چرا هنرمندان بدهکار نیستند؟
تاریخ انتشار: ۴ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۹۷۹۸۴۵
عصر ایران؛ مهرداد خدیر- آقای علم‌الهدی امام جمعۀ مشهد در دیدار با وزیر ارشاد گفته است: «از هنرمندانی که به برکت نظام اسلامی به موقعیت و موفقیتی رسیده‌اند، باید مطالبه شود که برای این نظام و انقلاب، چه کرده‌اند. همه از این نظام طلب‌کار هستند اما هیچ کدام نمی گویند برای بستری که زمینۀ موفقیت آنان را فراهم کرده، چه کرده‌اند؟»
پاسخ این پرسش را در این نکات، شاید بتوان جُست:
1.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
2. یگانه جشن سالگرد پیروزی انقلاب در بهمن ماه را کدام صنف و گروه برگزار می‌کند؟ جز هنرمندان؟ اوایل مسابقات ورزشی هم برگزار می‌شد و چهره‌های سیاسی هم به برنامه های دیگر دعوت می‌شدند. با وقوع جنگ و مشکلات سیاسی با کشورهای منطقه و دنیا عملا دیگر شخصیت مطرح سیاسی چه از حکومت‌ها و چه از فعالان مدنی در جشن ها به ایران نیامد. مسابقات ورزشی هم ادامه نیافت. آنچه باقی ماند همین جشنوارۀ فیلم و موسیقی و تئاتر فجر است. این که مهم‌ترین جشن‌های سالگرد پیروزی انقلاب را هنرمندان برگزار می‌کنند، کفایت نمی‌کند؟
3. هنرمندان با انقلاب مردمی 57 همراهی کردند. چه کسی می‌تواند نقش گروه چاوش و صدای شجریان و شعر سایه پس از 17 شهریور را انکار کند؟ هنرمندان اما برای آزادی، حقوق انسانی، پایان سانسور و گسترش فرهنگ ایرانی همراهی کردند. هنرمندان ایدیولوژیک‌تر هم تشکل‌های خود را به راه انداختند و به تولید اثر پرداختند. البته قرار بود آنها مطالبه‌گر باشند نه این که حکومت مانند دوران اتحاد شوروی به آنها سفارش دهد.
4. خوراک هنری رادیو و تلویزیون جمهوری اسلامی به عنوان مهم‌ترین و گسترده‌ترین رسانۀ داخلی را با ده‌ها شبکه کدام گروه تأمین می‌کند؟ جز هنرمندان؟ در این همه سریال و برنامۀ تلویزیونی چه کسانی نقش ایفا می‌کنند؟ دین خود را چگونه باید ادا کنند؟ ادای دِین و همکاری از این بالاتر؟
5. در این گزاره که فضای پس از پیروزی انقلاب و خصوصا در سال های 61 تا 71 زمینۀ مناسبی برای جذب هنرمندان حتی منتقد ترین آنان فراهم آمد تردیدی نیست. کما این که اوج شکوفایی محمد‌رضا شجریان در دو دهۀ 60 و 70 بوده است. سینمای بعد انقلاب هم با قبل آن قابل قیاس نیست. حضور زنان در سینمای بعد انقلاب هم محترمانه تر است. در این شکی نیست. اما به مرور جریانی دست بالا را گرفت که هنرمند را در خدمت دستگاه تبلیغاتی می‌خواست. حال آن که ذات هنر مستقل با تبلیغ سیاسی و در خدمت حاکمیت قرار گرفتن سازگار نیست و راند و تاراند.
6. کارنامۀ هنرمندان ایرانی اعم از سینماگران و اهل موسیقی و تئاتر و ادبیات در قبال آنچه دریافت کرده‌اند روشن است. اگر مادی بوده از وظایف فرهنگی دولت‌هاست که به خاطر آن از مردم مالیات می‌گیرند و اگر معنوی انبوه جوایز و اعتباری که کسب کرده‌اند گویاست. اما آیا نهادهای دیگر هم حاضرند بگویند در قبال خروار خروار بودجه‌هایی که دریافت کرده‌اند چه خروجی یی داشته‌اند؟ تفاوت جدی هنرمندان با دیگران این است که اگر یک ریال یا یک واحد اعتبار دریافت کرده اند هزار برابر اعتبار و ارزش افزوده ایجاد کرده و بر گنجینۀ هنر افزوده‌اند. اما آیا آنان که به نام دین بودجه دریافت کرده و می‌کنند، مردم را دین دار‌تر کرده‌اند؟
7. چون این سخن در دیدار با وزیر کنونی ارشاد گفته شده که عضوی از دولت آقای رییسی هستند که به عنوان «دولت مردمی» روی کار آمده می‌توان پرسید خادم از مخدوم باید مطالبه کند یا مخدوم از خادم؟ دولت و وزارت ارشاد در خدمت هنرمندان است یا هنرمندان باید در خدمت وزارت ارشاد هستند؟ مثلا چون صندوق اعتباری هنر به مناسبت شب یلدا هدیه‌ای برای شماری از هنرمندان در نظر گرفت باید بگویند دقیقا با آن پول چه کرده‌اند؟ بگویند چقدر ازآن را آجیل خریده‌اند یا با آن اثرسفارشی ساخته‌اند؟
8. به جای مطالبه از هنرمندان که دلِ نازکی دارند باید به مقامات دولتی توصیه کرد با آنان مهربان‌تر باشند. این لحن هم با اقتضای لباسی که آقای علم‌الهدی بر تن دارد سازگار‌تر است هم با جایگاه او به عنوان امام جمعۀ مشهد با نماد بارگاه امام هشتم و هم با نسبتی که با آقای رییسی دارند. کافی است که برخی رفتارها را مقایسه کنیم. قطری‌ها باشگاه پاری‌سن‌ژرمن را خریداری می کنند و با خرید لیونل مسی در آستانۀ برگزاری جام جهانی 2022 از این وسیله برای ارتقای برند قطر در دنیا بهره می برند و ما در ایران آن قدر به مهدی مهدوی کیا به خاطر شیطنت اسراییلی‌ها یا طرحی که نقش یا اطلاعی نداشته گیر می‌دهیم تا رها نکند و نرود دست بردار نیستیم.
9. یک بار حسن عباسی در تلویزیون حرف خوبی زد. او گفت کل خانوادۀ سینما 6 هزار نفر است و اگر برای هر فیلم 100 نفر درنظر بگیریم 60 مجموعه می‌شود. بخشی از آنها طبعا باید در خدمت سرگرم کردن مردم باشند. بعضی به جنبه‌های هنری با مخاطب خاص توجه کنند و در نهایت رسید به این که بخش مشخصی می‌تواند به صورت ویژه و سازمان‌دهی شده در خدمت اهداف انقلابی باشد و توقعات و انتظارات خاص را متوجه همان‌ها باید کرد و دربارۀ بقیه تعهدات قانونی کفایت کند . بعد از آن البته چند سازمان با بودجه‌های خاص همان اهداف را دنبال می‌کند و محصولات آنها را هم دیده‌ایم. بنا بر این نیاز نیست توقعات و انتظارات ویژه را متوجه کلیت جامعۀ هنری کنند.
10. سرانجام این که:
غیر از هنر که تاج سر آفرینش است
دوران هیچ منزلتی جاودانه نیست....
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: نظام و انقلاب دریافت کرده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۹۷۹۸۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
منتظری: حجاب در ایران قانون است؛ همه باید از آن پیروی کنند، حتی کسانی که مسلمان هم نیستند
به گزارش صدای ایران ایرنا، رئیس دیوان عالی کشور با اشاره به لزوم صدور احکام متناسب با جرم در مورد پرونده‌های مرتبط با صیانت جامعه و حجاب، گفت: قضات در این زمینه اصل بازدارندگی از جرم را در نظر داشته باشند و احکامی صادر کنند که موجب تنبه شود.
حجت الاسلام والمسلمین محمدجعفر منتظری در جلسه هیأت عمومی این دیوان اظهار داشت: اکنون بحث حجاب و صیانت از آن یکی از موضوعاتی است که در جامعه مطرح است و برخی که داعیه آشنایی با مفاهیم دینی و احکام الهی را دارند، سخنانی در این رابطه بر زبان جاری می‌کنند که موجب شگفت و تأسف است.
وی با تاکید بر اینکه علامت سوال گذاشتن روی مساله ضرورت حجاب برای بانوان غیرقابل توجیه است، افزود: برخی عنوان می‌کنند که آیا در اسلام بحث حجاب ضروری و واجب است! در حالی که امر حجاب یکی از ضروریات دین و در آیات شریفه قرآن برای همه زنان مسلمان یک تکلیف شرعی است.
منتظری ادامه داد: در روایات و احادیث پیامبر اکرم (ص) و ائمه معصومین (ع) در باب موضوع حجاب مطالب بی شماری بیان شده و این مساله به قدری مورد تاکید است که در شب معراج پیامبر اسلام (ص) نیز بر مساله حجاب اشاره شده است.
وی یادآور شد: در ادیان آسمانی نیز حجاب بر زنان امری لازم و ضروری بوده است، اصولا ویژگی و ساختار وجودی که خداوند در بانوان قرار داده است؛ اقتضا می‌کند که زن مصون از تعرض باشد و این امر از طریق حجاب محقق می‌شود.
رئیس دیوان عالی کشور تاکید کرد: حجاب یک تکلیف شرعی و قانونی است و در جامعه اسلامی و به‌خصوص در نظام جمهوری اسلامی ایران، انتظار این است که حتی کسانی که مسلمان نیستند و یا پایبندی جدی به احکام اسلام ندارند، تابع قانون باشند، زیرا قانون در کشور برای همه لازم الاتباع است.
منتظری خاطرنشان کرد: مساله حجاب در نظام جمهوری اسلامی ایران، تنها یک امر عقیدتی و دینی نیست و یک امر قانونی است، تمام شهروندان چه معتقد به مبانی دینی باشند و چه نباشند باید به قانون عمل کنند.
وی با بیان اینکه امروز کیان خانواده در دنیای غرب درحال اضمحلال است، گفت: تجربه نشان داده که بی‌بند و باری و روابط بدون قید و شرط، چه بر سر جوامع بشری آورده است، دست اجانب به دنبال برداشتن امر مهم حجاب، عفاف، حیا و شرم در جامعه اسلامی است و همانطور که رهبر معظم انقلاب فرمودند دشمن روی این مساله مدیریت و برنامه‌ریزی کرده است.
رئیس دیوان عالی کشور اضافه کرد: مسئولان در امر حجاب وظیفه حاکمیتی، اخلاقی و اجتماعی دارند، این مردم با تقدیم ۳۰۰ هزار شهید انتظار حاکمیت احکام اسلام و اجرای دستورات اسلام را در جامعه دارند؛ بنابراین همه دلسوران نظام و دلبستگان اسلام باید بر مساله حجاب توجه لازم را داشته باشند.
وی با تاکید بر اجرای قانون توسط همه دستگاه‌های حاکمیتی و با توجه به وظایف و مسئولیت‌های نیروی انتظامی در تامین امنیت جامعه در کشور، بر پشتیبانی و حمایت قاطع از آنان خصوصا در مساله حجاب گفت: تامین امنیت اخلاقی جامعه ضروری است که در این زمینه ضمن اینکه باید جلوی برخی تخلفات و تندروی‌ها گرفته شود، باید با برنامه ریزی و تدبیر عمل شود و قطعاً همراهی و همکاری مردم نیز در اجرای قانون تاثیرگذار خواهد بود.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»