از بچه طرد شده سینما تا درخواست عاجزانه یک فیلمساز

فرهنگ > سینما - سی و چهارمین جشنواره فیلم کوتاه تهران، شامگاه یک‌شنبه در حالی با معرفی برگزیدگانش به کار خود پایان داد که فیلمسازان جوان و پیشکسوت با حضور روی صحنه مراسم اختتامیه، از بی‌توجهی به این عرصه گلایه و انتقاد کردند.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، مراسم اختتامیه سی و چهارمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران با حضور هنرمندان و مسئولانی چون محمدمهدی حیدریان (رییس سازمان سینمایی)، سیدصادق موسوی (دبیر جشنواره)، حسین فریدون، ابراهیم داروغه‌زاده (دبیر سی و ششمین جشنواره فیلم فجر)، روح‌الله حسینی (مدیرعامل مدرسه ملی سینما) و حبیب ایل‌بیگی (قائم‌مقام بنیاد سینمایی فارابی)، شامگاه یکشنبه 30 مهر در سالن اندیشه حوزه هنری برگزار شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در بخش ابتدایی این مراسم، کلیپی از داریوش غریب‌زاده، کارگردان عرصه فیلم کوتاه پخش شد و با حضور محمدمهدی حیدریان، سید صادق موسوی، آرش رصافی و سعید پوراسماعیلی از این هنرمند برای چهار دهه فعالیت هنری تقدیر شد.

در ادامه مراسم، سید صادق موسوی، دبیر جشنواره فیلم کوتاه تهران در سخنانی گفت: «مهم‌ترین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه خاورمیانه، جشنواره فیلم کوتاه تهران است. برای اولین بار در این فستیوال، فیلم‌ها با صدای دالبی پخش شدند و کیفیت پخش فیلم‌ها بسیار بالا بود. خوشحالم که با یاری خداوند توانستیم این جشنواره را با کیفیت بالایی برگزار کنیم. همچنین خوشبختانه هیئت داوران این‌ جشنواره با حداکثر دقت کار خود را انجام دادند.»

او ادامه داد: «در این جشنواره سالن‌ها مملو از تماشاگر بودند که این استقبال نشان از اهمیت فیلم کوتاه دارد.»

در ادامه، جایزه برندگان بخش‌های مختلف این جشنواره اهدا شد.

جوایز هنر و تجربه

در بخش بهترین فیلم از نگاه «هنر و تجربه»، سیف‌الله صمدیان و شهرام مکری روی صحنه آمدند و این تندیس را به عاطفه محرابی برای فیلم «#ساعت چهار» اهدا کردند.

جوایز انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی

در بخش اهدای جوایز انجمن منتقدان، حسین گیتی و پوریا ذوالفقاری روی صحنه آمدند. 

انجمن منتقدان، دیپلم افتحار بخش داستانی این بخش از جشنواره را به طوفان نهان قدرتی برای فیلم «زونا» اهدا کرد.

تندیس این بخش به آرمان فیاض مجتهدی برای فیلم «مانیکور» اهدا شد.

دیپلم افتخار بخش مستند به پدرام ابویی برای فیلم «بومرنگ» تعلق گرفت.

تندیس این بخش  هم به آبتین حسینی برای فیلم «مرز مه آلود» اهدا شد.

جایزه ایسفا

مدال و دیپلم افتخار به آرمان فیاض مجتهدی برای «مانیکور» اهدا شد.

در همین بخش، مدال و دیپلم افتخار به محمدرضا مجد برای فیلم «سوادکوهی» رسید.

بخش بین‌الملل

در شاخه ویدیو آرت، جایزه این بخش به «رویای هندسی» از کشور فرانسه اهدا شد.

در بخش آسیا، «خانه» از کشور قرقیزستان به عنوان بهترین فیلم شناخته شد.

جایزه بخش مذهب هم به علی بهارلو برای فیلم «مهمان» از کشور بلژیک تعلق گرفت.

بهارلو بعد از دریافت جایزه‌اش گفت: «سال‌ها پیش با فیلم اولم در بخش ملی حضور داشتم و خوشحالم حالا این جایزه را در بخش بین‌الملل دریافت کردم.»

جایزه بهترین انیمیشن این بخش نیز به «دیوار بی پایان» از کشور اسپانیا رسید.

جایزه بهترین فیلم مستند این بخش به «جمعه قالی» ساخته مهدی اسدی از ایران تعلق گرفت.

جایزه بهترین فیلم تجربی این بخش به «کل به جز» ساخته سید وحید حسینی اهدا شد.

جایزه بهترین فیلم داستانی این بخش به فیلم آندرو از کشور گرجستان رسید.

دختر زنده‌یاد وحید نصیریان: آرزوی پدرم این بود که فیلمش اکران شود

در بخش دیگری از مراسم، یادبود وحید نصیریان، هنرمند انیماتور که چندی پیش درگذشت، برگزار شد و دختر او روی صحنه آمد و گفت: «من تنها دختر وحید نصیریان هستم و از عوامل این برنامه تشکر می‌کنم. پدر من با تنها چیزی که آرام می‌شد این بود که فیلمش اکران می‌شد و مردم با ذهن خلاق او آشنا می‌شدند. می‌دانم که او الان پیش ما است و تنها درخواستی که دارم این است که بگذارید فیلم پدرم اکران شود تا روح او آرام شود. فکر می‌کنم همه شما می‌دانید که یک هنرمند مثل مردم معمولی صحبت نمی‌کند و با زبان هنر حرف می‌زند پس صحبت‌های آنها را بشنوید.»

جوایز بخش ملی

دیپلم افتخار بخش سینما و کتاب به آبتین سلیمی برای فیلم داستانی «حضور» اهدا شد.

تندیس این بخش مشترکا به معین صمدی برای «جمشید؛ مرثیه‌ای بر یک اسطوره» و هاجر مهرانی برای «داش آکل» اهدا شد. مهرانی در سخنانی بیان کرد: «انیمیشن ایران همیشه بچه طرد شده سینما بوده و همیشه فکر می‌کنند ما برنامه کودک می‌سازیم. کاش این بچه طرد شده مثل جان اسنو (یکی از شخصیت‌های اصلی سریال بازی تاج و تخت) خوشبخت شود.»

در بخش ایمان و امید از نگاه انسان معاصر، تندیس بهترین فیلم به جمیل عامل صادقی برای فیلم «جایی برای آرامش» تعلق گرفت.

در بخش حقوق شهروندی، تندیس بهترین فیلم به رضا مجلسی برای مستند «به کجا می رویم» اهدا شد.

دیپلم افتخار بهترین دستاورد به پوریا پیشوایی برای خلاقیت در ساختار و تلاش برای اجرای متفاوت در فیلم «تاسوکی» تعلق گرفت.

دیپلم افتخار بهترین بازیگر زن به سونیا سنجری برای فیلم «سایه فیل» اهدا شد.

 سنجری پس از دریافت جایزه‌اش گفت: «خیلی هیجان زده شدم. نمی خواهم از کسی تشکر کنم ولی می‌خواهم جایزه‌ام را با بازیگران فیلم کوتاه تقسیم کنم که بسیار تلاش می‌کنند.»

دیپلم افتخار بهترین بازیگر مرد به مهدی حسینی نیا برای فیلم «سوادکوهی» تعلق گرفت.

تندیس بهترین صدای فیلم به علی صفایی‌فر و حسین قورچیان برای فیلم «کل به جز» اهدا شد.

تندیس بهترین تدوین فیلم به عماد خدابخش برای فیلم «زونا» رسید.

تندیس بهترین فیلمبرداری مشترکا به حامد حسینی سنگری برای فیلم «فاش» و علی قاضی برای فیلم «خوابگردها» تعلق گرفت.

تندیس بهترین فیلمنامه به امید شمس برای فیلم «شب تولد» اهدا شد.

تندیس بهترین پویانمایی به پرستو کاردگر برای فیلم «ایکی» تعلق گرفت.

تندیس بهترین فیلم مستند به مهدی اسدی برای فیلم «جمعه قالی» رسید.

تندیس بهترین فیلم تجربی به فرهاد غلامی برای فیلم «کابوس‌نامه» تعلق گرفت.

تندیس بهترین کارگردانی فیلم داستانی مشترکا به آرمان خوانساریان برای «سایه فیل» و بهمن و بهرام ارک برای «حیوان» اهدا شد.

خوانساریان بعد از دریافت این جایزه گفت: «خیلی خوشحال و هیجان زده‌ام زیرا پیش از این چند فیلم به جشنواره فرستادم که قبول نشد و این جایزه برای من بسیار ارزشمند است و امروز قشنگ‌ترین روز زندگی من است و این جایزه را به پدر و مادرانی که از کودکان خود قهرمان می‌سازند، تقدیم می‌کنم.»

غلامرضایی: می‌خواهیم دنگ‌مان را از فیلم بلند جدا کنیم

در ادامه این مراسم، از ناصر غلامرضایی، فیلمساز خرم‌آبادی، تقدیر شد. این سینماگر پیشکسوت پس از دریافت نشان خود، گفت: «صحبت‌های زیادی برای گفتن دارم ولی امشب دو نفر از خانم‌ها حرف دل ما را زدند. ۵۰ سال فیلم کوتاه دیده نشد و در حاشیه بود ولی حالا از حاشیه به متن آمده است. فکر می‌کنم در حال حاضر همکاران من در سینمای بلند باید فیلم کوتاه بسازند، فیلم کوتاه باید اکران عمومی داشته باشد بنابراین از این فرصت استفاده می‌کنم و از همه دولتمردانی که در این جمع هستند به عنوان اولین و آخرین تقاضا، خاضعانه و عاجزانه درخواست می‌کنم برای ایجاد مرکزی تحت عنوان موزه و فیلمخانه فیلم کوتاه چاره‌اندیشی کنند.»

او همچنین ادامه داد: «ما می‌خواهیم دنگ‌مان را از فیلم بلند جدا کنیم. بعد از ۵۰ سال که از عمر فیلم کوتاه می‌گذرد، لازم است جایی برای نگهداری و نمایش جهانی آثار کوتاه داشته باشیم.»

غلامرضایی اظهار داشت: «ما با فیلم کوتاه شور و حالی داریم و امیدوارم این شور و حال ادامه داشته باشد و منحصر به این نمایش‌های محدود نباشد. در حال حاضر فیلم بلند روزگار خوبی ندارد اما فیلم کوتاه در شرایط بهتری قرار دارد. برای تمام کسانی که حامی فیلم کوتاه هستند، آرزوی سلامت دارم.»

در بخشی دیگر از مراسم، محمدمهدی حیدریان، حسین فریدون و صادق موسوی روی صحنه آمدند و از ابراهیم سعیدی قدردانی کردند. 

بهترین فیلم از نگاه تماشاگران و فیلم برتر کشور لهستان

در ادامه اهدای جوایز، تندیس بهترین فیلم از نگاه تماشاگران به بهمن و بهرام ارک برای حیوان رسید.

جایزه ویژه هیات داوران هم به درناز حاجی‌ها برای فیلم‌های «مرضیه» و «ماردون» تعلق گرفت.

تندیس بهترین فیلم در بخش سینمای ایران نیز به مدرسه ملی سینمای ایران برای تولید فیلم «حیوان» ساخته بهمن و بهرام ارک اهدا شد.

در پایان مراسم، جایزه بزرگ بخش بین‌الملل به فیلم «کارهای بد» از کشور لهستان رسید. 

57244

کلید واژه‌ها : فیلم کوتاه - جشنواره فیلم کوتاه -

منبع: خبرآنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۱۹۲۷۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فیلمی که دیوار میان پایتخت و شهرستان را از بین برد

فیلم «آپاراتچی» مصداقی از پرداختن به سینمای مردمی است که در چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر با استقبال مخاطبان مواجه شد و توانست سیمرغ بلورین و جایزه ویژه کارگردانی بخش نگاه نو را از هیئت داوران دریافت کند؛ از مهم‌ترین ویژگی‌های این فیلم روایتی است که فضای خارج از پایتخت ارائه می‌شود.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، «من فقط یک فیلم‌سازم و تمام زندگی‌ام سینماست. سینما شغل من نیست، عشق منه.» این‌ها سخنان جلیل رشیدی است، شخصیت اول فیلم آپاراتچی، که برگرفته از شخصیت جلیل طائفی، یک عاشق سینما در دهه ۶۰ است؛ جلیل اگر چه شغلش نقاشی است، اما عشقش فیلم‌سازی است و حاضر است سختی‌هایش را هم به جان بخرد؛ فیلم آپاراتچی روایتگر دلبستگی‌های یک نقاشِ ساختمانِ عاشقِ سینما است که با اشتیاق تمام به تولید چند فیلم کوتاه موفق شده و در آرزوی ساختن نخستین فیلم سینمایی خودش است؛ به طور کلی در این فیلم با یک اثر درباره سینما و برای سینما روبه‌رو هستیم.

مسئله آپاراتچی مسئله سینما، مسئله بقا یا از میان رفتن سینما است، مسئله فیلم آپاراتچی به ظاهر محدود به یک دوره زمانی خاص و در عمل مربوط به همیشه تاریخ در این مرز پرگهر است و بر این اساس علی طاهرفر کارگردان فیلم آپاراتچی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه دو رویکرد اساسی در درون‌مایه فیلم آپاراتچی وجود دارد، اظهار می‌کند: رویکرد اول فیلم آپاراتچی هنر مردمی است و رویکرد دوم آن روایت دهه ۶۰، زیست و فرهنگ مردم تبریز در این دهه است که می‌توان گفت در دل همین هنر مردمی ادای دین به سینما نیز موضوعی نهفته است.

وی ادامه می‌دهد: موقعیت فیلم در ادای دین به سینما جزو موقعیت‌های نمایشی است که بیشتر کارگردانان دوست دارند در آن یک تجربه داشته باشند چراکه یک عمر پشت دوربین به تجربه نشستند و می‌خواهند همین تجربیات را جلوی دوربین ببرند.

کارگردان فیلم آپاراتچی با اشاره به اینکه همانند کشورهای دیگر نمایندگان زیادی برای فیلم در سینما ایران داریم و این موضوع یک دغدغه فرهنگی برای سینماگران محسوب می‌شود، تصریح می‌کند: گاهی اوقات در دل فیلم‌ها بسیاری از حقایق سینما ظهور و بروز پیدا می‌کند، به طوری که گاهی لحظات شیرینی را رقم می‌زند و گاهی نیز حقایق تلخی در آن هست که نکات گفته نشده سینما را بیان می‌کند؛ در همین راستا این اتفاقات دست به دست هم دادند که من با رغبت به سمت آپاراتچی بیایم.

در «آپاراتچی»، تلاش برای ارائه هنر مردمی بود

وی با اشاره به موضوع ادای دین به سینما می‌افزاید: وقتی که با یک موضوع خاص مواجه هستیم مخاطبان آن خاص خواهند بود و عام نیستند در همین راستا تلاش کردیم هنر مردمی را ارائه دهیم که مخاطب عام داشته باشد.

طاهرفر می‌گوید: دغدغه ما این بود که فیلمی با شاخصه‌ها و مولفه‌هایی را تولید کنیم که مخاطب عام را جذب کند تا افراد علاوه بر اینکه لحظات شاد، مفرح، شیرین و گاهی کمدی را مشاهده می‌کنند، هنگام خروج از سینما یک ارزش افزوده فرهنگی نیز به همراه داشته باشند چراکه مخاطب در سبد فرهنگی خود یک فیلمی را انتخاب و هزینه اقتصادی کرده است در همین راستا حق دارد هنگام خروج از سینما حداقل از نظر مضمونی یک تعالی را در خود احساس کند.

وی در خصوص برخوردهای مردمی نسبت به فیلم نیز اظهار می‌کند: هنگامی که در عرصه‌ی غوغا سالاری فیلم‌های کمدی و گیشه پسند قدم می‌گذارید کار دشوار می‌شود اما به لطف خدا در هر کدام از مولفه‌هایی که بیان شد بازخوردهایی با تراز بالا و پایین از سوی مخاطبین دریافت کردیم که این بازخوردهای خوب انگیزه مضاعفی را برای ادامه دادن در این مسیر به ما داده است.

کارگردان فیلم آپاراتچی با بیان اینکه امیدوارم روزگاری به این نتیجه نرسیم که باید در بستر طنز چیزی را تعریف کنیم تا مخاطب به سینما بیاید، ادامه می‌دهد: ما باید در لایه‌های بیرونی، درونی، فرامتن و زیر متن یک مفهومی را بگنجانیم تا مردم به بهانه کمدی بودن فیلم بیایند و آن مورد را نیز دریافت کنند؛ از این رو امیدوارم روزی فرا برسد که ما در حوزه فیلم‌های غیر کمدی به جایگاهی برسیم که فیلم ما جزو انتخاب اول تماشاچی‌ها باشد.

وی تصریح می‌کند: طی سال‌های اخیر اتفاقاتی رخ داده که سلیقه مخاطبین را بر مدار برخی کارهای ناصواب فرهنگی بناگذاری کردیم و این اتفاقی نامبارک و راه انحطاط سینمایی ما است، از این رو باید توجه داشت که معمولاً وقتی چنین اتفاقی می‌افتد هم سرمایه‌گذاران و هم تهیه کنندگان و به تبع آن در یک دراز مدت یا میان مدت کارگردانان و نویسندگان نیز به آن سمت خواهند رفت و صرفاً بر مبنای رسالت خود عمل نمی‌کنند؛ در همین راستا امیدوارم روز فرا برسد که با حمایت سازمان سینمایی و جریان سینمایی کشور شاهده آفرینش آثاری بهتر باشیم.

تنوع ژانرهای جشنواره فجر، از مهم‌ترین نکات آن بود

طاهرفر می‌افزاید: جشنواره فیلم فجر امسال از همان انتخاب فیلم‌ها برای بخش نگاه نو و سیمرغ، طبقه بندی که اتفاق افتاد و جواب نهایی که برگزار کنندگان آن مبنی بر تکمیل جدول فیلم‌ها دادند که در وسط جشنواره نیز خیلی از منتقدین و کارشناسان عنوان کردند که عدالت سینمایی رعایت نشده، با فراز و نشیب زیادی همراه بود؛ در همین راستا باید گفت که حواشی جشنواره زیاد بود اما مهم‌ترین حسن آن وجود تنوع موضوعی قابل قبول سینمای اجتماعی، کمدی، سیاسی، ورزشی و حتی کودک و نوجوان بود.

وی با بیان اینکه ما گاهی اوقات مصلحت را فدای حقیقت می‌کنیم، می‌گوید: بسیاری از فیلمسازان دیگری بودند که باید در بخش سودای سیمرغ حضور پیدا می‌کردند، همه عوامل‌شان به چالش کشیده می‌شدند و یک رقابت پایا پای می‌داشتند اما این اتفاق نیفتاد؛ از این رو یقین دارم که سال بعد سازمان سینمایی یک تدبیری برای این موضوع خواهد داشت.

کارگردان فیلم آپاراتچی اظهار می‌کند: باید اعتراف کنم لطف خدا و شهدا بود که در اولین حضور و اولین فیلمم در بخش مسابقه رفتیم و سیمرغ نیز گرفتیم؛ همچنین خیلی خوشحالم که فیلمی با موضوع دهه ۶۰، جنگ، ترور، شهادت، نماز جمعه و هنر مردمی ساختیم.

وی با بیان اینکه دیوار بزرگ و حائلی که برای تولید فیلم میان شهرستان و پایتخت بود در حال کوتاه شدن است، ادامه می‌دهد: اتفاق بدی است که فیلمسازان شهرستانی بعد از یک، دو و حتی سه دهه بعد فضا برایشان فراهم شود تا فیلم بسازند، چراکه این باعث می‌شود خیلی از انرژی‌ها، پتانسیل‌ها و استعدادهایی که در شهرستان‌ها داریم رو به نابودی برود و گاهی نیز فنا می‌شوند؛ به طوری که شخص یا مسیر خود را عوض می‌کند و قلم و دوربین را زمین می‌گذارند یا امیدی به این سینما نخواهد داشت.

طاهرفر تصریح می‌کند: با رویکردهای امسال جشنواره فیلم فجر به آینده امیدوار شدم و امیدوارم که سازمان سینمایی سوره، فارابی و سازمان سینمایی در ادامه نیز اتفاقات خوبی را رقم بزنند.

تصویر، هنری اثرگذار است

علیرضا استادی بازیگر فیلم آپاراتچی نیز در گفت‌وگو با ایمنا با بیان اینکه از حضور خود در خانواده فیلم آپاراتچی خرسند هستم، اظهار می‌کند: هر هنرمندی دغدغه این را دارد که متفاوت‌تر از قبل باشد، در همین راستا این پروژه برای من یکی از بارزترین موارد بود و زمانی که کار پیشنهاد شد، کلیت فیلم را خواندم و با توجه به اینکه فیلمی روایی و روایتگر بخشی از هنر سینما بود با افتخار نقش پیشنهاد شده را قبول کردم.

وی ادامه می‌دهد: در بازخوردها بیان شد که آپاراتچی فیلم کمدی شریفی است که می‌شود آن را با خانواده دید، نمی‌گویم فیلم‌های دیگر خالی از شرافت بوده اما این فیلم با توجه به تحقیق و پژوهشی که آقای طاهرفر انجام دادند در این زمینه به طبع خود را نشان داده است چرا که وقتی یک کار خروجی یک تفکر و پژوهش باشد و درست چیده شود خروجی آن استقبال خوب مردم خواهد بود؛ از این رو فیلم خوب اقبال شده و نشان می‌دهد که فیلمساز توانسته کار خود را به درستی انجام دهد.

بازیگر فیلم آپاراتچی تصریح می‌کند: جشنواره چکیده و نتیجه کارهای تولید شده یک الی دو ساله هنرمندان است و در فیلم هنرمندان نیز می‌توانیم بازخورد شرایط اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و… را مشاهده کنیم.

وی افزود: هویت یک ملت در آثار هنری‌شان دیده می‌شود به همین خاطر من تمام کارهای تولید شده را خالی از این بحث نمی‌بینم و به مرزبندی شهرستانی و مرکزی زیاد قائل نیستم چراکه هر هنرمندی اگر کار قابل اعتنا برای تولید داشته باشد می‌تواند حرفی نیز برای گفتن داشته باشد؛ در همین راستا فیلم آپاراتچی هم از آن دسته کارهایی است که فیلمساز توانسته به نحو احسن کار خود را انجام دهد.

استادی می‌گوید: ساخت فیلم‌هایی همچون آپاراتچی می‌تواند بر فرهنگ یک کشور اثرگذار باشد چرا که اکنون یکی از هنرهای ارتباطی و تأثیرگذار، هنر تصویر است و باید بیشتر به آن اهمیت داده شود.

وی اظهار می‌کند: به وفور سوژه‌هایی همچون آپاراتچی در کشور و جامعه ما اتفاق افتاده است؛ در همین راستا پرداختن به شخصیت‌های هنری، قهرمانی، فرهنگی و… در قالب سینما، تلویزیون و مواردی از این دست می‌تواند بر افق فرهنگی و هنری کشور مؤثر باشد.

به گزارش ایمنا، آپاراتچی تازه‌ترین روایت سینما از سینما است که می‌توان آن را ادای دینی به این حوزه دانست اما آنچه این فیلم را از دیگر آثار مشابه در این زمینه متمایز می‌کند، پرداختن به سینمای مردمی است و تقابل آشکاری که این نوع از سینما با دو جریان تحجر و شبه روشنفکری دارد؛ فیلم سینمایی آپاراتچی در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر با استقبال مخاطبان مواجه شد و توانست سیمرغ بلورین و جایزه ویژه کارگردانی بخش نگاه نو را از هیئت داوران دریافت کند و در این راستا باید به این نکته توجه داشت آپاراتچی سعی داشته عموم مردم را به فیلم جذب کند و در این مسیر به موفقیت نیز دست یافته است.

کد خبر 748562