محدودیتهای کار طنز روز به روز بیشتر میشود
تاریخ انتشار: ۱۰ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۳۷۹۰۵۷
چند شخصیت کارتونی که انگار از ناکجاآباد آمدهاند دور هم جمع شدهاند و غیر مستقیم به آدمهای امروزی پند و نصیحت میدهند.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، هر کدام از این شخصیتها، منش و رفتار خاص خود را دارند اما آنچنان که «وی» میگوید، بیشتر آنها کله تهییانی هستند که کارشان فقط خرابکاری است و برای متوقف کردن آنها باید همه اصول زندگی درست را از ابتدا به آنها آموزش داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دیرین دیرین مدتهاست به برنامهای دوستداشتنی تبدیل شده که بیشتر ایرانیها با شخصیت های گیج آن آشنا هستند.
با علی درخشی، نویسنده و انیماتور این مجموعه کارتونی همصحبت شدیم تا از خودش و آدمهای سرزمین دیرین دیرین برایمان بگوید.
روحیه طنزی که در شخصیتهای دیرین دیرین دیده میشود در خود شما هم وجود دارد؟
نه! در زندگی واقعی اصلا طناز نیستم. وقتی بچه بودم حتی نمیتوانستم یک جوک تعریف کنم، حالا هم همین ویژگی را دارم و اگر در جمعی جوک تعریف کنم به نظرم، میخندند تا من ضایع نشوم.از بچگی تاکنون هیچ وقت آدم بانمکی نبودهام. اینکه با کارهایم و دیرین دیرین میتوانم مردم را بخندانم برای خودم کمی عجیب است!
یعنی شما در همان فرمول قدیمی قرار میگیرید که کمدینها و طنازها در خلوت و زندگی شخصی آدمهای تلخ و جدی هستند، مثل وودی آلن و مهران مدیری؟
در تنهایی خیلی تلخام، اما در جمع خانواده و دوستان تلاش میکنم رویه دیگری داشته باشم.
چرا آدمی که میتواند دیگران را شاد کند در خلوت و تنهایی که اتفاقا اهمیت زیادی هم دارد، تلخ باشد و خودش را اذیت کند؟
شاید اگر آدم شاد و سرحالی بودم، دیگر انگیزه نداشتم که طنز بنویسم و بسازم. به نظرم آدمهایی که کار کمدی میسازند، به نوعی خودشان را تسکین داده و کمبودی را جبران میکنند. حتی به نوعی از زندگی و کمبودهایی که داشتهایم، انتقام میگیریم. البته گاهی احساس میکنم نوشتن متن طنز و ساخت انیمیشن کمدی برای این است که زندگی را زیباتر و قابل تحملتر کنم. چون معتقدم زندگی در واقعیت بسیار تلخ و گاهی غیرقابل تحمل است.
اما برخی متفکران بر این باورند که این بستگی به زاویه نگاه آدمها به زندگی دارد، میتوان طور دیگری به مسائل نگاه کرد.
این درست، اما من که نمیتوانم کل زاویه نگاهم را تغییر دهم یا گذشته و ژنتیکم را عوض کنم. شاید بتوانم کمی تغییر را بپذیرم، اما هویتم را نمیتوانم دگرگون کنم. این نوع زندگی را بد نمیدانم. تلخاندیشی لزوما بد نیست! بلکه یک ویژگی است، نباید با آن مبارزه کنم.برخی آدمها درون شادی دارند و گروهی هم غمگین هستند.
یعنی اندوه درونی خود را قبول کردهاید؟
دورهای فکر میکردم باید تغییر کنم برای همین به مشاور مراجعه میکردم و کتابهای مرتبط با این موضوع را مطالعه میکردم، اما بعد به این نتیجه رسیدم که نباید درون خودم را نادیده بگیرم، چون همین ویژگی باعث شده وارد کار هنری شوم و طنز بنویسم. آن را پذیرفتهام و دیگر از خودم فرار نمیکنم.
نویسندهها بایـد خلوت و انضباط خاصی داشته باشند، شما هم از این قوانین پیروی میکنید یا چون کارتان گروهی هست زیاد در قید و بند این جور چیزها نیستید؟
خودم دقیقا نمیدانم چه حرفهای دارم! هم کارگردان انیمیشن هستم و هم نویسنده! جمع اضدادم، شخصیتم پر از تناقض است. زمانی که طراح بودم فضای نویسندگی را درک نمیکردم اما زمانی که شرایط به سمتی رفت که نویسندگی هم جزو حرفهام شد، کمکم به این سمت رفتم که یک گوشه خلوت پیدا کنم و بنویسم. البته بخشی از این رفتار به سن هم بستگی دارد، آدمی هر چه سناش بیشتر میشود به خلوت و آرامش بیشتر نیاز دارد.
شما که ابایی ندارید از اینکه سنتان را بگویید؟
نه! 41 سال را تمام کردهام و وارد 42 سال شدهام.
طنزنویسها و کمدینها معمولا میگویند، خنداندن مردم ایران دشوار است بخصوص الان که شبکههای اجتماعی و فضای مجازی شرایطی را فراهم کرده که بیشتر مردم به سمت طنزنویسی بروند، در این شرایط چگونه کار میکنید که دیرین دیرین مخاطبان خود را از دست ندهد؟
خنداندن مردم ایران سخت نیست؛ خیلی خیلی دشوار است. بخصوص این که محدودیتهای زیادی داریم. هم از نظر سوژه و موضوع و هم تکنیک. در این شرایط باید با انیمیشنهای قوی دنیا و نوشتههای شبکههای اجتماعی که بدون محدودیت نوشته و دست به دست میشوند، رقابت کنیم. با همه اینها باید تلاش مضاعف کنیم تا در بالای جدول بمانیم و مردم با برنامههای ما ارتباط برقرار کنند.
به نظرم یکی از دلایل موفقیت شما، طراحی شخصیتهای دوستداشتنی و دیالوگهایی است که برای آنها مینویسید؟
در شکلگیری شخصیتها آقای علیمردانی، گوینده دیرین دیرین نقش مهمی دارد. او مثل شخصیت اصلی یک کار کمدی عمل میکند و کارش تنها گویندگی نیست، بلکه به جای چند شخصیت بازی هم میکند. ایدههایش خیلی به من کمک میکند. تواناییهای او را میشناسم به همین دلیل در طراحی شخصیتها دستم باز است .در ابتدای کار، هر کدام از شخصیتهای دیرین دیرین قرار بود نماد یکی از رفتارهای غلط جامعه ما باشد و قرار بود اسم آنها را از سلسلههای مختلف تاریخی انتخاب کنم و با تغییراتی در کار ارائه کنم؛ مثل بیسروسامانیان! اما آنقدر انتقادات تند و عجیب و غریبی از ما شد که مجبور شدیم رویه کار را تغییر دهیم.
شخصیت شاکنج هم از آن کاراکترهای دوستداشتنی بود که کمرنگ شد؟
از این شخصیت خیلی انتقاد شد و ما را متهم به ترویج خشونت کردند به همین دلیل کمرنگش کردیم. این سختگیریهای بیهوده نشان میدهد هنوز کمدی به معنای واقعی در جامعه ما شناخته شده نیست. اوایل حتی به ما انتقاد میکردند ضد زن هستیم که خیلی عجیب بود! چون ما فقط یک گوینده مرد داریم و به همین دلیل شخصیتهای زن خیلی کم وارد قصهها میکنیم، اما همان را هم نتوانستند تحمل کنند.
انتقادی هم که به شما میکنند این است که به مرور زبان فارسی را تحتالشعاع قرار میدهید،از کلمات و واژههایی استفاده میکنید که قشر کودک و نوجوان را متاثر کرده و در آینده شاید نتوان این کلمات را از فرهنگ این گروه سنی پاک کرد؟
ما همه تلاش خود را میکنیم که این اتفاق رخ ندهد. دوست زبانشناسی دارم که از او مشورت میگیرم و از او میخواهم منابعی را به من معرفی کند. شاید جایی اشتباه کرده باشیم مثل زمانی که کلمات فارسی را با دستور زبان عربی جمع میبندیم. اما جاهایی با زبان فارسی شوخی میکنیم که این شوخی کاملا بارز است و به نظرم به زبان فارسی آسیب نمیزند. ما همانطور که با فرم، ظاهر و طراحی شخصیتها شوخی میکنیم، با زبان هم شوخی میکنیم با این حال باید مراقب باشیم این شوخیها به ادبیات و زبان فارسی آسیب نزنند.
منبع:جام جم
انتهای پیام/
بازگشت به صفحه رسانهها
R41383/P41383/S9,1299/CT12منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۳۷۹۰۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۵ معلم از ۵ دهه ؛ از پرویز فنیزاده تا رضا عطاران
به گزارش تابناک به نقل از همشهری آنلاین، در دهه پنجاه مهمترین شمایل معلم پرویز فنیزاده در «رگبار» بود و در اواخر این دهه فرامرز قریبیان در «جنگ اطهر» نقش معلم انقلابی را ایفا کرد. شاید بتوان گفت تنها در دهه شصت تعداد قابل توجهی کاراکتر معلم به فیلمهای ایرانی راه پیدا کردند؛ از خسرو شکیبایی در فیلم «رابطه» تا هما روستا در فیلم «پرنده کوچک خوشبختی» و علی نصیریان در «جادههای سرد» و مجید مجیدی در فیلم «شنا در زمستان»، چند نمونه از پرداختن سینمای دهه شصت به شخصیتهای معلمند. از دهه هفتاد از تعداد فیلمهایی که معلمها در آنان نقش محوری ایفا میکردند، کاسته شد. آنچه پیش رو دارید مروری است بر ۵معلم بهیادماندنی سینمای ایران در طول ۵دهه.
دهه پنجاه؛ آقای حکمتی (پرویز فنیزاده در فیلم «رگبار»)
بهیادماندنیترین تصویر معلم در سینمای قبل از انقلاب که معمولا عنایتی به حرفه معلمی نشان نمیداد. در فیلم «رگبار» آقای حکمتی معلمی است که به محلهای در جنوب شهر آمده است. مدرسه مهمترین و محوریترین لوکیشن فیلم «رگبار» است و فیلمساز تصویری دقیق و پرجزئیات از فضای آموزشی مدارس در ابتدای دهه پنجاه ارائه میدهد. ادارهکردن کلاسی شلوغ با پسربچههایی شیطان مهمترین مشکل آقای حکمتی در نیمه اول فیلم است. فیلم با علاقهمندی آقای حکمتی به عاطفه، خواهر یکی از دانشآموزان، وارد فضایی عاطفی میشود و درنهایت هم با انتقال از مدرسه و ترک محله به پایان میرسد. معمولا به انبوه تمثیلها و استعارهها در فیلم «رگبار» اشاره میشود و آنچه کمتر به آن توجه شده، تصویر ملموس معلمی است که نمیخواهد تن به آنچه هست بدهد. آقای حکمتی یکی از ملموسترین غریبههایی است که نویسنده و کارگردان «رگبار» در طول دوران فعالیت هنریاش آفریده است.
علی ناصری، معلم زیستشناسی در فیلم «دبیرستان» (۱۳۶۶) با ایفای نقش بیژن امکانیان، در دههای که تعداد زیادی از شخصیتهای سینمای ایران معلم بودند، به چند دلیل شاخص و بهیادماندنی است؛ معلمی که خود سابقه اعتیاد داشته و مثل بیشتر معلمهای سینمای ایران در دهه شصت آرمانگراست و میکوشد شاگردانش را از دام اعتیاد بیرون بکشد. فیلم بهعنوان ملودرامی تلخ، یکی از موفقترین آثار سینمای ایران در دهه شصت است که سال۶۶ سینماروهای زیادی را در شهرستانها جذب سینما کرد. شخصیت سمپاتیک معلم و نحوه برخورد و تعاملش با شاگردان و چهره بیژن امکانیان بهعنوان یکی از بازیگران مهم دهه شصت، تصویری از «دبیرستان» برای سینماروهای دهه شصت ساخت که دوستداشتنی و تأثیرگذار بود.
رامین پرچمی در فیلم «ضیافت» تنها کسی از رفقای دبیرستانی است که از محلهاش نمیرود و نخستین نفری هم هست که به کافه ماطاووس میآید تا به عهدی که سالها پیش با رفقا بستهاند وفادار باشد. بین شخصیتهای فیلم «ضیافت»، رامین پرچمی معلم است؛ معلمی که سطح زندگیاش از همه رفقا پایینتر است و ازدواج نکرده و راز علاقهاش به منیر خواهر عبد(پارسا پیروزفر) را هم مکتوم نگاه داشته است. در فیلمی که فرصت کافی برای پرداختن به همه حاضران در کافه ماطاووس ندارد و از نیمه دوم بیشتر بر علی یزدانی (فریبرز عربنیا) و رامین (بهزاد خداویسی) متمرکز است، شخصیت رامین پرچمی بهعنوان معلمی شریف بیشتر در یادها میماند؛ معلمی که پاسدار رفاقت است و گذشته را فراموش نکرده است.
تصویری طنز آمیز از معلم در فیلمی کمدی که پرفروش و پرتماشاگر از کار درآمد. رضا عطاران در «ورود آقایان ممنوع» تصویری از معلم در سینمای ایران به نمایش می گذارد که مسبوق به سابقه نبود.مدیر یک مدرسه دخترانه خصوصی با ورود آقایان به مدرسه خود شدیداً مخالف است، اما وقتی دبیر شیمی دانش آموزان المپیادی به علت زایمان، شش ماه مرخصی میگیرد، مجبور میشود تا یک دبیر جایگزین به دبیرستان بیاورد؛ ولی تلاش وی برای یافتن دبیر المپیاد زن در میانه سال تحصیلی بیفایده است و وی مجبور است یک مرد را به عنوان تنها گزینه بپذیرد تا از رقابت المپیاد جا نماند اما ورود این آقای معلم مجرد و بیدستوپا، و شیطنت دختران دانشآموز، و تجرد خانم مدیر جدی و بداخلاق که تا به حال خواستگاری نداشته، باعث ایجاد اتفاقات بسیار خنده داری میشود. دختران دانشآموز دست به یکی کرده و با کمک پدر یکی از دانش آموزان، اردویی را تدارک میبینند تا این دو مجرد میانسال را در روبهروی یکدیگر قرار دهند. رضا عطاران در «ورود آقایان ممنوع» یکی از بامزه ترین شخصیت های معلم سینمای ایران را ساخته است.
منبع: همشهری آنلاین