هیچ دانشجویی از تسخیر سفارت پشیمان نیست
تاریخ انتشار: ۱۳ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۴۳۰۳۳۳
به گزارش سرویس سیاسی جام نیـوز، معاون رئیسجمهور گفت: آمریکاییها ابتدای انقلاب از طریق تحریک اقوام، کارهای عجیب و غریب میکردند و دخالتهایی در امور ایران داشتند، تسخیر سفارت آمریکا این اقدامات را قطع کرد.
30 مهر 58 کارتر اجازه ورود شاه را به آمریکا داد، این اتفاق دانشجویان پیرو خط امام را به این فکر انداخت که احتمال تکرار کودتای 28 مرداد 32 وجود دارد و باید کاری کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
معصومه ابتکار از جمله دانشجویانی بود که در تسخیر سفارت آمریکا مشارکت داشت. او 38 سال پس از آن تسخیر می گوید: اشغال سفارت در آن شرایط و در آن مقطع بهترین تصمیمی بود که می شد گرفت و اقدام دانشجویان به استناد شواهد و اسنادی که بعد از تسخیر لانه جاسوسی به دست آمد، جلوی خیلی از آسیب ها را گرفت.
مشروح این گفت و گو را در ادامه بخوانید.
****
شما در زمان تسخیر لانه جاسوسی مترجم بودید و قاعدتا در مذاکرات هیأت هایی خارجی با دانشجویان درباره آزادسازی گروگان های آمریکایی حضور داشتید و مباحث و دیدگاه های دو طرف را ترجمه می کردید. آیا خاطره ویژه ای از آن روزها دارید؟ آیا پیش آمد که دخل و تصرفی در ترجمه صحبت ها انجام دهید؟
خیر، من دخل و تصرفی در ترجمه صحبت ها نداشتم. خاطراتم را در کتاب «تسخیر» به طور کامل ابتدا به زبان انگلیسی برای مخاطب بین المللی و بعد به زبان فارسی برای عموم مردم ایران نوشتم. من در وهله اول دعوت شدم و در روابط عمومی برای ترجمه همزمان کمک می کردم. بعد هم در مقاطعی برای بیان اخبار و برنامه های دانشجویان نقش سخنگویی داشتم. آن زمان ما ترجمه اسناد سفارت آمریکا را انجام می دادیم. کاری که الان ویکیلیکس مرتب انجام می دهد و اسناد مربوط به سفارتخانه های آمریکا را افشا می کند. آن موقع هم دانشجویان خط امام همین کار را کردند. در کتابم کاملا این موضوع را توضیح دادم که چه اقداماتی آنجا انجام می شد. درباره هیأت های خارجی نیز، بله هیأت هایی آمدند، مثلا هیأت صلیب سرخ که برای دیدار و گفت و گو با گروگان ها می آمد و احوال و شرایط نگهداری آنها را پرسوجو می کرد.
از طرف خود آمریکایی ها نیز هیأت هایی آمدند؟
افراد مختلفی همچون سناتورهای آمریکایی و خبرنگارها می آمدند، زمانی یکی از سناتورهای آمریکایی آمد ولی اجازه دیدار با گروگان ها را نداشت و بیشتر حضورش جنبه مصاحبه و صحبت پیدا کرد.
برخی تسخیر سفارت انگلیس و عربستان را با تسخیر سفارت آمریکا مشابه سازی می کنند. نظر شما چیست؟
اصلا اینها هیچ ارتباطی با هم ندارد. تسخیر سفارت آمریکا یک جریان عظیمی بود که مردم با حمایت خود آن را به انقلاب دوم تبدیل کردند. در آن اوضاع قانون اساسی نداشتیم، دولت موقت و شورای انقلاب سرکار بودند. هیچ کدام از ساختارهای رسمی حاکمیت همچون مجلس و دولت هنوز شکل نگرفته بود و تمام نظامات اطلاعاتی و امنیتی کشور در یک شرایط بسیار متزلزلی به سر می برد.
در این شرایط دانشجویان فکر کردند اگر اقدام و ورود نکنند، مخاطراتی وجود دارد که می تواند تبعات بسیار سنگینی برای کشور داشته باشد. چراکه آن زمان نمونه های مداخله آمریکا در کشورها بسیار زیاد بود. بعد از اشغال سفارت تا الان، بیش از 70 مورد نمونه هایی از مداخله دولت آمریکا و سیآیای در امور کشورها اعم از انتخابات تا مداخله نظامی می توان یافت. به عبارت دیگر دخالت آمریکا در امور داخلی دیگر کشورها کاملا یک امر شناخته شده است. در کشور خودمان هم کودتای 28 مرداد 32 بحث توهم توطئه نبود، بنابراین دانشجویان براساس یک تحلیل منطقی و درست این کار را کردند.
پشت صحنه ای وجود نداشت که این اقدام را به دانشجویان تسخیر سفارت آمریکا القاء کند؟
خیر.
آقای منصوری فرمانده کل وقت سپاه اعلام کرده بودند که سپاه در تدارک اولیه دانشجویان برای تسخیر سفارت آمریکا نقش داشت. آیا این طور بود؟
خیر، اصلا آن موقع این مسائل نبود. جمع خود دانشجویان الان هستند؛ خود آنها جمعا تصمیم گرفتند و به این جمع بندی رسیدند و آن را عملیاتی کردند. دانشجویان تحلیلشان این بود، امام این خط را دادند چون ایشان سخنرانی کردند و گفتند «دانشجویان و طلاب باید در مقابل اقدامات آمریکا بیایستند». برداشت دانشجویان در آبان سال 58 این شد که «چون ما در ساختارهای امنیتی و اطلاعاتی ضعف شدید داریم باید اقدامی انجام دهیم».
تکرار این روش در موضوع سفارت انگلیس و عربستان، یک کاریکاتور بود چون در حال حاضر دولت، مجلس، اطلاعات، سپاه، بسیج و ارتش مستقر و مستحکم داریم؛ حال آنکه سال 58 همه اینها در شرایط متزلزل بود.
دانشجویان می خواستند تصمیم خود را با امام در میان بگذارند اما چرا آقای موسوی خوئینی که رابط بین دانشجویان پیرو خط امام با بنیانگذار انقلاب اسلامی بود، مخالفت کرد و گفت «شما این کار را انجام دهید، گرفتن تأیید امام با من»؟
بله، نظر دانشجویان این بود اما نظر آقای موسوی خوئینی ها نیز آن بود که «اگر این حرکت بخواهد موفق باشد باید مردمی و دانشجویی انجام شود، نه آنکه یک حرکت حکومتی باشد. گرفتن تأیید امام این حرکت را حکومتی می کند». بر همین اساس نیز تأیید امام بعد از تسخیر سفارت آمریکا و حمایت مردم از این واقعه انجام شد. یعنی آن موج مردمی که در حمایت از اقدام دانشجویان به صحنه آمد، این حرکت را به انقلاب دوم تبدیل کرد و دیگر هیچ کس در مقابل این جریان موضع نگرفت.
الان چرا دانشجویانی که آن روز در تسخیر سفارت آمریکا نقش داشتند به دو گروه پشیمان و غیر پشیمان تقسیم شدند؟
هیچ کس پشیمان نشد. دانشجویان اصلا پشیمان ندارند. دانشجویان همه نسبت به کاری که کردند معتقدند. حالا شاید بگویند تبعات، عواقب و اتفاقاتی که بعدا افتاد، خارج از اختیار و کنترل ما بود، بالاخره هر حرکتی ممکن است یک عوارضی هم داشته باشد. هیچ کس الان نمی گوید این کار صد درصد درست و خوب بود ولی هیچ کس هم پیشمان به مفهموم واقعی این کلمه نیست. چون بالاخره در آن شرایط و در آن مقطع بهترین تصمیمی بود که می شد گرفت و اقدام دانشجویان به استناد شواهد و اسنادی که بعد از تسخیر لانه جاسوسی به دست آمد، جلوی خیلی از آسیب ها را گرفت.
آمریکایی ها از طریق تحریک اقوام، کارهای عجیب و غریب می کردند و دخالت هایی در امور ایران داشتند، تسخیر سفارت آمریکا این اقدامات را قطع کرد و یک درجه مصونیت را برای انقلاب به وجود آورد. و البته تسخیر سفارت عوارضی هم داشت. اما اینکه فکر کنیم همه بدبختی ها از تسخیر سفارت آمریکا شروع شد، موضوعی است که آمریکایی ها خیلی دوست دارند، آن را القاء کنند که همه گرفتاری های ایران مربوط به این موضوع است. در حالیکه این طور نیست و در مقابل می توان این تحلیل را مطرح کرد که اگر تسخیر سفارت آمریکا نبود آیا احتمال نداشت کودتای 28 مرداد 32 تکرار شود؟ بله احتمالش خیلی زیاد بود. وضعیت مصر را دیدیم، یک سال بعد از پیروزی انقلاب مان احتمال داشت 180 درجه به عقب برگردیم و همه چیز را از دست بدهیم.
امروز شاهد دخالت های آمریکا در عراق، افغانستان، یمن و سوریه هستیم. نمونه های دخالت مستقیم و غیرمستقیم آمریکا از این دست را کم نداریم. امروز آمریکا صدها پایگاه نظامی اطراف ما دارد، هر لحظه همه منطقه را تهدید می کند. این نشان می دهد در آن اوضاع دانشجویان براساس یک تحلیل این کار کردند. من هیچ وقت نمی توانم بگویم که کار ما تبعات منفی نداشت. تبعات منفی حتما داشت ولی برآیند و منافعش برای کلان کشور و انقلاب هم کم نبود.
اما اشغال سفارتخانه های عربستان و انگلیس خیلی متفاوت با تسخیر سفارت آمریکا بود. معتقدم اشغال سفارتخانه های انگلیس و عربستان اقدامی کاملا غلط، ضدنظام و ضد ارزشی بود. این اقدامات متأسفانه چهره بسیار بد و منفی را برای کشور در سطح جهان ایجاد کرد، مورد سوءاستفاده قرار گرفت و به کشور آسیب زد چون زمانی این اتفاقات افتاد که نظامات حاکمیتی مستقر بودند و شرایط باثباتی داشتیم.
برخی معتقدند وقوع جنگ تحمیلی و حمله صدام به ایران متأثر از تسخیر سفارت آمریکا بود، نظر شما چیست؟
خیر، احتمال جنگ قبل از آن هم بود. آمریکا تمام طراحی هایش را با صدام انجام می داد. اخیرا هم سیآیای ارتباطاتش را با صدام تأیید کرده و گفته است «این{صدام} آدم ما بود و ارتباطات نزدیکی با ما داشت». بنابراین آنها طراحی هایشان را داشتند و برنامهریزیهایشان را کرده بودند، از خیلی قبل نیز تحریکات مرزی شروع شده بود. حتی بعضی می گویند استعفای دولت موقت به خاطر تسخیر سفارت آمریکا بود. بله تسخیر سفارت آمریکا دلیلی بر استعفای دولت موقت بود اما قبلش هم دولت مرحوم بازرگان سه چهار مرتبه استعفا داده بود. در واقع آقای مهندس بازرگان با مشکلات زیادی مواجه بود و این هم مزید بر علت شد.
خبرآنلاین
506
منبع: جام نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.jamnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۴۳۰۳۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خیزش دانشجویی در آمریکا از ویتنام تا غزه
شعلهور شدن اعتراضات ضد اسرائیلی در دانشگاههای آمریکا، باعث همسنجی آن با جنبش دانشجویی ضدجنگ ویتنام در آمریکای دهه ۱۹۶۰ شده که البته به دلیل گستردگی، جهان شمولی جنبش جاری کارآمد تر به نظر میرسد.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، با گذشت بیش از ۲۰۰ روز از آغاز جنایتهای رژیم غاصب و شهادت بیش از ۳۴ هزار شهید، دانشجویان آمریکا گامی جدی در مسیر تحقق صلح و پایان نسلکشی در نوار غزه برداشتهاند. این روزها، موج اعتراضی در غرب به ویژه دانشگاههای آمریکا به تیتر اول رسانههای جهان تبدیل شدهاست.
شبکه خبری الجزیره با اشاره به خیزش دانشجویی آمریکا علیه سیاستهای حمایت دولتمردان این کشور از جنایات رژیم صهیونیستی در مطلبی نوشت: جو دانشگاههای کلمبیا، ییل، و نیویورک آمریکا پس از بازداشت صدها دانشجوی حامی فلسطین متشنج شده است. تنشها بر سر خواسته دانشجویان از دانشگاههایشان برای قطع روابط آکادمیک و سرمایهگذاری در صنایع ذینفع برای رژیم صهیونیستی است. اشخاص مرتبط با رژیم اسرائیل هم با ادعاهای «یهودستیزی» تلاش در برهم زدن اعتراضات و استفاده از سازوکارهای قانونی علیه دانشجویان و آینده آنها دارند.
نعمت طلعت «مینوش» شفیق، رئیس دانشگاه کلمبیا، در بیانیهای رسمی اعلام کرد که تمامی کلاسها در روز دوشنبه به صورت مجازی برگزار میشوند و اساتید و کارکنانی که میتوانند از راه دور کار کنند، باید این کار را انجام دهند. روز دوشنبه، این موج اعتراضات به محوطه دانشگاه نیویورک و ییل در نیوهیون، کانکتیکات گسترش یافت.
بر اساس بیانیه روز دوشنبه پیتر سالوی، رئیس دانشگاه ییل، ۶۰ نفر از جمله حداقل ۴۷ دانشجوی معترض، پس از سد معبر در اطراف محوطه دانشگاه دستگیر شدند.
چندین معترض نیز از دانشگاه نیویورک دستگیر شدند. دوشنبه شب، دانشگاه نیویورک بیانیهای منتشر کرد و گفت: «پلیس از کسانی که در میدان بودند خواست تا با آرامش آن را ترک کنند، اما در نهایت تعدادی دستگیر شدند.»
روزنامه نیویورک اسکوئر نیوز که توسط دانشجویان اداره میشود، در اطلاعرسانی خود اعلام کرد که «همه معترضان متفرق یا دستگیر شدهاند» و افزود که معترضان دستگیر شده با دستبندهای زیپی نگه داشته شدهاند و چادرهای اردوگاه به طور کامل برداشته شده است.
هلگا طویل سوری، دانشیار خاورمیانه و مطالعات اسلامی در دانشگاه نیویورک، در حالی که بیرون پاسگاه پلیس ایستاده و منتظر آزادی چند دانشجو بود، به الجزیره گفت: «چندین دانشجو و اعضای هیئت علمی دانشگاه نیویورک توسط صدها پلیس به اتهام حضور غیرقانونی در محوطه دستگیر شدند. من نمیدانم چگونه در محوطه دانشگاه خودمان حضور غیرقانونی داریم؟»
طویل سوری افزود: «این اعتراض مسالمت آمیز بود. من تقریباً ۲۰ سال است که در دانشگاه نیویورک هستم و شاهد اعتراضات متعددی بودهام. تا به حال چنین سرکوبی ندیدهام.»
چندین دانشجو نیز از دانشگاههای کلمبیا و بارنارد، از جمله اسرا هیرسی، دختر ایلهان عمر، نماینده دموکرات مجلس نمایندگان ایالات متحده از دانشگاه تعلیق شدند.
اعتراضات دانشجویان درباره چیست؟
طیفی از گروههای دانشجویی این اعتراضات را هدایت میکنند. در کلمبیا، ائتلاف تحت رهبری گروههای دانشگاه کلمبیا برای واگذاری از آپارتاید (CUAD)، «دانشجویان برای عدالت در فلسطین» و «صدای یهودی برای صلح» سازماندهی شده است.
معترضان از دانشگاه کلمبیا میخواهند که در شرکتهایی که از جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه سود میبرند، سرمایههای خود را خارج کنند. وب سایت CUAD درخواستهای دیگری را هم فهرست کرده و خواستار شفافیت مالی بیشتر در مورد سرمایهگذاریهای دانشگاه و قطع روابط دانشگاهی و همکاری آکادمیک با دانشگاههای اسرائیلی است. این گروهها همچنین خواستار آتشبس کامل در غزه هستند.
در دانشگاه نیویورک، اردوگاه اعتراضی توسط «ائتلاف همبستگی فلسطین دانشگاه نیویورک» سازماندهی شد. این ائتلاف متشکل است از نهادهای دانشجویی و اساتید مختلف مانند «دانشجویان برای عدالت در فلسطین»، «اساتید برای عدالت در فلسطین»، «دانشجویان حقوق برای عدالت در فلسطین»، «تعطیلش کن دانشگاه نیویورک»، «یهودیان علیه صهیونیسم» و بیش از ۲۰ گروه دیگر در محوطه دانشگاه.
وبسایت گروه «فارغالتحصیلان دانشگاه نیویورک برای فلسطین» فهرستی از خواستهها را در نامهای سرگشاده به رؤسای دانشگاه نیویورک فرستاده است که توسط ۲۴۱۰ فارغالتحصیل امضا شده است. آنها خواستار محکومیت کشتار غیرنظامیان فلسطینی، حمایت از دانشجویان و اساتیدی که از فلسطین در برابر آزار و اذیت سخن میگویند، و کنار گذاشتن شرکتها و مؤسسات فعال در اشغال اسرائیل و نسلکشی در فلسطین شدهاند.
علاوه بر این، نامه فارغالتحصیلان از رؤسای دانشگاه نیویورک میخواهد که محوطه تلآویو دانشگاه نیویورک را تعطیل کند که «دانشجویان، اساتید و وابستگان فلسطینی را از دسترسی به فرصتهای دانشگاهی به دلیل قومیتشان منع می کند» و با «اصول آزادی دانشگاهی و برابریطلبی نیویورک» در تضاد است. این نامه از رؤسای دانشگاه میخواهد تا مشارکت دانشگاه نیویورک، بهویژه دانشکده مهندسی تاندون، در تحقیق و توسعه تسلیحات را مورد ارزیابی مجدد قرار دهد و همکاری با تولیدکنندگان اسلحه را متوقف کند.
اردوگاه اعتراضی دانشجویان در ییل از روز جمعه ادامه دارد و معترضان خواستار آن شدند که ییل در تولیدکنندگان تسلیحات نظامی سرمایهگذاری نکند.
بر اساس گزارش الجزیره، حداقل ۳۴۰۰۰ نفر در غزه در نتیجه بمباران بیامان رژیم صهیونیستی و حمله زمینی آن جان خود را از دست دادهاند. محدودیتهای ورود کمکهای بشردوستانه به غزه نیز مردم آنجا را به قحطی رسانده است.
منتقدان حامیان فلسطین آنها را به چه چیزی متهم میکنند؟به گفته الجزیره، برخی از معترضان به یهودستیزی و آزار و اذیت دانشجویان یهودی در دانشگاه متهم شدهاند. روز یکشنبه، پس از اینکه فیلمهایی در رسانههای اجتماعی که فعالان طرفدار فلسطین را در خارج از محوطه دانشگاه کلمبیا نشان میدادند، به دانشجویان طرفدار رژیم اسرائیل میگفتند که «به لهستان برگردند»، این ادعاها بیشتر شد. یکی از فعالان با اشاره به حملات حماس به جنوب اسرائیل که منجر به کشته شدن ۱۱۳۹ نفر شد، گفت که ۷ اکتبر «نه یک بار دیگر، نه پنج بار، نه ۱۰ بار، نه ۱۰۰ بار، نه ۱۰۰۰ بار دیگر، بلکه ۱۰۰۰۰ بار دیگر اتفاق خواهد افتاد.» نهاد CUAD تاکید دارد که اعضای آن از عمد «توسط یک اوباش با انگیزه سیاسی اشتباه شناسایی شدهاند.»
در بیانیه آنها آمده است: «هویت ما توسط مطبوعات فاش شد، توسط پلیس نیویورک [اداره پلیس نیویورک] دستگیر شدیم و دانشگاه ما را از خانههایمان بیرون کرد. اما ما آگاهانه خود را در معرض خطر قرار دادهایم، زیرا دیگر نمیتوانیم در دانشگاه کلمبیا که دلارهای شهریه ما را صرف شرکتهایی میکند که از مرگ سود میبرند، شریک باشیم.»
در همین حال، تظاهرکنندگان دانشجو در سایر دانشگاههای ایالات متحده، از جمله دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، مؤسسه فناوری ماساچوست یا MIT، دانشگاه میشیگان، کالج امرسون و تافتس نیز اردوگاههای اعتراضی ایجاد کردهاند.
دانشجویان و اساتید طرفدار رژیم اسرائیل از دولت کلمبیا به خاطر عدم اتخاد تدابیر کافی برای ایجاد احساس امنیت برای آنها انتقاد کرده و خواستار استعفای رئیس دانشگاه شدهاند. معترضان طرفدار فلسطین نیز کلمبیا را به سرکوب آزادی بیان آنها متهم کردهاند. در ماه نوامبر، دانشگاه کلمبیا گروههای «دانشجویان برای عدالت در فلسطین» و «صدای یهودی برای صلح» را تعلیق کرد. در ماه مارس، اتحادیه آزادیهای مدنی نیویورک اعلام کرد که از کلمبیا به دلیل این تعلیق شکایت خواهد کرد. در ژانویه، دانشگاه کلمبیا گروهی از افراد را به دلیل متهم شدن به دست داشتن در اسپری کردن مواد شیمیایی بدبو به معترضان طرفدار فلسطین از حضور در محوطه دانشگاه منع کرد.
روز دوشنبه، تظاهرات در دانشگاه کلمبیا ادامه یافت و صدها نفر از جمله دانشجویان و اساتید نیز دستگیری و تعلیق دانشجویان را محکوم کردند. معترضان با انتقاد از تصمیم شفیق برای درخواست از حضور پلیس ضدشورش برای متفرق کردن دانشجویان، خواستار استعفای او شدند. شفیق همچنین توسط نهادهای حامی صهیونیسم تحت فشار است.
جو بایدن و دیگران چه گفتهاند؟جو بایدن، رئیسجمهور ایالات متحده، در بیانیهای در روز یکشنبه به مناسبت عید پسح، آنچه را که «یهودیستیزی آشکار» در دانشگاه کلمبیا توصیف کرد، محکوم کرد و آن را «سرزنشانگیز و خطرناک» خواند و گفت: «مطمئناً جایی در دانشگاهها و یا در هیچ جای دیگری در کشور ما ندارد.»
گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور فلسطین، فرانچسکا آلبانیز، روز دوشنبه در شبکه اجتماعی ایکس به دستگیریهای انجام شده توسط دانشگاه کلمبیا و ادعای هدف قرار دادن دانشجویانی که همبستگی خود را با فلسطین در دانشگاههای اروپایی نشان دادند، واکنش نشان داد. او نوشت: «دانشگاهها و دولتهای غربی با حمله به ارزشها و حقوقی که گفته میشود بنیادی برای جوامع غربی هستند، چه درسی به شهروندان و دانشجویان جوان خود میدهند؟»
روزنامه عرب زبان رای الیوم در این باره نوشته است: تظاهرات بی سابقه دانشجویان در دانشگاههای آمریکا در محکومیت کشتار جمعی علیه فلسطینیان یادآور مخالفت با جنگ ویتنام است. آیا معادله ناعادلانه تغییر میکند؟ چرا نتانیاهو از این تظاهرات هراس دارد؟ آیا این روند به اروپا، جهان عرب و جهان اسلام هم سرایت خواهد کرد؟
این رسانه ادامه داد: شاید تظاهرات دانشجویان ضد کشتار جمعی علیه فلسطینیان در آمریکا، حادثه بسیار بارزی باشد که روز به روز گسترش مییابد و مانند گلوله برقی به سرعت در حال بزرگ شدن است. این تظاهرات به دانشگاههای تگزاس و کالیفرنیای جنوبی کشیده شده و پلیس آمریکا با آن مقابله و شماری از دانشجویان خشمگین را بازداشت کرده است.
طبق آخرین گزارش رسانههای آمریکایی، شرکت کنندگان در این تظاهرات بسیار زیاد هستند و دولت آمریکا به دنبال کمک گرفتن از گارد ملی برای مقابله با دانشجویان معترض به کشتار جمعی در غزه است.
رای الیوم افزود: نکته قابل توجه، هراس بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی از برگزاری تظاهرات در دانشگاههای آمریکاست. این تظاهرات بی سابقه به کجا خواهید انجامید؟ آیا ممکن است که معادله را تغییر دهد؟
علیرغم اینکه مقامات آمریکایی همواره ادعای آزادی اعتراض و بیان را در کشور خود دارد، این روزها برخوردی امنیتی و خشونتبار با دانشجویان در این کشور را شاهد هستیم، در این راستا به نظر میرسد که مقامات آمریکا با تجربه دهه ۱۹۶۰ و نقش جنبش دانشجویی ضدجنگ ویتنام که در نهایت آمریکا را ناگزیر به پذیرش شکست کرد، نسبت به تاثیرگذاری این اعتراضات آگاه بوده و نگران تکرار شکستی مجدد در جنگ قضیه هستند.
اعتراضات دانشجویی علیه صهیونیستی در قلب آمریکا با وجود برخورد امنیتی پلیس سرکوبگر اثبات کرد، رژیم غاصب صهیونیستی نه تنها در میدان جنگ شکست خورده است بلکه در پروپاگاندی رسانهای نیز نتوانست جنایات خود بپوشاند، در حالی که صهیونیستها با کمک لابی قدرتمند «آیپک» سالهاست که میلیاردها دلار برای تغییر ذهنیت آمریکاییها درباره رژیم صهیونیستی هزینه کردهاند اما اتفاقهای اخیر از بیهودگی این تبلیغات پرده برداشت.
کد خبر 747907