اصلاح‌طلبان آب رفتند!/ فراکسیون امید منحل می‌شود؟
تاریخ انتشار: ۷ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۸۴۲۲۴۷
وقتی ادعای اکثریت داشتند؛ حالا چراغ‌به‌دست باید اعضای فراکسیون امید را در سراسر بهارستان پیدا کرد! بدتر از همه اما یأس و نومیدی بزرگی بود که برای جامعه‌ی آرای اصلاح‌طلبان به ارمغان آورد.
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر آنا، فراکسیون امید آب رفته؛ آنقدر که دیگر نمی‌تواند حرف‌هایش را به کرسی بنشاند. عبدالرضا هاشم‌زایی نماینده مردم تهران و رئیس سِنی اصلاح‌طلبان در این‌باره می‌گوید: «در ابتدای تشکیل مجلس، جلسات فراکسیون باحضور 120 نماینده برگزار می‌شد؛ این روزها اما حداکثر 80 نفر در جلساتمان شرکت می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بررسی عملکرد تشکیلاتی فراکسیون امید؛ فراکسیونی که قرار بود «تعیین‌کننده» باشد، «نومیدکننده» شد!
نتایج تهران امر را برای اصلاح‌طلبان مُشتبه کرد؛ آنقدر که تصور می‌کردند اکثریت پارلمان دست آنها است. روزنامه‌های وابسته به جناح چپ آن روزها از «فصل تازه اصلاحات» می‌نوشتند و از خانه‌تکانی در پارلمان می‌گفتند. نتیجه اما طوری نبود که اصلاح‌طلبان دوآتشه را راضی کند. ائتلاف با مستقلین و هواداران دولت اگرچه می‌توانست فراکسیون را صوری هم که شده «اکثریت» نشان دهد، اما مشکلات فراوانی داشت. آنقدر که عملاً امکان اَکت تشکیلاتی را می‌گرفت. برگزاری انتخابات ریاست مجلس و رؤسای کمیسیون‌های تخصصی اما، بیشتر از همیشه عیار فراکسیون امید را روشن کرد. امیدی‌ها از 12 کرسی هیأت رئیسه تنها 3 صندلی نُواب رئیس و سخنگویی را دشت کردند و از کمیسیون‌های 12گانه‌ی تخصصی هم تنها دو صندلی سهم آنان شد.
اتفاقات بعدی هم ناکارآمدی فراکسیون به‌اصطلاح اکثریت را بیشتر از همیشه به رخ کشید. اصلاح‌طلبان بهارستان در دو سال گذشته تقریباً هیچ عمل تشکیلاتی و یا اقدام تعیین‌کننده‌‌ای را در صحن پارلمان پیش نبردند. نه در موضوعات و دغدغه‌های اقتصادی مردم نه در موضوع رأی اعتماد به وزرا. تیر خلاص را اما رئیس فراکسیون در ماجرای انتخاب وزیر علوم شلیک کرد؛ وقتی محمدرضا عارف از اعضای این فراکسیون خواست در جریان رأی اعتماد به منصور غلامی، «آتش به اختیار» عمل کنند!
عاقبت یک ائتلاف؛ وقتی هواداران دولت دستان اصلاح‌طلبان را لای پوست گردو می‌گذارند!
محمدرضا عارف رئیس فراکسیون امید که می‌گوید محال است در انتخابات آینده با معتدلین ائتلاف کند. شیخ احمد مازنی نماینده اصلاح‌طلبِ مردم تهران ولی معتقد است برای پیروزی در انتخابات چاره‌ای جز ائتلاف با معتدلین وجود نداشت. وی در پاسخ به سؤال خبرنگار ما درباره این اظهارات می‌گوید: «بهترین انتخاب ما همان انتخابی بود که انجام دادیم و آن ائتلاف با اعتدال‌گرایان است. در این ائتلاف اصلاح‌طلبان و اصولگرایان معتدلی حضور دارند که از تندروی‌ها و افراط و تفریط‌ها خسته شدند و می‌خواهند کشور براساس عقلانیت در تمامی عرصه‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، بین المللی و ... اداره شود. در مجموع جریان ائتلاف را هم به لحاظ روش و هم نوع ائتلاف موفق می‌دانم و معتقدم که این موضوع به نفع کشور، ملت و نظام است. البته طبیعی است که در پاره‌ای از موارد سقف مطالبات محقق نشود.»
سید محمد حائری عضو مرکزی حزب اعتماد ملی اما در این‌باره معتقد است فراکسیون امید راه را از همان ابتدا اشتباه رفته؛ چرا که افرادی را بدون داشتن مشی و گرایشات اصلاح‌طلبی و تنها با درنظر گرفتن برخی مصالح در لیست انتخابات قرار داد. این نماینده سابق مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار ما می‌گوید: «علی‌رغم انتظاراتی که از فراکسیون امید می‌رفت، این فراکسیون نتوانست در تصدی کرسی ریاست مجلس و همچنین تصدی ریاست کمیسیون‌های تخصصی موفق عمل کند. علت این ضعف را می‌توان در یک‌دست نبودن اعضای فراکسیون بررسی کرد.»
آبروداری یا حذف؛ درمان فراکسیون امید چیست؟
اصلاح‌طلب‌ها می‌گویند حمایت و تبلیغات لیست امید اگر نبود، بسیاری از نمایندگان شهرستانی هیچ‌وقت راهی بهارستان نمی‌شدند. این احتمالاً محکم‌ترین پیش‌فرض جماعتی است که طرفدار «اخراج» تشکیلاتی نمایندگان دونبش هستند. نمایندگانی که به قول کواکبیان زنبیلشان را در فراکسیون‌های مختلف مجلس می‌گذارند. ناصر قوامی نماینده مجلس ششم از طرفداران همین تئوری است؛ وی معتقد است عارف به‌عنوان رئیس فراکسیون باید انحلال «امید» را اعلام کند و یک فراکسیون یک‌دست تشکیل دهد.
عبدالله ناصری هم از فعالان سیاسی اصلاح‌طلبی است که از ایده‌ی افشاگری و حذف افراد غیرتشکیلاتی دفاع می‌کند. وی در این‌باره گفته: «به عنوان یک شهروند اصلاح‌طلب هیچ توجیهی نمی‌توانم بیاورم و خود را قانع کنم که اسامی نمایندگان غیروفادار به لیست امید منتشر نشود. وقتی اسامی منتشر شود فراکسیون بر اساس دارایی‌ها و موجودی خود در مجلس رفتار کرده و همچنین افراد در معرض افکار عمومی قرار می‌گیرند و برای انتخابات 98 هم رصد می‌شوند.»
شهربانو امانی نماینده مجلس ششم هم معتقد است بهرحال در اقلیت بودن بسیار بهتر از فراکسیونی است که به نام اصلاح‌طلبان اما به‌کام دیگران شکل گرفته است. عضو اصلاح‌طلب شورای شهر تهران در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجومی‌گوید: «در سال 94 تنها ۳۱ کاندیدای شناسنامه‌دار اصلاح‌طلب داشتیم. برخی افراد لیست امید که مورد حمایت اجتماعی اصلاح‌طلبان قرار گرفتند، متأسفانه فراکسیونی رفتار نکردند.»
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در ادامه‌ی این گفت‌وگو به مقایسه اقلیت‌های مجلس در دوره پنجم و ششم پرداخت و خاطرنشان کرد: «اقلیت مجلس پنجم قوی و پویا بود و تاثیرگذاری بالایی بین افکار عمومی و مجلس داشت؛ اما اقلیت مجلس ششم اصولگرایانی منفعلی بودند که چندان عملکرد شایان توجهی نداشتند. به اعتقاد من یک اقلیت فعال، شناسانه دار، پویا و کارآمد به اضافه یک اقلیت قوی، قدرتمند، همفکر و پاسخگو که اعتقاد به کار اجتماعی داشته باشند بسیار بهتر از فراکسیونی است که از نظر کمی با نام اصلاحات اما به کام سایرین باشد.»
رئیس فراکسیون امید اما مخالف این روش است. عارف می‌گوید درست است که نمایندگان شهرستانی الزاماً به دلخواه ما عمل نمی‌کنند، ولی باید ملاحظات محلی و استانی آنان را در نظر داشت. رئیس شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان در این‌باره به خبرآنلاین گفته: «در حال حاضر حدود7 الی 8 پرونده اعضای فراکسیون امید را در دست کمیته داوری فراکسیون داریم و تخلفشان در دست بررسی است. اینکه چه برخوردی با آنها صورت بگیرد باید صبر کنیم و نتیجه بررسی در هیات رئیسه فراکسیون مطرح شود. یک برخورد تند، «اخراج» از فراکسیون است که من به شخصه این برخورد را قبول ندارم، چرا که ما نمی توانیم به مسائل منطقه ای و استانی توجه نکنیم.»
پشیمانی؛ انتقاد و ناامیدی؛ خبرنگاران و فعالان اصلاح‌طلب چه می‌گویند؟
عملکرد فراکسیون به‌اصطلاح «امید» همه را نومید کرده؛ بیشتر از همه اصلاح‌طلبان را. کسانی که برای رأی آوردن لیست موسوم به امید هزینه کردند و نتیجه ندیدند. فراکسیونی که نه‌تنها نتوانست به وعده‌های فراوانی که داده بود عمل کند، هیچ نام و نشانی از تفکرات و ایدئولوژی اصلاح‌طلبی نداشت. اظهار اعتراض و پشیمانی از رأی چشم‌بسته به لیست شاه‌کلید تقریباً همه اعتراضات آنها است.
وقتی ادعای اکثریت داشتند؛ حالا ولی چراغ‌به‌دست باید اعضای فراکسیون امید را در سراسر بهارستان پیدا کرد! بدتر از همه اما یأس و نومیدی بزرگی بود که برای جامعه‌ی آرای اصلاح‌طلبان به ارمغان آورد. بعید است تجربه اسفند 94 در انتخابات آینده تَکرار شود!
منبع: دانشجو
منبع: آنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۸۴۲۲۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جنگ زودهنگام بر سر صندلی «شماره یک» مجلس دوازدهم؛ همه در مقابل یک نفر؛ قالیباف!
تلاش‌ها برای انداختن قالیباف از کرسی ریاست مجلس شدت گرفته است؛ از یک سو تندروهایی از جنس نبویان، رسایی و ذوالنور و از سوی دیگر متکی که مورد حمایت شورای وحدت است. برخی نیز گرچه سکوت کرده‌اند اما بعید نیست در اندیشه فتح کرسی «شماره یک» مجلس دوازدهم باشند.
به گزارش خبرآنلاین، همه در حال لابی کردن و برگزاری جلسات‌شان هستند، برای این جلسات هم نام‌های پر طمطراقی می‌یابند؛ مانند «هم‌اندیشی منتخبان جدید مجلس»
شاید برخی از آنها همفکر و همسو به نظر بیایند، اما این جلسات با محوریت برخی از منتخبان جدید تهران بصورت جداگانه برگزار شده و می‌شود که در یک جبهه قرار دارند.
لابی برای هیات رئیسه مجلسمحمود نبویان، حمید رسایی، منوچهر متکی و محمدباقر قالیباف؛ چهره‌هایی که سعی دارند با لابی‌های گسترده‌شان کرسی ریاست مجلس را از آن خود کنند یا سهم بیشتری از صندلی‌های هیات رئیسه مجلس داشته باشند.
خبرهایی که در چند روز گذشته منتشر شده، همگی نشان از جدی شدن رقابت‌ها برای انتخابات هیات رئیسه مجلس خواهد داشت؛ انتخاباتی که قطعا هیجان و شور آن از انتخابات اصلی ورود به مجلس بیشتر خواهد بود.
اولین گام نبویان برای‌ناک اوت کردن قالیبافمحمود نبویان از چهره‌هایی که به تندرو بودن شهره است، در انتخابات اخیر توانست شگفتی‌آفرین باشد و نفر اول تهران شد. نبویان پس از ۴ سال بیرون نشستن از مجلس، سال ۹۸ دوباره به ساختمان هرمی شکل بهارستان رفت، این بار اما با رأی اول تهران ماجرا فرق کرده است. او که مشخصا زاویه تندی با محمدباقر قالیباف رئیس فعلی مجلس دارد، در انتخابات اخیر بالاتر از حمید رسایی و مجری سابق صداوسیما و قالیباف ایستاد.
این اتفاق انگار اعتماد به نفس نبویان را دو چندان کرده و گویا دورخیز بلندی کرده برای کسب ریاست مجلس دوازدهم. هرچند او در اظهاراتی پیش از سال جدید تلویحا این موضوع را رد کرده بود اما نشانه‌های تحرکات بود گویای نکاتی دیگر است.
خبرهایی که در رسانه‌ها آمده، حاکیست که نبویان تعدادی از منتخبان جدید را گرد هم آورده و برای آنها از «ضرورت وحدت نیروهای انقلاب اسلامی» سخن گفته است. در واقع اولین اقدامی که برای ناک‌اوت کردن قالیباف لازم بوده انجام شود، همان کاری است که نبویان به دنبال آن افتاده است؛ «تشکیل فراکسیون انقلاب اسلامی.»
در مجلس فعلی، فراکسیون اکثریتی با نامی مشابه به فراکسیون مد نظر نبویان و دوستانش در حال کار است که قالیباف ریاست آن را بر عهده دارد.
به زبان ساده‌تر، اقدام نبویان برای تشکیل فراکسیون انقلاب اسلامی، در واقع اعلان جنگ با قالیباف است و تلاشی همه‌جانبه برای از بین بردن فراکسیون فعلی قالیباف و تشکیل فراکسیونی جدید و البته تقریبا با همان نام مجلس یازدهم.
گویا این بار نبویان عزم خود را جزم کرده تا ریاست فراکسیون را در دست بگیرد؛ و وقتی هم که به ریاست فراکسیون به قول خودشان اکثریت برسد، بخش عمده‌ای از راه ریاست مجلس را پیموده است و حتی اگر به ریاست مجلس نرسد ریاست یک فراکسیون اصلی را در دست داشته باشد تا به او قدرت مانور بیشتری در مجلس آینده بدهد.
به نوشته ایسنا، «هسته اولیه تاسیس فراکسیون انقلاب اسلامی بیش از ۵۰ نفر از منتخبان مجلس دوازدهم را برای حضور در جلسه اولیه دعوت کرده بود که از این تعداد، حدود ۴۰ نفر از منتخبان که در فهرست‌های مختلف سیاسی نیروهای انقلاب عضویت داشتند، حضور پیدا کردند.»
رسایی هم در تکاپو استجلسه نبویان با منتخبان جدید مجلس در حالی برگزار شد که دو روز قبلش حمید رسایی دیگر چهره تندروی اصولگرایان نیز جلسه‌ای با جمعی از منتخبان جدید مجلس برگزار کرده بود.
خبرگزاری ایلنا که این خبر را منتشر کرده، در متن خود نوشته «احتمالا یکی از مهمترین محورها و موضوعاتی که در جلسه امروز مطرح می‌شود موضوع انتخابات هیات رییسه مجلس و ریاست مجلس در دوره آینده باشد.» این خبر احتمال داده که «برخی افراد بیرون از مجلس جزو متولیان برگزاری آن باشند.»
متکی به صندلی «شماره یک» میاندیشددر همین حال منوچهر متکی که سرلیست فهرست شورای وحدت (جامعتین، انجمن اسلامی مهندسین و…) بوده، اواخر فروردین ماه جلسه‌ای با حدود یکصد تن از منتخبان جدید برگزار کرده بود؛ البته حضور حدود ۱۰۰ منتخب جدید مجلس، با استناد به سخنان متکی است. به گفته وزیر اموز خارجه اسبق ایران، در جلسه مذکور، درباره «ضرورت تحول در رویکردها و کارکردهای مجلس دوازدهم» صحبت شده بوده که از نظر متکی «مهمترین موضوع» است.
او حمله نسبتا تندی هم به قالیباف داشت و گفته بود که «خانه ملت به سمت ریاست محور حرکت کرده در حالی که باید به سمت صحن محور باشد.»
متکی که در لیست شورای وحدت حضور داشت، شب پایانی تبلیغات انتخابات مجلس دوازدهم، وارد فهرست جوان تازه سر برآورده‌ی اصولگرایان یعنی علی‌اکبر رائفی‌پور، موسوم به «جبهه صبح ایران» شده بود، انگار که تحت تاثیر عقاید رائفی‌پور قرار گرفته که این چنین به مدیریت مجلس‌حمله‌ور شده است.
رقبای اصلی و فرعی همه در مقابل یک نفر؛ قالیبافمخرج مشترک این سه جلسه، همگی نشان از عزمی جدی برای انداختن قالیباف از کرسی ریاست مجلس دارد؛ نبویان، رسایی و متکی، همگی نه از مخالفان که از رقبای جدی قالیباف هستند؛ با این وجود آنها برای رسیدن به این هدف مهم‌شان، باید یکدیگر را هم از میدان، به در کنند.
همه اینها در حالی است که روزانه به صف مدعیان ریاست مجلس اضافه می‌شود؛ مجتبی ذوالنور نماینده قم نیز اخیرا شنیده شده که برای‌ریاست مجلس، در حال رایزنی است.
قالیباف بیکار ننشسته استالبته که قالیباف هم در این میان بیکار ننشسته و در حال لابی‌های گسترده‌ای برای ابقای خود بر صندلی ریاست مجلس است. در این میان، ابوالفضل ابوترابی نماینده نجف‌آباد به ایرنا گفته «محمد باقر قالیباف در حال برگزاری نشست‌هایی به صورت فردی و جمعی با منتخبین مجلس دوازدهم با موضوع و دستور کار ریاست مجلس آینده است.»
اخیرا نیز کامران غضنفری که با لیست صبح امید (رائفی پور) جزو منتخبان تهران برای ورود به مجلس دوازدهم است در یادداشتی که منتشر کرده، مدعی دادن وعده‌هایی از جنس وام و خودرو و عضویت در کمیسیون مورد علاقه در عوض رأی دادن به ریاست قالیباف شده است. ادعایی که البته از سوی حبیب‌زاده، منتخب مردم مرند در مجلس شورای اسلامی تکذیب شده و گفته است؛ «من در آن جلسه مورد اشاره دکتر غضنفری بوده‌ام، به هیچ وجه بحثی درباره قول و وعده برای رأی دادن به ریاست مجلس نبوده و خلاف‌گویی است».
سکوت مرموز و خطرناک آقاتهرانیبا این وجود، سکوت مرتضی آقاتهرانی، می‌تواند سکوتی مرموز برای رقبا و البته ترسناک برای قالیبافی‌ها باشد؛ چرا که ریاست شورای مرکزی جبهه پایداری را بر عهده دارد و تک تک اعضای این تشکل، از دشمنان قدیمی قالیباف محسوب می‌شوند.
با وجود آنکه نبویان خود از اعضای‌جبهه پایداری است، اما مرتضی آقاتهرانی را نیز می‌توان یکی از مدعیان ریاست مجلس دانست، کما اینکه در انتخابات هیات رئیسه اجلاسیه سوم مجلس فعلی، او برای کسب کرسی ریاست با قالیباف وارد رقابت شد و نهایتا ۱۹۴ به ۵۳ میدان را واگذار کرد. در نتیجه می‌توان گفت که آقاتهرانی خود مترصد فرصتی برای انتقام‌گیری از محمدباقر قالیباف است و چه محفلی مناسب‌تر از مجلسی تندروتر از مجلس یازدهم!
این احتمال نیز وجود دارد که آقاتهرانی تا زمان انتخابات مرحله دوم که باید ۴۵ کرسی تعیین تکلیف شوند سکوت خود را ادامه دهد تا خللی به ائتلاف شانا و پایداری وارد نکند و بعد از عبور از آن مرحله سکوتش را درباره ریاست مجلس آینده بشکند.
جنگ قدرت در بهارستانهرچند مخرج مشترک همه طیف‌ها و افراد مقابل رئیس مجلس که در حال لابی با منتخبان هستند، دشمنی با قالیباف است، اما آنها قاعدتا تنها هدفشان، پایین کشیدن قالیباف از صندلی‌ریاست مجلس نیست و قاعدتا خودشان هم تمایل زیادی برای کسب این مقام را دارند؛ برای رسیدن به این آمال و آرزو، لاجرم باید هر طیفی، طیف دیگر را از حیض انتفاع ساقط کند و این مهم، مستلزم جنگ قدرتی خونین در عرصه سیاست خواهد بود؛ که گوشه‌ای از آن در هفته‌های منتهی به یازدهم اسفند ماه سال گذشته تجربه کردند و جامعه نیز شاهد این جنگ قدرت بود؛ جنگ قدرت شاید میان دو عضو ارشد جبهه پایداری یعنی آقاتهرانی و نبویان؛ شاید میان رسایی و آقاتهرانی؛ شاید میان رسایی و نبویان؛ شاید میان متکی و پایداری‌چی‌ها؛ شاید میان متکی و رسایی؛ و البته حتما میان همه اینها و قالیباف.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»