وزیر کشور: بنای ما این است که استانداران غیربومی باشند
تاریخ انتشار: ۱۱ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۴۰۱۰۱۲
رکنا: وزیر کشور گفت: روش بودجهریزی و نظام اداری متمرکز بسیار غلط است و باید هر چه سریعتر آن را رها کنیم و اختیار را به استانها و مناطق بدهیم.
به گزارش گروه سیاسی رکنا،رحمانی فضلی در آیین تودیع و معارفه استانداران اصفهان اظهار کرد: استاندار قبلی جناب آقای زرگرپور عاقبتبخیر شدند و اینکه یک نفر چهار سال با مباحث و موضوعاتی پیچیده و اینچنینی در استانی همچون اصفهان مدیریت کند و سربلند از آن بیرون بیاید، عاقبتبخیری است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی ادامه داد: هر کدام از کارهای استاندار پیشین مقدمات و پیچیدگیهای بسیاری را به همراه داشته که حتی زبان از بیان آنها قاصر است. اقدامات آقای زرگرپور در مسائل حوضههای آبی بسیار شایان توجه است. چهار جلسه شورای امنیت و سه جلسه شورای عالی آب علاوه بر دهها جلسه استانی مختص مشکلات آبی اصفهان در دولت قبل برگزار شد.
رحمانی فضلی گفت: همه مردم اصفهان بخصوص کشاورزان شرق که تحت تاثیر مشکلات آبی هستند، دانشجویان، جوامع کارگری و حتی مدیران استانی نسبت به زحمات این مرد بزرگ آگاهند.
وزیر کشور ادامه داد: به آقای زرگرپور دو استان را پیشنهاد دادهایم که هر کدام را بپذیرند وزارت کشور را خوشحال کردهاند. شاید برخی فکر کنند مسائل مربوط به حوضههای آبی به وزارت کشور ارتباطی ندارد؛ اما زمانی که یک موضوع امنیتی شود کار به دست وزارت کشور میافتد.
رحمانی فضلی با اشاره به معرفی آقای مهرعلیزاده گفت: ایشان را همه میشناسند. چهرهای ملی، زحمتکش، متشخص، ولایی و البته فردی کاملا معتدل هستند که شناخت اصلی نسبت به ایشان از زمان استانداری خراسان شروع شده است.
وی ادامه داد: بنای ما بر این بوده است که در همه استانها استاندارانی غیربومی منصوب شوند. اما من در هواپیما متوجه شدم که همسر ایشان اصفهانی است و این یک مورد از دست ما در رفت. همه گروهها و احزاب، مدیران، روحانیون محترم و نمایندگان باید با استاندار همکاری کرده و تا مشکلات این استان به نحو احسن برطرف شود.
وزیر کشور ادامه داد: برای انتخاب استانداران معیارهای بسیاری وجود داشت که مهمترین آن همسویی و همراستا بودن استاندار با برنامههای دولت است. استاندار باید اقدامات و تلاشهای دولت را قبول داشته باشد تا بتواند پیگیر آنها باشد. مردم به برنامهها رای دادند و مقام معظم رهبری در آیین تنفیذ پیشنهادات دولت را تایید کردهاند. امروز انتخابات تمام شده و وقت آن رسیده است که مردم این برنامهها را ببینند.
رحمانی فضلی گفت: مسئله دوم در انتخاب استاندار اعتدال بود. در کابینه آقای روحانی از افرادی با گرایشهای مختلف وجود دارد اما وجوه اشتراک همه آنها اعتدال است. وقتی دولتی از یک خط فکری خاص همه نیروهای خود را انتخاب کند دیگر خط فکری مقابل در عمل حمایتی از آنها نمیکند.
وی افزود: در دوره قبل و هنگام انتخاب آقای زرگرپور اجماع کاملی رخ داد. این بار نیز با کمترین زحمت اجماع کاملی برای انتخاب آقای مهرعلیزاده اتفاق افتاد.
وزیر کشور ادامه داد: مسئله بعدی برای انتخاب استاندار تجربه است. در مقیاس کشور تنها مسئولیتی که کاملا چندگانه است وزارت کشور و در سطح استان، استاندار است. به همین خاطر تجربیات متعدد برای یک استاندار مسئله بسیار مهمی است. تصمیمات استاندار تصمیماتی مشورتی است و رایگیری در آن وجود ندارد. به همین خاطر استاندار باید فردی مجرب باشد.
رحمانی فضلی گفت: نمیتوانیم بر مبنای مسائل رفاقتی، قومی و قبیلهای مدیری را انتخاب کنیم و اگر اینطور باشد پاسخگوی خداوند و مردم نخواهیم بود. استاندار باید فردی هماهنگکننده باشد و بتواند بین نیروهای مختلف هماهنگی ایجاد کند.
وی ادامه داد: امروز شرایط آنقدر درهم تنیده است که کسی نمیتواند به تنهایی تصمیم بگیرد. استاندار باید از همه فکرها کمک گرفته و با تعاملی سازنده به گفتوگو بپردازد. توجه کنیم حرف زدن و گفتوگو متفاوت است.
وزیر کشور ادامه داد: نخستین اولویت کشور اقتصاد مقاومتی است و همه تلاشهای استاندار باید در راستای اقتصاد مقاومتی باشد. اقتصاد مقاومتی یعنی مردم در تمام امور مشارکت داشته باشند. تجربه سی و نه ساله به من نشان داده است با روشهای کنونی امکان اداره کشور وجود ندارد.
وزیر کشور گفت: امروز دچار عقبافتادگی اقتصادی هستیم. انباشت فقر و از همه مهمتر عقبافتادگی در فهم و توان تغییر همزمان با پیشرفت فناوری و تکنولوژیهای جهانی در کشور وجود دارد.
رحمانی فضلی گفت: باید الگویی عملی داشته باشیم و همه میدانیم که اولین الگو، الگوی اقتصادی است. اگر نفت را بشکهای صد دلار بفروشیم به هشت درصد رشد اقتصادی مدنظر مقام معظم رهبری نخواهیم رسید. باید تمام ابعاد اقتصاد را مردمی کنیم. مردمی کردن اقتصاد، اقتصاد مقاومتی است.
رحمانی فضلی ادامه داد: اصفهان صنعتیترین استان، توریستیترین استان است و مدیران خوب و مردم فهیمی دارد. اصفهان میتواند معین پنج استان دیگر باشد که آنها را نیز به سمت توسعه ببرد. هیچ کشور توسعهیافتهای در دنیا به شکل متمرکز اداره نمیشود. تمرکز در دولت متعلق به دهه شصت میلادی است و باید یکبار برای همیشه جسارت سپردن امور به دست مردم را داشته باشیم.
وی ادامه داد: روش بودجهریزی و نظام اداری متمرکز بسیار غلط است و باید هر چه سریعتر آن را رها کنیم و اختیار را به استانها و مناطق بدهیم. باید به درونزایی و بروننگری بپردازیم.
وزیر کشور گفت: در دورهای عدهای معتقد بودند باید مرزها را ببنیدیم و همه چیز را در داخل کشور بدست بیاوریم. عدهای نیز طرفدار این موضوع بودند که باید همه مرزها را باز کنیم و علم و تکنولوژی و سرمایه را از خارج وارد کنیم. امروز میدانیم که باید سرمایه و فناوری را وارد کرده و به درونزایی بپردازیم.
رحمانی فضلی گفت: دانشبنیانی بسیار مهم است و باید از سطح شعار خارج شود. اگر نتوانیم در لبه دانش حرکت کنیم از اقتصاد جهان پرت میشویم. اصفهان میتواند پیشانی علم و توسعه کشور باشد. باید به میثاق خود بازگردیم. دفاع از حق، عدالت و توسعه متوازن در چارچوب ایرانی اسلامی میثاق ماست.
وی ادامه داد: امروز در موقعیت ویژه و برجستهای در دنیا قرار داریم. آیا وضعیت امروز با بیست سال قبل برابر است؟ ببینید که یک فردی در یک کشوری شروع به شاخ و شانه کشیدن میکند اما مردم جهان آگاه هستند و میدانند که این دولت چهل سال است که بر علیه ایران از همین حرفها میزند.
وزیر کشور در تاکید کرد: ایرانی که روزگاری برای سرنگونی آن تلاش میکردند امروز به جایی رسیده است که میگویند باید جلوی دستیابی آن به موشکهای بالستیک و علم و فناوریهای بسیار نوین را بگیریم. اصفهان به عنوان استانی که بالاترین مرتبه را دارد باید نقش بالاتری نیز در کشور ایفا کند.
منبع: رکنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.rokna.net دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «رکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۴۰۱۰۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آموزش صلح و صلحطلبی، سنگ بنای روابط انسانی
آموزش صلح نقشی حیاتی در تربیت نسلهایی صلحطلب و توانمند در حل و فصل مسالمتآمیز چالشها ایفا میکند؛ این فرایند شامل طیف وسیعی از مفاهیم مانند همدلی، احترام به حقوق بشر، حل مسالمتآمیز منازعات و عدالت اجتماعی است که باید مورد توجه قرار گیرد و در این بین نقش مدارس، خانواده و دوستان بسیار مهم است.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، هدف آموزش صلح، ساختن جامعهای است که در آن، خشونت جایی نداشته باشد و صلح و گفتوگو، سنگ بنای روابط انسانی قرار گیرد؛ در این جامعه افراد با احترام متقابل به یکدیگر، اختلافات خود را از طریق گفتوگو حل و فصل میکنند و صلح و آرامش بر همه جا سایه میافکند.
آموزش صلح، دانشآموزان را با مهارتهایی مانند حل مسالمتآمیز منازعات، همدلی و ارتباط مؤثر آشنا میکند که برای موفقیت در زندگی و مشارکت فعال در جامعه ضروری است، همچنین آموزش صلح به دانشآموزان کمک میکند تا بیعدالتیها و نابرابریهای موجود در جهان را درک و برای ایجاد جامعهای عادلانهتر و فراگیرتر تلاش کنند.
معلمان نقش کلیدی در ترویج آموزش صلح در کلاس درس دارند؛ آنها باید با مفاهیم و روشهای آموزش صلح آشنا باشند و بتوانند آنها را به طور مؤثر به دانشآموزان خود آموزش دهند؛ علاوه بر آن والدین میتوانند با آموزش ارزشهای صلح به فرزندان خود و تشویق آنها به مشارکت در فعالیتهای صلحآمیز، نقش مهمی در این زمینه ایفا کنند.
سازمانهای جامعه مدنی میتوانند با ارائه برنامههای آموزشی، انجام تحقیقات و حمایت از سیاستهای مربوط به آموزش صلح، به پیشبرد این امر کمک کنند.
آموزش صلح، زیربنای تعامل با دیگران استاسماعیل صالحزاده، جامعهشناس و پژوهشگر مسائل اجتماعی در خصوص اهمیت آموزش صلح اظهار میکند: در دنیایی که تشنه صلح و آشتی است، آموزش صلح نقشی حیاتی در تربیت نسلهایی صلحطلب و توانمند در حل و فصل مسالمتآمیز چالشها ایفا میکند؛ این امر فراتر از آموزش صرف مفاهیم صلح است و شامل مهارتی ارزشمند برای زندگی در دنیایی پویا و متنوع میشود.
وی ادامه میدهد: آموزش صلح به افراد میآموزد که چگونه نزاعهای اجتماعی را به طور مسالمتآمیز حل کرده و از خشونت به عنوان ابزار رفع مشکلات اجتناب کنند؛ آموزش صلح میآموزد که چگونه به حقوق و ارزشهای دیگران احترام بگذاریم و برای ایجاد جوامعی عادلانه تلاش کنیم.
این پژوهشگر مسائل اجتماعی تصریح میکند: آموزش صلح، زیربنای همکاری و همیاری میان افراد را شکل میدهد تا با اتکا به یکدیگر، مشکلات مشترک را حل و فصل کنند؛ این آموزشها به ما میآموزند که چگونه با محیط زیست خود رفتار کنیم تا از منابع طبیعی به طور پایدار و مسئولانه استفاده کنیم و برای نسلهای آینده نیز زمین قابل سکونتی باقی بگذاریم.
نقش معلمان در نهادینه کردن فرهنگ صلح در جامعهوی در خصوص نقش مدرسه و معلمان در آموزش صلح بیان میکند: گنجاندن دروسی مانند حل تعارض، مدارا، همدلی و حقوق بشر در کنار دروس سنتی، دانشآموزان را با مفاهیم بنیادی صلح آشنا میکند و زمینه را برای نهادینه شدن فرهنگ صلح در جامعه فراهم میسازد، همچنین کارگاههای آموزشی با تمرکز بر مهارتهای میانجیگری، مذاکره و حل مسئله، به دانشآموزان کمک میکند تا در مواجهه با چالشها و اختلافات، رویکردی صلحآمیز داشته باشند.
صالحزاده اضافه میکند: استفاده از روشهای خلاقانه برای شبیهسازی زمینههای صلح، بازیها و داستانسرایی، مفاهیم صلح را به شیوهای جذاب و ملموس به دانشآموزان منتقل میکند، علاوه بر آن برگزاری اردوهایی با محوریت گفتوگوی بین فرهنگی، همبستگی اجتماعی و خدمات داوطلبانه، فرصتی ارزشمند برای دانشآموزان جهت تجربه عملی صلح در دنیای واقعی فراهم میکند.
وی میگوید: تبادل دانشآموز با فرهنگها و ملل مختلف، زمینه را برای درک متقابل، احترام به تفاوتها و صلحآفرینی در سطح جهانی فراهم میکند، مشارکت در فعالیتهای داوطلبانه مانند کمک به نیازمندان، پاکسازی محیط زیست و ترویج صلح، حس مسئولیت اجتماعی و تعهد به صلح را در دانشآموزان تقویت خواهد کرد.
این جامعهشناس با اشاره به جایگاه خانوادهها در آموزش صلح اظهار میکند: گفتوگوی صلحآمیز با فرزندان در مورد مسائل روزمره، چالشها و اختلافات، الگوی رفتاری مناسبی برای حل صلحآمیز تعارضات در اختیار آنها قرار میدهد.
وی ادامه میدهد: به اشتراک گذاشتن داستانها و کتابهایی با مضامین صلح، همدلی و احترام به دیگران، بذرهای صلح را در قلب و ذهن کودکان میکارد، همچنین مشارکت در فعالیتهای داوطلبانه به عنوان یک خانواده، روحیه همبستگی، مسئولیت اجتماعی و تعهد به صلح را در فرزندان تقویت میکند.
صلح درونی مهمتر از صلح بیرونی استصالح زاده تصریح میکند: صلح درونی، مقدمه صلح بیرونی است؛ این جمله مفهومی عمیق و پرمغز دارد که به ارتباط بین آرامش و ثبات درونی انسان با صلح و صفا در دنیای بیرون میپردازد؛ این جمله بیانگر این است که برای رسیدن به صلحی پایدار در جامعه، ابتدا باید در درون خودمان به آرامش و صلح برسیم.
وی اضافه میکند: شاعران و اندیشمندان بسیاری در طول تاریخ بر این موضوع تأکید کردهاند؛ مولانا در مثنوی معنوی به وضوح این ارتباط را بیان میکند و نقل به مضمون اشعار آن این است که صلح واقعی از درون ما آغاز میشود؛ وقتی با خودمان در صلح باشیم، میتوانیم صلح را به دیگران نیز گسترش دهیم، بخشی از این اشعار مانند «جنگِ فعلی هست از جنگِ نهان......زین تخَالُف آن تخَالُف را بدان
جنگِ طبعی، جنگِ فعلی، جنگِ قول...... در میان جزوها حربیست هول
گوهرِ جان چون ورای فضلهاست......خویِ او این نیست، خوی کبریاست» است.
این جامعهشناس در جواب این سوال که چرا صلح درونی تا این اندازه مهم است، پاسخ میدهد: انسانهایی که در صلح با خودشان هستند، کمتر دچار خشم، اضطراب و افسردگی میشوند؛ آنها تمایل بیشتری به همدلی، بخشش و صبر دارند، احتمال کمتری دارد که وارد درگیریها و خشونتها شوند، بنابراین با تلاش برای رسیدن به صلح درونی، نه تنها به آرامش و خوشبختی خودمان کمک میکنیم، بلکه به صلحآمیزتر شدن دنیای اطرافمان نیز یاری میرسانیم.
وی تصریح میکند: مسئولیت صلح بر عهده خودمان است؛ صلح هدیهای نیست که منتظر آن باشیم، بلکه باید آن را بسازیم، هیچکس نمیتواند صلح را به ما تحمیل کند و صلح واقعی از درون ما و از طریق تلاشهای خودمان به وجود میآید، بنابراین صلح، گلی نیست که در باغچه بکاریم و منتظر شکوفه آن باشیم، بلکه صلح بنایی است که باید با آجرهای صبر، مدارا و گفتوگو بنا کنیم.
صالحزاده اضافه میکند: به یاد داشته باشید که صلح درونی یک سفر است، نه یک مقصد؛ به عبارت دیگر صلح سفری نیست که به آن برسیم، بلکه روشی است که طی میکنیم، از این رو میتوان برای ایجاد صلح درونی کارهایی از جمله گذراندن وقت در طبیعت، ارتباط با عزیزان، کمک به دیگران، بخشش خود و دیگران انجام داد.
صلحطلبان چه ویژگیهایی دارند؟زهره سادات کاظمی، روانشناس و مشاور تربیتی در خصوص ویژگیهای شخصیتی مرتبط با صلحطلبی اظهار میکند: صلحطلبان قادر هستند احساسات و دیدگاههای دیگران را درک و با آنها همدلی کنند؛ آنها نسبت به رنج دیگران دلسوز هستند و تمایل دارند به آنها کمک کنند.
وی ادامه میدهد: صلحطلبان به این باور دارند که حتی در شرایط سخت میتوان به صلح دست یافت؛ آنها خوشبین هستند و معتقدند که انسانها میتوانند برای حل و فصل درگیریها با یکدیگر همکاری کنند، همچنین صلحطلبان در تلاش برای صلح صبور هستند؛ آنها میدانند که ایجاد تغییر زمان میبرد و حاضر هستند برای رسیدن به اهداف خود تلاش و پشتکار داشته باشند.
این روانشناس تصریح میکند: صلحطلبان قادر هستند دیگران را ببخشند، حتی کسانی را که از آنها آزار دیدهاند؛ آنها کینه به دل نمیگیرند و به دنبال انتقام نیستند و صلحطلبان صادق و راستگو هستند؛ آنها به تعهدات خود پایبند بوده و در روابط خود با دیگران شفافیت دارند، بنابراین صلحطلبان مسئول اعمال خود هستند، آنها از اشتباهات خود درس میگیرند و برای جبران آنها تلاش میکنند.
باورها و احساساتمان بر صلح تأثیر میگذاردوی در پاسخ به این سوال که چگونه افکار و باورهای ما بر صلح تأثیر میگذارد، بیان میکند: افکار و باورهای ما نقش مهمی در ترویج یا بازدارندگی از صلح دارد؛ افکار و باورهای منفی، مانند افکار مربوط به نفرت، ترس و بیاعتمادی میتوانند منجر به درگیری و خشونت شود و از سوی دیگر، افکار و باورهای مثبت، مانند افکار مربوط به عشق، همدلی و درک متقابل، میتواند صلح و همکاری را ترویج کند.
کاظمی ادامه میدهد: باور به اینکه "ما" و "آنها" وجود دارد، باور به اینکه خشونت تنها راه حل است، باور به اینکه صلح غیرقابل دسترس است؛ این موارد چند نمونه از افکار و باورهایی است که از صلح جلوگیری میکند و مهم است که باورهای متقابل به این معنا خشونت راه حل نیست و صلح قابل دسترسی است، باید جایگزین باورهای نادرست درباره صلح شود.
وی در خصوص نحوه تأثیر احساسات بر رفتار ما در قبال دیگران میگوید: وقتی عصبانی هستیم، ممکن است بیشتر احتمال داشته باشد که پرخاشگرانه عمل کنیم، به عنوان نمونه داد بزنیم، ناسزا بگوییم یا حتی به دیگران آسیب برسانیم؛ وقتی غمگین هستیم، ممکن است از دیگران کنارهگیری کنیم و تمایلی به معاشرت اجتماعی نداشته باشیم.
این روانشناس ادامه میدهد: وقتی میترسیم، ممکن است از دیگران دوری کنیم یا برای محافظت از خود رفتارهای پرخاشگرانه داشته باشیم؛ وقتی شاد هستیم، بیشتر احتمال دارد که با دیگران رفتار دوستانه و سخاوتمندانه داشته باشیم؛ وقتی فردی را دوست داریم، بیشتر احتمال دارد که به او توجه و محبت نشان دهیم و از او حمایت کنیم.
گوش دادن فعال موجب ایجاد صلح میشودوی در پاسخ به این سوال که چه رفتارهایی به صلح منجر میشود؟ میگوید: رفتارهایی که به صلح منجر میشود، بر احترام، درک و همدلی متمرکز است؛ رفتارهایی از جمله ارتباط مؤثر، گوش دادن فعال، حل مسالمتآمیز تعارض، همدلی و بخشش، رفتارهایی هستند که موجب ایجاد صلح خواهد شد.
کاظمی توضیح میدهد: توانایی برقراری ارتباط واضح و صادقانه با دیگران به حل سوءتفاهمها و ایجاد روابط قوی کمک میکند؛ گوش دادن فعال به معنای گوش دادن با دقت و بدون قضاوت به صحبتهای دیگران است؛ این کار به شما کمک میکند تا دیدگاه آنها را درک و با آنها همدلی کنید.
وی ادامه میدهد: همدلی به معنای توانایی درک و به اشتراک گذاشتن احساسات دیگران است؛ این کار به شما کمک میکند تا با دیگران ارتباط عمیقتری برقرار کنید و روابط معناداری ایجاد کنید، همچنین بخشش به معنای رها کردن خشم و کینه نسبت به کسی بوده که به شما ظلم کرده است، این کار میتواند به شما کمک کند تا از گذشته عبور کنید و روابط خود را با دیگران بهبود بخشید.
این روانشناس در مورد اینکه چگونه روابط ما با دیگران بر صلح تأثیر میگذارد؟ اظهار میکند: روابط قوی و مثبت میتواند به ما احساس تعلق، حمایت و عشق دهد؛ این احساسات میتواند به ما کمک کند تا با دیگران با احترام و همدلی رفتار کنیم و از خشونت پرهیز کنیم.
وی ادامه میدهد: خانواده اولین جایی است که ما در مورد روابط و نحوه تعامل با دیگران یاد میگیریم؛ روابط سالم خانوادگی میتواند به ما در رشد حس قوی عزت نفس، همدلی و مهارتهای حل مسالمتآمیز تعارض کمک کند، همچنین دوستان میتوانند منبع حمایت و تشویق باشند و به ما کمک کنند تا موضوعات جدیدی در مورد خودمان و جهان یاد بگیریم.
بنا بر آنچه که بیان شد، صلح، تنها در سایه آموزش، گفتوگو و همبستگی قابل تحقق است، آموزش صلح، فرایندی مستمر و پویا است که نیازمند تعهد و مشارکت تمام ارکان جامعه از جمله خانوادهها، مدارس و دانشگاهها است؛ با اینکه چالشهایی در مسیر آموزش صلح وجود دارد، اما همچنان یک ابزار ضروری برای ایجاد دنیایی عادلانهتر است، بنابراین سرمایهگذاری در آموزش صلح سرمایهگذاری برای آیندهای روشنتر است.
کد خبر 748684