برگزاری مراسم یادبود مریم میرزاخانی در استنفورد + فیلم
تاریخ انتشار: ۳۰ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۱۹۱۷۵۰
رکنا: مراسم یادبود "پروفسور مریم میرزاخانی" در سالن اجتماعات دانشگاه استنفورد برگزار شد.
حجم ویدیو: 14.25M | مدت زمان ویدیو: 00:02:14 دانلود ویدیوروز شنبه، 21 اکتبر، ساعت 15 به وقت محلی، مراسم بزرگداشت پروفسور مریم میرزاخانی در دانشکده و مرکز پژوهش دانشگاه استنفورد برگزار شد.
در این مراسم در عوض گل، مبلغ آن به عنوان کمک به خیریه به صندوق یادبود "مریم میرزاخانی" در دانشگاه استنفورد واریز شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در این مراسم دوساعته بخشهایی از زندگی "مریم میرزاخانی" به نمایش درآمد و جمعی از دوستان، اقوام و همکاران وی به صحبت در رابطه یا ویژگیهای شخصیتی و جایگاه علمی وی پرداختند. از جمله این افراد میتوان به پروفسور رؤیا بهشتی از دانشگاه واشنگتن اشاره کرد که با استفاده از ویدئوکنفرانس به سخنرانی درباره دوست و همکار خود پرداخت.
در مراسم یادبود دانشگاه استنفورد، "یان وندراک" همسر مریم میرزاخانی در رابطه با تسلیم بودن وی به سرنوشت و نداشتن شکایت در رابطه با اتفاقاتی که برایش رخ داده، صحبت کرد.
وی افزود: زمانی که مشخص شد پیشرفت سرطان در بدن مریم به قدری زیاد شده که تقریبا امیدی وجود ندارد، به من گفت "خب، به هر حال زندگی عادلانه نیست؛ همانطور که زمانی که در یک خانواده خوب و با بهره هوشی بالا و افراد خیلی خوب در کنار خودم به این دنیا آمدم، عادلانه نبود. من شکایت و گلهای از این بابت ندارم، چون بسیاری از افراد در دنیا این داراییها را ندارند".
همسر پروفسور میرزاخانی خاطرنشان کرد: او هیچگاه در رابطه با هیچ چیزی گله و شکایت نکرد و به من میگفت "نیازی نیست برای من دست به دعا شوی، چون مشکلات خیلی بزرگتری در جهان وجود دارد. او دوست نداشت به او به عنوان یک قربانی نگاه شود".
"وندراک" در رابطه با روحیات همسرش گفت: مریم اخلاق خاصی داشت و به بسیاری از چیزهایی که دیگران به آنها علاقهمند هستند، بیتفاوت بود. او زمان زیادی برای مهمانی Party و جشن نداشت و دقیقا میدانست که چه کاری میخواهد انجام دهد و برای آن یک نقشه کامل و دقیق داشت و هیچ اهمیتی نمیداد که دیگران چه چیزی دربارهاش میگویند، او ذهنی بسیار قدرتمند داشت.
"یان وندراک" در رابطه با جنبههای دیگری از زندگی همسرش نیز صحبت کرد و افزود: زندگی ما در ریاضیات خلاصه نمیشد. مریم علاقه زیادی به ورزش Sport شنا داشت و در این رشته متبحر بود و به گوش دادن به رادیو و مطالعه زندگینامه افراد نیز علاقه داشت. وی معتقد بود فرد خوشاقبالی است، اما به نظر من اینطور نبود.
مریم میرزاخانی متولد ۱۳ اردیبهشت ۱۳۵۶ ریاضیدان ایرانی و استاد دانشگاه استنفورد آمریکا بود. میرزاخانی در سال ۲۰۱۴ به خاطر کار بر دینامیک و هندسه سطوح ریمانی و فضاهای پیمانهای آنها برنده مدال فیلدز شد که بالاترین جایزه در ریاضیات و معروف به نوبل ریاضیات است. وی تنها زن و تنها ایرانی برنده مدال فیلدز است.
زمینه تحقیقاتی او مشتمل بر نظریه تایشمولر، هندسه هذلولی، نظریه ارگودیک و هندسه همتافته بود.
مریم میرزاخانی در دوران تحصیل در دبیرستان فرزانگان تهران، برنده مدال طلای المپیاد جهانی ریاضی در سالهای ۱۹۹۴ (هنگکنگ) و ۱۹۹۵ (کانادا) شد و در این سال به عنوان نخستین دانشآموز ایرانی نمره کامل را به دست آورد.
وی نخستین دختری بود که در المپیاد ریاضی ایران طلا گرفت و به تیم المپیاد ریاضی ایران راه یافت. وی همچنین نخستین دانشآموز ایرانی بود که دو سال مدال طلا را از آن خود کرد.
میرزاخانی سپس در سال ۱۹۹۹ مدرک کارشناسی خود را در رشته ریاضی از دانشگاه شریف و دکتری خود را در سال ۲۰۰۴ از دانشگاه هاروارد به سرپرستی "کورتیس مکمولن"، از برندگان مدال فیلدز گرفت.
از مریم میرزاخانی بهعنوان یکی از 10 ذهن جوان برگزیده سال ۲۰۰۵ از سوی نشریه "پاپیولار ساینس" در آمریکا و ذهن برتر در رشته ریاضیات تجلیل شد.
میرزاخانی برنده جوایزی چون جایزه "ستر" (Satter) از انجمن ریاضی آمریکا در سال ۲۰۱۳ و جایزه "کلی" (Clay) بود.
وی از یازدهم شهریورماه ۱۳۸۷ (اول سپتامبر ۲۰۰۸) در دانشگاه استنفورد، استاد دانشگاه و پژوهشگر رشته ریاضیات بود. پیش از آن نیز استاد دانشگاه پرینستون بود.
در تیرماه امسال اعلام شد میرزاخانی به دلیل ابتلا به سرطان در بیمارستانی در آمریکا بستری شده است. میرزاخانی از چهار سال پیشتر به سرطان پستان مبتلا بوده و این سرطان به مغز استخوان وی سرایت کرده بود.
پدر و مادر وی برای مراقبت از او به آمریکا رفتند، اما متاسفانه این نابغه دنیای ریاضیات در ۲۳ تیر ۱۳۹۶ در سن ۴۰ سالگی در بیمارستانی در کالیفرنیا درگذشت.
بخشی از سخنرانی همسر پروفسور مریم میرزاخانی را در ادامه مشاهده میکنید.
منبع: رکنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.rokna.net دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «رکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۱۹۱۷۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ظهور شاهکلید قفلهای دیجیتال/ رایانههای کوانتومی رمزگذاری را بیمعنا میکنند
خبرگزاری علم و فناوری آنا؛ بارها شنیدهایم که هکرها با سرقت اطلاعات کارتهای بانکی، موجودی حساب افراد را خالی کردهاند و متخصصان توصیههایی برای پیشگیری از آن دارند، اما اگر قرار باشد چنین اتفاقاتی به روند همیشگی تبدیل شود چه؟ یعنی دنیایی را تصور کنید که قفل اطلاعات الکترونیکی ناگهان از کار میافتند!
این یک سناریوی علمی، تخیلی نیست. زمانی که رایانههای کوانتومی به اندازه کافی قدرتمند شوند، این نگرانی ممکن است به واقعیت تبدیل شود. این رایانهها میتوانند از ویژگیهای عجیب دنیای کوانتومی برای رمزگشایی قفلهایی استفاده کنند که شکستن آنها برای رایانههای معمولی سالها طول میکشد. ما نمیدانیم چه زمانی این اتفاق میافتد، اما بسیاری از مردم و سازمانها در حال حاضر نگران سرقت اطلاعات رمزگذاری شده توسط مجرمان سایبری و ذخیره آن برای رمزگشایی رایانههای کوانتومی در آینده هستند.
با نزدیک شدن دوران ظهور رایانههای کوانتومی، رمزنگاران در تلاشاند تا طرحهای محاسباتی جدیدی برای ایمن کردن دادهها در برابر حملات فرضی ابداع کنند. ریاضیات درگیر در این ماجرا بسیار پیچیده است، اما بقای دنیای دیجیتال ما شاید به همین تلاش وابسته باشد.
رمزگذاری ضد کوانتومی
نفوذ به سیستمهای امنیتی آنلاین اغلب در یک مسئله ریاضی و در دو عدد خلاصه میشود که وقتی در یکدیگر ضرب میشوند، عدد سوم به دست میآید و این عدد کلید باز کردن قفل اطلاعات محرمانه است. با بزرگتر شدن این عدد، مدت زمانی که یک کامپیوتر معمولی برای حل این مشکل صرف میکند بیشتر میشود.
انتظار میرود رایانههای کوانتومی بتوانند در آینده این کدها را خیلی سریعتر بشکنند. بنابراین، رقابت بر سر یافتن الگوریتمهای رمزگذاری جدیدی است که میتوانند در برابر یک حمله کوانتومی مقاومت کنند.
مؤسسه ملی استاندارد و فناوری ایالات متحده سالها است که الگوریتمهای رمزگذاری «ضد کوانتومی» را خواستار شده و با وجود تلاشهای فراوان برای ایجاد چنین الگوریتمهایی، تعداد بسیار کمی موفق به قبولی در این آزمون شدهاند. یکی از الگوریتمهای پیشنهادی به نام «کپسولهسازی کلید ایزوژنی فوق منفرد» بود که در سال ۲۰۲۲ با کمک نرمافزار ریاضی ماگما (Magma) در دانشگاه سیدنی توسعه یافته بود و به طرزی باورنکردنی شکست خورد.
این رقابت امسال داغ شده است. در ماه فوریه، اپل سیستم امنیتی خود را در پلتفرم آی مسیج (iMessage) به روزرسانی کرد تا از دادههایی که ممکن است در آینده توسط رایانههای کوانتومی جمعآوری شوند محافظت کرده باشند. دو هفته پیش، دانشمندان در چین اعلام کردند که برای محافظت از رایانه کوانتومی اوریجین ووکانگ (Origin Wukong) یک «سپر رمزگذاری» جدید نصب کردند و تقریباً در همین زمان، پژوهشگری به نام ییلِی چن (Yilei Chen) کشف کرد که رایانههای کوانتومی به طور بالقوه میتوانند نوعی الگوریتم را که شکستن آن بسیار دشوار است، هک کنند. این الگوریتم مبتنی بر بخشی از ریاضیات است که آن را به «مشبکه» میشناسند و نکته جالب این است که روشهای مبتنی بر شبکه در سیستم امنیتی جدید آی مسیج (اپل) نیز با همین روش، یعنی «الگوریتم استاندارد پساکوانتومی» رمزگذاری شده است.
الگوریتم مشبکه چیست؟
الگوی «مشبکه» متشکل از نقاطی است که مانند کاشیهای کف حمام یا ساختار یک الماس به طور منظم تکرار میشوند، اگرچه شبکهها میتوانند ابعاد زیادی داشته باشند (بیش از دو یا سه)، اما همه آنها از یک ایده اولیه برای تکرار نقاط به روشی قابل پیشبینی پیروی میکنند.
بخش بزرگی از رمزنگاری مشبکه، بر پایه یک سؤال به ظاهر ساده است: اگر یک نقطه مخفی را در چنین شبکهای پنهان کنیم چقدر طول میکشد تا شخص دیگری این نقطه مخفی را پیدا کند؟ این بازی مخفیکاری میتواند راههای بیشتری برای محافظت از دادهها ایجاد کند.
نوع دیگری از مشبکه که به «یادگیری با خطا» شناخته میشود بسیار پیچیده است و شکستن رمز آن حتی برای رایانه کوانتومی نیز دشوار است. با بزرگ شدن اندازه مشبکه، مقدار زمان لازم برای پیچیدگی آن حتی برای رایانه کوانتومی نیز بهطور تصاعدی افزایش مییابد.
یکی دیگر از روشهای رمزگذاری بر اساس دشواری فاکتورگیری اعداد بزرگ انجام میشود، اما مشکل دیگری به نام «مسئله زیرگروه پنهان» وجود دارد که ارتباط نزدیکی با این روش دارد و حل آن نیز بسیار دشوار است. این مسئله در بسیاری از زمینهها از جمله علوم کامپیوتر و ریاضیات کاربردهای مهمی دارد.
رویکرد ییلی چن نشان میدهد که رایانههای کوانتومی ممکن است بتوانند مسائل مشبک را تحت شرایط خاص سریعتر حل کنند. بر همین اساس، کارشناسان نتایج او را بررسی کردند و به سرعت یک خطا پیدا کردند. پس از کشف این خطا، چن نسخه بهروز شدۀ مقاله خود را منتشر کرد و به توصیف این خطا پرداخت.
مقاله چن باعث شده است که بسیاری از رمزنگاران به امنیت روشهای مشبکه بیاطمینان شوند و برخی هنوز در حال ارزیابی هستند که چگونه میتوان از ایدههای چن برای رفع این خطا استفاده کرد.
نیاز به توسعه ریاضیات
مقاله چن طوفانی در جامعه کوچک رمزنگاری به پا کرد، اما در سطح جهانی تقریباً هیچتوجهی به آن نشد؛ شاید به این دلیل که شمار کمی از مردم ارزش این کار یا پیامدهای آن را درک میکنند.
سال گذشته، زمانی که دولت استرالیا به سراغ یک استراتژی ملی کوانتومی رفت تا کشورش را در صنعت کوانتومی، جهانی کند، یک اشتباه بزرگ انجام داد: اصلا به ریاضیات نپرداخت! استفاده حداکثری از رایانههای کوانتومی و آمادگی برای گسترش آنها به آموزش عمیق ریاضی برای تولید دانش و تحقیقات جدید نیاز دارد.
این گزارش از پایگاه خبری دِکانورسیشن به فارسی برگردان شده است.
انتهای پیام/
نازنین احسانی طباطبایی