به نقل از «خبرگزاری آریا»

با يک تلفن کار ما راه مي‌افتاد

تاریخ انتشار: ۱۴ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۹۷۴۴۸۶

خبرگزاري آريا - با بغضي که گاهي پشت خنده‌هاي بلند پنهانش مي‌کنند روزهايي را به ياد مي‌آورند که همه همدل بودند و براي يک هدف مشترک با جان‌هايشان بازي مي‌کردند.
مي‌گويند ما به جبهه رفتيم، براي دفاع از آرمان‌هايي که هنوز که هنوز است، گاهي مواقع گلويمان را مي‌فشارد. چرا که به ياد مي‌آوريم به خاطر اين آرمان‌ها چه شيرمرداني بر روي زانوهايمان شهيد شدند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

خبرگزاري ايسنا-منطقه خراسان، ميزبان سه تن از رزمندگان دفاع مقدس و از اعضاي ستاد پشتيباني جنگ در دانشگاه مشهد بود که از خاکريز دانشگاه به ميزباني جنگ رفتند و وظيفه‌شان علاوه بر حضور در جنگ، ساماندهي نيروهاي تخصصي و و داوطلب و اعزام آنان از دانشگاه به جبهه بود.
محمدرضا حسيني، معاون پشتيباني و آموزشي سابق جهاددانشگاهي خراسان رضوي در ابتداي اين نشست با اشاره به نقش رزمندگان دانشگاهي در دوران دفاع مقدس، اظهار کرد: در دهه 60 شور و شوق خاصي ميان دانشجويان در دانشگاه‌ها حاکم بود، در آن زمان بيشتر فعاليت‌هاي ستادي دانشگاه‌ها توسط جهاددانشگاهي انجام مي‌گرفت و اولين فعاليت اين سازمان، فرهنگي کردن فضاي دانشگاه‌ها بود؛ اما سرانجام وزارت علوم به‌منظور ساماندهي داوطلبان دانشگاهي جهت خدمت در جنگ تحميلي تدبيري انديشيد که نتيجه آن راه‌اندازي ستاد پشتيباني جبهه جنگ در دانشگاه» بود.
وي با بيان اينکه وظيفه اصلي ستاد «جبهه جنگ و دانشگاه» گزينش و معرفي نيروهاي تخصصي رزمنده از دانشگاه‌ها به بسيج، جهت اعزام به جبهه جنگ بود، ادامه داد: اين ستاد در سه حوزه اساتيد، کارکنان و دانشجويان جهت تامين نيروي‌هاي داوطلب موردنياز جنگ تحميلي فعاليت مي‌کرد. در آن زمان دانشگاه‌هاي فردوسي و علوم پزشکي مشهد به‌عنوان دانشگاه مشهد محسوب مي‌شدند و اولين مسئول اين ستاد در ابتداي تشکيل آن در مشهد دکتر اعتمادي، رييس اسبق دانشگاه مشهد بود، سپس چند سال بعد معاونت جبهه جنگ و دانشگاه نيز تشکيل شد.
معاون پشتيباني و آموزشي سابق جهاددانشگاهي خراسان رضوي در خصوص آغاز فعاليت خود در اين ستاد اظهار کرد: نقطه اتصال من با ستاد جبهه و جنگ با شهادت همسرخواهرم شکل گرفت؛ او از مؤسسان جهاددانشگاهي مشهد بود که بهمن ماه سال 60 در تنگه چزابه به شهادت رسيد، اما علي‌رغم تمام جست‌وجوها، هيچ‌گاه پيکرش پيدا نشد، زيرا رزمندگان در اوايل جنگ از پلاک شناسايي برخوردار نبودند و امروز با وجود گذشت سال‌ها از شهادت وي، مادرش همچنان چشم در ‌انتظار بازگشت او به خانه است. پس از شهادت همسر خواهرم شرايطي در جهاد دانشگاهي مشهد ايجاد شد که من تصميم گرفتم در اين سازمان فعاليت خود را آغاز کنم.
حسيني با اشاره به فعاليت‌هاي ستاد جبهه جنگ و دانشگاه، تاکيد کرد: ما در تمام دانشگاه‌ها واحد فرهنگي داشتيم که از آن طريق به دانشجويان در خوابگاه‌هاي دانشجويي و ساير اماکن دانشگاه اعلام مي‌کرديم که در تاريخ مشخصي اعزام به جبهه صورت خواهد گرفت و داوطلبان مي‌توانند جهت خدمت در جبهه به ستاد مراجعه کنند. من خودم در غرب ايران خدمت مي‌کردم و درآن زمان حتي کمترين ابزار جنگي و امکانات را نيز نداشتيم و شرايط خيلي دشواربود که ما هر 6 ماه،
وي بيان کرد: در ستاد جبهه جنگ و دانشگاه علاوه بر اعزام دانشجويان سال آخر دوره پزشکي، نيروهايي نيز از ميان دانشجويان مهندسي دانشگاه براي خدمت در بخش‌هاي فني جنگ به جبهه اعزام مي‌شدند. بيشتر نيروهاي متخصص‌ دانشگاه‌ها در بخش‌هاي الکترونيک، مخابرات، ديده‌بان و مکانيکي در جنگ به کار گرفته مي‌شدند و معمولا آموزش‌هاي رزمندگان در جنوب کشور و برخي نيز در مشهد به‌سرعت صورت مي‌گرفت و سپس وارد ميدان جنگ مي‌شدند.
تلاش‌هاي خالصانه دانشگاهيان براي دفاع مقدس مورد بي‌مهري واقع شده است
اين مدرس دانشگاه با اشاره به اينکه «تلاش‌هاي خالصانه دانشگاهيان براي دفاع مقدس مورد بي‌مهري واقع‌شده است»، اضافه کرد: دانشگاهيان به دليل وجاهت علمي، تخصصي و جايگاهي که داشتند نظير برخي از افراد به دنبال فرصت‌طلبي نبودند و از ارزش‌هاي انقلاب و دفاع مقدس براي کسب منافع و مزاياي استفاده نکردند، در نتيجه در دل دانشگاه مهجور مانده و نامشان خيلي در افتخارات دفاع مقدس مطرح نشده‌ است.

حسيني با تاکيد براينکه دانشگاهيان از شرايط آن زمان براي خودنمايي استفاده نکردند، در نتيجه در دل دانشگاه مهجور مانده و خيلي مطرح نشده‌اند، افزود: نقش دانشگاهيان در دفاع مقدس به‌ درستي تبيين نشده است، والا نه‌ تنها ميزان مشارکت آن‌ها در جبهه‌هاي جنگ کمتر از ساير اقشار مردم نبود، بلکه آنقدر بالا بود که در دل سپاه منجر به ايجاد بسيج اقشار شد، زيرا دانشگاهيان با انتخاب آگاهانه و چشماني باز مسير جبهه جنگ را انتخاب مي‌کردند.دانشجويان آن زمان به حدي متواضع و افتاده بودند که وقتي به جبهه مي‌رفتند، به اطرافيانشان نمي‌گفتند تا مبادا ريا نشود؛ لذا مي‌توان علت اينکه امروز از نقش پررنگ دانشگاهيان در دفاع مقدس سخني گفته نمي‌شود ناشي از بي‌ريايي و خلوص نيت آن‌ها است.
اين رزمنده دوران دفاع مقدس عنوان کرد: من هر چه که از حال و هواي دفاع مقدس روايت کنم، بازهم نخواهم نتوانست تمام زيبايي‌ آن روزهاي سرشار از عشق، دلدادگي و جوانمردي، پاکي، صداقت و رفاقتي که شهدا و رزمندگان دفاع مقدس براي ما ساختند را براي جوانان نسل امروز تبيين کنم. دهه 60 دهه اتفاقات سخت ايران بود، ولي هرگز نمي‌توان اين اتفاقات را براي نسل امروز به‌روشني روايت کرد، اما اگر امکان‌پذير بود، حتما جوانان امروز به آنان عشق مي‌ورزيدند و افتخار مي‌کردند.
حسيني افزود: در آن زمان بيشتر رزمندگان به سهولت و بدون تشريفات و بروکراسي اداري مي‌توانستند تمام امور را براي خدمت هماهنگ کنند يا به‌ اصطلاح «با يک تلفن کار ما راه مي‌افتاد» چرا که رويدادهاي زمان جنگ، رفاقت، صداقت و اعتماد و بسياري از زيرساخت‌هاي انسانيت را در وجود مردم آن زمان نهادينه کرده بود، اتفاقاتي که شايد امروز به‌ ندرت بتوان در جامعه شاهد آن بود، ارزش‌هايي که در ميان نسل حاضر کمرنگ شده است.
فاصله استاد و دانشجو در جبهه جنگ معنايي نداشت
وي اظهار کرد: در دوران دفاع مقدس اين فاصله طولاني که امروز ميان استاد و دانشجو وجود دارد، معني نداشت و دانشجو و استاد هر دو در کنار يکديگر مي‌جنگيدند و زندگي مي‌کردند، سوار يک اتوبوس مي‌شدند، در جنگ براي تخصص‌ها، رتبه‌ها و مقامات افراد هيچ تفاوتي قائل نمي‌شديم و همه با هم برابر بودند.
معاون پشتيباني و آموزشي اسبق سازمان جهاددانشگاهي خراسان رضوي در ادامه با اشاره به خاطره‌اي از زندگي خود، اضافه کرد: من باوجود گذشت 29 سال از دوران جنگ، همچنان سعي مي‌کنم به ارزش‌هاي آن زمان پايبند باشم. به خاطر دارم روزي فرزندم براي برداشتن خودکار به جيب پيراهنم رجوع کرد و من به او تاکيد کردم که آن خودکار با مشخصه درب مشکي را برندارد، زيرا خودکار شخصي من نيست و متعلق به محل کارم هست، اما پسرم از اين سخن من دلگير شد و من در پاسخ به اين عمل خود به او گفتم که خطاهاي کوچک کم کم قلب انسان را سياه مي‌کنند و کار را براي ما دشوار مي‌سازد. رزمندگان دوران جنگ حواسشان به اين خطاهاي کوچک بود تا مبادا گرفتار نشوند.ما به جبهه رفتيم، براي دفاع از آرمان‌هايي که هنوز که هنوز است، گاهي مواقع گلويمان را مي‌فشارد. چرا که به ياد مي‌آوريم به خاطر اين آرمان‌ها چه شيرمرداني بر روي زانوهايمان شهيد شدند.
با دستاني خالي و چشماني باز به جبهه جنگ رفتم
اين مدرس دانشگاه خاطرنشان کرد: چند روز پيش که به دنبال يک سند از آثار دوران جنگ در خانه‌ام مي‌گشتم، نامه‌هايي را که از دوران جنگ که ميان من و همسرم رد و بدل مي‌شد را پيدا کردم؛ در آن نامه براي همسرم نوشته بودم، «اگر شهيد شدم دست مرا از تابوت بيرون بگذاريد تا همه بدانند که با دست‌خالي به جنگ رفتم و چشمم را باز بگذاريد تا همه بدانند، با چشماني باز اين مسير را انتخاب کردم».
حسيني با اشاره به رفاقت عميق خود با شهيد محمد خياط تهرانچي، گفت: هشت نفر از خانواده من در دوران دفاع مقدس به شهادت رسيدند که از اين ميان 6 شهيد دانشگاهي بودند؛ شهيد تهرانچي در کودکي دانش‌آموز پسر دايي من بود؛ پس از مدتي پسردايي من در جنگ شهيد شد و پس از آن به صورت اتفاقي من و شهيد تهرانچي هر دو در ستاد جبهه جنگ و دانشگاه مشهد با يکديگر همکاري مي‌کرديم. در آن زمان من به‌عنوان مسئول امور فرهنگي ستاد به همراه وي، در مسجد قائم فعلي ايجاد شده بود در ميان دانشجويان کتاب توزيع مي‌کرديم. روزي من عکس‌هاي شهدا از جمله پسردايي‌ام که معلم، شهيد تهرانچي بود را به ديوار ساختمان نصب مي‌کردم که تا او نگاهش به آن عکس من افتاد، از من پرسيد که او کيست و تو او را از کجا مي‌شناسي و من گفتم پسردايي من است که ناگهان او بر روي زانوهاي من افتاد و گريه کرد و از روحيات و خاطرات آن شهيد با من سخن گفت. همين ماجرا زمينه‌ساز پيوند عميق دوستي من با شهيد تهرانچي بود تا اينکه پس از مدتي خبر آوردند که او در شهادت از ما پيشي گرفته است و چه مظلومانه شهيد شد.
وي خاطرنشان کرد: يکي از حکاياتي که در آن زمان بين ما رواج داشت اين بود که برخي از رزمندگان به اصطلاح چهره‌هايشان نوربالا مي‌زد و هر موقع به جبهه مي‌رفتند، ما احتمال مي‌داديم به توفيق شهادت برسند لذا از آنان جوري خداحافظي مي‌کرديم که گويا ديگر بازنمي گردنند. بخاطر اخلاص عميقي که در وجودشان بود گويا از شهادت خود مطلع بودنند.
اين مدرس دانشگاه در ادامه کمي از فضاي صميمي و صادقانه رزمندگان دفاع مقدس گفت و اضافه کرد: به خاطر دارم در آن زمان سند 30 هزار توماني از فعاليت‌هاي فرهنگي که در ستاد جبهه جنگ و دانشگاه براي رزمندگان و خانواده‌هاي شهدا انجام داده بوديم را نزد دکتر اعتمادي، رئيس دانشگاه بردم، اما او سند را از من گرفت و پاره کرد و به مسئول دفترش گفت: فورا 30 هزار تومان را به من پرداخت کنند، سپس روبه من کرد و گفت که من اين سند را پاره کردم تا نشان دهم تا چه اندازه به شما جوانان اعتماد دارم و مطمئنم که شما ريالي نيز از اين پول‌ها را به‌ غير از جبهه هزينه نخواهيد کرد. دکتر اعتمادي همچنين به مسئول دفترش گفت که از اين پس هر موقع که او جلسه داشت و ما براي ديدار با او آمديم، بدون هيچ ملاحظه‌اي ما را بپذيرند. اين رفتار ارزشمندي بود که ميان انسان‌هاي آن زمان وجود داشت، اما امروز واقعا چه کسي مي‌تواند اين چنين به فردي اعتماد کند.
حسيني افزود: يکي از تاکيداتي که همواره شهداي دانشگاهي هم‌رزم من داشتند اين بود که اگر محيط دانشگاه‌هاي ما هميشه همراه با معنويت و دانايي باشد و اگر دانشجويان در جامعه توانمندي‌هاي خود را افزايش دهند، هرگز جامعه ما به قهقرا نخواهد رفت و اميد به اين‌که ما جزو شهروندان خوب دنيا باشيم و تحجر اتفاق نيفتد، عملي خواهد شد.

وي خاطرنشان کرد: من امروز با وجود گذشت 28 سال به عشق خدمت در دفاع مقدس و فعاليت‌هايم در ستاد جبهه جنگ و دانشگاه، همچنان در دانشگاه مانده‌ام و تمام زمانم را به تدريس و آموزش دانشجويان مي‌پردازم، زيرا امروز نيز دانشگاه را همان جبهه 28 سال پيش دفاع مقدس مي‌دانم که بايد سنگرهايش را حفظ کنيم.
حسيني با بيان اينکه جوانان امروز بايد قدر دوران دفاع مقدس را بدانند و از آن درس بگيرند، يادآور شد: اگر دانشجويان که نخبگان جامعه هستند، وظايفشان را به‌درستي انجام دهد و در همه حال، حتي در خلوتشان درست بيانديشند، در آينده جامعه‌اي سالم، پويا و پرسشگر خواهيم داشت.
در ادامه اين نشست، مرتضي عطاريان، مدير سابق فرهنگسراي جهاد دانشگاهي خراسان رضوي و از رزمندگان دفاع مقدس با اشاره به اينکه از طريق بسيج جهاددانشگاهي وارد جبهه شده است، اظهار کرد: ما با سه عنوان دانشجويي، کارمندي و هيات علمي به جبهه‌ نيرو مي‌فرستاديم.
وي با بيان جنگ با کسي شوخي ندارد، گفت: دشمن ما هم دشمن قوي بود و توسط کشورهاي قدرتمند از او پشتياني مي‌شد، آنان از لحاظ اعتقادي ضعيف اما از لحاظ امکانات قوي بودند.
عطاريان يادآور شد: در آن زمان اولويت همه چيز با جنگ بود، ما با يک تلفن مي توانستيم بفهميم بچها چه چيزهايي لازم دارند، حتي بعضي وقتها امتحان دانشجويان را زودتر يا ديرتر و حتي به صورت انفرادي از آنان مي‌گرفتيم ، آن روزها همه چيز در خدمت جنگ بود و روحياتي بين جوانان وجود داشت که فکر مي‌کنم ديگر تکرار نشود.
اين رزمنده دوران دفاع مقدس با بيان اينکه در زمان جنگ، بهترين‌ها شهيد شدند، گفت: وقتي انقلاب شد من 17 سال داشتم و بهترين دوستانم در زمان جنگ شهيد شدند، الان که بهشت رضا مي‌روم تمام بچه‌ها را حس مي‌کنم و انگار مقابل چشمانم رژه مي‌روند.
وي خاطرنشان کرد: از ميان تمام دوستانم تنها کسي که فکر من را خيلي درگير کرده و بعد از جنگ نسبت به سرنوشتش بي اطلاع شدم مهدي محمدي است که نمي‌دانم شهيد، اسير يا مجروح شد، او در آن زمان دانشجوي رشته علوم رياضي در بجنورد بود.
نقش دانشگاه در جنگ به درستي تبيين نشده است
در بخش ديگري از اين نشست جعفر چراقچي از ديگر اعضاي ستاد جنگ و دانشگاه و مدرس پيشين دانشکده تربيت بدني اظهار کرد: در زمان جنگ، با توجه به اينکه با اخلاص و معنويت بسياري در جامعه روبه‌رو بوديم، حتي اساتيد برجسته و سرشناس دانشگاه نيز با خلوص نيت، در نقش رزمنده و افراد عادي ظاهر مي‌شدند.
اين رزمنده دوران دفاع مقدس گفت: به عنوان مربي ورزش در سال 56 در دانشگاه فردوسي استخدام شدم که در همان سال بود انقلاب اسلامي به وقوع پيوست و دانشگاه تعطيل شد. در سال 59 که اوايل جنگ بود، شش ماهي به جبهه رفتم. زماني که برگشتم روحياتم به گونه‌اي بود که دوست داشتم فعاليتي که دنبال مي‌کنم در ارتباط با جنگ باشد. اما در حدود يک هفته در يکي از قسمت‌هاي کارگزيني دانشگاه مشغول به کار شدم اما مدتي نگذشت که احساس کردم اين کار با روحيات من سازگاري ندارد و در اوايل سال 60 بود که در بسيج جهادانشگاهي مشغول به فعاليت شدم.
وي در خصوص اينکه نقش دانشگاه در جنگ به درستي تبيين نشده است، ادامه داد: در آن دوران، با توجه به اينکه با اخلاص و معنويت بسياري در جامعه روبه‌رو بوديم، حتي اساتيد برجسته و سرشناس دانشگاه نيز با خلوص نيت، در نقش رزمنده و افراد عادي ظاهر مي‌شدند. در زمان جنگ تحميلي بيشتر به نيروي انساني نيازمند بوديم، اين نيروها از امکانات و تخصص‌هاي مختلف تامين مي‌شد، به گونه‌اي که حتي معاونين دانشگاه نيز براين عقيده بودند که هر زمان به نيرو احتياج است، آماده کمک هستند.

اين مدرس سابق دانشکده تربيت‌بدني دانشگاه فردوسي و دبير ستاد اردوهاي دانشگاه فردوسي در بخشي ديگري از اين گفت‌وگو عنوان کرد: در همان زمان‌ها با گروه اعزامي به غرب رفته که در آنجا شهيد کاوه را ملاقات کرديم. طبق دستور داده شده به جنوب رفتيم و به عنوان امدادگر در آنجا به فعاليت پرداختيم. در واقع مي‌توان گفت در آن زمان هرکس به نحوي علاقه داشت که در جنگ سهمي داشته باشد. اما سازماندهي به چشم نمي‌خورد و به صورت مردمي و ستادي فعاليت‌ها پيگيري مي‌شد.
چراغچي در خصوص نقش تاثيرگذار فضاها و خاطرات زمان جنگ در زندگي امروز خود، اظهار کرد: همانند گذشته، در حال حاضر نيز هدف اين است که دفاع مقدس همواره زنده نگه داشته شود و به عنوان مثال، اين موارد نيز در ورزش اما نه با روحيه سال 60 دنبال مي‌شود. سعي بر آن است که با انگيزه همان سال‎ها به فعاليت بپردازيم.
چراغچي در ارتباط با افراد تاثيرگذار آن زمان، عنوان کرد: شهيد هاشمي از جمله افراد تاثيرگذار سال‌هاي جنگ دفاع مقدس و مسئول تدارکات جهاددانشگاهي بود. بعد از اتمام عمليات خيبر از اينکه قرار بود به مشهد برگرديم ناراحت بود. در آن زمان که ما وابستگي‌هايي از جمله همسر و فرزندان خود را داشتيم، اين شهيد بزرگوار جنگ و شهادت برايش بسيار مهم بود. مي‌توانم بگويم همانند ما نبود و آرامش خاصي را با خود به همراه داشت.
اين مدرس سابق دانشکده تربيت‌بدني دانشگاه فردوسي افزود: شهيد نيک‌پسند نيز از جمله افراد تاثيرگذار بود که از زمان جبهه رفتن او چند ماهي مي‌گذشت. زماني که به پيش من آمد به او گفتم چند ماهي است که از جبهه دور افتاده‌اي. همين حرف دغدغه و نگراني در او به وجود آورد و گفت که در طي روزهاي آينده نامه مرا براي اعزام به جبهه بنويسيد.
وي افزود: اين شهيد با توجه به اينکه در آن زمان براي درآوردن خرج زندگي‌اش با مشکلات بسياري روبرو بود و در سه جا مشغول به‌کار بود، اما با گفتن اين حرف متحول شد و تصميم گرفت به جبهه اعزام شود و يک ماه بعد از اينکه از اعزامش گذشت، خبر شهادت ايشان را به ما دادند.
انتهاي پيام

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۹۷۴۴۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پایان همایش ملی هویت اصلی زنان در آئینه قرآن و حدیث با معرفی مقالات برتر در گرگان

در این همایش مولفان حوزه و دانشگاه بیش از ۱۶۰ مقاله علمی ارائه کردند که سه مقاله برتر شدند و ده مقاله نیز عنوان شایسته تقدیر را کسب کردند.

آیت الله نورمفیدی نماینده ولی فقیه در گلستان در این همایش با بیان اینکه اسلام دینی زنده و پویا متناسب با شرایط متغیر زمان است گفت: اجتهاد حلال مشکلات است و ما راه دیگری نداریم.

دکتر علی محمدزنگانه استاندار نیز افزود: ایران پس از دفاع مقدس و به دنبال آن تهاجم فرهنگی دشمنان بیش از پیش نیازمند حضور موثر بانوان است و ما بیش از هر زمان دیگری به نقش بانوان نیازمندیم.

خانم موسوی استاد سطوح عالی حوزه‌های بانوان نیز در سخنانی با اشاره به اینکه در عصر جدید نقش زنان علاوه بر مسئولیت انسان پروری در بنیان خانواده در جامعه نیز پر رنگ‌تر از گذشته و درگیر با چالش‌های دنیای مدرن است گفت: ما در جبهه‌های دیگر بعد از انقلاب پیشرفت‌های چشمگیری داشتیم، اما در جبهه‌های فرهنگی کار موثری نکردیم.

باشگاه خبرنگاران جوان گلستان گرگان