تزریق گاز به سراجه و شوریجه ادامه دارد
تاریخ انتشار: ۱۷ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۵۱۴۰۰۸
میزان تزریق گاز به دو مخزن سراجه و شوریجه از ابتدای امسال تا پایان شهریورماه یک میلیارد و ۹۹۸ میلیون مترمکعب بوده است و این عملیات تا پایان آبان‌ماه تداوم خواهد داشت.میزان تزریق گاز به دو مخزن سراجه و شوریجه از ابتدای امسال تا پایان شهریورماه یک میلیارد و ۹۹۸ میلیون مترمکعب بوده است و این عملیات تا پایان آبان‌ماه تداوم خواهد داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: چاه‌های نفت پس از مدتی دچار افت می‌شوند و برای آنکه افزایش فشار و بازتولید برقرار شود روش‌های مختلفی از جمله تزریق گاز اجرایی می‌شود که این موضوع برای ایران به دلیل وجود مخزن مشترک پارس جنوبی بسیار راهبردی است زیرا هر چه از این مخزن گازی عظیم برداشت بیشتری انجام داده و به مخازن نفتی تزریق کنیم برای ما صرفه اقتصادی بیشتری دارد، همچنین پس از برداشت نفت، گاز تزریقی به عنوان گاز ذخیره شده در آن میدان‌ها باقی می‌ماند که در فرصت کافی دوباره برداشت می‌شوند.
مدیرعامل شرکت انتقال گاز ایران با تاکید بر اینکه در یک فرآیند تولیدی و مصرفی، هنگامی که مصرف در یک مقطع زمانی محدود افزایش می‌یابد عاقلانه نیست که میزان تولید نیز به همان اندازه زیاد شود، ادامه داد: بهره مندی از مخازن ذخیره سازی سیستمی است که در همه کشورهای نفتخیز دنیا رایج است و در ایران نیز این مخازن برای ذخیره گاز و مدیریت مصرف استفاده می‌شوند.
توکلی اظهار کرد: با وجود آنکه در نیمه نخست سال، همه صنایع و نیروگاه‌ها از گاز استفاده می‌کنند باز هم این حجم به اندازه میزان مصرفی فصل زمستان نمی‌رسد به همین دلیل در هشت ماه نخست سال عملیات تزریق و ذخیره سازی در مخازن گازی انجام می‌شود که این گاز را در مخازنی مانند سراجه و شوریجه تزریق می‌کنیم و در نیمه دوم سال برای پایداری انتقال گاز به مناطق مختلف کشور از آنها بهره مند می‌شویم.
وی با تاکید بر اینکه یکی از مهم‌ترین کاربردهای مخازن سراجه و شوریجه، رفع نگرانی نسبت به گازرسانی است، ادامه داد: در فصل سرما تهران روزانه ۱۰۰ میلیون مترمکعب گاز مصرف می کند که مخزن سراجه منبع بسیار خوبی برای پایداری گازرسانی در تهران است.
مدیرعامل شرکت انتقال گاز با بیان اینکه در فصل زمستان روزانه بالغ بر ۷۵۰ میلیون مترمکعب گاز در شبکه انتقال گاز کشور جابه‌جا می شود، گفت: سرانجام میزان گازی که در فصل زمستان روزانه از مخزن سراجه برداشت می شود کمتر از هشت میلیون مترمکعب است.
توکلی گفت: مطابق برنامه‌ریزی‌های انجام شده از ابتدای امسال تا پایان آبان ماه باید ۹۰۰ میلیون مترمکعب گاز به مخزن سراجه انجام شود، زیرا این گاز ذخیره سازی شده در چهار ماه پایانی سال و در فصل سرما مورد استفاده قرار می‌گیرد که خوشبختانه این عملیات تزریق تاکنون مطابق برنامه پیش رفته است.
وی کل ظرفیت مخزن سراجه را یک میلیارد مترمکعب اعلام کرد و گفت: ظرفیت مخزن شورجه ۲ و نیم برابر مخزن سراجه است که بر همین اساس تعهد مخزن شورجه نیز ۲ و نیم میلیارد مترمکعب است که این حجم گاز نیز به این مخزن تزریق می شود البته از آنجا که این مخزن در نزدیکی پالایشگاه سرخس است مسئولیت راهبردی آن نیز با همین پالایشگاه است.
مدیرعامل شرکت انتقال گاز، مخازن ذخیره سازی سراجه و شوریجه را متصل به شبکه انتقال گاز اعلام کرد و گفت: بیشترین استفاده از سراجه برای تامین گاز تهران و بیشترین استفاده از مخزن شورجه برای خراسان شمالی، خراسان جنوبی و خراسان مرکزی است که موجب پایداری انتقال گاز در فصل زمستان می شود و دیگر لازم نیست از سمت تهران گاز مورد نیاز را به خراسان انتقال دهیم.
وی میانگین تزریق به سراجه در هشت ماه نخست سال را ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار مترمکعب گاز اعلام کرد که در چهار ماه پایانی سال روزانه چهار میلیون و ۸۰۰ هزار مترمکعب گاز از مخزن سراجه برداشت می‌شود همچنین در هشت ماه نخست سال ۶ میلیون و ۷۰۰ هزار مترمکعب گاز به صورت روزانه به شورجه تزریق می‌شود که طی چهار ماه پایانی سال روزانه ۱۰ میلیون و ۶۰۰ هزار مترمکعب گاز نیز از مخزن شورجه برداشت می‌شود.
توکلی با بیان اینکه تزریق به مخزن سراجه از ابتدای امسال آغاز شده و تا پایان آبان ماه ادامه دارد گفت: تاکنون پایان شهریورماه، ۷۴۰ میلیون مترمکعب گاز به این مخزن تزریق شده که تا آخر آبان ماه نیز ادامه دارد، این میزان تزریق در سال گذشته تا پایان آبان، ۷۲۶ میلیون مترمکعب بوده است.
مدیرعامل شرکت انتقال گاز، درباره مخزن شورجه گفت: از ابتدای امسال تا پایان شهریور ماه، یک میلیارد و ۲۵۸ میلیون مترمکعب گاز به شورجه تزریق شده و عملیات آن ادامه دارد که این میزان در سال قبل تا پایان آبان یک میلیارد و ۴۱۳ میلیون مترمکعب بوده است.
وی درباره تزریق به میدان‌های نفتی توضیح داد: اکنون تزریق گاز به سه میدان نفتی کرنج، کوپال و آغاجاری انجام می شود که این میزان در سال قبل، چهار میلیارد و ۳۱۱ میلیون مترمکعب بوده و امسال تا پایان شهریور به سه میلیارد و ۸۹۵ میلیون مترمکعب رسیده و مجموع تزریق گاز به میدان‌های نفتی و مخازن گازی در سال ۹۵، ۶ میلیارد و ۴۵۰ میلیون مترمکعب بوده است.
به گفته توکلی، تزریق گاز به میدان‌های نفتی امسال با کاهش رو به رو بوده که دلیل آن الزام به تامین گاز نیروگاه‌هاست و کاهش تزریق نیز بیشتر در حوزه آغاجاری انجام شده است، در سال جاری تلاش شده تا حجم گاز شیرین بیشتری به نیروگاه ها منتقل شده و در مصرف سوخت مایع صرفه جویی شود.
تزریق گاز به دو مخزن ذخیره سازی گاز سراجه و شوریجه در هشت ماه نخست سال انجام می‌شود که این حجم ذخیره سازی در چهار ماه پایانی سال با هدف پایداری گازرسانی استفاده می‌شود.
منبع: انرژی امروز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت energytoday.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «انرژی امروز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۵۱۴۰۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تبدیل دریاچه‌ها به نیروگاه‌های عظیم تولید برق
بهره‌گیری از پتانسیل دریاچه‌ها برای تولید برق ازجمله راهکارهای زیست‌محیطی موجود برای تأمین برق موردنیاز شهرها بدون وارد آمدن آسیب به محیط طبیعی و اکوسیستم‌ها محسوب می‌شود.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، نیروگاه‌های آبی با سدهای غول‌پیکر حدود یک قرن است که شاهکارهای مهندسی برای ارائه انرژی‌های تجدیدپذیر به‌شمار می‌روند، اما جوامع حاشیه‌ای و اکوسیستم‌ها را ویران می‌کنند. با این حال جهان شاهد تحولات چشمگیری در پروژه‌های برق‌آبی با همان کیفیت گرانشی آب، اما بدون ساخته شدن سدهای سنتی است. در این راستا یک فناوری جدید به‌عنوان ذخیره‌سازی پمپ‌شده معرفی شده است که سیستم‌های آن به دو مخزن در بالا و پایین نیاز دارند و هنگامی که برق تولیدشده توسط نیروگاه‌های مجاور بیش از تقاضا باشد، برای پمپاژ آب در سربالایی استفاده می‌شوند.
این فرآیند مخزن بالایی را مانند باتری پر می‌کند. سپس هنگامی که تقاضا برای برق افزایش پیدا کرد، آب توسط یک توربین راهی مخزن پایینی می‌شود و برق تولید می‌کند. این فرآیند مفهومی متفاوت، اما نه‌چندان دور از عملکرد باتری‌هایی است که امروزه در سراسر زندگی بشر جای گرفته و حتی عناصر ضروری در زندگی مدرن هستند.
ذخیره‌سازی پمپ‌شده ایده جدیدی نیست، اما یک رنسانس در مناطقی محسوب می‌شود که بهره‌گیری از انرژی‌های باد و خورشید در آنها به سرعت در حال گسترش است، همچنین به کاهش نگرانی‌ها در مورد کاهش تولید انرژی‌های تجدیدپذیر مرتبط با آب‌وهوا کمک می‌کند. بعضی از بزرگ‌ترین سیستم‌های این فناوری انرژی کافی برای تأمین دو میلیون خانه را در کشوری هم‌چون ایالات متحده برای یک ساعت دارند.
نوع دیگری از فناوری انرژی‌های آبی نیز به‌ویژه در مناطق کوهستانی مانند نپال رایج است. در این مناطق نیروگاه‌های برق‌آبی روی رودخانه‌ها قرار دارند، اما در پشت آنها مخازن غول‌پیکر تولید و ذخیره برق وجود ندارد. بدون وجود مخزن، تولید برق به جریان‌های آب فصلی بستگی دارد، اما آسیب کمتری به محیط زیست وارد می‌کند.
تبدیل دریاچه‌ها به باتری‌های عظیم الکتریسیته ایده‌ای عجیب است که روزبه‌روز جذابیت بیشتری پیدا می‌کند و می‌تواند مناظر طبیعی زمین را متحول کند. امروزه پروژه‌های امیدوارکننده‌ای در ایالات متحده در این زمینه وجود دارد که به‌طور ویژه هدف خود را مهار آب دریاچه‌های بزرگ به‌منظور تأمین نیروی برق‌آبی مشخص کرده‌اند.
ایده موجود در پس این پروژه‌ها، ساختن یک مخزن در ارتفاع پایین‌تر برای تولید برق از آبشار است. این پروژه در سال ۲۰۲۰ معرفی، اما به دلیل همه‌گیری کرونا متوقف شد. ایالات متحده اکنون قصد دارد آن را از سر بگیرد و دریاچه‌های خود را به نیروگاه‌های عظیم تولید برق تبدیل کند تا فراهم آوردن برق برای خانه‌های خود را ضمن دستیابی به اهداف زیست‌محیطی محقق کند.
اعلام زمان و مکان بررسی مدارک آزمون استخدامی آموزگاری در فارس