روز بین المللی چای؛ روز فراموش شده در پایتخت چای کشور
تاریخ انتشار: ۲۵ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۰۷۱۰۳۳
روز بین المللی چای؛ روزی که در لاهیجان پایتخت چای کشور و در تهران پایتخت کشور فراموش شد.
دکتر ابراهیم آذرپور عضو کارگروه کشاورزی سازمان بسیج علمی، پژوهشی و فناوری استان گیلان در گفت و گو با ایسنا گفت: از سال ۲۰۰۵ میلادی، ۱۵ دسامبر در دنیا به عنوان روز بین المللی چای نامگذاری شد و هر ساله تمامی کشورهای چای خیز دنیا (هند، بنگلادش، اندونزی، کنیا، نپال، مالزی، مالاوی، سریلانکا، تانزانیا، اوگاندا، ویتنام و .
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: از سال 2015 گسترش این روز با پیگیری کشور هند و از طریق سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد اعلام گردید و سازمان تجارت جهانی نیز نگاه ویژهای به این روز برای بررسی چالشهای اقتصادی تجارت جهانی چای دارد.
دکتر آذرپور ادامه داد: چای پرطرفدارترین نوشیدنی غیرالکلی است که به علت اثرات دارویی، طراوت و آرام بخشی مورد استفاده بیش از دو سوم جمعیت جهان قرار میگیرد.
عضو کارگروه کشاورزی سازمان بسیج علمی، پژوهشی و فناوری استان گیلان خاطرنشان کرد: نوشیدنی چای، آب و هوای سرد زمستان برفی را به گرمای تابستان تبدیل میکند و یکی از اجزای جداییناپذیر زندگی عادی مردم ایران و جهان است.
وی تصریح کرد: نوشیدنی چای، نخستین متاعی است که گرمابخش هر مصاحبت و دیداری در محافل و مجالس ما بوده و خواهد بود. چای صرفاً محصولی باغی یا خوراکی معمولی نیست، بلکه به مثابه فرهنگی است که ریشه در آئینهای کهن جهان و آداب و رسوم دیرین ایران دارد.
آذرپور با بیان اینکه کشت و صنعت چای کشور تاریخی بالای یکصد سال دارد و در طی این سالها ۶۵ هزار خانوار چایکار گیلان ومازندران با دست های پینه بسته خود حدوداً ۳۲ هزار هکتار باغ چای برای تولید و فراوری این محصول احداث کردند و در کنار آن حدود 150 کارخانه چایسازی فعال هستند، خاطرنشان کرد: وسعت باغات چای در فراز و نشیب خود کاهش یافته و امروزه به حدود 25 هزار هکتار رسیده است. بدلایل متعدد از جمله عدم حمایت مستمر و درست دولتها و تغییر ذایقه مصرف کننده تولید 70 هزار تنی چای در سال (اواخر دهه 70) به حدود 20 هزار تن در سال رسید.
وی افزود: متأسفانه با وجود اینکه 12 سال از شروع این حرکت بزرگ و توجه جهانی گذشته است و صنعت چای ایران نیز پیشینهای پرقدمت در کشورمان دارد، تاکنون توجهی به روز بین المللی چای صورت نگرفته است و روز فراموش شده در تقویم حقیقی و مجازی پایتخت چای کشور(لاهیجان)و ایران (تهران) بوده است.
عضو کارگروه کشاورزی سازمان بسیج علمی، پژوهشی و فناوری استان گیلان با بیان اینکه کاشف السلطنه(پدر چای ایران) عامل توسعه دانش کشت و پرورش چای و بانی زیرساختهای علمی این صنعت اشتغالزا در ایران بوده است و هنگامی که برای استخدام کارشناسان چینی و همچنین واردات ارقام جدید چای به کشور چین سفر کرده بود، در راه بازگشت و در اثر سقوط اتومبیل به دره کشته میشود، گفت: روز بین المللی چای باز هم فراموش شد ولی ای کاش حداقل مسئولان نهادهای مرتبط با چای کشور و نمایندگان شهرهای چایخیر در مجلس شورای اسلامی، زندگینامه کاشف السلطنه را به عنوان پدر چای ایران و اولین شهردار رسمی تهران بوده است، مطالعه کنند و درسهایی بگیرند تا مدیری علم گرا و عملگرا باشند، در حمایت از چای و چایکاران کنند.
وی افزود: حمایت از تولید داخلی و اشتغال مولد، عطر، طعم و رنگ طبیعی، قیمت مناسب،سالم و بودن سم بودن از جمله دلایلی است که باید چای ایرانی مصرف کنیم.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۰۷۱۰۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
صالحی عمران: نیازمند نظر کارفرمایان صنایع در تدوین برنامههای درسی هستیم
ابراهیم صالحی عمران، رئیس انجمن آموزش عالی ایران در گفتگو با خبرنگار گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، با بیان اینکه هر زمان صحبت از ارتباط صنعت و دانشگاه میشود، فقط نیازهای صنعت و پژوهشی و طرحهای پژوهشی گفته میطرح خواهد شد؛ اظهار کرد: ارتباط ۲ سویه بین دانشگاه و صنعت ملاک است و این ارتباط نباید صرفا در بعد پژوهشی دیده شود، بلکه لازم است تا تمام کارکردهای دانشگاه و نسلهای دانشگاهی در قالب تصویر جامعتر نمایان شوند.
وی افزود: طبیعی است که دانشگاه را سازمانی که در خلاء عمل کند و جدای از جامعه و نیازهای صنعتی باشد، نمیبینیم. یعنی، صرف اینکه در درون خود به سر ببرد و نگاهی به تحولات گذشته، حال و آینده نداشته باشد تصور غلطی است؛ چرا که دانشگاه همیشه در خدمت جامعه و نیازهای جامعه است.
صالحی عمران تصریح کرد: یکی از کارکردهای دانشگاهها تربیت نیروی انسانی متخصص و مورد نیاز بخشهای مختلف جامعه از جمله صنعت است، آمایش آموزش عالی باید مبتنی بر پاسخگوی نیازهای جامعه و منطقهای باشد و تقسیم کار ملی در راستای رسیدن به توسعه متوازن را ببیند، این امر مستلزم اصطلاحات بسیار زیاد در مدل گسترش و توسعه رشتهها و سرفصلهای آموزشی است.
سرمایه گذاری کشورهای پیشرفته روی رشتههای فنی و علوم پایه
رئیس انجمن آموزش عالی ایران ادامه داد: بخش عمدهای از دانشجویان کشور در تعدادی از رشتهها تحصیل میکنند که آنها پاسخگوی تمام نیازها، حرفهها و مشاغل آموزش عالی نیست، در سالهای اخیر کشورهای پیشرفته و کشورهایی که تجربه ارتباط صنعت و دانشگاه را داشته اند، سرمایه گذاری خاصی در رشتههای فنی و مهندسی و علوم پایه داشته اند.
وی گفت: کشور ما باید نظام توزیع متوازن استعدادها را در راستای آموزش عالی ببیند تا استعدادهای ایران را در بین رشتههای مورد نیاز خاص پخش کند و روی آن سرمایه گذاری جدی انجام دهد و اسیر نیازهای کاذب تقاضای اجتماعی نشود.
صالحی عمران اضافه کرد: آموزش عالی نمیتواند خنثی باشد و مدل گسترش خاصی برای طراحی و راه اندازی رشتهها در دانشگاهها نداشته باشد؛ بنابراین آمایش آموزش عالی با توجه به تقسیم کار ملی میتواند بخش عظیم ارتباط با جامعه و صنعت حل کند، پس تربیت نیروی انسانی مرتبط با نیازهای صنعت امری مهم است.
لزوم اصلاح مدل برنامه ریزی درسی آموزش عالی
وی تاکید کرد: اصلاح مدل برنامه ریزی درسی آموزش عالی برنامه مهم دیگر است که باید تحقق شود، نیاز صنعت یعنی نیاز به شایستگی ها. دانشگاهها فقط کارمندان دولتی و کادر اداری دولتی تربیت نمیکنند و این موضوع در گذشته تاریخ آموزش عالی ایرن بوده است، یعنی دوره تامین کادر دولت از سوی دانشگاهها گذشته است. دانشگاههای آموزش عالی باید نیروی انسانی تمام بنگاههای بزرگ، متوسط و کوچک را تربیت کند.
رئیس انجمن آموزش عالی با بیان اینکه شایستگی یعنی دانش، مهارت و نگرش مبتنی بر نیازهای صنعت و حرفهای و شغلی؛ تاکید کرد: دوران مدل برنامه ریزی درسی مبتنی بر شایستگی با مدل برنامه ریزی درسی که تعداد محدودی از استادان در اتاق در بسته دور هم جمع میشوند و سرفصل تعیین میکنند، گذشته است. هم اکنون باید ببینیم که چقدر توانسته ایم از کارفرمایان کمک بگیریم؟ یکی از ویژگیهای ارتباط با صنعت این است که کارفرمایان، صاحبان صنایع و بنگاههای صنعتی و اقتصادی کوچک، متوسط و بزرگ در کنار برنامه ریزان درسی آموزش عالی بنشینند و سرفصلها و نیازهای شایستگیها و صلاحیتهای مورد نیاز را تشخیص دهند و یک برنامه درسی و بخشی مربوط به مهارتی تدوین کنند.
صالحی عمران اضافه کرد: چه برنامهای برای توانمندسازی اعضای هیئت علمی داریم؟ آیا وزارت علوم برنامه منسجم و دقیقی برای ایجاد شایستگیها در توانمندسازی اساتید دارد؟ استادان چقدر صنعت را میشناسند؟ چقدر در صنعت حضور دارند؟ صنایع و معادن بسیاری از کشورها با وزارتین ارتباطات تنگاتنگی دارند، شاید صنعت، معدن، بازرگانی، صاحبان صنایع و خدماتی بسیاری از کشورها در کنار سیستمهای نظامهای آموزشی حضور دارند تا بتوانند منطقی و با توجه به نیاز برنامه ریزی کنند، برنامه توانمندسازی استادان مهم است.
هیئت امنای دانشگاهها نباید اسیر وظایف اداری باشند
وی ادامه داد: باید نگرش جدی در سیاستگذاری کلان آموزش عالی وزارت خانهها و برنامه ریزیهای استراتژیک دانشگاهها و دستورالعملهای هیئت امنا صورت بگیرد، نباید هیئت امنای دانشگاهها اسیر وظایف اداری و مالی دانشگاهها باشند بلکه لازم است ارتباط وسیع صنعت و دانشگاه را از نزدیک ببینند و برای آن برنامههای استراتژیک تدوین کنند.
رئیس انجمن آموزش عالی تاکید کرد: باید یک سری اصلاحات در نظام اقتصادی و تولید دیده شود، یعنی ارتباط ۲ جانبه بین صنعت و نظامهای آموزشی زمانی برقرار میشود که تحول در تولید صورت میگیرد. رشد اقتصادی کشور و افزایش تولید ناخالص ملی کشور مهم است و باید شرایط رشد اقتصادی و توجه به تولید ناخالص ملی از حالت رکود خارج شود. زمانی آموزش عالی و جذب نیروی انسانی میتواند سریعتر و بهتر صورت بگیرد که بخشهای صنعت و تولید فعال و پویا باشند و به وضع موجود بسنده نکنند و تحولات را در نظر بگیرند.
صالحی عمران افزود: ورود به ویژگیها و منطق تولید متغیر و مبتنی بر نیازهای متغیر خیلی مهم است، سیستم تولید کشور بیشتر بر تولید انبوه مبتنی است. وقتی نظام تولید مبتنی بر نظام متغییر باشد در مقابل نظامهای آموزشی هم وادار به تغییر و تحول خواهند شد.
رئیس انجمن آموزش عالی ایران ادامه داد: بخش صنعت نیابد خود را بی نیاز از آموزش عالی و فضای علمی حاکم بر نظام آموزشی بداند، در اینصورت نظام سنتی در دراز مدت محکوم به شکست میشود؛ بنابراین تحول دو جانبه و ارتباطات سنگین بین صنعت و نظامهای آموزشی به خصوص آموزش عالی باید وجود داشته باشد.
انتهای پیام/
نادیا عابد