دانش آموزان؛ قربانی اختلاف والدین و آموزش وپرورش
تاریخ انتشار: ۷ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۳۱۸۰۳۱
به گزارش ایرنا ، اختلافی که عده ای از والدین می گویند اگر حرفشان به کرسی ننشیند، امکان منازعه شدید بین 2 روستای اندآباد سفلی و اولیا وجود خواهد داشت.
حرف اصلی آموزش و پرورش که تاکنون معلمی به مدرسه مقطع متوسطه اول این روستا نفرستاده، اما روی چند محور می چرخد: فاصله سه کیلومتری بین 2 مدرسه، ممکن نبودن تشکیل یک کلاس برای سه پایه تحصیلی متوسطه اول و تبعات احتمالی اختلاط بین دختر و پسر به خاطر کمبود دانش آموز در یک کلاس.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
25 دانش آموز مورد ادعای اهالی روستا و 21 دانش آموزی که 'شهبازی' معاون آموزش متوسطه آموزش و پرورش استان زنجان می گوید تا کنون به خاطر این اختلافات هنوز طعم تحصیل در سال تحصیلی جدید را نچشیده اند.
'به خاطر قطع آب مصرفی ما توسط اهالی اندآباد اولیا، اختلافات شدید با آنها داریم' این را رئیس شورای اندآباد سفلی گفته و ادامه می دهد: 'اگر این بچه ها در روستای بالا درس بخوانند با کوچک ترین اختلاف درگیری فیزیکی رخ خواهد داد'.
شهبازی اما در پاسخ به گفته های اولیای معترض می گوید: 'وقتی که سرویس مدرسه در اختیار آنها قرار می دهیم و مدرسه همجوار کیفیت بالاتری دارد، شبانه روزی است و همه دانش آموزان در پایه تحصیلی خود با تفکیک سنی و جنسیتی تحصیل می کنند، چه نیازی هست با شرایط خیلی خاص و با کیفیت پایین آموزشی به همه 21 نفر در یک کلاس درس داده شود؟'
'آموزش و پرورش به خاطر هزینه ها به این روستا معلم نمی دهد'، محرمعلی بیات پدر یکی از دانش آموزان، می افزاید: 'آیا وجود 250 خانوار و یک مدرسه در خود روستا ارزش برگزاری کلاس در این مقطع را ندارد؟'
'خودم برای حل مشکل این روستا در محل حضور پیدا کردم، اما دلیل کافی برای تشکیل کلاس در این روستا وجود ندارد.' این جملات را معاون آموزش متوسطه اداره کل آموزش و پرورش می گوید.
وی ادامه می دهد: 'از منظر آسیب های اجتماعی و تحصیلی تشکیل کلاس در اندآباد سفلی به هیچ وجه صلاح نیست و ما با ندادن مجوز برای این مقطع از آسیب دانش آموزان جلوگیری کرده ایم.'
با همه این توصیف ها، اما والدین معترض همراه با فرزندانشان امروز/یکشنبه/ در اعتراض به آنچه که تبعیض میان این روستا و سایر روستا ها عنوان می کردند، مقابل آموزش و پرورش تجمع کردند.
اینکه نتیجه این اعتراض چه خواهد شد و قضاوت درباره صحیح یا نادرست بودن آن برعهده مسئولان و مخاطبان، اما آنچه که این میان قربانی این اختلافات می شود، دانش آموزان روستای اندآباد سفلی هستند و به نظر می رسد هرچه سریعتر باید با تدبیر به موقع آموزش و پرورش، والدین معترض و متولیان امر مانع از آسیب بیشتر این کودکان معصوم شد.
روستاهای انداباد سفلی و علیا در فاصله سه کیلومتری هم از توابع شهرستان زنجان بخش زنجانرود هستند.
3216/8068
گزارشگر: سجاد کریمی ** انتشار دهنده: اسماعیل جهانبخش
منبع: جماران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۳۱۸۰۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نسخه‌پیچی و ممنوعیت‌های عجیب به سبک دهه ۶۰ در مدارس دخترانه | دانش‌آموزان را لجباز نکنید!
روزنامه هم میهن در گزارشی به قلم شادی مکی به سختگیری‌هایی که در برخی مدارس می‌شود پرداخت و همچنین رفتار مدیران و معاونان را در این مدارس مورد بررسی قرار داد: در مدارس چه می‌گذرد؟ مدیران، مشاوران و معاونان چگونه با دانش‌آموزان تعامل می‌کنند؟ اینها پرسش‌های مهمی است که دانش‌آموزان، مدیران و کارشناسان آموزشی به آن پاسخ می‌دهند. دانش‌آموزان می‌گویند که هنوز کیف‌هایشان را برای پیدا کردن سیگار، آینه، لوازم آرایش و گوشی‌های تلفن‌همراه می‌گردند و در این پروسه فشار زیادی به آنها وارد می‌شود. هنوز اندازه و رنگ موی دانش‌آموزان دختر در کانون توجه است. هنوز رفت‌وآمدها کنترل می‌شود. با پسران رفتارهای نادرست می‌شود، برایشان جلسه‌های توجیهی برگزار می‌کنند و در این وضعیت دانش‌آموزان متولد دهه‌های ۸۰ و ۹۰ که زیربار مدرسه‌داری با سختگیری‌های دهه ۶۰ نمی‌روند، لجبازتر شده‌اند.
کارشناسان آموزشی می‌گویند که با نسخه‌های قدیمی و تاریخ انقضا گذشته نمی‌شود با این دانش‌آموزان تعامل کرد. به گفته این کارشناسان، هنجارهای نوجوانان امروز به‌تبع تحولات رخ‌داده در جهان و در کشور تغییر کرده است. رفتارهایی مانند بازرسی کیف‌ها که نسل‌های دهه‌های ۵۰ و ۶۰ هم با آن سر ناسازگاری داشتند، امروز نمی‌تواند راهی برای تعامل با نوجوانان باشد. تنها نتیجه این رفتارها، احساس انزجار و تنفر نسبت به ارزش‌ها و قوانین است. کارشناسان می‌گویند که نسل جدید، زور و اجبار را نمی‌پذیرد و برای پذیرش یک مسئله ابتدا باید اقناع شود و بعد از آن حق انتخاب داشته باشد.
هنوز «آینه» ممنوع است
دانش‌آموزان مقطع متوسطه گلایه فراوان دارند؛ گلایه آنها از برخوردهای سلیقه‌ای است. کیانا یکی از دانش‌آموزان کلاس نهم است که میگوید: «مسئولان مدرسه، اول سال تحصیلی برای بچه‌ها جلسه‌ای برگزار کردند و درباره همین مسائل با ما حرف زدند. آنها گفتند اگر بچه‌ها پیرسینگ یا هر وسیله دیگری که با استایل دانش‌آموزی تطابق ندارد، همراه‌شان دارند محترمانه تحویل دهند. اما کسی این‌کار را نکرد.
درحال‌حاضر وقتی مسئولان مدرسه چنین وسائلی را دست بچه‌ها ببینند با بی‌احترامی، خشونت و استفاده از الفاظ رکیک می‌گیرند. گاهی هم خانواده‌ها را صدا می‌کنند. بچه‌ها هم وقتی این رفتارها را می‌بینند بیشتر لجبازی می‌کنند.»
کیانا میگوید که فضای مدرسه شاد نیست؛ هیچ اقدامی از سوی مسئولان مدرسه برای شاد کردن فضا صورت نمی‌گیرد و حتی گاهی به آنها فشار وارد می‌کنند: «مثلاً ما را مجبور می‌کنند در بعضی از جشنواره‌های مناسبتی شرکت کنیم که این موضوع ما را آزار می‌دهد. چرا باید برخلاف خواسته‌مان در جشنواره، جشن و مناسبتی مشارکت کنیم. درحالی‌که در مسائل مهم‌تر به خواسته‌های ما توجه نمی‌کنند.»
او ادامه می‌دهد: «مثلاً ما به‌عنوان دانش‌آموزان پایه نهم که در مقطع حساسی هستیم و امتحان نهایی داریم، نیمی از سال به‌دلیل بارداری یا حوادثی که برای معلمان‌مان رخ داد، کلاس نداشتیم و وقتی به این موضوع اعتراض کردیم و درخواست دادیم تا معلم جایگزین برایمان بگذارند، اصلاً به خواسته‌مان توجه نکردند. همه اینها درحالی‌است که توجه به مدل موی دانش‌آموزان یا همراه داشتن انگشتر و گردنبند و آینه، برای آنها مهم‌تر از تشکیل کلاس و داشتن معلم است.»
محمد، دانش‌آموز کلاس دهم است و میگوید که رفتار مسئولان مدرسه با آنها خوب نیست. گاهی کیف بچه‌ها را می‌گردند تا شاید گوشی پیدا کنند، اما این کارها نتیجه معکوس دارد. کیف دانش‌آموزان حریم شخصی آنهاست. او درباره علت لجبازی بچه‌ها با مدیر و مسئولان مدرسه میگوید: «گاهی برای ساده‌ترین مسائل به آنها ناسزا می‌گویند و توهین می‌کنند. این کارها باعث لجبازی دانش‌آموزان می‌شود.»
تکرار سختگیری دهه‌های قبل
حالا در کنار ماجرای کشیدن سیگارهای الکترونیک و برخورد مسئولان مدرسه، گشتن و بازرسی کیف دانش‌آموز در مدرسه که در دهه‌های گذشته هم رایج بود، آیا می‌تواند راهکاری مناسب برای برخورد با دانش‌آموزان و حفاظت از آنها باشد؟ سوالی که تیموریان به آن پاسخ می‌دهد: «این رفتارها جز ایجاد تنفر و انزجار، نتیجه‌ی دیگری ندارد. کیف دانش‌آموز حریم شخصی اوست؛ اتفاقی که برای نسل‌های دهه ۵۰ و ۶۰ افتاد و آن‌زمان هم مورد اعتراض بچه‌ها بود، چرا باید تکرار شود. به نظر می‌رسد نیاز به یک آموزش همگانی برای تعامل با نسل نوجوان داریم. به‌جای بازرسی بچه‌ها و ایجاد اضطراب و خشم در آنها باید فرهنگ‌سازی کرد، باید زیربنای تربیتی جامعه و بعد مدارس را درست کرد، سپس سراغ دانش‌آموز رفت.»
این جامعه‌شناس معتقد است که امروز هزاران مسئله مهم‌تر از موضوع حجاب در جامعه وجود دارد: «فرهنگ‌سازی با زور و خشونت انجام نمی‌شود. این نسل متفاوت از نسل‌های گذشته فکر می‌کند و هنجارهایش در بسیاری از موارد تغییر کرده است. با زور و فشار نمی‌توان مسئله‌ای را به او تفهیم کرد.»
این کارشناس آموزشی تاکید می‌کند که ساختار اجتماعی و سیاسی روی جامعه تاثیرگذار است و بخشی از والدین هنوز از ساختار سیاسی و اجتماعی تاثیر می‌پذیرند به‌همین‌دلیل نسل جوان نه والدین خود را قبول دارد و نه ساختار سیاسی، مذهبی و اعتقادی را: «وقتی دانش‌آموزان نمی‌توانند توسط والدین، ساختار خانواده و مدرسه ارضای روحی و روانی شوند، به فضاهایی مراجعه می‌کند که ساختارهای اشتباه و ناامنی برایشان دارد.»
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش مییابد