بازیگر طنز: از اجرا واهمه دارم
تاریخ انتشار: ۲۷ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۱۱۵۴۹۷
کارگردان سریال «لیسانسه‌ها» گفت: اگر روزی بخواهم اثر ملودرام بسازم باز هم رگه‌هایی از طنز در آن دیده می‌شود به این خاطر که در زندگی آنقدر غم و شادی به هم آمیخته است که نمی‌توان گفت رگه طنز در جایی وجود ندارد.
به گزارش شریان نیوز،کارگردان سریال «لیسانسه‌ها» گفت: اگر روزی بخواهم اثر ملودرام بسازم باز هم رگه‌هایی از طنز در آن دیده می‌شود به این خاطر که در زندگی آنقدر غم و شادی به هم آمیخته است که نمی‌توان گفت رگه طنز در جایی وجود ندارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در این سالها تعداد افراد بیشماری در حوزه طنز آثاری را نوشته، کارگردانی و یا بازی کرده باشند اما از میان همان تعداد کم بودند افرادی که هم کارگردانی و هم نویسندگی سریال طنزی را به عهده داشته باشند که اتفاقا هم با اقبال خوبی از سوی مخاطب مواجه شود.
سروش صحت از معدود افرادی است که در این سالها کارهای کمی ساخته که در همه آنها نبض مخاطب را در دست خود داشته و کاراکترهایی که خلق کرده به خوبی میان مردم جا افتاده‌اند.
این روزها صحت علاوه بر اینکه فصل دو سریال «لیسانسه‌ها» را روی آنتن دارد، اجرای برنامه «کتاب باز» را هم به عهده دارد.
با او درباره علاقه‌اش به کتابخوانی و کارگردانی و نویسندگی که آنهم جزو علاقه‌مندی‌هایش است، به گفت‌وگو نشستیم.
عموما مردم شما را به عنوان کارگردان و پیش‌تر بازیگر می‌شناسند. اما مدتی است که علاوه بر این دو شغل، به حیطه اجرا هم وارد شدید و اتفاقا برای اولین بار است که این حیطه را تجربه می‌کنید.
- خیلی واهمه دارم، می‌ترسم و نگرانم. به هر حال انجام دادن هر کاری آنهم برای بار اول دلهره بسیاری دارد و اگر برخی افراد می‌گویند که در اجرا مسلط هستم بی تردید از لطف آنها است. به خصوص اینکه سری اول این برنامه با اجرای خیلی خیلی خوب امیرحسین صدیق پخش شد و همین موضوع ترس من را بیشتر هم کرده، اما امیدوارم افرادی که این برنامه را می‌بینند بدشان نیاید.
شما از قبل با آقای صدیق رفاقتی داشتید؟
- بله، قبل از اینکه اجرای این برنامه را قبول کنم با او تماس گرفتم و اجازه گرفتم و اگر اجازه نمی‌داد مطمئنا نمی‌آمدم.
برای اولین اجرا، برایتان مهم بود که چه برنامه‌ای را اجرا کنید؟
- در وهله اول اینکه من مجری نیستم و بلد هم نیستم، اما به این دلیل که به کتاب و کتابخوانی بسیار علاقه دارم، اجرای این برنامه برایم جالب بود. این برنامه برای مخاطب عام تهیه می‌شود و اگر برای مخاطب خاص بود به خاطر اینکه تا به حال مجری نبودم، نمی‌توانستم اجرایش را به عهده بگیرم.
گروه تولید برای انتخاب مجری مستقیم به سمت شما آمدند؟
- بله، از همان ابتدا قرار بر این بود که فردی اجرای این برنامه را عهده‌دار شود که خود به کتاب علاقه‌مند است و از آنجایی که من واقعا کتاب خواندن را دوست دارم و از خواندنش لذت می‌برم به همین دلیل این پیشنهاد برایم وسوسه انگیز بود.
چه نوع کتاب‌هایی را بیشتر می‌خوانید؟
- رمان، و ادبیات، کمی جامعه شناسی، کمی فلسفه و روانشناسی. اما بیشتر ادبیات و رمان. اما هر از گاهی به سایر حوزه‌ها سرکی می‌کشم.
عادت دارید کتابی که در دست دارید را تا پایان بخوانید یا اینکه همزمان با هم چند کتاب را بخوانید؟
- در گذشته هر کتاب را تمام می‌کردم و بعد به سمت کتاب دیگری می‌رفتم. اما الان که زمانم کمتر از گذشته است و حرص این را دارم که همه کتاب‌ها را بخوانم، از این روش استفاده می‌کنم. البته کار بدی است و بهتر است کتاب را تمام کنی و بعد به سمت کتاب دیگر بروی. ذهنم مشغول نمی‌شود اما فقط به این فکر می‌کنم که چند کتاب نخوانده شده و باز دارم.
اینطور نیستید که اواسط خواندن کتاب، پایان آن را زودتر بخوانید؟
- نه، اصلا اینطور نیستم. حتی تا چند سال پیش خلاصه کتاب‌ها را هم نمی‌خواندم. اما الان که دیگر سن و سالی از من گذشته می‌خوانم چراکه متوجه شوم درباره چه صحبت کرده و اگر با سلیقه‌ام یکی نیست، نخرم.
شما به نویسندگی هم مشغول هستید. علاقه‌تان بیشتر به سمت سریال‌های طنز است یا ملودرام؟ چونکه آنچه از شما در ذهن ما مانده است، کارگردانی آثار طنز است.
- مدت بسیاری است که طرح سریالی در ژانر ملودرام را همراه با ایمان صفایی در دست دارم، اما هنوز فرصت مناسب برای تولیدش پیش نیامده است. دوست دارم تا این سریال را بسازم اما آنقدر پیشنهاد طنز مطرح می‌شود مرا ناخواسته به سمت طنز می‌برد،اما در هر حال امیدوارم شرایط برای تولیدش فراهم شود.
مدتی سریال «لیسانسه‌ها» را در حال پخش داشتید،اما این سریال درست در زمان اوج محبوبیت از آنتن رسانه ملی گرفته شد. دلیل چه بود؟
- نه از آنتن گرفته نشد، بلکه ما در حال تولید فصل دو این سریال بودیم و بعد از آن هم فصل دوم روی آنتن رفت.
اگر این دو فصل به صورت پشت سر هم پخش می‌شد، بهتر بود یا نه؟
- طبیعتا اگر به طور پیوسته پخش می‌شد، حدس می‌زنم که بهتر بود، اما در فصل دو تمام تلاشمان را به کار بستیم که این فاصله زیاد به چشم نیاید و مخاطبان و افرادی که با این سریال ارتباط برقرار کرده بودند را منفک و جدا نکند. البته نمی‌توان گفت که همیشه تمام تلاش‌ها به بار می‌نشیند و جواب مثبتی می‌دهد اما امیدوارم حداقل این بار نتیجه مثبتی داشته باشد.
دلیل اصلی این فاصله چه بود؟
- از همان ابتدا قراردادمان را برای 60 قسمت بسته بودیم، اما زمانیکه به ما اعلام کردند قرار است سریال پخش شود، 27 قسمت آماده داشتیم و به ما گفتند همین تعداد را پخش کنید و بعد ادامه آن را بسازید و ما هم موافقت کردیم.
در سری دوم «لیسانسه‌ها» مخاطب شاهد اتفاق جدیدی خواهد بود؟
- نباید خیلی انتظار اتفاقات جدیدی داشته باشید به این دلیل که طراحی کلی این سریال همان ابتدا در 60 قسمت نوشته شده بود و در اصل ادامه سری اول آن است. اگر خاطرتان باشد در فصل اول این سریال هیچ اتفاقی برای کاراکترها نیفتاده بود که سریال تمام شد. در حال حاضر هم ادامه همان را تولید کردیم، اما تلاش کردیم تا از نظر ساختاری قصه و شخصیت‌های جذابی به آن اضافه کنیم و امیدوارم جذابتر شده باشد.
شما تجربه همکاری با برادران قاسمخانی را هم در کارنامه‌تان دارید. دوست دارید تا همچنان با آنها کار کنید؟
- پیمان و محراب دوستان نزدیک و صمیمی من هستند و بی شک از بهترین نویسنده‌های طنز کشورند و همیشه دوست داشتم تا با آنها کار کنم.
برای لیسانسه ها دوست داشتید باها آنها کار کنید؟
- بله اما هر دو درگیر کارند و از طرفی هم من و ایمان در این مدت با هم خیلی هماهنگ شدیم اما هر زمان که شرایط مهیا باشد من از خدامه.
همکاری با نویسنده‌های ثابت چقدر میتواند به موفقیت کارهای یک کارگردان کمک کند؟
- ماجرای من و ایمان صفایی دیگر همکاری نیست و در این مدت آنقدر با هم کار کردیم که دیگر یکی شدیم تا جایی که اگر الان به من پیشنهاد نگارش فیلم‌نامه‌ای را بدهند، نمی‌توانم تنها بنویسم و بدون ایمان کار کنم.
بعد از تولید لیسانسه‌ها کار جدیدی دارید؟
- قرار است فیلم سینمایی بسازم که نگارش متن‌ها به عهده خودم و ایمان صفایی است و محمد شایسته آن را تهیه می‌کند. این اثر هم طنز است.
انگار که خودتان هم به طنز گرایش عجیبی دارید؟
- فکر می‌کنم اگر روزی بخواهم اثر ملودرام و یا درام پر از اندوه هم بسازم باز هم رگه‌هایی از طنز در آن دیده می‌شود نه اینکه بخواهند مرا به آن سمت ببرند بلکه در زندگی آنقدر غم و شادی به هم آمیخته است که نمی‌توان گفت رگه طنز در جایی وجود ندارد همانطور که رگه غم را نمی‌توان از زندگی حذف کرد.
اغلب اوقات سریال‌هایی که شما در ژانر طنز می‌سازید،مخاطبان خود را دارند. فکر می‌کنید به دلیل این است که نبض مخاطب را در دست دارید؟
- لطف دارید اما همیشه دلم می‌خواهد این اتفاق بیفتد و سعی‌ام را می‌کنم. شاید به این دلیل است که مردم می‌توانند کمی خودشان را در این کارها پیدا کنند.
درگذشته بازی هم می‌کردید اما مدتی است بازی نمی‌کنید، کارگردانی این اجازه را به شما نمی‌دهد؟
- الان یکسال و خرده ای مشغول کارگردانی هستم و طبیعتا در چنین شرایطی نمی توانم بازی کنم و اکر فرصتش پیش بیاید حتما بازی هم می‌کنم. کما اینکه بین شمعدونی و لیسانسه‌ها چند فیلم سینمایی بازی کردم.
در کارهای خودتان چطور؟
کمی برایم سخت است چون تمرکزم روی کارگردانی است دیگر نمی‌توانم مقابل دوربین هم قرار بگیرم. معتقدم بازیگر حتما باید توسط کارگردان هدایت شود.
منبع:فردا
برچسب هابازیگرطنزکارگردانلیسانسه هاسروش صحتدوربینمجری مطالب مرتبط مستندی که بازیگران اصلی آن ماسک دارند! +تصویرحمل مشعل المپیک توسط بازیگر مشهور سینمای ایران+تصویر
خسرو معتضد: از یانگوم بیاموزید!
بازیگر زن: در سینمای فاسد قبل از انقلاب دوام نیاوردم
حمل مشعل المپیک توسط بهرام رادان +عکس
امثال سحر قریشی جای هنرمندان بزرگ را گرفته اند
سوال غلط مجری برنامه از سحر قریشی
حیوان خانگی عجیب و ترسناک خانم بازیگر!+تصویر
منبع: شریان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shariyan.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شریان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۱۱۵۴۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طرح «بوم»؛ شکوفایی خلاقیت‌ها یا باری روی دوش معلم؟
به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، از سال ۱۳۹۷ طرحی تحت عنوان «بوم» در مدارس ابتدایی و متوسطه اول کشور به صورت آزمایشی اجرا شد و امروزه تعداد مدارسی که این طرح را اجرا می‌کنند، افزایش پیدا کرده است.
این طرح مخفف عبارت «برنامه ویژه مدرسه» است و قرار بود براساس بند ۵ -۵ سند تحول بنیادین و بند ۲ -۱۳ برنامه درسی ملی، بخشی از برنامه درسی در اختیار مدرسه قرار بگیرد و با افزایش اختیار عمل مدارس، به نوعی انعطاف در برنامه آموزشی ایجاد کرده و فعالیت‌هایی که دانش‌آموزمحور هستند را در مدارس گسترش بدهیم.
بیشتر بخوانید طرح شهاب آموزش و پرورش بعد از ۱۲ سال چه دستاوردی داشت؟ / استعدادیابی تنها روی کاغذمحمود امانی طهرانی مشاور علمی سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی و مولف کتاب راهنمای عمل برنامه ویژه مدرسه (بوم) درباره جزئیات این طرح می‌گوید: بوم یا برنامه ویژه مدرسه یعنی اینکه مدیریت مدرسه، شورای مدرسه و معلمان مدرسه اجازه دارند و می‌توانند برای زمان معینی از آموزش رسمی مدرسه، خودشان موضوع و محتوا ارائه دهند. همچنین مواد آموزشی تولید کنند، آموزش دهند، ارزشیابی کنند، کارنامه ارائه دهند و به طور کامل یک برنامه درسی را طراحی و اجرا کنند.
وی افزود: محتوای برنامه ویژه مدرسه از نظر من از ۳ جنس است؛ یک جنس، محتواهایی هستند که یک موضوع مناسب و جذاب آموزشی را ارائه می‌دهند؛ این موضوع‌ها در ساحت‌های ششگانه تربیت (تربیت اخلاقی، اعتقادی و عبادی، تربیت علمی و فناوری، تربیت اجتماعی و سیاسی، تربیت هنری و زیبایی شناخت، تربیت اقتصادی و حرفه‌ای، تربیت زیستی و بدنی) وجود دارد؛ مثلا درباره یک موضوع علمی یا دینی یا اجتماعی یا ورزشی یا شغلی و ... محتوایی تدارک دیده می‌شود و به دانش آموزان ارائه می‌شود.
براساس گفته‌های طهرانی در این طرح هر معلمی در عین اینکه مسئولیت تدریس کتاب درسی خود را برعهده دارد، ۲ هفته از تدریس را خالی می‌کند و برای این ۲هفته پیشنهادی جدید می‌دهد یا ممکن است برنامه جدیدی ارائه نکند اما تحت مدیریت خودش، فردی را بیاورد و برنامه‌ای را ارائه دهد.
از این صحبت‌ها و شروع آزمایشی طرح تقریبا پنج سال گذشته اما آیا طرح در اجرا موفق بوده و توانسته در بهبود عملکرد مدارس موثر باشد؟ از معلمان پرسیدیم که بعد از پنج سال این طرح چطور اجرا می‌شود و یکی از معلمان ابتدایی تهران در این خصوص به ایسکانیوز گفت: برای اجرای طرح بوم هر بار چیز جدیدی از معلمان درخواست می‌کنند. در سال‌های اخیر اجرای طرح اینگونه بوده که ما باید مهارتی به دانش‌آموز بیاموزیم که با کمک آن بتواند کسب درآمد کند. آموزش‌ها باید در مجموع ۶۰ ساعت باشد و هر هفته تقریبا ۲ ساعت زمان بگذاریم.
مقایسه صحبت‌های ایده‌پرداز طرح و معلمان نشان می‌دهد که قدم اول در اجرا یعنی آموزش و تفهیم نحوه اجرا برای معلمان و مدیران به درستی شکل نگرفته است یعنی مدیر مدرسه و معلمی که مجری است، به درستی نمی‌دانند که باید چه کاری انجام بدهند و چطور می‌توانند طرح را اجرا کنند.
از جهتی موانعی هم سر راه اجرای طرح وجود دارد که میتواند مانع تحقق اهداف طرح شود. معلم دیگری در این باره به ایسکانیوز گفت: در ظاهر ۲ ساعت در هفته برای اجرای طرح زیاد نیست اما آموزش و پرورش از ما می‌خواهد که چندین طرح را همزمان با هم پیش ببریم و زمان گذاشتن برای همه آنها دشوار است.
حجم بالای کتاب‌های درسیوی با اشاره به اینکه حجم بالای کتاب‌های درسی هم مانعی برای اجرای طرح است، عنوان کرد: از طرفی کتاب‌های درسی در سال‌های اخیر دشوارتر از قبل شده و ما باید روی تدریس کامل مباحث کتاب وقت بگذاریم؛ پیش از این کتاب طوری طراحی شده بود که دانش‌آموز بدون حضور در کلاس و با کمک اولیا می‌توانست درس را متوجه شود و تمرین‌های بسیاری هم در کتاب وجود داشت اما امروز هم تعداد تمرین‌ها کم و مباحث متعدد مطرح شده است.
معلم پایه ابتدایی ادامه داد: یکی از کتاب‌هایی که تغییرات بسیار داشته و سنگین‌تر شده، درس ریاضی است که تمرین‌های کمی هم دارد و ما مجبور هستیم با تکرار مبحث، به یادگیری کودک کمک کنیم. در این شرایط زمانی برای خلاقیت و اجرای طرح «بوم» باقی نمی‌ماند.
کلاس‌های پرجمعیت و فشار کاری روی دوش معلموی افزود: وجه دیگر ماجرا اینجاست که کلاس‌های ما پرجمعیت هستند و از استاندارد تعریف شده که ۲۵ دانش‌آموز است، بسیار بیشتر هستند. چطور می‌توان از معلم انتظار داشت که پنج یا ۶ طرح را در کنار تدریس پیش ببرد و توجه داشته باشد که کیفیت کار هم بالا باشد. بیشتر همکاران آموزش اوریگامی (ساخت اشکال با کمک تا کردن کاغذ) را انتخاب می‌کنند که راحت‌تر از دیگر موارد است و بچه‌ها هم استقبال می‌کنند؛ چراکه تجربه آموزش مهارتی مثل قلاب‌بافی برای کودکان نشان داده که این کار میتواند خطراتی برای آنها داشته باشد و معلم هم توانایی کنترل بیش از ۴۰ دانش‌آموز را ندارد.
این معلم با بیان اینکه یکی از مشکلات مهم در این حوزه آموزش ندیدن معلمان است، گفت: من باید خودم مهارتی را آموزش دیده باشم که آن را به دانش‌آموز هم آموزش بدهم. درحقیقت اجرای طرح «بوم» محدود شده به پر کردن فرم‌های تشریفاتی که فقط بگوییم طرح را اجرا کردیم. علاوه بر این بسیاری از معلمان حتی نمی‌دانند که طرح «بوم» چیست و چه کاری باید انجام دهند.
وی ادامه داد: کمبود نیرو هم باعث شده تا مدارس ما معلم ورزش، پرورشی و مشاور نداشته باشند و از معلم‌های دیگر بخواهند که این خلا را پرکنند و در این شرایط کاری هم روی دوش معلمان اضافه شده است. این طرح‌ها شاید ماهیت خوبی داشته باشند اما مشکلات ما زیرساختی‌تر از این است و اول باید مشکل کمبود معلم و مدرسه را حل کنیم تا فرصتی برای اجرای ایده‌های دیگر هم باقی بماند.
مدرسه هزینه استفاده از مربی را نداردمعلم ابتدایی توضیح داد: علاوه بر این آوردن مربی از بیرون مدرسه هم هزینه‌بر است. مدارس هم در رفع نیازهای اولیه خود مانده‌اند و با بودجه‌ای که می‌گیرند به پرداخت قبوض فکر می‌کنند؛ در این شرایط پولی نمی‌ماند که بخواهند برای آموزش خارج از کلاس دانش‌آموزان هزینه کنند.
به گزارش ایسکانیوز، طرح «بوم» روی کاغذ طرح خوبی است و اهداف بلندی دارد اما آموزش و پرورش باید ابتدا زیرساخت‌ها را درست کند تا یک طرح به نتیجه برسد وگرنه بدون اینکه تغییری در عملکرد مدارس ایجاد شود و کیفیت ارتقا پیدا کند، صرفا فشار کاری معلمان را بیشتر می‌کند.
تراکم بالای کلاس‌های درس و کمبود معلم خود یکی از اصلی‌ترین چالش‌های موجود است چراکه معلم باید زمان کافی داشته باشد تا بتواند به تک تک دانش‌آموزان رسیدگی کند. از جهتی حجم کتاب‌های درسی و مباحثی که باید ارائه شود با طرح‌ها همخوانی ندارند و معلم نمی‌داند به کدام یک رسیدگی کند.
گذشته از همه این‌ها یکی از مشکلات اساسی آموزش و پرورش در اجرای بیشتر طرح‌ها، ضعف در دوره‌های ضمن خدمت است. تا ابعاد کامل یک طرح برای معلم روشن نشود، آموزش کافی نبیند که چطور آن را اجرا کند، اجرای طرح موثر نخواهد بود. نیروی کارآمد و آموزش دیده کیفیت کار را بالا می‌برد و وقتی پای آموزش بلنگد، نمی‌توان انتظار داشت که به اهداف بزرگ برسیم.
انتهای پیام /
تصادف مرگبار در محور دره شهر-بدره ۴ کشته برجای گذاشت