به نقل از «شبستان»

راهبردی که حریف آلودگی هوا نمی شود

تاریخ انتشار: ۲۹ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۱۶۰۶۱۴

خبرگزاری شبستان: پس از گذشت چهار روز شرایط اضطرار در تهران و کلان شهرهای کشور! شهر تهران در صبحی چشم می گشاید که آسمان آن، همچنان غبار آلود است و شرکت کیفیت هوای تهران، شاخص عددی ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون را ۱۶۰ اعلام کرده است.

به گزارش خبرنگار شبستان، غبار و ریزگرد، افزایش شاخص های آلودگی هوا و … داستان تکراری هر پاییز و زمستان کلان شهرهاست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

داستانی تکراری و غبارآلود که با سلامت شهروندان گره خورده است. از بهار و تابستان که بگذریم، ( آن نیزخود قصه مفصلی دارد! ) آغاز مهر، نفس ها را به شماره می اندازد و با کاهش دمای هوا، می توان کندی نفس های شهر را دید. نفس هایی که گاه آنقدر فاصله می افتد بین شان که مرگ را به مهمانی فرا می خواند.

 

افزایش ذرات معلق در جو، آلودگی هوا، وارونگی هوا و هزاران عنوان و اصطلاحات مشابهی است که در چنین روزهایی می توان در رسانه ها و شبکه های اجتماعی دید، خواند و شنید. و به دنبال آن تدابیری که در قالب کمیته اضطرار آلودگی هوا و کارگروه هماهنگی شرایط ویژه آلودگی هوا برای عبور از شرایط بحران ابلاغ می شود.

 

تدابیری نظیر تعطیلی مدارس، ممنوعیت فروش طرح ترافیک، توقف فعالیت های عمرانی و فعالیت کارخانه‌های آلاینده‌ساز و تردد کامیون ها در سطح شهر، اجرای طرح زوج و فرد لغو فعالیت های ورزشی از مصوباتی است که از دل جلسات کمیته اضطرار آلودگی هوا بیرون می آید.

 

به شهروندان توصیه می شود از ترددهای غیرضرور پرهیز کنند و برای تردد از ناوگان حمل و نقل عمومی استفاده کنند. افراد مسن، کودکان و بیماران و گروه های حساس جامعه در خانه بمانند و هزاران نکته ظریف را رعایت کنند تا وضعیت موجود هوا بهبود یابد و همه با هم دعا کنیم که بادی بوزد و آلودگی ها را با خود ببرد و باز آسمان شهر آبی شود.

 

… اما امروز، چهارشنبه 29 آذر ماه 1396 پس از گذشت چهار روز شرایط اضطرار در تهران و کلان شهرهای کشور! شهر تهران در صبحی چشم می گشاید که آسمان آن، همچنان غبار آلود است و شرکت کیفیت هوای تهران، شاخص عددی ذرات معلق کمتر از 2.5 میکرون را 160 اعلام کرده است.

 

پس از گذشت چهار روز وضعیت اضطراری هوا تعطیلی مدارس، اجرای طرح زوج و فرد از درب منازل، تعطیلی کارخانه های آلاینده و دیگر اقدامات مقطعی هیچ کدام نتوانسته اند وضعیت هوا را از شرایط بحرانی خارج کند و باید دعا کنیم باد بیاید تا آلودگی‌ها را جابجا کند!

 

استانداردسازی خودروها، توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی به ویژه حمل و نقل ریلی، بهبود کیفیت و ارتقا زیرساخت ها، استفاده از انرژی پاک، بهره گیری از انرژی های تجدید پذیر، کاهش میزان استفاده از سوخت فسیلی، کاهش انتشار گازهای گلخانه ای ( طبق توافق پاریس)، ارتقا کیفیت سوخت و استفاده از سوخت پاک و … از راهکارهای برون رفت از وضعیت اضطرار هوا است که اجرایی شدن آنها مستلزم اجرای «طرح کاهش آلودگی هوای کشور» است.

 

فارغ از راهکارهای مقطعی برای عبور از شرایط اضطرار آلودگی هوا که گاه اثربخش هم نبوده اند، نهادهای تصمیم ساز و اجرایی باید جدی تر به موضوع کیفیت هوا بپردازند و طرح ها و برنامه های اجرایی کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت برای کاهش میزان آلودگی هوا تدوین کنند. آلودگی هوا؛ معضلی که سالهاست پایتخت و سایر کلانشهرهای کشور با آن دست به گریبان هستند و تهران و شهرهای بزرگ را به بیماری در حال احتضار تبدیل کرده است.

 

 

 

عصمت پناهی

 

پایان پیام/47

منبع: شبستان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۱۶۰۶۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بررسی مزیت‌های راهبردی اصلاح سهمیه بندی بنزین؛ از خانوادگی شدن سفرها تا استفاده از وسایل نقلیه اشتراکی

ایده اعطای بنزین به نفر به جای خودرو، رویکردی نوین در مدیریت منابع انرژی و بهبود عملکرد اقتصادی محسوب می‌شود. این طرح می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر الگوهای مصرف سوخت و نهایتاً بر اقتصاد کلان داشته باشد. در حال حاضر، مقادیر قابل توجهی بنزین به دلیل استفاده غیرکارآمد و قاچاق هدر می‌رود. با اجرای این طرح، هر فرد بر اساس نیاز واقعی خود بنزین دریافت می‌کند، که این امر می‌تواند منجر به کاهش قابل توجهی در هدررفت بنزین شود.

با اعمال سیاست تخصیص بنزین به افراد به جای خودروها، دسترسی به حجم زیادی از بنزین برای قاچاقچیان به طور مؤثری محدود می‌شود. در این ساختار، هر فرد می‌تواند سهمیه بنزین خود را با قیمت‌های داخلی و یا قیمت‌هایی نزدیک به تعادل جهانی به فروش برساند؛ این امر انگیزه برای قاچاق بنزین به کشورهای همسایه را کاهش داده و به نوبه خود می‌تواند به کاهش قابل توجهی در فعالیت‌های قاچاق منجر شود. این تغییرات نه تنها باعث افزایش درآمدهای ارزی از طریق امکان صادرات بیشتر به بازارهای بین‌المللی می‌شوند، بلکه به تقویت اقتصاد کشور و شفافیت بیشتر نیز کمک می‌کنند.

علاوه بر این، با اجرای طرح اعطای یارانه بنزین به افراد به جای خودروها، تحول عمده‌ای در الگوی مصرف سوخت در کشور رقم خواهد خورد. این طرح به شهروندان امکان می‌دهد تا با استفاده بهینه از سهمیه‌های اختصاص یافته، نه تنها هزینه‌های شخصی خود را مدیریت کنند بلکه به سمت افزایش استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی و روش‌های اشتراکی حرکت کنند. به عنوان مثال، ترغیب به سفرهای دسته‌جمعی و هماهنگ‌سازی برنامه‌های سفر با دیگران، مصرف بنزین را به شکل چشمگیری کاهش می‌دهد و تجربه‌های اجتماعی مشترک و خاطره‌انگیزی را فراهم می‌آورد.

با کاربردی‌تر شدن مصرف بنزین، می‌توان انتظار داشت که سطح آلودگی ناشی از احتراق ناکارآمد سوخت کاهش می‌یابد. این امر نه تنها به بهبود کیفیت هوا کمک می‌کند، بلکه سلامت عمومی را نیز تقویت می‌کند. به این ترتیب، طرح تخصیص بنزین به نفر به جای خودرو می‌تواند یک پیروزی چندجانبه برای اقتصاد، محیط زیست و جامعه باشد.

با اجرای طرح اختصاص سهمیه بنزین به نفر، تغییراتی در رویکرد تخصیص یارانه انرژی در بخش بنزین ایجاد خواهد شد. در این طرح، هر شخص به جای خودرو، سهمیه بنزین دریافت می‌کند و در صورت عدم استفاده، می‌تواند این سهمیه را به بازار صادرات بفروشد. این امکان فرصتی برای کسب درآمد ارزی از طریق فروش سهمیه بنزین فراهم می‌آورد، که این انگیزه مالی می‌تواند رانندگان فعال در صنعت حمل و نقل را نیز به سوی استفاده از CNG سوق دهد. با فروش سهمیه بنزین خود و استفاده از CNG، رانندگان می‌توانند هزینه‌های سوخت خود را کاهش داده و در عین حال منافع اقتصادی به دست آورند.