به نقل از «انرژی امروز»

چین و ایالات متحده، امیدهای کاهش تغییرات اقلیم

تاریخ انتشار: ۸ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۳۴۴۳۲۲

داده‌های جدید می‌گویند سطح انتشارات دی‌اکسید کربن چین به شدت کاهش یافته و کالیفرنیای آمریکا هم به دنبال جایگزینی زغال سنگ با انرژی‌های پاک است.

داده‌های جدید امیدواری برای دسترسی به اهداف اقلیمی پاریس را بیشتر کرده است.

به گزارش خبرنگار بین‌الملل «انرژی امروز» در نیم قرن گذشته، رشد اقتصاد جهانی و آلودگی کربن همیشه همراه هم بوده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وقتی اقتصاد جهان قوت می‌گیرد یعنی ما انرژی بیشتری مصرف می‌کنیم که به نوبه خود سوخت فسیلی بیشتری را می‌سوزانیم و آلودگی کربن بیشتری هم تولید می‌کنیم.

اما در چهار سال گذشته، رشد اقتصادی و انتشارات کربن از هم جدا شدند. رشد اقتصاد جهانی ادامه یافته است اما داده‌های مرکز تحقیقات مشترک اتحادیه اروپا نشان می‌دهد که آلودگی کربن تاحدودی به ثبات رسیده است. و چین رهبر جهانی در فعالیت‌های اقلیمی است.

این جداشدن رشد اقتصادی از انتشارات کربن به شدت مدیون گذار چین از زغال سنگ به انرژی‌های پاک است. چین ۱.۴ میلیارد نفر جمعیت دارد، که چهار برابر بیشتر از جمعیت ۳۲۳ میلیون‌ نفری ایالات متحده و تقریبا سه برابر جمعیت ۵۱۰ میلیون نفری اتحادیه اروپاست.

از سویی با مصرف زغال سنگ و رشد سریع اقتصاد، چین تبدیل به بزرگ‌ترین انتشار دهنده گاز دی‌اکسید کربن شده است. هرچند اگر بر اساس سرانه انتشارات کربن در نظر بگیریم، هنوز هم چینی‌ها به اندازه نصف آمریکایی و برابر با اروپایی‌ها دی‌اکسید کربن تولید می‌کنند. اما در سطح جهانی و به طور کلی، آلودگی کربن کشور چین از سال ۲۰۱۳ به یک سطح یکنواختی رسیده است.

این آمار از آن جهت اهمیت دارند که چین را ۱۵ سال از برنامه زمان‌بندی جلوتر نشان می‌دهد. در توافقی که بین باراک اوباما، رییس جمهور وقت ایالات متحده و شی‌ژیان پینگ، رییس جمهور چین امضا شد، رییس جمهور چین متعهد شد که سطح انتشارات CO2 در سال ۲۰۳۰ به بالاترین میزان ممکن خواهد رسید.

در حالی که رهبر جمهوری‌خواهان آمریکا این توافق را نادیده گرفت و سناتور میچ مک‌کونیل، مدعی شد: من در این توافق خواندم که چینی‌ها به مدت ۱۶ سال مجبور نیستند کاری انجام دهند  درحالی که قوانین کربن آنها باعث ویرانی کشور ما و دنیا خواهد شد.

انتشارات کربن چین، بین ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۳ سه برابر شده است. برای این‌که چین بتواند این نرخ را به صفر برساند اما اقتصادش به رشد ادامه دهد، بایستی تغییر قابل ملاحظه‌ای در تامین منابع انرژی این کشور صورت پذیرد.

اما آنچه که واقعا اتفاق افتاده است این است که دولت چین برنامه ساخت ۱۰۰ نیروگاه زغال سنگ سوز را لغو کرده است. مصرف زغال سنگ چین از سال ۲۰۱۳ کاهش یافته است. و چین و اتحادیه اروپا بر تقویت تلاش‌های خود برای کاهش انتشارات کربن تاکید کرده‌اند.

اما آمریکایی‌ها جنبش آرمانی از دست رفته نیستند

در سال ۲۰۱۶، آلودگی کربن آمریکایی‌ها به کمتر از میان آن در سال ۱۹۹۳ رسید. کاهش انتشارات کربن آمریکا از ۲۰۰۸ آغاز شد آن هم در زمانی که گاز طبیعی، انرژی‌های خورشیدی و بادی به سرعت با زغال سنگ جایگزین شد.

دولت دونالد ترامپ هر کاری که از دستش برمی‌آمد انجام داد تا بلکه بتواند این روند را برعکس کند. آمریکا از پیمان پاریس خارج شد و برنامه برق پاک را متوقف کرد، شروع به سانسور علوم EPA کرد و اطلاعات مربوط به تغییرات اقلیم را از وب‌سایت‌های دولت حذف کرد، و از صنایع کثیف زغال سنگ حمایت کرد.

با این حال پافشاری بر جایگزینی زغال سنگ با انرژی‌های پاک ادامه دارد. زغال سنگ دیگر توان رقابت با انرژی‌های پاک را ندارد و رییس جمهور آینده آمریکا، به سرعت می‌تواند بسیاری از این قوانین ضدمحیطی زیستی ترامپ را از میان بردارد.

در ضمن بسیاری از شهرها و ایالات آمریکا و شرکت‌های تجاری این کشور اعلام کرده‌اند که به موافقتنامه پاریس متعهد هستند. کالیفرنیا قوانینی برای اقلیم تصویب کرده است که دربر گیرنده سیستم‌های کاهش کربن و تجارت کربن است است. اقتصاد این ایالت به سرعت در حال رشد است و انتشارات کربن آن در حال کاهش.

کالیفرنیا حالا ۲۵ درصد برق مصرفی خود را از تجدیدپذیرها به دست می‌آورد و ۱۰ درصد از برق آبی و فقط ۴ درصد آن از زغال سنگ تامین می‌شود.

برای رسیدن به اهداف اقلیمی پاریس، انتشارات دی‌اکسید کربن دنیا باید تا سال ۲۰۲۰ به بالاترین میزان خود برسد. امروزه معلوم است که دنیا در حال نزدیک شدن به این هدف است.

این یک آغاز است و بشر هنوز به کاهش شدید کربن نیاز دارد. با اخبار بدی که از وقایع اقلیمی منتشر می‌شود، هنوز هم می‌توان امیدوار به کاهش پی‌آمدهای خطرناک تغییرات اقلیم داشت.

 

منبع: انرژی امروز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت energytoday.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «انرژی امروز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۳۴۴۳۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

محور تحولات و حذف دشمن مشترک

به گزارش قدس آنلاین، در این یادداشت آمده است: همکاری این کشورها فقط منحصر به نبرد روسیه و اوکراین نیست.

این فقط نوک کوه یخ است و عمق همکاری‌ها بسیار بیشتر است. جنگ اوکراین صرفاً به تعمیق روابط اقتصادی، نظامی، سیاسی و فناوری آن‌ها سرعت بخشیده است. در حال حاضر همگرایی در روابط این کشورها به ایجاد یک محور جدید تحولات منجر شده که می تواند چشم انداز ژئوپلتیکی جهان را تغییر دهد.

وقتی دولت‌های ناراضی کارشکنی می‌کنند
این اندیشکده آمریکایی تأکید می‌کند : همگرایی این گروه، به منزله ایجاد یک بلوک انحصاری و متحد نیست، بلکه به منزله شکل‌گیری مجموعه‌ای از دولت‌های ناراضی است که بر سر هدف مشترکی برای براندازی اصول فعلی، اتفاق‌نظر دارند. وقتی این چهار کشور همکاری می‌کنند، اقدامات آن‌ها هم‌افزایی پیدا می‌کند و اثربخشی ابزارهای سیاست خارجی ایالات متحده برای تحریم‌ها را کاهش می‌دهند. در حقیقت باید گفت هدف جمعی آن‌ها ایجاد جایگزینی برای نظم فعلی است که به نظر آن‌ها تحت سلطه ایالات متحده است. 

تشکیل باشگاه ضدغرب
این دو عضو ارشد برنامه‌های امنیتی ایالات متحده ادامه می‌دهند: همکاری میان اعضای این محور چیز جدیدی نیست. چین و روسیه شراکت خود را از پایان جنگ سرد تقویت کرده‌اند. ایران و روسیه نیز پس از شروع جنگ سوریه با یکدیگر همکاری کردند. چین با پیوستن به همکاری‌های روسیه و مشارکت در توافق‌نامه‌های انرژی با ایران، از تهران در برابر اثرات تحریم‌های ایالات متحده حمایت کرده است. مسکو در دو دهه گذشته یکی از بزرگ‌ترین تأمین‌کنندگان تسلیحات تهران بوده و اکنون بزرگ‌ترین منبع سرمایه‌گذاری خارجی آن است. صادرات روسیه به ایران در ۱۰ ماهه اول سال ۲۰۲۲، ۲۷ درصد افزایش یافته است. برای سه سال متوالی چین، ایران و روسیه مانورهای دریایی مشترکی را در خلیج عمان برگزار کرده‌اند که آخرین آن در مارس ۲۰۲۴ بود. 

مجله فارین افرز معتقد است: همکاری فزاینده میان چین، ایران، کره شمالی و روسیه ناشی از مخالفت مشترک آن‌ها با نظم جهانی تحت سلطه غرب است؛ رویکردی که ریشه در این باور دارد که این سیستم به آن‌ها موقعیت یا آزادی عملی را که شایسته آن هستند، نمی‌دهد. البته تاریخ نشان می‌دهد ممکن است برای گروهی از قدرت‌های ناراضی، آینده مثبت پیش‌رو نباشد. مانند پیمان سه‌جانبه ۱۹۴۰ که آلمان، ایتالیا و ژاپن را متحد کرد و آن‌ها موفق نشدند، اما جنگ جهانی دوم قطعاً تحولات جهانی را به همراه داشت.
 
تهدید چهار قدرت
آندریا کندال-تیلور و ریچارد فونتین ضمن بررسی همکاری رو به رشد میان چین، ایران، کره شمالی و روسیه معتقدند اختلافات جدی میان این کشورها وجود دارد؛ چرا که با روی آوردن مسکو به پکن، مسکو به پذیرش نقش شریک کوچک‌تر باید قانع باشد. البته در چنین تحلیلی شدت تهدید نادیده گرفته می‌شود. از سویی دیگر اقتصاد آمریکا بسیار بزرگ‌تر، ارتش آن به طور قابل توجهی قدرتمندتر و سیستم دموکراتیک آن پایدارتر است و واشنگتن هنوز هم می‌تواند از تحولات این محور جلوگیری کند.

زینب اصغریان