مدرسه، دروازه فرهنگسازی استفاده از فناوریهای جدید
تاریخ انتشار: ۲۳ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۶۱۱۲۱۵
تهران - ایرنا - دانش آموزان و بطور کلی نوجوانان و جوانان از قشرهای مستعد هر جامعه ای برای یادگیری آموزه ها و خاصه فناوری های جدید هستند اما این آموزش ها در زمانی تاثیرگذار خواهد بود که محتوای آموزشی غنی و مفیدی به آنان ارائه شود.
اهمیت این سخن در این است که برای فرهنگسازی یک جامعه را باید از کودکان و دانش آموزان شروع کرد زیرا غالبا آموزه هایی که در این سنین به آنان ارائه می شود، معمولا تا مدت های زیادی در آنان باقی می ماند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اکنون بسیاری از مشکلاتی که جامعه ما با آن درگیر هست و در برخی از موارد نیز همین مشکلات به مساله غیر قابل رفع تبدیل می شود، ناکارآمدی جنبه هایی از تعلیم و تربیت دانش آموزان از جمله در مبحث مربوط به فضای مجازی در طول دوران تحصیل است.
به عبارت ساده تر، مدارس، کتاب های درسی و محتوای آموزشی، ظرفیت تربیت و پرورش دانش آموزانی با چنین شاخص هایی ندارد، یعنی نه مدارس و معلمان چنین محتوایی در اختیار نسل آینده قرار می دهند و نه اصولا محتوای آموزشی و کتاب های درسی چنین بضاعتی برای رشد دانش آموزان دارند.
وقتی مدارس ما دانش آموز را فقط برای شرکت در کنکور آماده می کند و مجموعه معلم و مدرسه بیشتر به تقاضاهای والدین که همان آماده کردن فرزندش برای موفقیت در آزمون دانشگاه ها است نتیجه آن همین می شود که می بینیم.
یعنی اینکه دانش آموز اصلا برای زندگی فردا آماده نمی شود چون هیچ مهارتی که او را برای زندگی آینده آماده کند، نمی آموزد و به همین دلیل است که به شدت تحت تاثیر فناوری های نوین قرار می گیرد.
در واقع در خلاِء تفریحات سالم و محتوای آموزشی مناسب، دانش آموز بدون برنامه جذب فناوری های نوین می شود و چون ظرفیت خدمات فناوری جدید کمتر برای نیازهای او پیش بینی شده به جنبه های دیگر این وسایل روی می آورد که بعضا نامناسب است.
یازدهمین نمایشگاه رسانه های دیجیتال در واقع فرصتی است که به این مساله بپردازیم که باید برای این نسل و دانش آموزان کشور فکر اساسی کرد و تکلیف این قشر را با فناوری جدید روشن ساخت.
اینکه فقط از آسیب های این رسانه ها سخن بگوییم و همه آن را آسیب بدانیم راه به جایی نمی بریم زیرا به خاطر همان نبود برنامه و نداشتن تفریحات سالم، ما در خصوص فناوری های جدید بجای آسیب شناسی، آسیب سازی می کنیم.
یعنی ما ابزار و وسیله مفیدی در اختیار داریم اما راهی راانتخاب می کنیم که به ما آسیب وارد شود و بعد می گوییم این وسیله آسیب زا است. برای مثال برق، یک انرژی مفید و بی بدیل درجوامع بشری است اما وقتی دست خود را داخل پریز برق بکنیم قطعا آسیب می بینیم بنابر این نمی توانیم بگوییم که برق آسیب زا است که این عمل ما دو حالت دارد یا آگاهی کافی نداریم و یا برای کنجکاوی به این عمل دست می زنیم.
در مورد فناوری های جدید نیز اینگونه عمل می کنیم یا آگاهی نداریم و یا برای کنجکاوی و پرکردن وقت به جنبه های آسیب زای آن وارد می شویم.
در یازدهمین نمایشگاه رسانه های دیجیتال، فناوری های زیادی از اقصی نقاط کشور و جهان به نمایش گذاشته شده که این مساله می تواند دانش آموزان را در آشنایی هر چه بیشتر این وسایل کمک کند.
دانش آموزان برای ورود به دنیای فناوری جدید نیازمند آگاهی از اشکال مختلف این فناوری هستند و انصافا دانش آموزان کشور رغبت زیادی نیز برای یادگیری این ابزارها دارند.
اما در کنار این نمایش ها و ارائه فناوری جدید نباید از نحوه استفاده درست این وسایل نیز غفلت کرد زیرا در خیلی از موارد ممکن است به دلیل رعایت نکردن این موضوع، خیلی از فرصت ها به تهدید تبدیل شود.
دانش آموزان و جوانان از جمله اقشاری هستند که بیشترین استفاده از این وسایل می کنند بنابر این باید امکانات بیشتری برای این قشر در نمایشگاه ها از جمله نمایشگاه های رسانه های دیجیتال فراهم کرد.
در بحث استفاده درست از این فناوری ها نیز بخاطر همان ضرورتی که گفته شد دانش آموزان و جوانان در اولویت آگاهی از آن هستند و برای اینکه مساله فرهنگسازی استفاده از این وسایل تا حدودی رفع شود باید شرکت های وارد کننده وسیله مورد نظر را ملزم کرد که نحوه درست استفاده از این وسایل را به صورت رایگان به دانش آموزان آموزش دهند و گرنه امتیاز واردات این محصولات را از آنان سلب کرد. این موضوع می تواند یکی از راه های فرهنگسازی استفاده درست از این وسایل باشد.
گزارشگر: علی حبیبی ** انتشار: امید غیاثوند
منبع: ایرنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۶۱۱۲۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دستان هنرآفرین دانشآموزی
اینجا اتاق یک مؤسسه هنری یا فروشگاه تولیدات هنرهای تجسمی نیست. اینجا کلاسی است در یک مدرسه متوسطه دوره اول؛ کلاسی که به همت معلم دوراندیش و دانشآموزان هنردوستش تبدیل به یک کارگاه تولید هنرهای سنتی شده است. حالا پسران مدرسه امامرضا(ع) در خیابان خواجهربیع به کمک محسن پاکمنش که معلمی هنردوست و هنرآموز است، عبارت «از هر انگشتش یک هنر میریزد» را معنی کردهاند.
یک مدرسه معمولی با کادر غیرمعمولی
از زیر تابلو اسم مدرسه که نام امام رضا(ع) بر آن نقش بسته، وارد حیاط شده و بعد به سمت کارگاه بچهها میرویم. در مسیر همه چیز معمولی است؛ انگار اینجا هم یک مدرسه متوسطه مثل سایر مدرسههاست. اما وارد کارگاه که میشویم، تازه ماجرا شروع میشود و متوجه میشویم با یک مدرسه با کادر غیرمعمولی طرف هستیم. کادری که به رسالت مدارس امام رضا(ع) توجه کرده و پرورش را مقدم بر آموزش قرار دادهاند تا بچهها زیر سایه امام رضا(ع) شاد، باانگیزه و توانمند بار بیایند و به سمت خودکفایی قدم بردارند. این را میتوان از نگاههای روشن بچهها به صورت معلمشان فهمید که به مهر در کنار او میایستند و با اشتیاق تمام به دستانش نگاه میکنند تا بیاموزند. معلمی که بناست آنچه در سالها آموخته را حالا با همه وجود در اختیار دانشآموزانش قرار دهد.
دانشآموزان خوشبختی که هنرها میآموزند
آقامعلم، کلاس هنر را از آنچه در ذهن ما میگذرد، فراتر برده است. در این مدرسه وقتی زنگ هنر میخورد، دانشآموزان فقط دنبال قلم خوشنویسی و جعبه مدادرنگی نیستند، از کیسه گچ گرفته تا تکههای چرم به دست میگیرند و راهی کارگاه میشوند. آنها در زنگ هنر آزادند! آزاد برای اینکه یک اثر هنری خلق کنند. این اثر هنری میتواند یک صفحه نقاشی باشد یا یک کیف چرمی دستدوز، شاید هم یک ظرف سفالی.
محسن پاکمنش دو روز در هفته در این مدرسه حاضر است. او معلم هنر است و هرچه از نوجوانی تاکنون در حوزه تولیدات صنایع دستی یاد گرفته، ریخته روی میز کار. به دانشآموزی چرمدوزی میآموزد و به دانشآموز دیگری طراحی گرافیک. دانشآموزان مدرسه امام رضا(ع) خواجهربیع خیلی خوشبختاند که در این سن، آموزشهای عملی دانشگاه را با معلم هنردوست خود میآموزند.
اولویت برایم تدریس است
آقای پاکمنش از 18سالگی انواع و اقسام هنرها را آموزش دیده و حالا هر چه در این 30سال آموخته را در کلاس هنر با دانشآموزانش به اشتراک میگذارد. دیپلم هنرهای سنتی دارد، فوقدیپلم نقاشی گرفته و در ادامه از طریق دانشگاه فرهیختگان وارد دنیای جذاب معلمی شده و لیسانس هنرهای تجسمی را زیربغل زده است. او همه دوره تحصیل را به هنر گذرانده و همین موضوع، عرق به هنر را در وجودش پرورانده است. همان چیزی که دوست دارد در صورت بروز استعداد در دانشآموزانش هم پرورش یابد.
عشق به هنرهای سنتی اصیل ایرانی سبب شده محسن پاکمنش از دوران فراغت نوجوانی و جوانی، حداکثر بهره را ببرد و در گذر زمان، آموزش طراحی فرش، بافت فرش، دوخت سنتی، سفالگری، آینهکاری، کاشی هفترنگی و تذهیب را سپری کند. آموزشهایی که حالا به کار او میآید و علاوه بر اینکه در این حوزه فعالیت دارد، آنها را به دانشآموزانش میآموزد.
آقای معلم بیش از 21سال سابقه تدریس دارد، حالا هفت سالی میشود گذرش به خواجهربیع افتاده و وقت کلاس هنر را با بچههای این محدوده از شهر میگذراند. او علاوه بر سالهای تدریس، در حوزههای فرهنگی و هنری، امور مدیریتی و مربیگری را نیز عهدهدار بوده است اما اولویت برایش تدریس است، چرا که این فضا، روح هنری او را نوازش میکند.
مهارتآموزی در کنار تعلیم و تربیت
آقامعلم در نوع خودش، آموزگاری نمونه است که سعی کرده مهارتآموزی را در کنار تعلیم و تربیت در بچهها پرورش دهد. او خاطرهای از نختین روزهای تغییر فاز کلاسهای هنر در مدرسه امام رضا(ع) دارد. آقامحسن تعریف میکند: روز اولی که وارد کلاس هنر این مدرسه شدم، یک سفره یکبارمصرف کنار کلاس پهن و روی آن شروع کردیم به سفالگری. کلاس که تمام شد، دیدیم اصلاً وضع نظافت جالب نیست. این شرایط ادامهدار بود و به این نتیجه رسیدیم نمیتوان این گونه با دانشآموزان هنر کار کنیم. از مدیریت درخواست کردیم و به ما دو میز در کتابخانه دادند. دوباره پیگیری کردیم و حالا ما یک کارگاه در مدرسه داریم که محل هنرنمایی تکتک این دانشآموزان است.
«هنر، تجربه و مهارت» این عنوان تابلویی است که بر سردر کارگاه مدرسه امام رضا(ع) حک شده است. کارگاهی که دانشآموزان زنگ هنر خود را در آن سپری میکنند. آنها در دوره نونهالی هنر را در اینجا میآموزند، با خطا و آزمون آن را تجربه میکنند و در نهایت در حوزهای که به آن علاقه دارند مهارت کسب کرده و در ادامه اتفاقات بهتر را تجربه میکنند.
«پدر مرحومم پیگیر بودند چیزی را یاد بگیرم که دوست دارم، به همین خاطر در کانون فرهنگیتربیتی کودک و نوجوان شهرمان در قوچان از کلاس هنر میآمدم، میرفتم کلاس خط، از آن کلاس به کلاس دیگر و این موضوع برای من لذتبخش بود. من از این لذت میبردم که میآموزم و تجربه میکنم»؛ این جملاتی است که محسن پاکمنش در وصف دغدغههای امروزش بیان میکند و ادامه میدهد: چون آن زمان، مرور هنرها و تجربههای مختلف برایم شیرین بود و زمینهساز درآمد و موفقیت این روزهایم شد، این برایم یک اصل شد که دانشآموزان من هم این تجربه را کسب کنند.
کسب درآمد با هنرهایی که آقامعلم آموخت
کلاس «هنر، تجربه و مهارت» مدرسه امام رضا(ع) فقط خاص زنگ هنر نیست، درِ این کلاس دو روز در هفته به روی دانشآموزان باز است. فرقی نمیکند در ساعت کلاسی به اینجا سر بزنیم یا زنگ تفریح؛ بچهها در هر فرصتی که بدست میآورند، لباس کار میپوشند، خود را به کارگاه میرسانند و لابهلای میزهای کار وول میخورند و اثر تولید میکنند. از کیف دستی چرمی گرفته تا جاسوئیچی. از آینه رنگکاری شده گرفته تا مجسمه. ظرفهای سنگی و سفالی و نقاشی و خطاطی هم دیگر تولیدات آنهاست که در قفسه نمایشگاهی کارگاهشان میتوان دید.
دستها داخل مواد و رنگ، صورتهایی که حین کار با ابزار سیاه شده و لباسهای گلی؛ این تصویری است که در چهره دانشآموزان داخل کارگاه نمایان میشود. بچهها وقتی وارد این کلاس میشوند، میدانند شاید لباسهای مرتب و اتوکشیدهشان کثیف شود، با وجود این با ذوق بسیار میآیند و آخر هم باید به زور از کارگاه به سمت کلاس بعدی هدایتشان کرد. به قول آقای پاکمنش اینجا همه آزادند و کسی نباید نگران نمره باشد، آنها باید استعداد خود را بشناسند و آن را در این کارگاه پرورش دهند. همان اتفاقی که نفرات قبلی رقم زدهاند، دانشآموزان سالهای گذشته این مدرسه الان و در دوران دانشجویی روی هنرهایی که در متوسطه فراگرفتهاند، متمرکزند و از آن کسب درآمد میکنند.
سودهای 100 درصد از هنر دست دانشآموزی
محمد، ساعتی را ساخته که برایش 4هزار تومان تمام شده و الان تا یک میلیون تومان مشتری دارد. سعید هم سه ظرف رزین خود را با قیمت 100هزار تومان ساخته و به زودی به قیمت 300هزار تومان به دوستان و آشنایان خواهد فروخت. مجبتی هم کارهای چرمی دوخته که به گفته خودش سود 500هزارتومانی به او خواهد رساند. این وضعیت بسیاری از دانشآموزان این مدرسه است که به کمک محسن پاکمنش هنرهای سنتی آموختهاند و حالا از این طریق، بخشی از مخارج تحصیل خود را تأمین میکنند.
آنها گروهی در ایتا درست کردهاند، هرکس محصولات خود را در این فضا به اشتراک میگذارد و بعد هم میفروشد و درآمدش را در جیبش میگذارد و همگی در کنار هم از این اتفاقات خوب لذت میبرند. به گفته آقای پاکمنش، برخی از بچهها تجربه فروش تولیدات خود از طریق سایت دیوار را هم دارند که مایه امیدواری برای آینده آنهاست.
معلم هنرمند منطقه ما با تجربه کار این سالها، به این نتیجه رسیده که با تکیه بر توان دانشآموزی و قشر جوان میتوان در بسیاری از حوزهها به خودکفایی رسید. او میگوید: میخواهم به تأکید رهبر معظم انقلاب بر مهارتآموزی دانشآموزان اشاره کنم؛ ایشان در سخنانی تأکید داشتند دانشآموز در کنار درس یک مهارت را کسب کند، الان دانشآموزان مدرسه ما بیش از یک مهارت دارند که اگر این اتفاق در همه مدارس رقم بخورد، میتواند نتایج مثبتی برای شهر و کشورمان به همراه داشته باشد.
زهرا زنگنه