نگاه جدی به بخش پژوهش و تحقیقات در کشور وجود ندارد
تاریخ انتشار: ۲۹ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۱۶۳۶۸۱
قم - معاون پژوهشی دانشگاه مفید عدم نظارت و عدم بازدهی را دو چالش اصلی در بخش پژوهش دانست و گفت: نگاه جدی به بخش پژوهش و تحقیقات در کشور وجود ندارد.
به گزارش خبرگزاری مهر، ناصر الهی با بیان اینکه سابقه نام‌گذاری هفته پژوهش به وحدت حوزه و دانشگاه برمی‌گردد، نقش اقتضائات و شرایط زمانی را در نحوه ارج نهادن به هفته پژوهش مؤثر دانست و گفت: یکی از مباحثی که امروزه در عرصه پژوهش مورد توجه قرار گرفته است، ارتباط حوزه صنعت با دانشگاه و ارتباط این دو با یکدیگر است که متأسفانه عدم هماهنگی بین صنعت و دانشگاه در کشور نشان از وجود مسائل و مشکلات جدی دارد که این گسست را به وجود آورده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی در خصوص برخی از علت‌های این موضوع به عدم ورود صنعت کشور به صحنه رقابت جهانی اشاره داشته و افزود: به دلیل حمایت دولتی از صنعت کشور، نوآوری و ابتکار و تولید محصولات متمایز در کشور صورت نمی‌پذیرد و به عبارتی صنعت خود را بی‌نیاز از این امور می‌داند.
معاون پژوهشی دانشگاه مفید ادامه داد: از سوی دیگر هرچه قدر صنعت از دانشگاه به عنوان موتور حرکت، نوآوری و ابتکار فاصله بگیرد این مسئله پیچیده‌تر و سخت‌تر می‌شود چرا که با توجه به ماهیت وابستگی صنایع کشور به حمایت‌های دولتی، صنایع به جای نوآوری به دنبال جذب رانت‌های دولتی و دریافت پاداش‌های مختلف به شیوه‌های متفاوت نظیر بهره‌مندی از تخفیف‌های مالیاتی تا پاداش‌های صادراتی هستند.
وی افزود: از سوی دیگر یکی از مشکلات مهم در عرصه پیوند بین صنعت و دانشگاه، نظام حقوقی در عرصه کار می‌باشد. نظام حقوق کار در کشور بر پایه خلاقیت شکل نگرفته است و همین امر سبب شده است به محض استخدام، فرد شاغل آسودگی خیال ناشی از استخدام داشته و به خلاقیت و نوآوری فکر نکند. این تفکر سبب کوچک شدن بازار صنعتی و رونق بازار دلالی و عدم ورود به مباحث فنی و تکنیکی حوزه صنعت می‌شود و تبعات ناشی از این رویکرد سبب می‌شود ارزش افزوده بخش صنعت در GDP کاهش داشته باشد و در ادامه ارتباط مناسب و بهینه بین صنعت و دانشگاه شکل نگیرد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود بیان کرد: ایران کشوری در حال توسعه است و ارتقا، رشد و توسعه کشور نیازمند رشد و توسعه GDP بخش صنعت است که این در حالی است که اندازه بخش صنعت بسیار کوچک و اندازه بخش خدمات به جای کوچک بودن، بسیار بزرگ است.
تا زمانی که دانشگاه‌ها مرجع نوآوری شناخته نشوند نمی‌توانند بیماری‌های جامعه را حل کنند
الهی تصریح کرد: از سوی دیگر زمانی که دانشگاه‌ها مرجع نوآوری شناخته نشده و از اقتصاد دانش بنیان جهت تحول در بخش اقتصاد استفاده نکرده و به طور جدی وارد عینیت جامعه نشوند، نمی‌توانند بیماری‌های جامعه را شناسایی و حل کنند.
وی گفت: به صورت دستوری نمی‌توان از دانشگاه‌ها خواست در هفته پژوهش چه اقداماتی انجام دهند بلکه ورود صاحب نظران به این عرصه و طرح چالش‌های جدید و اتخاذ راهکارهایی جهت حل مشکلات بسیار مهم و کارساز بوده و می‌توان با استفاده از سیاست‌های تشویقی از راهکارهای برتر در حل معضلات و مشکلات جامعه قدردانی کرد.
دانشیار دانشکده اقتصاد دانشگاه مفید، عنوان کرد: در جهت حل مشکلات باید به گونه‌ای رفتار کرد که ضمن جلب توجه سیاست‌گذاران به این موضوع، تجدید نظر اساسی در راهبردها و برنامه‌ها و حمایت جدی از صنعت در کشور صورت پذیرد و با ورود به عرصه تعاملات جهانی و فضای رقابتی‌تر در عرصه صنعت با اقداماتی نظیر عضویت در WTO یا هر شرایط دیگری که تعاملات در عرصه جهانی را افزاش دهد بتوان ارتباط بهینه بین صنعت و دانشگاه را ایجاد نمود و این مسئله باید در دستور کار دست اندرکاران قرار گیرد.
وی در بخش دیگر از سخنان خود به نحوه تخصیص بودجه پژوهشی در کشور اشاره نموده و ابزار داشت دو مشکل اساسی در این زمینه وجود دارد که باید به آن‌ها توجه شود؛ مشکل اول در خصوص اثر بخشی پژوهش است که آیا پژوهش‌هایی که در سطح کشور انجام می‌گیرد تا چه اندازه حالت کاربردی داشته و می‌تواند مسائل عینی جامعه را مورد هدف قرار دهد.
عدم نظارت و عدم بازدهی به عنوان دو چالش اصلی در بخش پژوهش مطرح است
الهی ذکر کرد: متأسفانه مجموعه تحقیقاتی که در کشور انجام می‌شود نشان از آن دارد که علیرغم صرف بودجه‌های فراوان در زمینه‌های مختلف پژوهشی در کشور، عدم نظارت و عدم بازدهی به عنوان دو چالش اصلی در بخش پژوهش مطرح می‌باشد و به عبارت دیگر تحقیقات باید در خدمت تولید باشد و این در حالی است که تحقیقات در کشور یک کالای تا حدودی لوکس بوده و از این رو علیرغم اینکه در هنگام کاهش درآمد باید سهم تحقیقات در کشور کاهش یابد، سهم تحقیقات در کشور افزایش می‌یابد.
وی توضیح داد: مشکل دوم تعداد اندک تحقیقات در کشور است؛ بررسی‌ها نشان می‌دهد در بهترین سال‌ها سهم تحقیقات در GDP کشور بسیار پائین است و این نشان از آن دارد که نگاه جدی به بخش پژوهش و تحقیقات در کشور وجود ندارد و این موضوع در کشور مهم تلقی نشده و یک تراژدی بسیار بزرگ برای کشور محسوب می‌شود زیرا هرچه سهم R&D در کشور افزایش یابد، نشان دهنده این است که اقتصاد کشور به سمت اقتصاد دانش بنیان پیش می‌رود که متأسفانه چنین چیزی را مشاهده نمی‌کنیم.
معاون پژوهش دانشگاه مفید، در خصوص ارتباط این دانشگاه با پژوهش و صنعت ابراز کرد: دانشگاه مفید یک دانشگاه پژوهش محور تعریف شده که هدف خیلی خاص و مأموریتی روشن دارد و این مأموریت آن چنان معطوف به رابطه بین صنعت و دانشگاه نیست و به مسئله ارتباط بین حوزه و دانشگاه مرتبط است.
وی گفت: بنیانگذار دانشگاه آیت الله العظمی موسوی اردبیلی(ره) در واقع به دنبال این بودند که مجدداً علوم انسانی و اجتماعی را به گونه‌ای تعریف نمایند که با گزاره‌های ارزشی اسلام و مکتب اهل بیت(ع) سازگاری داشته باشد و رسالت اصلی دانشگاه نیز حرکت و گام برداشتن در این مسیر است و در موضوعات مختلف همچون اقتصاد، حقوق، فلسفه، علوم سیاسی، قرآن و ... بر اساس مبانی مکتبی و دینی به احکام اسلامی و روایات اهل بیت علیهم السلام استناد کرده و از این رو فعالیت‌های دانشگاه مفید ارتباط خیلی زیادی با صنعت نداشته و رویکرد آن مرتبط با علوم انسانی و اجتماعی است.
الهی افزود: در کشورهای پیشرفته گرچه ریشه همه تحولات صنعتی به علوم انسانی و اجتماعی برگشت پیدا می‌کند اما این بدان معنی نیست که به سرعت با صنعت ارتباط پیدا کرده و رویکردها تغییر پیدا کند. این مسئله در کشورهای در حال توسعه به صورت جدی‌تر مطرح است، زیرا در این کشورها علوم انسانی و اجتماعی بیشتر جنبه ترجمه‌ای داشته تا تألیفی و این سبب شده است خیلی به اقتضائات و شرایط اقلیمی و بومی توجه نشود.
استاد اقتصاد در بخش دیگر از سخنان خود در خصوص ارتباط دانشگاه مفید با مراکز پژوهشی و تحقیقاتی اشاره کرد و مطرح نمود: دانشگاه مفید به تناسب رشته‌های مختلف خود با مراکز مختلف پژوهشی- تحقیقاتی، سازمان‌ها و نهادهای مختلف اجرایی در کشور ارتباط داشته و بسیاری از دانش آموختگان دانشگاه در مراکز پژوهشی عضویت داشته‌اند.
وی در خصوص تحقق دانشگاه‌های نسل سوم یا کارآفرین اظهار داشت: همپای تحولات جهانی مسئله ورود دانشگاه مفید به دانشگاه‌های نسل سوم بسیار پراهمیت بوده و در این زمینه همفکری‌هایی با اعضای هیئت علمی صورت گرفته و مسئله ورود و سازگاری با دانشگاه‌های نسل سوم در دستور کار شورای پژوهشی دانشگاه قرار گرفته است.
الهی نقطه ثقل دانشگاه‌های نسل سوم را مسئله کارآفرینی دانسته و افزودند در فرآیند جهانی‌سازی رابطه نهاد دولت و ملت دچار فرسایش جدی شده و کارکرد اساسی خود را نخواهد داشت. از این رو دولت نمی‌تواند سیاست‌های تأثیرگذار و اثر بخشی در زمینه اقتصاد، اشتغال و سایر زمینه‌ها داشته باشد و دیگر بازیگر اصلی دولت‌ها نیستند بلکه نهادهای فراملی بسیار تأثیرگذار بوده و قاعدتاً عنصر تأثیرگذار در نهادهای فراملی کارآفرینان هستند.
وی گفت: دانشگاه‌ها باید افرادی را تربیت کنند تا بتوانند با توجه به عمر کوتاه فناوری‌ها و با توجه به تحولات روز خلاقیت‌های لازم و انعطاف پذیری زیاد برای حل مسائل و فناوری‌های جدید را داشته باشند و به جای اینکه افراد را به یک سری فنون خاص آموزش دهند باید افرادی تربیت کنند که بتوانند با دانشگاه‌های نسل سوم مسئول اصلی تعیین مسیرهای بهینه و رساندن آن به مرحله فناوری هستند.
توجه به تحولات گسترده و شرایط متحول جهانی راه حل‌های و مسیرهای بهینه مواجه با مسائل جدید را در کوتاهترین زمان شناسایی و عملیاتی کنند؛ دانشگاه‌های نسل سوم در واقع مسئول اصلی تعیین مسیرهای بهینه و نهادینه نمودن و رساندن آن به مرحله فناوری هستند و با توجه به عمر کوتاه فناوری‌ها در این مسیر، باید این اقتضائات در دانشگاه‌های کشور دیده شود.
الهی بیان کرد: چالش بزرگ دانشگاه مفید به عنوان دانشگاه علوم انسانی این است که علوم انسانی تا چه اندازه می‌تواند در تربیت کارآفرینان و انعطاف پذیری در عرصه فناوری و تحول در فناوری نقش داشته باشد و از سوی دیگر جایگاه علوم انسانی و ارتباط آن با دانشگاه کارآفرین به چه صورت می‌تواند باشد که در این زمینه مذاکراتی با کارشناسان وزارت علوم، تحقیقات و فناوری صورت پذیرفته است.
وی بیان کرد: دانشگاه‌ها به پژوهش و تحقیقات به خصوص در هفته‌ای که به این نام است عنایت بیشتری داشته باشند تا بتوانند به تناسب تغییرات در شرایط جهانی گام‌های مؤثر در رشد و توسعه کشور بردارند.
منبع: مهر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۱۶۳۶۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چگونه به هنر نگاه کنیم و واقعا آن را ببینیم؟
"کارن کی هو" نویسنده حوزه هنری می‌گوید:"اگر سعی می‌کردید زندگی تان را بدون هنر دوباره تصور کنید بله، کاملا متفاوت به نظر می‌رسید. هنر با چیز‌هایی بیشتر از آن چه مردم فکر می‌کنند تلاقی می‌کند".
به گزارش فرارو به نقل از وُکس، این صرفا ون گوگ‌ها و مونه‌ها نیستند که آثار هنری شان بر روی دیوار موزه‌ها آویزان شده اند. هنر در آثار هنری‌ای مانند سازه "دروازه ابر" ساخته "آنیش کاپور" هنرمند بریتانیایی هندی تبار در پارک میلینیوم (هزاره) در شیکاگو یا در عمارت مارپیچ ساختمان گوگنهایم در نیویورک نیز وجود دارد.
هنر هم چنین، هنر زینت بخش پوستر فیلم‌های سینمایی و تابلو‌های ویترین فروشگاه‌ها می‌باشد. هنرمندان با هنرشان بر لباس‌هایی که می‌پوشید، موسیقی‌ای که گوش می‌دهید و محصولاتی که مصرف می‌کنید تاثیر می‌گذارند. به زبان ساده هنر همه جا حضور دارد.
با این وجود، اگر هنر اصلی اساسی از فرهنگ ما می‌باشد آیا بسیاری از ما احساس می‌کنیم که آن را درک نمی‌کنیم؟نتیجه نظرسنجی‌ای انجام شده توسط "یوگاو" در سال ۲۰۲۳ میلادی منتشر شد نشان داد که تقریبا نیمی از پاسخ دهندگان امریکایی گفته بودند که خود را هنرمند نمی‌دانند. ۵۸ درصد یا حتی میزان بیش تری از پاسخ دهندگان گفته بودند که با جریان‌ها یا سبک‌های هنری معروف آشنا نیستند.
شما شاید بخواهید ستایش گر هنر باشید، اما برای تبدیل شدن به فردی هنردوست باید با هنر ارتباط برقرار کنید.
به هنر به عنوان یک ماجراجویی تعاملی نگاه کنیدگاهی اوقات استفاده از راهنما‌های صوتی یا گوش دادن به صحبت‌های هنرمندان برای روشن شدن تاریخچه یک اثر کمک کننده است، اما لزوما همواره به شما کمک نمی‌کند با هنر ارتباط برقرار کنید.
رمزگشایی معنای یک اثر مستلزم نگاه کردن به کالبدی بودن آن است. اتصال یک اثر هنری به سایر مصنوعات فرهنگی و در عین حال انتقال تجربیات زندگی خود از این باور سوررئالیستی پیروی می‌کند که معنا از مثلث سه ضلعی خود اثر، نیت هنرمند و واکنش بیننده به آن ناشی می‌شود.
معنای هنر از تعامل بین بیننده و هنرمند ناشی می‌شود. آن چه بیننده از یک اثر استنباط می‌کند صرفنظر از نیت هنرمند که خالق اثر بوده اهمیت دارد. از این منظر برای فهم یک اثر هنری باید کمتر احساس ترس به خود راه دهیم، زیرا هیچ راه درست یا غلطی برای خوانش یک اثر هنری وجود ندارد و صرفا ایده‌هایی هستند که می‌توانند توسط هنرمند بسط یافته یا هدایت شوند.
"مولی اووندن" هنرمند و شاعر در مینه سوتا در این باره می‌گوید:" نیازی ندارم بیننده نقاشی هایم دقیقا منظورم را بداند، اما دوست دارم به اصطلاح با اثرم دست بدهد. این بیشتر در مورد گشودگی به روی یک گفتگو یا دعوت به یک تجربه است". این رابطه با در نظر گرفتن بازدید از موزه یا گالری به عنوان یک اقدام فعال و نه منفعل ممکن است به تحکیم رابطه با هنر کمک کند.
یک مطالعه ۲۰ ساله که در سال ۲۰۱۷ میلادی مجددا تایید شد نشان داد که ما به طور متوسط صرفا به مدت ۲۷ ثانیه به یک اثر هنری در موزه یا گالری نگاه می‌کنیم که شامل عنوان و اطلاعات همراه آن می‌شود. "دیل" هنرمند چند رشته‌ای می‌گوید:"تلاشی برای خلق اثری وجود دارد که نیازی نیست زمان زیادی را صرف فکر کردن درباره آن کنید". با این وجود، او معتقد است که تفکر انتقادی برای هر هنری هم از طرف هنرمند و هم از طرف بیننده امری حیاتی می‌باشد.
اووندن می‌گوید:"ما در مدرسه یاد می‌گیریم چگونه در مواجهه با شعر یا هر اثر هنری دیگری همه اجرا را شناسایی کرده و آن‌ها را از هم جدا کنیم". با این وجود، او در کار خود به عنوان یک مربی هنری سعی می‌کند مخاطب را وادار کند که به این فکر کند که پس از آن تشریح چه رخ می‌دهد. او می‌گوید: "وقتی همه چیز از هم پاشید یاد نمی‌گیریم که چه کار کنیم و به نوعی اثر را رها می‌کنیم". اووندن بر این باور است که رابطه بین بیننده و اثر در روند جمع‌آوری دوباره جهان شکل می‌گیرد.
اگر هنر فرآیندی از تخیل است که واقعیت را قابل تصور، به یاد ماندنی و گاهی حتی قابل پیش بینی می‌سازد همانطور که "سوزان لنگر" فیلسوف فرهنگی گفته بود چنین تعاملی می‌تواند حتی فراتر از این نیز پیش برود، زیرا باعث ایجاد احساساتی می‌شود که ما هر روز با آن در تماس نیستیم احساساتی مانند انزجار و ترس. برای مثال، با تماشای آثار دیل متوجه می‌شویم که تعدادی از قطعات او الهام بخش طنز هستند و هم چنین تجربه بومیان امریکا را به تصویر می‌کشد، زیرا انسانیت به تصویر کشیده شده و حقیقت نگران کننده‌ای را در مورد تسخیر آمریکا نشان می‌دهد.
دیل با اشاره به این که نقش او به عنوان یک هنرمند آن است که ایده هایش را با صداقت بیان کند می‌گوید: "من سعی نمی‌کنم اثری را خلق نمایم و سپس به این فکر کنم که مخاطبان آن را دوست خواهند داشت". هنر صادقانه حتی می‌تواند مخاطبان را به شدت ناراحت کند. دیل می‌گوید:"با این وجود، این ناراحتی بخش مهمی از کار است".
در این مورد بخشی از عدم فهم هنر مخاطب می‌تواند ناشی از بی میلی برای مقابله با آن ناراحتی باشد. همان گونه که لنگر نوشته آموزش هنر آموزش احساس است وقتی هنر باعث ایجاد احساساتی می‌شود که ما همیشه به آن دسترسی نداریم ممکن است برای مدیریت آن کار دشواری پیش روی مان قرار داشته باشد. با این وجود، در جریان دست و پنجه نرم کردن با آن احساسات است که ارتباط با هنر و در نهایت درک و فهم آن شکل خواهد گرفت.
چگونه می‌توان تمایل به ناراحتی را آموزش داد؟ اووندن در این باره می‌گوید حتی به عنوان یک عاشق مشتاق هنر او متوجه می‌شود که واکنش احساسی همیشه آسان نیست. او می‌گوید: "این می‌تواند واقعا طاقت فرسا باشد".
مراقب زوزه‌های تجربه خود باشیدشاید بتوان نحوه ارتباط مان با هنر را دلیلی بر کاتارسیس* دانست. این کاری است که آثار هنری انجام می‌دهند. در طول زندگی انسانی مان ما حجم قابل توجهی از درد اندام خیالی* را داریم از دست دادن پدر و مادر در دوران کودکی یا نوجوانی، حضور در جنگ و حتی چیزی به اندازه داشتن یک معلم بدجنس. سپس به دنبال پیدا کردن راهی برای مقابله با آن از طریق کار کردن یا گوش دادن به یک آهنگ یا طرق مختلف دیگر خواهیم بود.
"کارن کی هو" می‌گوید اگر فکر کردن به هنر را به عنوان راهی برای تغییر زمان یا تغیبر تجربه خود آغاز کنید و اگر از پاسخ سطحی "این یک عکس خوب است" فراتر بروید آن زمان تماشای یک اثر هنری می‌تواند تلاشی واقعا جالب توجه باشد.
او به نمایش آثار "یوهاس ورمیر" نقاش هلندی قرن هفدهمی در موزه رایکس آمستردام اشاره می‌کند که با استقبال چشمگیری مواجه شد و بازدیدکنندگان را از سراسر نقاط جهان به سوی خود جلب کرد. علیرغم آن که ممکن است فکر کنید زندگی تان ارتباط اندکی با زندگی اشراف هلندی قرن هفدهمی دارد آثار ورمیر در به تصویر کشیدن زیبایی لحظه‌های روزمره برای تان الهام بخش خواهد بود تا از نو به زندگی خود نگاه کنید. او می‌گوید:"امیدوارم وقتی به انجام آن کار‌ها فکر می‌کنید متوجه شوید که زیبایی در آن لحظه نیز وجود دارد".
* کاتارسیس اصطلاحی است که ارسطو برای تزکیه روحی و روانی تماشاگر از تراژدی عنوان می‌کند. کاتارسیس به نوعی شبیه همذات پنداری یا حس سمپاتیک در تماشاگر است.
*اندام خیالی یا Phantom Limb سندرومی روانی است که فرد هم چنان اندام بدنی از دست رفته را حس کرده و حتی درد را در آن ناحیه احساس می‌کند. در واقع این احساس درد در ناحیه اندام از دست رفته انکار واقعیت تلخی است که در صورت اتمام درد فرد باید با آن روبرو شود.
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند