Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «خبرگزاری برنا»
2024-04-29@03:27:06 GMT

چطور با دیابت نوع ۲ کنار بیاییم؟

تاریخ انتشار: ۱۲ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۶۵۷۶۶۸

چطور با دیابت نوع ۲ کنار بیاییم؟

مانیتورهای مداوم قند یا CGM، دستگاه‌های کوچکی هستند که اغلب به اندازه یک چهارم هستند که از یک سوزن کوچک زیر پوستی برای نظارت مداوم سطح گلوکز خون استفاده می‌کنند.

به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری برنا، کارشناسان اغلب در مورد "بار" یک بیماری یا بیماری صحبت می کنند. این کلمه به عنوان ظرف مرتبی برای تمام ناخوشایندی‌هایی عمل می‌کند که افراد مبتلا به آن وضعیت ممکن است از علائم، هزینه‌های مراقبت، محدودیت‌های اعمال‌شده بر سبک زندگی‌شان، تا عوارض سلامتی که ممکن است ایجاد شود، تجربه کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2، این بار می تواند زیاد باشد.

مدیریت معمول دیابت نوع 2 اغلب شامل تغییرات عمده در رژیم غذایی و فعالیت بدنی فرد است. و برای بسیاری، به ویژه کسانی که برای مدیریت قند خون خود انسولین مصرف می‌کنند، این بیماری می‌تواند نیاز به نظارت روزانه بر قند خون داشته باشد، فرآیندی که مستلزم کشیدن انگشت برای خون‌گیری و سپس کشیدن آن خون روی نوار تست مانیتور قند است. انجام این کار چندین بار در هفته و ماه به ماه می تواند چالش های همپوشانی ایجاد کند. بر اساس یک نظرسنجی در سال 2013 در مجله Diabetes Spectrum، افراد نظارت بر گلوکز با نیش انگشت را دردناک می دانند و نتایج می تواند گیج کننده یا غیر مفید باشد.

دکتر فرانسیسکو پاسکوئل، متخصص دیابت و دانشیار پزشکی در دانشکده پزشکی دانشگاه اموری در آتلانتا، می‌گوید: بیماران نمی‌خواهند انگشتان خود را تیز کنند و مدام می‌آیند و می‌گویند: من از این موضوع خسته شده‌ام.

اما تسکین در راه است. مانیتورهای مداوم قند یا CGM، دستگاه‌های کوچکی هستند که اغلب به اندازه یک چهارم هستند که از یک سوزن کوچک زیر پوستی برای نظارت مداوم سطح گلوکز خون استفاده می‌کنند. این اطلاعات را می توان در برخی موارد به صورت بی سیم و به صورت خودکار به یک اپلیکیشن گوشی هوشمند یا دستگاه دیگر منتقل کرد. دکتر روی بک، مدیر پزشکی مرکز غیرانتفاعی Jaeb برای تحقیقات بهداشتی در تامپا، می‌گوید: می‌توانید برای یک نقطه از زمان به سطوح گلوکز نگاه کنید، اما می‌توانید به روند مقادیر در طول زمان نیز نگاه کنید. کار بک نشان داده است که پایش مداوم گلوکز ممکن است فواید زیادی برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 داشته باشد.

تایم گزارش می‌دهد که این مانیتورها تنها یکی از چندین پیشرفت جدید در مراقبت و مدیریت دیابت نوع 2 هستند. از فن‌آوری‌های مرتبط گرفته تا درمان‌های دارویی جدید، علم پزشکی در حال پیشرفت مداوم و گاهی اوقات تغییر زندگی در درمان این بیماری است. در اینجا، کارشناسان برخی از آخرین و بزرگترین پیشرفت ها را توصیف می کنند.

مانیتورهای مداوم قند

افراد مبتلا به دیابت نوع 1 معمولاً باید سطح قند خون خود را به صورت روزانه یا حتی چندین بار در روز بررسی کنند. از آنجایی که آزمایش بخش بزرگی از مدیریت آن بیماری است، تحقیقات بر روی مانیتورهای مداوم گلوکز با این بیماران آغاز شد. این کار نشان داده است که CGM ها فواید متعددی از جمله کاهش سطح هموگلوبین A1C (HbA1c) دارند که معیار مهمی برای سنجش قند خون سالم است. مانیتورهای مداوم قند در حال حاضر در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 در حال مطالعه است و تحقیقات به فواید متعدد اشاره می کند.

برای مطالعه‌ای که در سال 2021 در مجله انجمن پزشکی آمریکا منتشر شد، بک و همکارانش پایش مداوم گلوکز را با آزمایش‌های استاندارد نیش انگشت در میان افراد مبتلا به دیابت نوع 2 که از انسولین استفاده می‌کردند، مقایسه کردند. آنها دریافتند که نظارت مستمر با کاهش قابل توجهی بیشتر در HbA1c مرتبط است. آنها همچنین دریافتند که نظارت مستمر به افراد کمک می کند تا از افت خطرناک و شدید قند خون (معروف به هیپوگلیسمی) جلوگیری کنند. او می‌گوید: «بسیار واضح است که برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 که از انسولین استفاده می‌کنند، فوایدی وجود دارد.

بیش از 90 درصد افراد مبتلا به دیابت دیابت نوع 2 دارند و بک می گوید که تقریباً 30 درصد از این افراد از انسولین استفاده می کنند. به عبارت دیگر، افراد زیادی مبتلا به دیابت نوع 2 هستند که از نظارت مداوم گلوکز بهره مند می شوند. با این حال، استفاده از این مانیتورها هنوز هم بیشتر به افراد مبتلا به دیابت نوع 1 محدود می شود. او می‌گوید: «مصرف در بیماران نوع 2 به آرامی در حال افزایش است، اما من فکر می‌کنم با توجه به اینکه این یک رویکرد غیردارویی است، هنوز بسیار کم است» چیزی که بسیاری از مردم ترجیح می‌دهند زیرا از عوارض جانبی داروهایی که «می‌توانند به افراد کمک کنند» جلوگیری می‌کند.

حتی برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 که انسولین مصرف نمی‌کنند، بک می‌گوید که پایش مداوم گلوکز می‌تواند مفید باشد. او می‌گوید: «نیاز به مطالعات بیشتری برای اثبات آن وجود دارد، اما منطقی است که احتمالاً مزایایی داشته باشد». به عنوان مثال، نظارت بر قند خون در زمان واقعی می تواند به افراد کمک کند تا در رژیم غذایی یا سبک زندگی خود تغییراتی ایجاد کنند که خطر عوارض طولانی مدت سلامتی را کاهش دهد. او می گوید: «به طور معمول، گلوکز خون پس از یک وعده غذایی نباید از 140 [mg/dL] بالاتر برود. اما بر اساس عواملی مانند رژیم غذایی، زمان غذا خوردن و عادات ورزش، فرد مبتلا به دیابت نوع 2 ممکن است افزایش قند خون بعد از غذا را تجربه کند که بیش از 200 یا حتی 300 میلی گرم در دسی لیتر است. بک می‌گوید: این سنبله‌ها می‌توانند علائم کمی یا عواقب کوتاه‌مدتی ایجاد کنند، اما با گذشت زمان می‌توانند به ایجاد عوارض شایع مرتبط با دیابت مانند نارسایی کلیوی، بیماری قلبی یا رتینوپاتی دیابتی کمک کنند (یک بیماری چشمی که می‌تواند باعث تاری دید شود. یا کوری). او می افزاید: «اولین باری که مردم از این مانیتورهای پیوسته استفاده می کنند، می تواند یک چشم باز کننده واقعی باشد. "من فکر می کنم آنها می توانند برای خود مدیریتی بسیار مفید باشند، و دیابت نوع 2 بیماری است که در آن خود مدیریتی از طریق رژیم غذایی و ورزش می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند."

کارشناسان دیگر این موضوع را تایید می کنند. دکتر الیاس اسپاناکیس، دانشیار پزشکی می‌گوید: بیمارانی که از این دستگاه‌ها استفاده می‌کنند می‌توانند نموداری از مقادیر گلوکز خود را در طول زمان دریافت کنند، که به آنها کمک می‌کند تا اثرات تغذیه بر کنترل گلوکز را درک کنند یا اینکه چگونه می‌توانند ورزش خود را برای بهبود بهبود بخشند. در بخش غدد درون ریز، دیابت و تغذیه در دانشکده پزشکی دانشگاه مریلند.

برای بیمارانی که برای مدیریت گلوکز خون خود به انسولین متکی هستند، ترکیب مانیتورهای مداوم قند خون با دستگاه‌های پمپ انسولین که به صورت خودکار انسولین را در صورت نیاز تزریق می‌کنند نیز می‌تواند منجر به پیشرفت‌های عمده شود. اسپاناکیس می‌گوید: «الگوریتم‌های هوشمندی که این دو را به هم متصل می‌کنند، می‌توانند به طور خودکار گلوکز را بر اساس مقادیر گلوکز تنظیم کنند. او می‌افزاید که این در حال حاضر امکان‌پذیر است و احتمالاً بسیار رایج‌تر می‌شود.

جراحی چاقی برای دیابت نوع 2

از لحاظ تاریخی، جراحی چاقی (کاهش وزن) عمدتاً برای کمک به افراد در مدیریت چاقی شدید مورد استفاده قرار گرفته است، که مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده آن را به عنوان BMI 40 یا بالاتر تعریف می کند. بسیاری از افرادی که به شدت چاق هستند نیز دیابت دارند، و تحقیقات نشان داده است که این روش های جراحی می تواند به کاهش بار دیابت نوع 2 یا حتی بهبود آن کمک کند.

یک مطالعه در سال 2018 توسط محققان دانشگاه اوکلاهاما نشان داد که جراحی بای پس معده Roux-en-Y، یک روش چاقی رایج، عملکرد بسیار بهتری از تکنیک‌های مدیریت پزشکی معمولی مانند تغییر رژیم غذایی، ملاقات با پزشک و داروهای تجویزی در میان افراد مبتلا به دیابت نوع 2 دارد. بر اساس نتایج مطالعه، جراحی منجر به بهبودی دیابت در حدود 28 درصد از بیماران شد، در حالی که نرخ بهبودی تنها 4 درصد در گروه غیر جراحی بود. تحقیقات بیشتر نشان داده است که جراحی چاقی ممکن است به طور موثری دیابت نوع 2 را بهبود بخشد.

Emory's Pasquel که کار خود را در مورد مزایای جراحی چاقی برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 منتشر کرده است، می گوید: "جراحی نه تنها منجر به کاهش وزن می شود، بلکه به بهبود کنترل قند خون نیز منجر می شود، که حتی قبل از کاهش وزن اتفاق می افتد." او می‌گوید که دقیقاً چگونه جراحی این کار را انجام می‌دهد به خوبی درک نشده است. با این حال، جراحی چاقی بر اشتها، مصرف غذا، جذب کالری و چندین مسیر نورواندوکرین تأثیر می گذارد که همگی می توانند به اقدامات مفید آن برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 کمک کنند.

پاسکوئل می گوید در آینده این روش ها حتی برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 که به شدت چاق نیستند نیز رایج تر خواهد شد.

انتهای پیام/

 

خبرنگار: زهرا وجدانی

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: علم و فناوری قند زندگی نظارت دستگاه کنترل پیشرفت خون دیابت انسولین درمان دیابت دیابت نوع 2 قند خون انسولین قلمی مانیتور گلوکز زیرپوستی برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 افراد مبتلا به دیابت نوع 2 نشان داده استفاده می کنند جراحی چاقی رژیم غذایی او می گوید دستگاه ها گلوکز خون قند خون بر اساس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۶۵۷۶۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بیماران«ای‌ال‌اس» با امانت دادن تجهیزات به یکدیگر زنده‌اند

خبرگزاری مهر – گروه استان‌ها: بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) شایع‌ترین بیماری نورون‌های حرکتی و عصبی (MND) پیش رونده که به بیماری خواب اندام معروف است، منجر به از دست رفتن تدریجی عملکرد اعضای بدن به ویژه عضلات می‌شود و با تضعیف ماهیچه‌ها به تدریج فرد به فلج عمومی مبتلا می‌شود؛ این بیماری در نوع پیشرفته توان تکلم را از مبتلایان می‌گیرد به طوری که فرد بیمار تنها دو تا سه ساعت در روز می‌تواند، صحبت کند، این بیماری همانند بیماری ام‌اس از نوع ضایعات مغز و اعصاب است، اما در نحوه عملکرد بسیار متفاوت است به طوری که در این بیماری مغز مانع ارسال پیام عصبی به ماهیچه‌های بدن به ویژه زبان می‌شود.

هرچند استیون ویلیام هاوکینگ فیزیکدان و کیهان شناسان برجسته جهان از مبتلایان به بیماری ای‌ال‌اس بود که از هرگونه تحرک عاجز بود؛ نه می‌توانست بنشیند، نه برخیزد، و نه راه برود، حتی قادر نبود دست و پایش را تکان بدهد یا بدنش را خم و راست کند، به رغم وخامت و پیشرفت شدید بیماری در سن ۲۱ سالگی، توانست با اتکا به هوش و استعداد سرشار خود و با صرف هزنه‌های بالایی تا سن ۷۶ سالگی طی بیش از چهل سال با نگارش کتاب‌هایی ارزشمند شناخته شد.

بر اساس گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) حدود ۱۴ هزار و ۵۰۰ تا ۱۵ هزار نفر در ایالات متحده در سال ۲۰۱۶ به این بیماری مبتلا بودند و این بیماری سالانه به طور حدودی در پنج هزار نفر، تشخیص داده می‌شود که در سراسر جهان از هر ۱۰۰ هزار نفر دو تا پنج نفر به این بیماری مبتلا شوند. علائم اولیه بیماری ALS شامل ضعف یا گرفتگی عضلات است و تمام عضلات به تدریج تحت‌تأثیر این بیماری قرار می‌گیرند.

بیماران ALS با امانت دادن تجهیزات به یکدیگر زنده‌اند

در فرآیند این بیماری با وجود هشیاری کامل، رفته رفته دشواری در گفتار خود را نشان می‌دهد و با اختلال در تارهای صوتی و خاموشی کلام دیگر افراد بیمار نمی‌تواند نیازهای خودشان را به اطرافیان بفهماند، ضعف و ناتوانی ناشی از این بیماری، راه رفتن و استفاده از دست‌ها برای انجام فعالیت‌های روزانه مانند شستن دست و صورت و لباس پوشیدن را ناممکن می‌سازد، اختلال و دشواری در تنفس، بلعیدن غذا، مشکل با برق و مخاط (پریدن بزاق در گلو)، تحلیل ماهیچه‌های تنفسی، گلو و گردن، اجابت مزاج و ایجاد مشکلات حرکتی و برهم خوردن تعادل در هنگام راه رفتن، علائمی است که دیر یا زود به سراغ بیمار مبتلا به ای ال اس خواهد آمد، این‌ها توضیحات حجت‌الاسلام دکتر محمد زارعان، مدیرعامل جمعیت حمایت از بیماران ای‌ال‌اس و نوروپاتی اصفهان در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا است، آن طور که توضیح می‌دهد؛ این بیماری پیش رونده می‌تواند بیمار را در بازه‌ای بین شش ماه تا پنج سال مغلوب کند و جانش را بگیرد.

از او درباره روند درمانی بیماران مبتلا به اسکلروز جانبی آمیوتروفیک می‌پرسیم و با این پاسخ که تا امروز خبری از درمان قطعی نیست و داروهای پرهزینه و وارداتی این بیماری نیز در بهترین حالت می‌تواند پیشرفت بیماری را به تعویق بیندازد، مواجه می‌شویم، که در حال حاضر درمان قطعی برای بیماری ALS در دنیا وجود ندارد، داروهای ریلوزول و آمپول اداراوون (نسخه داخلی الساوا) که از طرف سازمان )FDAاداره موادغذایی و دارویی ایالات متحده آمریکا) تأیید شده‌اند، تنها برای توقف کردن سرعت بیماری در اختیار آنها قرار می‌گیرد و تاکنون بیماری از این طریق درمان نشده است.

به گفته مدیرعامل جمعیت حمایت از بیماران ای‌ال‌اس و نوروپاتی اصفهان؛ ای ال اس ممکن است از دهه چهارم و پنجم زندگی افراد بالغ بروز کند و بیشتر افراد سن ۴۰ تا ۶۰ سال دچار آن می‌شوند، طبق شواهد پزشکی درصد کمی، حدود ۱۰ درصد، از ابتلای به ای ال اس ارثی است و جنبه موروثی در ابتلاء به این بیماری بسیار نادر است. افراد مبتلا به این بیماری، نیازمند خدمات همانند دیگر بیماری‌های خاص هستند، اما به دلیل نبود شناخت درست از بیماری کمتر به شرایط خاص این بیماران توجه شده است.

۲۸۰ بیمار مبتلا به «ای‌ال‌اس» در اصفهان

از او درباره جمعیت افراد مبتلا به این بیماری می‌پرسیم و با برآورد حدود چهار هزار نفر روبه‌رو می‌شویم، با این توضیح که برای نخستین بار در کشور، جمعیت حمایت از بیماران «ای‌ال‌اس» و نوروپاتی از آبان ۹۷ شکل گرفته است که تاکنون بالغ بر ۹۵۰ نفر از سراسر کشور در این جمعیت دارای پرونده و ۳۵۰ نفر نیز در قید حیات هستند، نکته قابل توجه اینکه تا دی ۱۴۰۱ از تعداد ۷۵۰پ رونده تشکیل شده در ارتباط با این بیماری، ۲۸۰ مورد مربوط به اصفهان بوده است.

زارعان شناخت این بیماری را توسط مردم و مسؤولان ضروری دانست و گفت: با این اقدام خیران در راستای حمایت از این بیماران تلاش لازم را انجام خواهند داد، زیرا قرار نگرفتن این بیماری در خانواده بیماری‌های خاص به عنوان اصلی‌ترین معضل بیماران درگیر و خانواده‌های آنها است که هزینه‌های هنگفت و میلیونی را ناگزیر می‌کند که دارایی خود را حتی برای خرید دارو بفروشند؛ ضرب‌المثل «یه کفش آهنی می‌خواد و یه عصای فولادی» را در ذهنم تداعی کرد.

او پیرامون سوالی مبنی بر دلایل بروز بیماری‌ای ال اس گفت: علائم اصلی این بیماری روشن نیست، اما آلودگی‌های زیستی همچون سرب، مراودات کشاورز با کودهای شیمیایی، سموم، آلودگی‌های صنعتی و استرس‌های شدید می‌تواند در بروز آن تأثیرگذار باشد، فرد مبتلا پس از مطلع شدن از نوع بیماری، ابتدا دچار ترس می‌شود و در پاره‌ای موارد، تشخیص پزشکان را انکار می‌کند، اما کم کم، بیماری خود را می‌پذیرد و با از کار افتادن ماهیچه‌ها علائم افسردگی در او بروز می‌کند.

مدیرعامل جمعیت حمایت از بیماران ای‌ال‌اس و نوروپاتی اصفهان در ادامه صحبت‌ها، نقش مؤثر حمایتی اطرافیان در فعال ماندن سیستم‌های ایمنی این بیماران برای کاهش استرس، اضطراب و علائم افسردگی لازم می‌داند، زیرا تا مسائل روانی فرد و روحیه آن، برای پذیرش و مقابله با بیماری تقویت شود، چنانچه اطرافیان بیمار، ترس و نگرانی خودشان را به بیمار منتقل کنند، علائم افسردگی بیمار شدت بیشتری می‌گیرد، فرد مبتلا به دلیل این‌که فرآیند از کار افتادن ماهیچه‌های خود را می‌بیند، حساس‌تر شده و آستانه تحمل او کاهش می‌یابد و به دلیل وابستگی جسمی به اطرافیانش، احساس یاس و حقارت در آن افزایش می‌یابد.

او با یادآوری این مباحث که نه سن ابتلاء به «اِی ال اس» مشخص است، نه دلیل و نه راه درمان؛ در حین پخش کلیپ هفت دقیقه‌ای افراد بیمار سال‌های گذشته از مرحوم غلامرضا قربانی که خود یکی از بیماران اسکلروز جانبی آمیوتروفیک بوده و در سال ۱۳۹۷ با هدف حمایت مادی و معنوی، جمعیت حمایت از بیماران ال‌ای‌اس و نوروپاتی را با مجوز رسمی از وزارت کشور تأسیس می‌کند به نکته‌ای مهم اشاره دارد که این افراد هم اکنون نیازمند تجهیزاتی مانند تشک مواج، تخت بیمارستانی، ویلچر حمام و دستشویی، بالابر، پالس اکسی‌متر، بایپپ، اکسیژن‌ساز، ونتیلاتور، ساکشن و دو پرستار در طول شبانه‌روز هستند که هزینه‌های بسیار زیادی را به خانواده بیماران تحمیل می‌کند، البته انجام مستمر فیزیوتراپی، کاردرمانی، تنفس درمانی، بلع درمانی، گفتار درمانی و ماساژ درمانی در بهبود شرایط بیمار مؤثر است.

زارعان در ادامه ضمن معرفی مبتلایان با رده سنی و مدت طول عمر، پس از مبتلا به بیماری ای‌ال‌اس به هم‌قطاران، دوستان و خانواده‌های اصفهانی و دیگر استان‌ها از شمال تا جنوب، غرب تا شرق که تمام تجهیزات مورد نیاز آنها توسط پویش مردمی و خیران انجمن جمعیت از بیماران ای‌ال‌اس اصفهان تأمین می‌شود، گفت: مشکل اینجاست که با وجود شرایط سخت دوران این بیماری برای مبتلایان، بسیاری از بروکراسی اداری، همکاری و حمایت‌های برخی از ارگان‌ها و نهادها به منظور تهیه تجهیزات با وجود نامه‌نگاری مکرر و تأیید مسؤولان استانی با تأخیرات چنید ماهه اجرا می‌شود.

بیماران مبتلا به «ای‌ال‌اس» باید بیماری خود را بپذیرند

از او درباره اینکه چه توصیه‌ای برای مبتلایان به این بیماری دارید تا بتوانند بیماری خود را بهتر مدیریت کنند، افزود: نمی‌خواهم بگویم که طی دوره این بیماری راحت است. دوره، دوره سختی است و قدم اول قبول کردن این مساله است. این‌که قبول کنیم این اتفاق در زندگی ما رخ داده است. من همیشه از این مثال استفاده می‌کنم، فکر کنید مشغول زندگی هستید و ناگهان زلزله می‌شود و خانه‌ای که در آن هستید ویران می‌شود و زیر آوار می‌مانید و نمی‌دانید که زنده از زیر آن بیرون می‌آیید یا نه؟ اما تمام تلاشتان را می‌کنید و خودتان را امیدوار نگه می‌دارید تا آن نیروی کمکی برسد و دست شما را بگیرد و از زیر آوار بیرون بیاورد، بنابراین حضور همراه و حمایت کننده برای فردی که با بیماری ای‌ال‌اس دست و پنجه نرم می‌کند بسیار مؤثر و با اهمیت است.

مدیرعامل جمعیت حمایت از بیماران ای‌ال‌اس و نوروپاتی اصفهان در ادامه صحبت‌ها اظهار کرد: بیماران زیادی که می‌خواهند درمان را شروع کنند به ما مراجعه می‌کنند و از عوارض و مشکلاتی که در طی درمان به وجود می‌آید می‌پرسند، ما سعی می‌کنیم روی این نکته تاکید کنیم که: «فکر نکنید تنها هستید! همه در کنار شما هستند و کمک می‌کنند تا شما بهبود پیدا کنید.» این نگاه امیدوارانه و روشنی که فرد بیمار به آینده پیدا می‌کند، همان امید به زندگی است.

هرچند جمعیت حمایت از بیماران‌ای ال اس و نوروپاتی با هدف کاستن از بار جسمی و روانی این بیماری، فعالیت‌های بسیاری را از تعامل و همکاری با مراکز درمانی و پژوهشی برای پیشگیری و درمان این بیماری گرفته تا برپایی کلاس‌های آموزشی و ورزش درمانی، امانت سپاری رایگان تجهیزات پزشکی وسایل مورد نیاز بیماران به ویژه صندلی چرخ دار، تخت بیمارستانی، تشک مواج و ساکشن، ارائه خدمات مشاوره و توانبخشی مورد نیاز این افراد را با کمک خیران و هزینه‌های مردمی ارائه می‌دهد، اما پروسه این بیمار ناشناخته و بدون درمان، حمایت و همراهی مسؤولان را می‌طلبد.

لازم به یادآوری است که این یک قصه واقعی است؛ همه می‌دانیم که هیچ کسی برای همیشه در این دنیا نمی‌ماند و به زندگی خود ادامه نمی‌دهد، بلکه روزی جهان را ترک می‌کند، پس چه بهتر که با دلی شاد و روحی آرام از این جهان برود. این تنها روز خوشبختی ماست. زندگی فقط یک فرصت است که به ما داده شده و مرگ هم فرصتی دیگر، هرچند غم و شادی تار و پود زندگی هستند و هر دو گذرا، اما شخص امیدوار به خوبی می‌داند که آنچه به سرعت بخشیدن گذر از سختی کمک می‌کند؛ امید است.

کد خبر 6089647

دیگر خبرها

  • سردرد‌های مکرر نشانه چیست؟
  • تولید نان کامل در ۱۵ واحد نانوایی در استان زنجان
  • دمنوشی مناسب و متعادل برای تمام افراد مبتلا به سینوزیت (فیلم)
  • مصرف زیاد نوشابه رژیمی ما را به کدام سرطان مبتلا می‌کند؟
  • چند باوراشتباه درباره بیماری ام اس
  • بیماران«ای‌ال‌اس» با امانت دادن تجهیزات به یکدیگر زنده‌اند
  • همایش تجلیل از خیران سلامت فریدونشهری
  • ۷میلیون ایرانی مبتلا به دیابت؛ زخم‌های دیابت، از سرطان کشنده‌تر است
  • چهارهزار نفر در اردستان مبتلا به دیابت هستند
  • آستر نازکی که داخل روده قرار می‌گیرد؛ روش جدید برای کاهش وزن و درمان دیابت نوع ۲