۹۳ فقط ۲۶۹ ردیف کالا و در سال ۱۴۰۰ تعداد ردیفهای ساخته شده کالا به ۱۰۵۰ قلم کالا رسیده است.
نفت خام مورد نیاز این پالایشگاه از میادین دریایی سلمان، رشادت، بلال، رسالت و میعانات گازی پارس جنوبی تأمین میشود. این پالایشگاه اکنون با ظرفیت ۵۰۰۰۰ بشکه در روز فعالیت میکند.
برخی از فرآوردههای شرکت پالایش نفت لاوان شامل نفت گاز، نفتای سبک، بنزین سوپر، نفت کوره و گاز مایع هستند.
منبع: خبرگزاری مهر برچسب ها: نفت ، پالایشگاه نفت ، پالایشگاه لاوانمنبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: نفت پالایشگاه نفت پالایشگاه لاوان ساخت داخل
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۱۸۰۸۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سیاستگذاری هوشمندانه حوزه انرژی، توسعه درآمدهای ارزی کشور در شرایط تحریم را میسر کرد
به گزارش تابناک اقتصادی؛ کشورهای نفت و گازخیز عمدتاً به درآمدهای حاصل از فروش این منابع وابسته هستند. ما هم از این قاعده استثنا نیستیم. دشمن با توجه به این موضوع، از این امر به عنوان یک پاشنه آشیل استفاده کرد و به تحریم صنایع نفت و گاز کشورمان مبادرت کرد.
دولت سیزدهم به اعمال سیاستهایی در راستای خنثی سازی تحریمها پرداخت. طرحهایی مانند اتکا به خود، استفاده از ظرفیت دانش بنیانی کشور، صدور خدمات فنی و مهندسی به دیگر کشورها، سهامداری در پالایشگاههای فراسرزمینی و عرضه نفت به مینی ریفاینریها در شرق آسیا مدنظر قرار گرفت.
توسعه زنجیره ارزش محصولات نیز از جمله راهکارهایی بود که با جدیت دنبال شد. مجلس نیز به ریل گذاری قانونی برای خنثی سازی تحریمها پرداخت. در شرایطی که دسترسی کشور به اقلام راهبردی در صنایع نفت و گاز مسدود شده بود، قانون ترک تشریفات مناقصه و جهش تولید دانش بنیان به کمک آمد.
با اجرای قوانینی که در بالا به آنها اشاره شد، وزارت نفت بیشترین استفاده را از دستاوردهای دانش بنیانی داشت و تولید نفت و گاز کشور ادامه یافت. در زمینه فروش نیز سیاستهایی مانند فروش نفت به پالایشگاههای فراسرزمینی و مینی پالایشگاهها در دستور کار قرار گرفت.
برای دسترسی به وجوه مربوط به نفت و گاز نیز از روشهایی مانند تهاتر و استفاده از ارزهایی غیر از دلار بهره بردیم. در نهایت این سیاستها ما را به فروش نفت و گاز در شرایط تحریم رساند.
نظرات محمدطاهر رحیمی، سیاست پژوه اقتصاد کلان کشور را در ادامه میخوانید. رحیمی با اشاره به این موضوع که بر اساس آمار سازمان گمرک کشور طی سال ۱۴۰۲ توانستیم حدود ۳۶ میلیارد دلار درآمد حاصل از صادرات نفت داشته باشیم، تصریح کرد: با در نظر گرفتن این موضوع که در حال فروش نفت با تخفیف هستیم و قیمت نفت بین ۷۰ تا ۷۳ دلار است، روزانه قریب به ۱ میلیون و ۳۵۰ هزار بشکه نفت فروخته ایم. صادرات نفت تا این حد قطعاً موفقیت ویژهای برای دولت سیزدهم و وزارت نفت در شرایط تحریمی محسوب میشود.
وی ادامه داد: این موضوع جای تأمل و تحسین دولت دارد که با چه استراتژیهایی توانستیم به این میزان فروش نفت داشته باشیم. اولین سیاست درستی که دولت در راستای افزایش فروش نفت کشور به اجرا گذاشت، تلاش در راستای کاهش تکثر فروشندگان نفت بود.
سیاست پژوه اقتصاد کلان کشور توضیح داد: اقدام دولت در کاهش تکثر فروشندگان و ایجاد نوعی تمرکز مدیریت صادرات نفت کشور مثبت ارزیابی میشود. این اقدام اثرات مثبتی دارد که تأثیرگذاری آن را در موفقیت کشور در فروش نفت دیدیم.
رحیمی گفت: دومین اقدام مثبتی که دولت انجام داد این بود که حداقل بخشی از صادرات نفت کشور در قالب صادرات نفت به پالایشگاههای کشورهای دیگر انجام شد. عملاً طرح پالایشگاههای فراسرزمینی برای کشور در دستور کار قرار گرفت که اقدام مثبتی به شمار میرود.
وی ادامه داد: در طرح مورد بحث، به جای اینکه صادرات نفت را به طور مستقیم به دیگر کشورها داشته باشیم، نفت به پالایشگاههای نیمه کاره یا از کار افتاده کشورهای دیگر تحویل داده شد. این پالایشگاهها با کمک فنی ایران راه اندازی شدند و توانستند به پالایش نفت بپردازند و فرآورده تولید کنند. از این طریق، عواید ارزی بیشتری نصیب کشورمان شد.
سیاست پژوه اقتصاد کلان کشور توضیح داد: اقدام مثبت سوم که دولت به اجرا گذاشت، باز کردن حساب ویژه روی کشور چین بود. این کشور امکان خنثی سازی تحریمها را به واسطه نظام پولی و مالی اش میتواند برایمان فراهم کند. چین از موضوع صادرات نفت ایران به این کشور به لحاظ سیاسی و راهبردی سود میبرد. زیرا پکن از نفت روسیه بی نیاز میشود و این موضوع برای چین اهمیت زیادی دارد.
رحیمی گفت: ما تلاش کردیم با تکیه بر سه اقدام مهم در جهت تنوع بخشیدن به مقاصد صادراتی، پالایشگاههای کوچک مقیاس و همچنین تمرکز بر بازار شرق آسیا و نظامات جدید تسویه مالی با چین بوده است که از فرصت به دست آمده استفاده کردیم و به صادرات نفت خود به مشتریان جدید پرداختیم. این سیاست گذاریهای هوشمندانه دولت فروش نفت در شرایط تحریم را میسر کرد.